Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σαντζάκι της Κορυτσάς

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σαντζάκι της Κορυτσάς
Οθωμανικά Τουρκικά: Liva-i Görice
Σαντζάκι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας

15ος αιώνας – 1912
Τοποθεσία {{{κοινό_όνομα}}}
Οθωμανικός χάρτης του 1900, όπου εμφανίζεται το σαντζάκι της Κορυτσάς
Πρωτεύουσα Κορυτσά
Πολιτική δομή Σαντζάκι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας
Ιστορία
 -  Ίδρυση 15ος αιώνας
 -  Α΄ Βαλκανικός Πόλεμος 1912
Σήμερα Αλβανία Αλβανία
Ελλάδα Ελλάδα

Το Σαντζάκι της Κορυτσάς (οθωμανικά τουρκικά: Sancak-i/Liva-i Görice ήταν διοικητική μονάδα δεύτερου επιπέδου (σαντζάκι) της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας με βάση στην Κορυτσά. Ιδρύθηκε τον 15ο αιώνα μετά τις οθωμανικές κατακτήσεις και διαλύθηκε κατά τους Βαλκανικούς Πολέμους (1912-1913). Ήταν ένα από τα πολυάριθμα σαντζάκια που αποτελούσαν μέρος του Βιλαέτι του Μοναστηρίου (1874-1912). Το έδαφός της αντιστοιχούσε περίπου με τη σημερινή νοτιοανατολική Αλβανία και τη βορειοδυτική Ελλάδα.

Οι υποπεριφέρειες (καζά) του σαντζακιού ήταν:

Σύμφωνα με τη γαλλική έρευνα πεδίου που διεξήχθη το 1913-1914, οι Έλληνες αποτελούσαν τα 2/3 του πληθυσμού του σαντζακιού ενώ οι Αλβανοί το 1/3. Πιο συγκεκριμένα, οι Έλληνες ήταν 58.250 και οι Αλβανοί 31.500, με επιπλέον 4.000 Βλάχοι. Στον καζά της Κορυτσάς οι Έλληνες ήταν 31.750, οι Αλβανοί 14.300 και οι Βλάχοι 3.250.[1]