Σονάτα για πιάνο No. 10 (Μπετόβεν)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Τα πρώτα πέντε μέτρα του πρώτου μέρους της σονάτας.

Η Σονάτα για Πιάνο No. 10 σε Σολ μείζονα, Op. 14, No. 2 (αγγλικά: Piano Sonata No. 10, γερμανικά: Sonate Nr. 10 G-Dur op. 14 Nr. 2) είναι μία σύνθεση του Λούντβιχ βαν Μπετόβεν, γραμμένη μεταξύ το 1798 και 1799, και αφιερωμένη στη Γιοζέφα φον Μπράουν. Μία τυπική εκτέλεσή της διαρκεί περίπου 15 λεπτά. Το έργο αποτελείται από τρία μέρη: Ι. Allegro - 2/4 σε Σολ μείζονα, ΙΙ. Andante σε Ντο μείζονα και ΙΙΙ. Scherzo: Allegro assai - 3/8 σε Σολ μείζονα. Ο γνωστός Βρετανός μουσικολόγος Ντέιβιντ Φράνσις Τόβεϊ είναι πει ότι η σονάτα αυτή είναι μία «πανέμορφη μικρή δουλειά».[1]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Tovey, D.F. (1931) Commentary on Beethoven's Piano Sonatas, London, ABRSM.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]