Σταγιάτες Μαγνησίας
Συντεταγμένες: 39°23′20″N 22°59′3″E / 39.38889°N 22.98417°E
| Σταγιάτες | |
|---|---|
 | |
| Διοίκηση | |
| Χώρα | Ελλάδα[1] |
| Αποκεντρωμένη Διοίκηση | Θεσσαλίας-Στερεάς Ελλάδας |
| Περιφέρεια | Θεσσαλίας |
| Περιφερειακή Ενότητα | Μαγνησίας |
| Δήμος | Βόλου |
| Δημοτική Ενότητα | Πορταριάς |
| Γεωγραφία | |
| Γεωγραφικό διαμέρισμα | Θεσσαλία |
| Νομός | Μαγνησίας |
| Υψόμετρο | 340 μέτρα |
| Πληθυσμός | |
| Μόνιμος | 106 |
| Έτος απογραφής | 2021 |
| Πληροφορίες | |
| Παλαιά ονομασία | Σταγιάταις |
| Ταχ. κώδικας | 370 11 |
| Τηλ. κωδικός | 2428 |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Οι Σταγιάτες είναι οικισμός στη Θεσσαλία και την Περιφερειακή Ενότητα Μαγνησίας.[2]
Γεωγραφικά - Ιστορικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Οι Σταγιάτες βρίσκονται στους νοτιοδυτικούς πρόποδες του Πηλίου σε υψόμετρο 340 μέτρα[3] σε απόσταση 8 χλμ. βορειοανατολικά από το κέντρο του Βόλου. Αναφέρονται επίσημα, μετά την ένωση της Θεσσαλίας, το 1883 , γραμμένοι ως Σταγιάταις, στο ΦΕΚ 126Α - 02/04/1883 να προσαρτόνται στον τότε δήμο Μακρυνίτσης. Το 1912 με το ΦΕΚ 262Α - 31/08/1912 το όνομά διορθώθηκε σε Σταγιάται και ορίστηκε έδρα της ομώνυμης νεοϊδρυθείσας κοινότητας.[4] Σύμφωνα με το πρόγραμμα Καλλικράτης αποτελεί την κοινότητα Σταγιατών που υπάγεται στη Δημοτική Ενότητα Πορταριάς του Δήμου Βόλου και σύμφωνα με την απογραφή 2021 απογράφησαν 106 κάτοικοι.[5]
Δημογραφική εξέλιξη
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Η δημογραφική εξέλιξη του οικισμού είναι η εξής:
| Έτος | Πληθυσμός |
|---|---|
| 1991 | 206 |
| 2001 | 154 |
| 2011 | 121 |
| 2021 | 106 |
Αξιοθέατα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Στο αρχοντικό Παπαθεολόγου, κάτω από την κεντρική πλατεία, λειτουργεί το κοινοτικό κέντρο παράδοσης και πολιτισμού Σταγιατών. Στις συλλογές του περιλαμβάνονται έπιπλα, παλιές φωτογραφίες του χωριού και εργαλεία για την παρασκευή λουκάνικων.[6] Οι Σταγιάτες ήταν γνωστές για την παρασκευή λουκάνικου, με κύριους παραγωγούς τις οικογένειες Βουρλογιάννη, Καρακαστανιά, Καβούρα, Κορώνη, Ματή και Στράκα. Παραδοσιακά, αγόραζαν βουβάλια, αγελάδες, μοσχάρια, αιγοπρόβατα από τις ζωοπανηγύρεις της Θεσσαλίας και τα εξέτρεφαν στο χωριό πριν τα σφάξουν. Στο χωριό λαμβάνει χώρα το καλοκαίρι η γιορτή λουκάνικου.[7]
Στο χωριό σώζεται το σπίτι του Μαργαρίτη, ένα τριώροφο αρχοντικό του 1791. Το κτίριο αρχικά είχε μια επέκταση (κεραία), που του έδινε σχήμα Γ, αλλά αυτή έχει αφαιρεθεί. Το κτίριο εμφάνισε ζημιές στο βόρειο και ανατολικό τοίχο, καθώς ήταν ασύνδετοι, με αποτέλεσμα να ξαναχτιστούν. Το αρχοντικό επισκευάστηκε στα τέλη του 20ού αιώνα.[8]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ GEOnet Names Server. 11 Ιουνίου 2018. -828891.
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Νέα Δομή. 32. Αθήνα: Τεγόπουλος - Μανιατέας. 1996. σελ. 70.
- ↑ Εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος Λαρούς Μπριτάννικα. 55. Εκδοτικός Οργανισμός Πάπυρος. 1996. σελ. 133.
- ↑ «ΕΕΤΑΑ-Διοικητικές Μεταβολές των Οικισμών». www.eetaa.gr. Ανακτήθηκε στις 4 Μαρτίου 2023.
- ↑ ΦΕΚ αποτελεσμάτων ΜΟΝΙΜΟΥ πληθυσμού απογραφής 2021», σελ. 21740 (σελ. 158 του pdf)
- ↑ «Μουσεία». Δήμος Βόλου. 9 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2023.
- ↑ Taxydromos (22 Ιουλίου 2012). «ΓΙΟΡΤΗ ΛΟΥΚΑΝΙΚΟΥ ΣΤΙΣ ΣΤΑΓΙΑΤΕΣ». Εφημερίδα ΤΑΧΥΔΡΟΜΟΣ Βόλου, Μαγνησίας, Θεσσαλίας. Ανακτήθηκε στις 12 Σεπτεμβρίου 2023.
- ↑ Κίζης, Γιάννης (2007). Πηλιορείτικη Οικοδομία. Πολιτιστικό Ίδρυμα Ομίλου Πειραιώς. σελ. 432. ISBN 960-244-031-7.
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη γεωγραφία της Ελλάδας χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |