Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σπρίνγκφιλντ (Μασαχουσέτη)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σπρίνγκφιλντ

Σημαία

Σφραγίδα
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Σπρίνγκφιλντ
42°6′45″N 72°32′51″W
ΧώραΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Διοικητική υπαγωγήHampden County
Ίδρυση1636
Διοίκηση
 • Mayor of Springfield, MassachusettsDomenic Sarno (από 2007)[1][2]
Έκταση85,681505 km²[3] και 85,658263 km²[4]
Υψόμετρο70 πόδι
Πληθυσμός155.929 (1  Απριλίου 2020)[5]
Ταχ. κωδ.01101, 01102, 01103, 01104, 01105, 01106, 01107, 01108, 01109, 01111, 01115, 01118, 01119, 01128, 01129, 01138, 01139, 01144, 01151, 01152 και 01199
Τηλ. κωδ.413
Ζώνη ώραςανατολική ζώνη ώρας
UTC−5
UTC-4
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το Σπρίνγκφιλντ (αγγλ. Springfield) είναι πόλη στην πολιτεία Μασαχουσέτη των Ηνωμένων Πολιτειών Αμερικής, έδρα της Κομητείας Χάμπντεν. Το Σπρίνγκφιλντ βρίσκεται στην ανατολική όχθη του ποταμού Κονέκτικατ, κοντά στη συμβολή του με τρία μικρότερα ποτάμια: τον ποταμό Γουέστφιλντ από τα δυτικά και τους Τσικόπη (Chicopee) και Μιλ από τα ανατολικά. Στην απογραφή του 2020, ο πληθυσμός της πόλεως ήταν 155.929 κάτοικοι, καθιστώντας την την τρίτη μεγαλύτερη πληθυσμιακά πόλη στη Μασαχουσέτη, την τέταρτη μεγαλύτερη στη Νέα Αγγλία μετά τη Βοστώνη, το Γούστερ και το Πρόβιντενς (Ρόουντ Άιλαντ), αλλά και τη 12η μεγαλύτερη στις βορειοανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες. Το Μητροπολιτικό Σπρίνγκφιλντ, ως μία από τις δύο μητροπολιτικές περιοχές στη Μασαχουσέτη (η άλλη είναι η Μείζων Βοστώνη), είχε πληθυσμό 699.162 κατοίκους (2020).

Ιδρύθηκε το 1636 ως το πρώτο «Σπρίνγκφιλντ» στον Νέο Κόσμο, κατά τη διάρκεια της Αμερικανικής Επαναστάσεως, ο Τζωρτζ Ουάσινγκτον το όρισε ως τοποθεσία του Οπλοποιείου του Σπρίνγκφιλντ εξαιτίας της κεντρικής του θέσεως. Εκεί έλαβε χώρα στη συνέχεια η Εξέγερση του Σέυς. Η πόλη θα είχε επίσης κεντρικό ρόλο στον Εμφύλιο Πόλεμο, μεταξύ άλλων και με την κατασκευή των φημισμένων «τουφεκιών Σπρίνγκφιλντ» από το Οπλοποιείο, που χρησιμοποιούσαν παντού τα στρατεύματα των Βορείων. Σήμερα το Οπλοποιείο είναι μουσείο και διαθέτει τη μεγαλύτερη συλλογή ιστορικών αμερικανικών πυροβόλων όπλων στον κόσμο. Το Σπρίνγκφιλντ αποτελεί στις ημέρες μας την αστική και οικονομική πρωτεύουσα του τμήματος της Μασαχουσέτης στην κοιλάδα του ποταμού Κονέκτικατ, κοινώς γνωστή ως «Κοιλάδα των Πρωτοπόρων». Το Σπρίνγκφιλντ έχει αρκετά προσωνύμια (παρατσούκλια): «Η Πόλη με τις πρωτιές», εξαιτίας των πολλών καινοτομιών που αναπτύχθηκαν εκεί, όπως το πρώτο αμερικανικό λεξικό (αυτό του Γουέμπστερ), το πρώτο αμερικανικό αυτοκίνητο που έκαιγε βενζίνη και ο πρώτος τόρνος μηχανικής κατεργασίας για εναλλάξιμα εξαρτήματα. Επίσης, «Η Πόλη των Σπιτικών», εξαιτίας της βικτοριανής αρχιτεκτονικής οικιών, και «Hoop City», καθώς η καλαθοσφαίριση (κοινώς «μπάσκετ», ένα από τα πιο δημοφιλή αθλήματα στον κόσμο) εφευρέθηκε στο Σπρίνγκφιλντ το 1891 από τον Τζέιμς Νέισμιθ.

Το Χάρτφορντ, η πρωτεύουσα της πολιτείας Κονέκτικατ, βρίσκεται μόλις 39 χιλιόμετρα νοτίως του Σπρίνγκφιλντ, στη δυτική όχθη του ποταμού Κονέκτικατ. Η περιοχή Χάρτφορντ-Σπρινγκφιλντ είναι γνωστή ως «Διάδρομος της Γνώσεως», επειδή φιλοξενεί πάνω από 160.000 φοιτητές και πάνω από 32 πανεπιστήμια και κολέγια, που είναι η δεύτερη μεγαλύτερη συγκέντρωση ιδρυμάτων τριτοβάθμιας παιδείας στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η ίδια η πόλη του Σπρίνγκφιλντ φιλοξενεί το Κολέγιο του Σπρίνγκφιλντ, το Πανεπιστήμιο της Δυτικής Νέας Αγγλίας και το Αμερικανικό Διεθνές Κολέγιο, μεταξύ άλλων ανώτατων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων.

«Άποψη του Σπρίνγκφιλντ της Μασαχουσέτης επί του ποταμού Κοννέκτικατ», έργο του Τόμας Τσέιμπερς, περ. 1840-1845

Το Σπρίνγκφιλντ ιδρύθηκε το 1636 από τον Άγγλο Πουριτανό Γουίλιαμ Πύντσον ως «Φυτεία Άγκαγουαμ» (Agawam) υπό τη διοίκηση της Αποικίας του Κονέκτικατ. Το 1641 πήρε το όνομα της γενέτειρας του Πύντσον, του Σπρίνγκφιλντ στο Έσσεξ της Αγγλίας. Περιστατικά, συμπεριλαμβανομένων εμπορικών διαφορών και εχθροπραξιών του λοχαγού Τζων Μέισον εναντίον ιθαγενών φυλών, επέσπευσαν την ένταξη του οικισμού στην Αποικία του Κόλπου της Μασαχουσέτης[6][7]. Κατά την πρώιμη ύπαρξή του, το Σπρίνγκφιλντ άκμασε τόσο ως γεωργικός οικισμός, όσο και ως εμπορικός σταθμός, αν και η ευημερία του διακόπηκε δραματικά κατά τη διάρκεια (και μετά) του Πολέμου του Βασιλιά Φιλίππου το 1675, όταν οι ιθαγενείς το πολιόρκησαν και το έκαψαν. Κατά τη διάρκεια αυτής της επιθέσεως, τα τρία τέταρτα του αρχικού οικισμού κάηκαν ολοσχερώς, με πολλούς από τους κατοίκους του Σπρίνγκφιλντ να επιζούν βρίσκοντας καταφύγιο στο πλινθόκτιστο σπίτι του Πύντσον, το «Old Fort», το πρώτο μη ξύλινο σπίτι που χτίστηκε στην κοιλάδα του ποταμού Κονέκτικατ.

Ο αρχικός οικισμός, το σημερινό κέντρο του Σπρίνγκφιλντ, βρισκόταν στην κορυφή υψωμάτων στη συμβολή τεσσάρων ποταμών, στο πλέγμα των εμπορικών οδών προς τη Βοστώνη, το Όλμπανι, τη Νέα Υόρκη και το Μόντρεαλ και με κάποια από τα πιο εύφορα εδάφη των βορειοανατολικών Ηνωμένων Πολιτειών. Το 1777 η τοποθεσία αυτή του Σπρίνγκφιλντ σε πολλά σταυροδρόμια οδήγησε τους Τζωρτζ Ουάσινγκτον και Χένρυ Νοξ να ιδρύσουν το Εθνικό Οπλοποιείο των ΗΠΑ στο Σπρίνγκφιλντ, το οποίο παρήγαγε το πρώτο αμερικανικό μουσκέτο το 1794 και αργότερα το περίφημο «τουφέκι Σπρίνγκφιλντ». Από το 1777 μέχρι το κλείσιμό του κατά τη διάρκεια του πολέμου του Βιετνάμ, το Οπλοστάσιο προσέλκυσε ειδικευμένους εργάτες στο Σπρίνγκφιλντ, καθιστώντας το το επί μακρόν κέντρο κατασκευής όπλων ακριβείας των Ηνωμένων Πολιτειών. Η παραλίγο κατάληψη του οπλοστασίου κατά τη διάρκεια της Εξεγέρσεως του Σέυς το 1787 οδήγησε άμεσα στον σχηματισμό της Συνταγματικής Συνελεύσεως των ΗΠΑ.

Κατά τη διάρκεια του 19ου και του 20ού αιώνα, σημειώθηκαν στην πόλη πολλές καινοτομίες, συμπεριλαμβανομένου του πρώτου αμερικανικού αγγλικού λεξικού (1805), της πρώτης χρήσεως εναλλάξιμων εξαρτημάτων και της γραμμής συναρμολογήσεως στην κατασκευή (1819, Τόμας Μπλάντσαρντ), και του πρώτου αμερικανικού οχήματος χωρίς άλογα (1825, Τόμας Μπλάντσαρντ). Εδώ εμφανίσθηκαν επίσης για πρώτη φορά η μαζική παραγωγή βουλκανισμένου καουτσούκ (1844, Τσαρλς Γκουντγίαρ), η παραγωγή του πρώτου αμερικανικού αυτοκινήτου με βενζίνη (1893, Αδελφοί Duryea), η πρώτη επιτυχημένη εταιρεία μοτοσικλετών (1901, «Indian»), ένας από τους πρώτους εμπορικούς ραδιοφωνικούς σταθμούς της Αμερικής (1921, WBZ, μετάδοση από το Ξενοδοχείο Kimball), αλλά και το δεύτερο δημοφιλέστερο άθλημα στον κόσμο, το μπάσκετ (1891, δρ. Τζέιμς Νέισμιθ). Το Σπρίνγκφιλντ είχε σημαντικό ρόλο στην παραγωγή μηχανών, που αρχικά καθοδηγούνταν από τη βιομηχανία όπλων του Οπλοποιείου, καθώς και από ιδιωτικές εταιρείες όπως η Smith & Wesson, που ιδρύθηκε από τους Χόρας Σμιθ και Ντάνιελ Μπ. Γουέσον. Παρομοίως, η βιομηχανική οικονομία οδήγησε τους Τόμας και Τσαρλς Γουέισον να ιδρύσουν τη Wason Manufacturing Company, η οποία παρήγαγε την πρώτη σιδηροδρομική κλινάμαξα («βαγκόν-λι»). Ως το μεγαλύτερο εργοστάσιο σιδηροδρομικών οχημάτων στη Νέα Αγγλία, το Wason παρήγαγε 100 βαγόνια την ημέρα στο απόγειό του. Η εταιρεία τελικά αγοράστηκε από τον Brill το 1907 και έκλεισε κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσεως το 1937. Μεταξύ πολλών άλλων, κατά το πρώτο μισό του 20ού αιώνα το Σπρίνγκφιλντ παρήγε επίσης ορειχάλκινα είδη, χημικά, είδη ένδυσης και πλεκτά είδη, είδη από χαρτί, ρολόγια, λέβητες, κινητήρες, μηχανήματα κατασκευής, ασημικά, κοσμήματα, πατίνια, άμαξες, κουμπιά, βελόνες, παιχνίδια και έντυπα βιβλία και περιοδικά.

Το Σπρίνγκφιλντ υπέστη μια παρατεταμένη παρακμή κατά το δεύτερο μισό του 20ού αιώνα, εξαιτίας του παροπλισμού του Οπλοποιείου το 1969, κακές αποφάσεις πολεοδομικού σχεδιασμού, όπως η θέση του υπερυψωμένου Αυτοκινητόδρομου I-91 κατά μήκος του μετώπου του ποταμού Κονέκτικατ. και η συνολική παρακμή της βιομηχανίας σε όλες τις βορειοανατολικές Ηνωμένες Πολιτείες. Κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1980 και του 1990, το Σπρίνγκφιλντ ανέπτυξε μια φήμη ως πόλη με έγκλημα και πολιτική διαφθορά. Στις αρχές του 21ου αιώνα, η πόλη είδε μακροπρόθεσμα έργα αναζωογόνησης και αρκετά μεγάλα έργα, όπως ο υπεραστικός σιδηρόδρομος New Haven–Hartford–Springfield και ένα συγκρότημα καζίνο-ξενοδοχείου 1 δισεκ. δολαρίων.

Το Σπρίνγκφιλντ είναι κτισμένο σε υψόμετρο μόλις 21 μέτρα πάνω από την επιφάνεια της θάλασσας και σε γεωγραφικές συντεταγμένες του κέντρου του 42°06΄45΄΄ Βόρειο πλάτος και 72°32΄51΄΄ Δυτικό μήκος.[8] Σύμφωνα με το Γραφείο Απογραφών των ΗΠΑ η πόλη έχει συνολική έκταση 85,7 τετραγωνικά χιλιόμετρα, από τα οποία το 3,65% (3,1 τετρ. χιλιόμετρα) καλύπτονται από νερό. Κάποτε το Σπρίνγκφιλντ επονομαζόταν «η πόλη μέσα σε δάσος» και ακόμα έχει 10,4 χιλιάδες στρέμματα αστικών πάρκων, το 12% της εκτάσεως ξηράς του.

Η πόλη βρίσκεται στην εύφορη κοιλάδα του ποταμού Κοννέκτικατ, στην ανατολική (αριστερή) όχθη του ποταμού, και περιβάλλεται από λόφους και εξάρματα του εδάφους από όλες τις κατευθύνσεις. Πολύ κοντά στο Σπρίνγκφιλντ ο Κοννέκτικατ δέχεται τα νερά τριών μικρότερων ποταμών: του ποταμού Γουέστφιλντ από τα δυτικά και των Τσικόπη (Chicopee) και Μιλ από τα ανατολικά. Στη συμβολή των ποταμών Τσικόπη και Κοννέκτικατ, 800 μέτρα βόρεια από το Σπρίνγκφιλντ, βρίσκεται η ομώνυμη πόλη Τσικόπη, η οποία αποσχίσθηκε από το Σπρίνγκφιλντ και έγινε ανεξάρτητος δήμος[9] το 1852. Τα σύνορα των πολιτειών Μασαχουσέτης και Κοννέκτικατ βρίσκονται μόλις 6 χιλιόμετρα νοτίως του Σπρίνγκφιλντ, πέρα από το εύπορο προάστιο Λόνγκμέντοου, που επίσης αποσχίσθηκε ως ανεξάρτητος δήμος, το 1783, και αποτελεί τον πλουσιότερο δήμο της δυτικής Μασαχουσέτης.

Η πυκνοδομημένη περιοχή του ιστορικού κέντρου του Σπρίνγκφιλντ, που περιβάλλει τη Μέιν Στρητ, είναι σχετικώς επίπεδη. Καθώς πηγαίνουμε προς τα ανατολικά, η πόλη είναι κτισμένη σε όλο και πιο λοφώδες έδαφος.

Πέρα από τα ποτάμια του, το δεύτερο πιο χαρακτηριστικό τοπογραφικό στοιχείο του Σπρίνγκφιλντ είναι το Δασικό Πάρκο του (Forest Park), εκτάσεως 2970 στρεμμάτων, που σχεδιάσθηκε από τον περίφημο αρχιτέκτονα τοπίου Φρέντερικ Λω Όλμστεντ. Το πάρκο αυτό απλώνεται στα νοτιοδυτικά της πόλεως, περιβαλλόμενο από ελκυστικά προάστια-κηπουπόλεις, που φιλοξενούν περισσότερα από 600 βικτοριανά μέγαρα. Οι μικρότεροι δήμοι Άγκαγουαμ και Γουέστ Σπρίνγκφιλντ απέχουν όχι περισσότερο από 1,5 χιλιόμετρο από το κέντρο του Σπρίνγκφιλντ, στην απέναντι όχθη του ποταμού Κοννέκτικατ.

Το Σπρίνγκφιλντ μοιράζεται με άλλες πόλεις της νότιας Νέας Αγγλίας ένα υγρό ηπειρωτικό κλίμα με ζεστά καλοκαίρια (Dfa κατά Köppen), με 4 καλά διαχωρισμένες εποχές του έτους και βροχοπτώσεις ισομερώς κατανεμημένες σε όλη τη διάρκεια του έτους. Οι χειμώνες είναι ψυχροί, με μέση ημερήσια θερμοκρασία Ιανουαρίου περί τους −3 °C. Τα καλοκαίρια όμως είναι θερμά, με κάποτε ανυπόφορους υγρούς καύσωνες και με συχνές καταιγίδες. Η μέση ετήσια βροχόπτωση ανέρχεται στα 1.165 χιλιοστόμετρα (mm), ενώ η χιονόπτωση στα 1.030 mm.

Την 1η Ιουνίου 2011 το Σπρίνγκφιλντ κτυπήθηκε απευθείας από τον δεύτερο μεγαλύτερο ανεμοστρόβιλο που έπληξε ποτέ τη Μασαχουσέτη.[10] Με ταχύτητες ανέμου πάνω από 257 χιλιόμετρα την ώρα, το φαινόμενο άφησε τρεις νεκρούς, εκατοντάδες τραυματίες και πάνω από 500 άστεγους στην πόλη.[11][12]

Η πόλη υποδιαιρείται επισήμως σε 17 συνοικίες, τις εξής: Μπέυ, Μπόστον Ρόουντ, Μπράιτγουντ, Ηστ Φόρεστ Παρκ, Ηστ Σπρίνγκφιλντ, Φόρεστ Παρκ, Ίντιαν Όρτσαρντ, Λίμπερτυ Χάιτς, Μακνάιτ, Μεμόριαλ Σκουέαρ, Κέντρο (Metro Center), Νορθ Εντ, Ολντ Χιλ, Πάιν Πόιντ, Σιξ Κόρνερς, Σιξτήν Έικρς, Σάουθ Εντ και Άπερ Χιλ.

Το Σπρίνγκφιλντ αποκαλείται «Σταυροδρόμι της Νέας Αγγλίας», επειδή αποτελεί πολύ σημαντικό κόμβο εμπορευματικών κυρίως μεταφορών από και προς τη Νέα Υόρκη, τη Βοστώνη, το Μόντρεαλ και τις Μεγάλες Λίμνες. Ως τέτοιος, διαθέτει και άλλα πλεονεκτήματα πέρα από το ότι απέχει συγκρίσιμες αποστάσεις από τα παραπάνω μεγάλα εμπορικά επίκεντρα: έχει τον ποταμό Κοννέκτικατ, πολλές σιδηροδρομικές γραμμές και δύο διαπολιτειακούς αυτοκινητόδρομους (I-90 και I-91).

Αεροπορικώς, η πόλη εξυπηρετείται από το Διεθνές Αεροδρόμιο Μπράντλεϋ, το δεύτερο μεγαλύτερο σε όλη τη Νέα Αγγλία, που απέχει μόλις 19 χιλιόμετρα νότια του κέντρου του Σπρίνγκφιλντ, ωστόσο βρίσκεται σε άλλη πολιτεία, το Κονέκτικατ. Υπάρχουν επίσης δύο μικρότερα αεροδρόμια: το Περιφερειακό Αεροδρόμιο Γουέστφιλντ-Μπαρνς (και αυτό 19 χιλιόμετρα από το κέντρο) και το Μητροπολιτικό Αεροδρόμιο Γουεστόβερ, μόλις 8 χιλιόμετρα από το κέντρο του Σπρίνγκφιλντ.

Το Σπρίνγκφιλντ είναι «αδελφοποιημένο» με τις εξής μικρότερες πόλεις και κωμοπόλεις:

Αξιοσημείωτα πρόσωπα

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Προσωπικότητες που γεννήθηκαν, μεγάλωσαν ή έζησαν μεγάλο μέρος της ζωής τους στο Σπρίνγκφιλντ είναι και οι εξής (με ελληνική αλφαβητική σειρά):

Επίσης, το συγκρότημα ροκ μουσικής Staind δημιουργήθηκε στο Σπρίνγκφιλντ.

  1. www.springfield-ma.gov/cos/mayor. Ανακτήθηκε στις 11  Μαΐου 2022.
  2. www.springfield-ma.gov/cos/mayor. Ανακτήθηκε στις 24  Μαρτίου 2022.
  3. 3,0 3,1 United States Census Bureau: «2016 U.S. Gazetteer Files» (Αγγλικά) United States Census Bureau. Ουάσινγκτον. 2016.
  4. 4,0 4,1 «United States Census 2010». απογραφές των Ηνωμένων Πολιτειών 2010. Ανακτήθηκε στις 9  Ιουλίου 2020.
  5. Απογραφές των Ηνωμένων Πολιτειών 2020. data.census.gov/cedsci/table?t=Populations+and+People&g=0100000US%2C%241600000&y=2020. Ανακτήθηκε στις 1  Ιανουαρίου 2022.
  6. Barrows, Charles Henry: The History of Springfield in Massachusetts for the Young: Being also in some part the history of other towns and cities in the county of Hampden, Connecticut Valley Historical Society, 1911, σσ. 46-48
  7. Green, Mason Arnold (1888). «Chapter II. 1638–1639». Springfield, 1636–1886: History of Town and City. C.A. Nichols & Co. σελ. 20. 
  8. «US Gazetteer files: 2010, 2000, and 1990». United States Census Bureau. 12 Φεβρουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 23 Απριλίου 2011. 
  9. Tower, J.E.· Gardner, E.C. (1905). Springfield Present and Prospective: The City of Homes. Pond & Campbell. σελ. 86. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2014. 
  10. James Notchey. «Massachusetts Tornado Outbreak Summary—National Weather Service Forecast Office in Taunton, MA». Erh.noaa.gov. 
  11. «Massachusetts News, Weather, Photos, Events—Western Mass News». Wggb.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Οκτωβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2016. 
  12. «Four dead in Springfield tornadoes | WTNH.com Connecticut». Wtnh.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Ιουνίου 2011. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2011. 
  13. Becker, Sy (July 12, 2018). «Mayor from Italy visits Springfield». WWLP 22 News. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2019-08-21. https://web.archive.org/web/20190821210620/https://www.wwlp.com/news/local-news/hampden-county/mayor-from-italy-visits-springfield/. Ανακτήθηκε στις 2022-02-25. 
  14. Springfield, Massachusetts and Takikawa City, Hokkaido Αρχειοθετήθηκε 2018-01-15 στο Wayback Machine., Massachusetts Hokkaido Association
  15. «Mayor Sarno and Congressman Neal Welcome Toireasa Ferris, Kerry County Councilor for Tralee, Ireland». City of Springfield (Mass.). March 20, 2018. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2020-05-23. https://web.archive.org/web/20200523054942/https://www3.springfield-ma.gov/cos/index.php?id=news-story&tx_news_pi1%5Bnews%5D=13663&tx_news_pi1%5Bcontroller%5D=News&tx_news_pi1%5Baction%5D=detail&cHash=424e591bef53bcd4ec20616318b03f43. Ανακτήθηκε στις 2022-02-25. 
  • King, Moses (επιμ.): King's Handbook of Springfield: A Series of Monographs, Historical and Descriptive, εκδ. J.D. Gill, Springfield 1884
  • Atlas of Springfield City, Massachusetts, έκδοση Geo. H. Walker & Co., Βοστώνη 1882

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]