Σχολείο Τζορτζ Χέριοτ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σχολείο Τζορτζ Χέριοτ
George Heriot's School
Νυχτερινή άποψη του σχολείου από το Κάστρο του Εδιμβούργου
Πληροφορίες
ΔιεύθυνσηLauriston Place
ΤοποθεσίαΠαλιά Πόλη
ΠόληΕδιμβούργο
ΧώραΣκωτία
Ταχ. κώδικαςEH3 9EQ
ΣυντεταγμένεςΣυντεταγμένες: 55°56′47″N 3°11′40″W / 55.946398°N 3.194376°W / 55.946398; -3.194376
ΤύποςΜικτό Ανεξάρτητο σχολείο
Ίδρυση1626 (ως Ίδρυμα Τζορτζ Χέριοτ)
Εγκαίνια1659
ΙδρυτήςΤζορτζ Χέριοτ
ΓλώσσαΑγγλικά
Ιστοσελίδαwww.george-heriots.com

Το Σχολείο Τζορτζ Χέριοτ (αγγλικά: George Heriot's School‎‎) είναι σκωτσέζικο ανεξάρτητο σχολείο πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης στο Lauriston Place της Παλιάς Πόλης του Εδιμβούργου, με πάνω από 1.600 μαθητές, 155 άτομα διδακτικού προσωπικού και 80 άτομα μη διδακτικού προσωπικού.[1] Ιδρύθηκε το 1628 ως Ίδρυμα Τζορτζ Χέριοτ, με κληροδότημα του βασιλικού χρυσοχόου Τζορτζ Χέριοτ,[2] και άνοιξε το 1659.

Αρχιτεκτονική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Σχολείο Τζορτζ Χέριοτ, από τη νότια πλευρά με το Lauriston Place ακριβώς μπροστά.
Το Τετράπλευρο.

Το κύριο κτίριο του σχολείου είναι γνωστό για την αναγεννησιακή αρχιτεκτονική του, έργο του Ουίλλιαμ Γουάλας, μέχρι τον θάνατό του το 1631.[3] Τον διαδέχθηκε ο Γουίλλιαμ Έιτουν ως κύριος κτίστης, και αυτόν με την σειρά του τον διαδέχθηκε ο Τζον Μυλν.[4][5] Το 1676, ο Σερ Ουίλλιαμ Μπρους ολοκλήρωσε τα σχέδια της κατασκευής του Ιδρύματος Χέριοτ. Το σχέδιο του, για τον κεντρικό πύργο της βόρειας πλευράς, ολοκληρώθηκε τελικά το 1693.[6]

Το σχολείο είναι πυργοειδές κτίριο το οποίο περιβάλλει ένα μεγάλο τετράπλευρο, και είναι κατασκευασμένο από αμμόλιθο.[7] Στη θεμέλιο λίθο αναγράφεται η χρονολογία 1628. Η περίπλοκη διακόσμηση πάνω από κάθε παράθυρο είναι μοναδική (με μία διπλή εξαίρεση - αυτά που είναι σε κάθε πλευρά του πλεονάζοντος πλέον κεντρικού πύργου στο ισόγειο της δυτικής πλευράς του κτιρίου). Άγαλμα του ιδρυτή βρίσκεται σε κόγχη στη βόρεια πλευρά του τετραπλεύρου.

Το κύριο κτίριο ήταν το πρώτο μεγάλο κτίσμα που κατασκευάστηκε έξω από τα τείχη της πόλης του Εδιμβούργου. Βρίσκεται δίπλα από την Εκκλησία Γκρέιφριαρς, που κατασκευάστηκε το 1620, σε ανοιχτό χώρο κάτω από το Κάστρο του Εδιμβούργου που βρίσκεται βόρεια. Μέρος του τείχους της πόλης του 17ου αιώνα (το Τείχος Τέλφερ) χρησιμοποιείται ως τείχος του σχολείου. Όταν κατασκευάστηκε η μπροστινή πλευρά του κτιρίου αντίκριζε την είσοδο της Λαχαναγοράς. Αρχικά ήταν η μοναδική πρόσοψη με λεπτή πέτρα, με τις υπόλοιπες να έχουν χαλίκι, αλλά το 1833 και οι άλλες τρεις πλευρές αντικαταστάθηκαν με λεπτό τετραγωνισμένο λίθο Κραικγλέιθ. Αυτό έγινε μιας και οι άλλες προσόψεις ήταν περισσότερο εμφανείς με τη νέα είσοδο στο Lauriston Place. Οι εργασίες ανακαίνισης έγιναν από τον Αλεξάντερ Μπλακ, επιστάτη του σχολείου, ο οποίος στη συνέχεια σχεδίασε τα πρώτα ελεύθερα σχολεία Χέριοτ γύρω από την πόλη.

Η βόρεια πύλη στο Lauriston Place κατασκευάστηκε από τον Ουίλλιαμ Χένρυ Πλέιφερ και χρονολογείται από το 1829. Το εσωτερικό παρεκκλήσι σχεδιάστηκε από τον Τζέιμς Γκίλεσπι Γκρέιχαμ (1837) ο οποίος πιθανώς είχε την βοήθεια του Αύγουστου Πίτζιν. Οι σχολικές αίθουσες σχεδιάστηκαν από τον Ντόναλντ Γκάου το 1893 και διαθέτουν ξύλινη οροφή πάνω από τον ημιώροφο. Το τμήμα χημείας στα δυτικά του χώρου σχεδιάστηκε από τον Τζον Άντερσον το 1911. Το τμήμα φυσικής είναι του Τζον Τσέσσερ και χρονολογείται στο 1887 χρησιμοποιώντας τμήμα του παλαιού δημοτικού σχολείου του 1838 του Αλεξάντερ Μπλακ.[6]

Ο χώρος αποτελείται από διάφορα κτίρια διαφόρων εποχών. Σε αυτά περιλαμβάνεται πτέρυγα που κατασκεύασαν οι Ράιντ και Φορμπς στο μεσοπόλεμο, πισίνα που πλέον δεν χρησιμοποιείται, και μνημείο από γρανίτη του Τζέιμς Νταν (1922) αφιερωμένο στους πρώην μαθητές και καθηγητές του σχολείου που σκοτώθηκαν στον Α΄ και τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο.[8]

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άγαλμα του Τζορτζ Χέριοτ στο τετράπλευρο.

Όταν απεβίωσε το 1624, ο Τζορτζ Χέριοτ κληροδότησε περίπου 25.000 λίρες Σκωτίας για την δημιουργία ενός «ιδρύματος» (όπως ονομαζόταν τότε τα φιλανθρωπικά σχολεία) για την φροντίδα των «φτωχών και χωρίς πατέρα παιδιών» (σκωτικά: puir, faitherless bairns) του Εδιμβούργου.

Η κατασκευή του Ιδρύματος Χέριοτ (όπως ονομαζόταν αρχικά) ξεκίνησε το 1628, ακριβώς έξω από τα τείχη της πόλης του Εδιμβούργου. Ολοκληρώθηκε την εποχή που οι Αγγλικές δυνάμεις του Όλιβερ Κρόμγουελ εισέβαλλαν στην Σκωτία κατά την διάρκεια του Τρίτου Αγγλικού Εμφύλιου Πολέμου. Τότε το κτίριο χρησιμοποιήθηκε ως στρατώνας, και τα άλογα σταβλιζόταν στο παρεκκλήσι.

Το ίδρυμα άνοιξε το 1659, με τριάντα άρρωστα παιδιά ως ενοίκους. Τα οικονομικά του βελτιώθηκαν, και εισήχθησαν και άλλοι μαθητές πέρα από ορφανά παιδιά όπως ήταν ο αρχικός σκοπός. Την δεκαετία του 1880, άρχισε η επιβολή διδάκτρων, ωστόσο μέχρι σήμερα παρέχει φιλανθρωπικές υπηρεσίες, και δωρεάν εκπαίδευση σε ορφανά παιδιά. Το 1846 υπήρξε εξέγερση στο ίδρυμα και 52 αγόρια αποβλήθηκαν.[9]

Η μπροστινή όψη του Ιδρύματος Χέριοτ.

Το 1837 το σχολείο χρηματοδότησε δέκα «ελεύθερα σχολεία» στο Εδιμβούργο, τα οποία εκπαίδευαν χιλιάδες μαθητές σε όλη την πόλη. Όλα τους έκλεισαν το 1885. Ένα από αυτά, το οποίο αντιγράφει αρχιτεκτονικά σε μεγάλο βαθμό το κυρίως κτήριο, βρίσκεται στην ανατολική πλευρά του Καουγκέιτ (και πλέον λειτουργεί ως ξενώνας του Στρατού της Σωτηρίας).

Το σχολείο επίσης χρηματοδότησε την ίδρυση ενός ιδρύματος το οποίο στη συνέχεια συγχωνεύθηκε με το ινστιτούτο Βατ (που πήρε το όνομά του από τον Τζέιμς Βατ) την δεκαετία του 1870 για να σχηματιστεί το Κολλέγιο Χέριοτ-Βατ, πολυτεχνείο το οποίο μετονομάστηκε σε Πανεπιστήμιο Χέριοτ-Βατ το 1966.[10]

Το 1979 έγινε σχολείο μικτής εκπαίδευσης με την αποδοχή θηλέων μαθητριών, και πλέον έχει περίπου 1.600 μαθητές. Σήμερα, το σχολείο έχει τις καλύτερες επιδόσεις στις Ανώτατες εξετάσεις στο Εδιμβούργο.[11]

Ίδρυμα Χέριοτ, Εδιμβούργο από τον Χένρυ Φοξ Τάλμποτ, 1844.

Σχολάρχες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ομάδα ράγκμπι Σέρβων μαθητών στο σχολείο Τζορτζ Χέριοτ το 1918

Χρονολογικός κατάλογος των σχολαρχών του σχολείου, με βάση το έτος που ανέλαβαν τα καθήκοντα τους.[12]

  • 1659: Τζέιμς Λόουσον (James Lawson)
  • 1664: Ντέιβιντ Ντέιβιντσον (David Davidsone)
  • 1669: Ντέιβιντ Μπράουν (David Browne)
  • 1670: Ουίλλιαμ Σμίτον (William Smeaton)
  • 1673: Χάρι Μόρσον (Harry Moresone)
  • 1699: Τζέιμς Μπούκαν (James Buchan)
  • 1702: Τζον Γουάτσον (John Watson)
  • 1720: Ντέιβιντ Κρύστι (David Chrystie)
  • 1734: Ουίλλιαμ Μάθεσον (William Matheson)
  • 1735: Τζον Χάντερ (John Hunter)
  • 1741: Ουίλλιαμ Χαλιμπέρτον (William Halieburton
  • 1741: Τζον Χέντερσον (John Henderson)
  • 1757: Τζέιμς Κόλβιλ (James Colvill)
  • 1769: Τζορτζ Γουάτσον (George Watson)
  • 1773: Ουίλλιαμ Χέι (William Hay)
  • 1782: Τόμας Τόμσον (Thomas Thomson)
  • 1792: Ντέιβιντ Κρουκσάνκ (David Cruikshank)
  • 1794: Τζέιμς Μάξγουελ Κόκμπερν (James Maxwell Cockburn)
  • 1795: Τζορτζ Έρβιν (George Irvine)
  • 1805: Τζον Σόμερβιλ (John Somerville)
  • 1816: Τζον Κρίστισον (John Christison)
  • 1825: Τζέιμς Μπόυντ (James Boyd)
  • 1829: Έκτορ Χολμ (Hector Holme)
  • 1839: Ουίλλιαμ Στίβεν (William Steven)
  • 1844: Τζέιμς Φέρμπερν (James Fairburn)
  • 1854: Φρέντερικ Γ. Μπέντφορντ (Frederick W. Bedford)
  • 1880: Ντέιβιντ Φάουλερ Λόου (David Fowler Lowe)
  • 1908: Τζον Μπράουν Κλαρκ (John Brown Clark)
  • 1926: Ουίλλιαμ Τζεντλ (William Gentle)
  • 1942: Ουίλλιαμ Κάρνον (William Carnon)
  • 1947: Ουίλλιαμ Ντούαρ (William Dewar)
  • 1970: Άλαν Μακντόναλντ (Allan McDonald)
  • 1983: Κιθ Πίρσον (Keith Pearson)
  • 1997: Άλιστερ Έκτορ (Alistair Hector)

Έπειτα, ο τίτλος του σχολάρχη άλλαξε σε αυτόν του Διευθυντή.

  • 2014 (Ιανουάριος): Γκάρεθ Ντούντς (Gareth Doodes)[13]
  • 2014 (Σεπτέμβριος): Κάμερον Γουίλι (προσωρινά) (Cameron Wyllie)
  • 2014 (Δεκέμβριος): Κάμερον Γουίλι[14]

Οίκοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι μαθητές του σχολείου ανήκουν σε έναν από τους τέσσερις οίκους:

Εξωδιδακτικές δραστηριότητες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το Σχολείο Τζορτζ Χέριοτ παρέχει πληθώρα εξωδιδακτικών δραστηριοτήτων στις οποίες συμμετέχουν οι μαθητές.

  • Φιλαρμονική πνευστών στην οποία συμμετέχουν περίπου 120 μαθητές.[15]
  • Η Ομάδα Δοκίμων του Σχολείου Τζορτζ Χέριοτ, όπου 60 μαθητές συμμετέχουν σε εβδομαδιαίες δραστηριότητες και θερινές κατασκηνώσεις.[16]

Γνωστοί απόφοιτοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανάγλυφη παράσταση τάξης του 17ου αιώνα με έναν διδάσκαλο και δέκα μαθητές. Βρίσκεται στην κύρια είσοδο του σχολείου και αναγράφει DEVS NOBIS HAEC OTIA FECIT - «Ο Θεός μας έδωσε αυτή την αναψυχή».

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Facilities and Staff». George Heriot's School. Ανακτήθηκε στις 7 Απριλίου 2017. 
  2. ↑ «George Heriot and his Bequest». George Heriot's School. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2017. 
  3. ↑ Colvin, Howard (1978). A Biographical Dictionary of British Architects 1600-1840. John Murray. 
  4. ↑ Colvin, Howard (1978). A Biographical Dictionary of British Architects 1600-1840. John Murray. σελίδες 569–70. 
  5. ↑ McWilliam, Colin· Walker, David· Gifford, John (1984). The Buildings of Scotland: Edinburgh. Penguin. σελίδες 179–82. 
  6. ↑ 6,0 6,1 McWilliam, Colin· Walker, David· Gifford, John (1984). The Buildings of Scotland: Edinburgh. Penguin. σελ. 180. 
  7. ↑ «Architectural Detail and Tower». George Heriot's School. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 15 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2017. 
  8. ↑ «Edinburgh, Lauriston Place, George Heriot's School, War Memorial». canmore.org.uk (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2017. 
  9. ↑ Gilbert, William Matthews (1901). Edinburgh in the Nineteenth Century. J. & R. Allan. 
  10. ↑ «Our history | Heriot-Watt University». www.hw.ac.uk (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2017. 
  11. ↑ Swanson, Ian (28 Αυγούστου 2012). «Private schools up to mark with best ever exam results». www.edinburghnews.scotsman.com (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2017. 
  12. ↑ Lockhart, Brian R.W. (2004). Jinglin' Geordie's Legacy: A History of George Heriot's School. Scotland: Tuckwell Press Ltd. σελ. 333. ISBN 978-1862322578. 
  13. ↑ «Appointment of Principal - George Heriot's School». www.george-heriots.com (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Απριλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2017. 
  14. ↑ «Appointment of Principal George Heriot's School». www.george-heriots.com (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαΐου 2017. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2017. 
  15. ↑ «The Royal Scottish Pipe Band Association». www.rspba.org. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2017. 
  16. ↑ «CCF - Combined Cadet Force George Heriot's School». www.george-heriots.com (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Μαΐου 2013. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2017. 
  17. ↑ Leask, David (1 Ιουνίου 2015). «Analysis: SNP bucks trend for privately educated MPs». HeraldScotland (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2017. 
  18. ↑ Holgate, Andrew (2005-02-15). «Biography: John The Painter by Jessica Warner». London: The Times Online. http://entertainment.timesonline.co.uk/tol/arts_and_entertainment/books/article512231.ece. Ανακτήθηκε στις 2017-04-27. 
  19. ↑ «Hippolyte Jean Blanc». www.scottisharchitects.org.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Φεβρουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2017. 
  20. ↑ «Carse biography». www-history.mcs.st-and.ac.uk. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2017. 
  21. ↑ «Famous George Heriot's School Alumni». Ranker (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 26 Οκτωβρίου 2019. 
  22. ↑ «GILCHRIST, JOHN BORTHWICK – Encyclopaedia Iranica». www.iranicaonline.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2017. 
  23. ↑ 23,0 23,1 23,2 23,3 «Famous George Heriot's School Alumni» (στα αγγλικά). Ranker. http://www.ranker.com/list/famous-george-heriot_s-school-alumni-and-students/reference. Ανακτήθηκε στις 2017-04-27. 
  24. ↑ «Levy Hyman biography». www-groups.dcs.st-and.ac.uk. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 7 Αυγούστου 2012. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2017. 
  25. ↑ «Mackay biography». www-history.mcs.st-and.ac.uk. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2017. 
  26. ↑ «Ex-Conservative leader David McLetchie dies». www.edinburghnews.scotsman.com (στα Αγγλικά). 12 Αυγούστου 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Δεκεμβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2017. 
  27. ↑ Gowenlock, Brian G· B J Aylett· J C Bevington· D C Bradley· T S West· W P Richards· A G Hector (18 Αυγούστου 2004). «Obituary - Sir Harry (Work) Melville» (PDF). Royal Society of Edinburgh. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 4 Οκτωβρίου 2006. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2017. 
  28. ↑ «House of Cards actor dies». HeraldScotland (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2021. 
  29. ↑ Royle, Trevor (2000-01-10). «Nigel Tranter» (στα αγγλικά). The Guardian. ISSN 0261-3077. https://www.theguardian.com/books/2000/jan/11/obituaries.news. Ανακτήθηκε στις 2017-04-27. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Σχολείο_Τζορτζ_Χέριοτ&oldid=10097639"