Στρατσίμιρ Μπάλσιτς
 |
Αυτό το λήμμα δεν ανήκει σε καμία κατηγορία. Μπορείτε να βοηθήσετε προσθέτοντας μία ή περισσότερες κατηγορίες σε αυτό. Αφαιρέστε αυτό το πρότυπο μόλις προσθέσετε κατηγορίες στη σελίδα. |
Ο Στρατσίμιρ, σερβικά κυριλλικά: Страцимир Балшић / Stracimir Balšić, αλβανικά: Strazimir Balsha,[1] (άκμασε 1360 – 15 Ιανουαρίου 1373) ήταν κύριος της Ζέτας, μαζί με τους δύο αδελφούς του Τζούρατζ Α΄ και Μπάλσα Β΄, περίπου. 1362–1372. Η οικογένεια Μπάλσιτς ανέλαβε τη Ζέτα, μέχρι το 1362, μετά την πτώση της αυτοκρατορίας της Σερβίας. Ο Στρατσίμιρ έλαβε μοναστικούς όρκους και απεβίωσε το 1373. Άφησε τρεις γιους, από τους οποίους ο Τζούρατζ Β΄ έγινε αργότερα κύριος της Ζέτας.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ήταν ο μεγαλύτερος [2] γιος του Μπάλσα Α΄ και αδέλφια του ήταν ο Μπάλσα Β΄ και ο Τζούρατζ Α΄), ενός μικρού ευγενούς που κατείχε μόνο ένα χωριό κατά τη διάρκεια της διακυβέρνησης τού Στέφαν-Ούρου Δ΄ Ντούσαν (Ισχυρού) αυτοκράτορα της Σερβίας (βασ. 1331–1355). [3] Μερικά χρόνια μετά το τέλος του αυτοκράτορα, ο Μπάλσα Α΄ και οι γιοι του κατάφεραν να επεκτείνουν την τοπική τους εξουσία, ξεκινώντας με την κατάληψη εδαφών που προηγουμένως κατείχε ο κύριος Ζάρκo (νότια της λίμνης Σκάνταρ, Κάτω Ζέτα). [3] Το 1361, κατά τη διάρκεια μίας σύγκρουσης μεταξύ της Δημοκρατίας της Ραγκούσας και του Βόγισλαβ Βογίνοβιτς, υποστήριξαν τη Ραγκούσα. [4] Γι' αυτό, έγιναν πολίτες της Ραγκούσας τον Μάιο ή στις 3 Ιουλίου 1361. Το 1362, τα τρία αδέρφια σκότωσαν [5] τον čelnik Τζούρατζ Ιλίγιιτς, και επεκτάθηκαν περαιτέρω στην Άνω Ζέτα. [3] Ο πατέρας τους απεβίωσε την ίδια χρονιά. [3] Τα αδέλφια διαδέχθηκαν τον πατέρα τους κυβερνώντας τη Ζέτα μαζί, αν και ο Τζούρατζ Α΄ ήταν η κύρια προσωπικότητα. [2] Ονομάζοντο επαρχιακοί άρχοντες (oblastni gospodari) στα καταστατικά του αυτοκράτορα Στέφαν-Ούρου Ε΄ του Αδύναμου (βασ. 1355–1371). [3] Το 1368, μετά την επίθεση του Τζούρατζ Α΄ στο Κότορ, η σερβική Αυλή έκρινε ότι αυτός εξεγέρθηκε. Οι αδελφοί μεταστράφηκαν από την Ορθοδοξία στον Ρωμαιοκαθολικισμό το 1368–1369, προκειμένου να προωθήσουν τις παράκτιες φιλοδοξίες τους. [6]
Ο Στρατσίμιρ έγινε μοναχός και εκάρη πριν από το τέλος του, στις 15 Ιανουαρίου 1373, και την εξουσία μοιράζοντο πλέον ο Τζούρατζ Α΄, ο Μπάλσα Β΄ και ο γιος τού Σρατσίμιρ, Τζούρατζ Β΄, που ο καθένας κατείχε μία ξεχωριστή κτήση για εισόδημα (appanage). [2]
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Στρατσίμιρ νυμφεύτηκε πρώτα την Ειρήνη Ντουκλίνα και μετά τη Μιλίσα Μρνιαβτσέβιτς, κόρη του Βουκάσιν Μρνιαβτσέβιτς βασιλιά της Σερβίας. [7] Είχε τρεις γιους με τη Μιλίτσα:
- Τζούρατζ Β΄ 1385–1403, παντρεύτηκε τη Γιελένα Λαζάρεβιτς [8].
- Γκόγικo απεβ. πριν το 1372.
- Iβάνις απεβ. πριν από το 1372.