Συνθήκη του Ταρασκόν
Η Συνθήκη του Ταρασκόν ήταν μια συμφωνία μεταξύ του πάπα Νικολάου Δ΄, του Φίλιππου Δ΄ της Γαλλίας, του Καρόλου Β΄ της Νάπολης και του Αλφόνσου Γ΄ της Αραγονίας, που προοριζόταν να τερματίσει τη Σταυροφορία της Αραγονίας, ένα επεισόδιο στον πόλεμο του Σικελικού Εσπερινού. Η συνθήκη υπογράφηκε στο Tαρασκόν (Tarascon), στα μισά του δρόμου μεταξύ της παπικής Αβινιόν και της Αρλ, στις 19 Φεβρουαρίου 1291, έξι χρόνια αφότου ο θείος του Φιλίππου Δ΄, Κάρολος κόμης του Βαλουά, προσπάθησε να κατακτήσει την Αραγονία από τον πατέρα του Αλφόνσου Γ΄, Πέτρο Γ΄ της Αραγονίας, σε μία δράση που ονομάστηκε Σταυροφορία της Αραγονίας, επειδή εγκρίθηκε από τον προκάτοχο του Νικολάου Δ΄, πάπα Μαρτίνο Δ΄. Η πρόθεση των υπογραφόντων να βάλουν ένα τέλος στις εχθροπραξίες ήταν να αποτρέψουν την κυριαρχία των Αραγωνέζων στη Σικελία, που τότε κυβερνούσε ο αδελφός του Αλφόνσου Γ΄, Ιάκωβος Β΄.
Ο Αλφόνσος Γ΄ ήταν υποχρεωμένος από τη συνθήκη να:
- πάει αυτοπροσώπως στη Ρώμη, για να αρθεί ο αφορισμός.
- πληρώσει έναν φόρο τριάντα ουγγιών χρυσού στην εκκλησία
- πραγματοποιήσει σταυροφορία στους Αγίους Τόπους
- αφαιρέσει από τη Σικελία όλους τους Αραγονέζους και Καταλανούς ιππότες στην υπηρεσία του Ιακώβου Β΄
Ο Αλφόνσος Γ΄ υποσχέθηκε επίσης, ότι ο αδελφός του δεν θα κρατούσε το βασίλειό του ενάντια στις επιθυμίες του παπισμού. Του συμβούλεψαν επίσης να κάνει ειρήνη με τον Σάντσο Δ΄ βασιλιά της Καστίλης.
Ο πάπας, από την πλευρά του, ακύρωσε την αποδοχή του Καρόλου κόμη του Βαλουά ως βασιλιά της Αραγονίας και αναγνώρισε τα δικαιώματα του Ιακώβου Β΄ της Μαγιόρκας.
Όταν ο Αλφόνσος Γ΄ απεβίωσε λίγο περισσότερο από έναν μήνα μετά την υπογραφή της συνθήκης, οι ρήτρες έγιναν άκυρες και η συνθήκη δεν σήμαινε τίποτε. Ο αδελφός του Ιάκωβος Β΄, που δεν είχε υπογράψει, τώρα ένωσε στο πρόσωπό του τα στέμματα της Αραγονίας και της Σικελίας και δεν ήταν διατεθειμένος να αποχωριστεί καμία από τις δύο. [1] Η Συνθήκη αντικαταστάθηκε από τη Συνθήκη του Aνάνι του 1295, με τη μεσολάβηση ενός ισχυρότερου πάπα από τον Νικόλαο Δ΄, Βονιφάτιου Η΄, η οποία τερμάτισε τον αγώνα, με όρους που έκαναν τους Αραγονέζους κυρίους της Σικελίας.
Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Rafael Altamira, A History of Spain from the Beginnings to the Present Day, 1966, Volume 1, p. 245f; Joseph F. O'Callaghan, A history of Medieval Spain, 1975, p. 397f.
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Κατάλογος συνθηκών