Τσαρλς Κίνγκσλυ

Τσαρλς Κίνγκσλυ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	12  Ιουνίου 1819 Ντέβον
Θάνατος	23  Ιανουαρίου 1875 Ντέβον
Τόπος ταφής	Beaulieu Abbey
Χώρα πολιτογράφησης	Ηνωμένο Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας και Ιρλανδίας
Θρησκεία	Εκκλησία της Αγγλίας Αγγλικανική Εκκλησία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσα	Αγγλικά
Ομιλούμενες γλώσσες	Αγγλικά
Σπουδές	Βασιλικό Κολέγιο του Λονδίνου Μώντλιν Κόλετζ Bristol Grammar School
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	κληρικός ιστορικός συγγραφέας μυθιστοριογράφος διδάσκων πανεπιστημίου συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας ποιητής
Εργοδότης	Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ
Οικογένεια
Σύζυγος	Frances Kingsley (από 1844)
Τέκνα	Lucas Malet
Γονείς	Charles Kingsley
Αδέλφια	Henry Kingsley Charlotte Kingsley Chanter George Henry Kingsley
Υπογραφή
Σχετικά πολυμέσα

Ο Τσαρλς Κίνγκσλυ (αγγλικά: Charles Kingsley, 12 Ιουνίου 1819 - 23 Ιανουαρίου 1875) ήταν Άγγλος Αγγλικανός κληρικός, καθηγητής πανεπιστημίου, κοινωνικός μεταρρυθμιστής, μυθιστοριογράφος και ποιητής. Υποστήριξε την εκπαίδευση ενηλίκων και τη δημιουργία εργατικών συνεταιρισμών, οι οποίοι απέτυχαν, αλλά ενθάρρυναν μεταγενέστερες εργασιακές μεταρρυθμίσεις. Ήταν φίλος και αλληλογραφούσε τακτικά με τον Κάρολο Δαρβίνο.

Βιογραφικά στοιχεία

Γιος κληρικού, μεγάλωσε στο Ντέβον, όπου ανέπτυξε ενδιαφέρον για τη μελέτη της φύσης και τη γεωλογία. Άρχισε την τριτοβάθμια εκπαίδευσή του στο Βασιλικό Κολέγιο του Λονδίνου και συνέχισε στο κολέγιο Μωντλήν του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ από το 1838 έως το 1842. Στη συνέχεια χειροτονήθηκε βοηθός εφημέριου στο Ίβερζλυ στο Χάμσαϊρ και δύο χρόνια αργότερα έγινε ιερέας της ενορίας. Το 1848 υπήρξε ιδρυτικό μέλος του Χριστιανοσοσιαλιστικού κινήματος, το οποίο προσπάθησε να αμβλύνει τις αδικίες της βιομηχανικής εποχής με μέτρα που βασίζονταν στη χριστιανική ηθική.

Το 1859 διορίστηκε εφημέριος της βασίλισσας Βικτώριας. Το 1860-69, έγινε καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο του Κέιμπριτζ και το 1861 ιδιωτικός δάσκαλος του Πρίγκιπα της Ουαλίας. Το 1873 έγινε εφημέριος στο αββαείο του Ουέστμινστερ.

Πέθανε από πνευμονία στις 23 Ιανουαρίου 1875 στο Έβερζλι του Χάμσαϊρ, σε ηλικία 55 ετών. Τάφηκε εκεί στην εκκλησία της Αγίας Μαρίας.

Ο αδερφός του Χένρι Κίνγκσλυ ήταν μυθιστοριογράφος και η ανιψιά του Μαίρη Ενριέτα Κίνγκσλυ ήταν περιηγήτρια και συγγραφέας ταξιδιωτικών έργων.

Απόψεις

Ο Κίνγκσλυ υποστήριξε την ίδρυση εκπαιδευτικών ιδρυμάτων για την εκπαίδευση ενηλίκων, τη βελτίωση της υγιεινής και την ανάπτυξη του συνεταιριστικού κινήματος για τη βελτίωση των κοινωνικών προβλημάτων.

Παρά τη θρησκευτική του οπτική, υπήρξε ένας από τους πρώτους κληρικούς που αποδέχθηκαν τη θεωρία της εξέλιξης που ανέπτυξε ο Κάρολος Δαρβίνος στο Η καταγωγή των ειδών, που δημοσιεύτηκε το 1859, προσπαθώντας να συνδυάσει τη σύγχρονη επιστήμη με το χριστιανικό δόγμα.

Έντονος αντίπαλος της Καθολικής Εκκλησίας, επιδεικνύει ρατσισμό σε μια επιστολή που έστειλε στη σύζυγό του από την Ιρλανδία, όπου περιέγραψε με υποτιμητικούς όρους τους Ιρλανδούς Καθολικούς, συγκρίνοντάς τους με λευκούς χιμπατζήδες.

Συγγραφικό έργο

Τα κοινωνικά μυθιστορήματα του Κίνγκσλυ, γραμμένα με θέρμη και αγανάκτηση και βαθιά συμπάθεια για τους φτωχούς, είχαν στόχο να αφυπνίσουν την αστική τάξη ως προς την ευθύνη απέναντι στους εργάτες.

Το πρώτο του μυθιστόρημα, Η μαγιά (1851), ασχολείται με τις σχέσεις των γαιοκτημόνων με τους φτωχούς χωρικούς. Το δεύτερο, Άλτον Λοκ (1850), είναι η ιστορία ενός ράφτη-ποιητή που επαναστατεί ενάντια στις αδικίες και γίνεται ηγέτης του κινήματος των Χαρτιστών. Το ενδιαφέρον του Κίνγκσλυ για την ιστορία φαίνεται σε πολλά από τα γραπτά του, όπως Οι Ήρωες (1856), ένα παιδικό βιβλίο για την ελληνική μυθολογία και δημοφιλή ιστορικά μυθιστορήματα από τα οποία τα πιο γνωστά είναι Η Υπατία (1853), μια ερωτική ιστορία που διαδραματίζεται στην παλαιοχριστιανική Αίγυπτο, Το Γουέστγουορντ Χο! (1855), μια αντι-ρωμαιοκαθολική περιπέτεια που διαδραματίζεται στην ελισαβετιανή περίοδο και το Hereward the Wake (1866), μια ιστορία της αγγλοσαξονικής Αγγλίας και της εποχής της Νορμανδικής κατάκτησης, επίσης με αντικαθολικού πνεύματος.

Το κλασικό έργο παιδικής λογοτεχνίας Τα βρέφη του νερού (1863) συνδυάζει το ενδιαφέρον του συγγραφέα για την υγειονομική μεταρρύθμιση, τη φυσική ιστορία και τη θεωρία της εξέλιξης. Ασχολήθηκε επίσης με την ποίηση και έγραψε πολιτικά άρθρα, καθώς και αρκετούς τόμους κηρυγμάτων.