Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σκαλωτή Χανίων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Αυτή είναι μια παλιά έκδοση της σελίδας, όπως διαμορφώθηκε από τον Gerakibot (συζήτηση | συνεισφορές) στις 17:43, 12 Αυγούστου 2021. Μπορεί να διαφέρει σημαντικά από την τρέχουσα έκδοση.

Συντεταγμένες: 35°11′56″N 24°16′14″E / 35.19889°N 24.27056°E / 35.19889; 24.27056

Σκαλωτή Χανίων
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Σκαλωτή Χανίων
35°11′56″N 24°16′14″E
ΧώραΕλλάδα
Διοικητική υπαγωγήΔήμος Σφακίων
Γεωγραφική υπαγωγήΚρήτη
Πληθυσμός82 (2021)

Η Σκαλωτή είναι παραδοσιακός οικισμός στην περιοχή των Σφακίων, στην νοτιοδυτική Κρήτη. Διοικητικά υπάγεται στον δήμο Σφακίων, στην περιφερειακή ενότητα (πρώην νομό) Χανίων. Μαζί με τους οικισμούς Λάκκοι και Αργουλές αποτελεί την τοπική ενότητα Σκαλωτής. Σύμφωνα με την απογραφή του 2011 έχει 84 κατοίκους.

Γεωγραφία

Είναι κτισμένο σε υψόμετρο 130 μέτρων στο νοτιοανατολικό τμήμα του πρώην νομού Χανίων, σε απόσταση περίπου 2 χιλιομέτρων από τη θάλασσα, όπου βρίσκεται ο οικισμός Λάκκοι.[1] Στην Σκαλωτή καταλήγει το φαράγγι της Σκαλωτής[2] ή του Μανικά. Το φαράγγι έχει μήκος 2 χιλιόμετρα και απότομες κλίσεις. Στην αρχή του φαραγγιού βρίσκεται το οροπέδιο του Μανικά, το οποίο βρίσκεται σε υψόμετρο 720. Παλιότερα ήταν ο θερινός τόπος διανομής των κατοίκων της Σκαλωτής, ενώ σήμερα χρησιμοποιείται από βοσκούς. Στα απότομα τοιχώματα του φαραγγιού φωλιάζει ο μεγαλύτερος πληθυσμός γυπαετών στην Ευρώπη.[1]

Ιστορία

Η εκκλησία του Προφήτη Ηλία στο χωριό έχει τοιχογραφίες που χρονολογούνται από την περίοδο 1355-56, οπότε είναι πιθανό στη θέση του χωριού να υπήρχε βυζαντινός οικισμός.[3] Ο Φραντσένσκο Μπαρότσι το 1577 και ο Φραντσέσκο Μπαζιλικάτα το 1630 το αναφέρουν ως Scaloti. Στην ενετική περίοδο, στην Σκαλωτή, όπως και στο Ροδάκινο, το Καψόδασος και στον Αργουλέ, κατοικούσαν οι Σφακιανοί Παπαδόπουλοι. Στην τουρκική απογραφή του 1659 αναφέρεται ως Iscalati με 25 σπίτια.[4]

Το 1828 δόθηκε στη Σκαλωτή μάχη ανάμεσα στους Σφακιανούς και τα στρατεύμα του Μουσταφά πασά. Ο Μουσταφά πασάς είχε νικήσει τον Χατζή Μιχάλη Νταλιάνη στο Φραγκοκάστελλο και κινήθηκε προς το Ροδάκινο ώστε να αποφύγει τους Σφακιανούς που ζητούσαν εκδίκηση. Όμως, εκείνοι τον περίμεναν στη θέση Ακοσταρέ και άναψαν φωτιές γύρω του, με αποτέλεσμα να οπισθοχωρήσει, αφήνοντας πίσω τρόφιμα και πολεμοφόδια ώστε να καθυστερήσουν. Μέχρι να φτάσουν στη Χαλάρα, το στράτευμα του Μουσταφά πασά μετρούσε 1.900 νεκρούς και 1.000 τραυματίες, ενώ κινδύνευσε να συλληφθεί και ο ίδιος ο Μουσταφά πασάς.[4]

Παραπομπές

  1. 1,0 1,1 «Σκαλωτή». Δήμος Σφακίων. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2014. 
  2. «Φαράγγι Σκαλωτής». cretanbeaches.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Δεκεμβρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 7 Δεκεμβρίου 2014. 
  3. «Σκαλωτή». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Ιουνίου 2014. Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2014. 
  4. 4,0 4,1 Στέργιος Σπανάκης (1993). Πόλεις και χωριά της Κρήτης στο πέρασμα των αιώνων, τόμος Β. Ηράκλειο: Γραφικές Τέχνες Γ. Δετοράκης. σελ. 718.