Τεόντορ Παλαιολόγκου
Ο Τεόντορ Παλαιολόγκου (ρουμανική προφορά: teˈodor ˌpale.oˈloɡu ; γεννημένος στις 15 Ιουλίου 1973) είναι Ρουμάνος ιστορικός, διπλωμάτης και πολιτικός. Ήταν πρώην μέλος του Εθνικού Φιλελεύθερου Κόμματος (PNL), του Κόμματος Λαϊκού Κινήματος (PMP) και του Δημοκρατικού Φιλελεύθερου Κόμματος (PD-L), ήταν μέλος της Βουλής των Αντιπροσώπων της Ρουμανίας για το Βουκουρέστι από το 2008 έως το 2016 . Επιπλέον, στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο του Εμίλ Μποκ (Δεκέμβριος 2008 έως Δεκέμβριος 2009) ήταν Υπουργός Πολιτισμού, Θρησκευμάτων και Πολιτιστικής Κληρονομιάς.
Νεανικά χρόνια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γιος της Ολυμπίας και του Αλεξάνδρου Παλαιολόγκου, γεννήθηκε στο Βουκουρέστι και ολοκλήρωσε τη δευτεροβάθμια εκπαίδευση στο Γερμανικό Λύκειο της πόλης.[5] Στη συνέχεια φοίτησε στο Πανεπιστήμιο Paris 1 Παντεόν-Σορμπόν από το 1992 έως το 1998, όπου απέκτησε προπτυχιακό και μεταπτυχιακό δίπλωμα στη φιλοσοφία. Παρακολούθησε επίσης την École normale supérieure από το 1996 έως το 2001 και από το 1998 έως το 2001, έκανε ένα διδακτορικό στις πολιτικές επιστήμες στη Σχολή Προχωρημένων Σπουδών στις Κοινωνικές Επιστήμες και στο Πανεπιστήμιο Λούντβιχ Μαξιμίλιαν του Μονάχου . Ήταν λέκτορας στο Κολέγιο της Βοστώνης από το 1999 έως το 2000, επισκέπτης καθηγητής στο Κολέγιο Deep Springs το 2003 και ερευνητής στο Πανεπιστήμιο της Νοτρ Νταμ (2001–2002), στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης (2002), στο Πανεπιστήμιο του Χάρβαρντ (2002– 2003) και το Ινστιτούτο Προηγμένων Σπουδών, Βερολίνο (2005). Υπήρξε εξωτερικός λέκτορας στο Πανεπιστήμιο της Κοπεγχάγης το 2007 και το 2008 και από το 2003 είναι επίκουρος καθηγητής και διευθυντής του καλοκαιρινού πανεπιστημίου στο Ευρωπαϊκό Κολλέγιο Φιλελευθέρων Τεχνών στο Βερολίνο. Μεταξύ 2005 και 2008, υπηρέτησε ως πρεσβευτής της Ρουμανίας στη Δανία και την Ισλανδία. [6] Παραιτήθηκε από το αξίωμα, για να συνεχίσει την επιτυχημένη κοινοβουλευτική του εκστρατεία.[5]
Πολιτική δραστηριότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Στην Βουλή των Αντιπροσώπων, συμμετείχε στην Επιτροπή Τεχνών, Πολιτισμού και ΜΜΕ.[7] Ως υπουργός, πρώτη του προτεραιότητα ήταν η διατήρηση των ιστορικών μνημείων της Ρουμανίας. Η υπουργική του θητεία έληξε όταν δεν διορίστηκε εκ νέου σε νέο υπουργικό συμβούλιο υπό τον Μποκ στα τέλη του 2009.[8] Στις τοπικές εκλογές του 2012, έθεσε υποψηφιότητα για δήμαρχος του Τομέα 1 του Βουκουρεστίου, τερματίζοντας δεύτερος με 14,1% των ψήφων.[9] Συμμετέχοντας στις βουλευτικές εκλογές αργότερα το ίδιο έτος, κατετάγη δεύτερος στην περιφέρειά του, αλλά κέρδισε άλλη μια θητεία μέσω του μηχανισμού ανακατανομής, που ορίζει ο εκλογικός νόμος. [10] Τον Φεβρουάριο του 2014, ακολούθησε την Έλενα Ούντρεα στην παραίτησή του από το PD-L και την ένταξή του στο Κόμμα Λαϊκού Κινήματος (PMP). [11] Ένα χρόνο αργότερα, μπήκε στο Εθνικό Φιλελεύθερο Κόμμα (PNL), διακηρύσσοντας ότι το PMP είχε εκφυλιστεί σε «απόλυτο φιάσκο». [12]Τον Ιούνιο του 2016, το PNL τον απέλυσε αφού επέκρινε την ηγεσία του κόμματος για ασέβεια προς τον ηγέτη της Ένωσης Σωτηρίας του Βουκουρεστίου, Νικούσορ Νταν. [13] Ο Παλαιολόγκου κατέβηκε ως ανεξάρτητος στις εκλογές του Δεκεμβρίου και κέρδισε περίπου 8.000 ψήφους, πολύ λιγότερο από τους περίπου 25.000, που απαιτούνται για να εξασφαλιστεί μια έδρα.[14] Ήταν ο υποψήφιος του PMP στις προεδρικές εκλογές του 2019,[15] καταλαμβάνοντας την πέμπτη θέση με 5,7% των ψήφων.[16]
Ιδιωτική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Παλαιολόγκου ήταν παντρεμένος με τη Σάρα Νασίφ, μια Γαλλίδα τραγουδίστρια της όπερας λιβανέζικης καταγωγής. Οι δυο τους είναι χωρισμένοι και έχουν έναν γιο, τον Μιχαήλ.
Έγραψε δύο βιβλία, ένα για τον Καρλ Σμιτ (2004) και ένα για το έτος 2004 στη Ρουμανική πολιτική (2005). [6] Το 2013 άρχισε να πραγματοποιεί ιδιωτικά μαθήματα για τις ανθρωπιστικές επιστήμες και τη διπλωματία στο σπίτι της οικογένειάς του.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Alegeri in Franta: Theodor Paleologu, care are cetatenie franceza, a votat».
- ↑ www
.mediafax .ro /politic /schimb-dur-de-replici-la-dezbaterea-prezidentiala-paleologu-sunt-antreprenor-pe-bune-barna-vorbeam-de-candidatii-care-au-sanse-18554053. - ↑ www
.hotnews .ro /stiri-politic-26249229-theodor-paleologu-klaus-iohannis-este-tipicul-politician-roman-smecher-steril-potcovit-mare-mediocru .htm. - ↑ www
.g4media .ro /paleologu-despre-un-tur-doi-la-alegerile-prezidentiale-cu-marcel-ciolacu-si-diana-sosoaca-sunt-fantezii-povestea-cu-sosoaca-e-o-comicarie .html. - ↑ 5,0 5,1 «Blogul lui Theodor Paleologu » Despre mine». web.archive.org. 14 Απριλίου 2010. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Απριλίου 2010. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2022.
- ↑ 6,0 6,1 «Guvernul României». archive.ph. 26 Φεβρουαρίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Φεβρουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2022.
- ↑ «STRUCTURA PARLAMENTULUI ROMÂNIEI 2008-2012». www.cdep.ro. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Σεπτεμβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2022.
- ↑ «Guvernul Boc, zero barat». jurnalul.ro (στα Ρουμανικά). Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2022.
- ↑ «REZULTATE ALEGERI SECTOR 1. Chiliman a obţinut un nou mandat | Romania Libera». web.archive.org. 30 Αυγούστου 2012. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2022.
- ↑ Vintilă, de Carmen. «CINE câ?tig? la loteria redistribuirii: Blaga, Anastase, Udrea, Boagiu, St?ni?oar?». evz.ro (στα Ρουμανικά). Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2022.
- ↑ «Theodor Paleologu a demisionat din PDL pentru a se alătura PMP | Romania Libera». web.archive.org. 7 Απριλίου 2014. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Απριλίου 2014. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2022.
- ↑ «Theodor Paleologu trece la PNL: Proiectul PMP s-a terminat intr-un fiasco lamentabil». web.archive.org. 27 Μαΐου 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαΐου 2018. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2022.
- ↑ «Conducerea PNL a decis să îi excludă din partid pe Theodor Paleologu şi Cristian Bodea. Paleologu despre excludere: "Suită de imbecilităţi piramidale ale conducerii PNL"». Mediafax.ro (στα Ρουμανικά). Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2022.
- ↑ «Elena Udrea, Remus Cernea şi Theodor Paleologu au pierdut alegerile parlamentare. Cei trei candidaţi independenţi nu au atins pragul necesar de voturi | Romania Libera». web.archive.org. 13 Δεκεμβρίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Δεκεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2022.
- ↑ «Theodor Paleologu este candidatul PMP la alegerile prezidentiale». 25 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2022.
- ↑ «Rezultate provizorii vot alegeri prezidențiale 2019, tur 1. Cum arată ierarhia candidaților după prelucrarea datelor din întreaga țară». www.digi24.ro (στα Ρουμανικά). Ανακτήθηκε στις 9 Απριλίου 2022.
|