Μετάβαση στο περιεχόμενο

Σίντνεϊ ΜακΛάφλιν

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Σίντνεϊ ΜακΛάφλιν
2018
Προσωπικές Πληροφορίες
Γέννηση28 Σεπτεμβρίου 1999 (1999-09-28) (26 ετών)
Νιου Μπράνσγουικ, Η.Π.Α.
Έτη δραστηριοποίησης2015 -
Ύψος1,75 μέτρα
Βάρος60 κιλά
Άθλημα
Χώρα ΗΠΑ
ΆθλημαΣτίβος
Αγώνισμα400 μέτρα & 400 μέτρα με εμπόδια
Μετάλλια
Ολυμπιακοί Αγώνες
Χρυσό2024 Παρίσι400 μ. με εμπόδια
Χρυσό2024 Παρίσι4×400 μέτρα
Χρυσό2021 Τόκιο400 μ. με εμπόδια
Χρυσό2021 Τόκιο4×400 μέτρα
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα
Χρυσό2025 Τόκιο400 μ.
Χρυσό2022 Γιουτζίν400 μ. με εμπόδια
Χρυσό2022 Γιουτζίν4x400 μ.
Χρυσό2019 Ντόχα4x400 μ.
Αργυρό2019 Ντόχα400 μ.

Η Σίντνεϊ Μισέλ ΜακΛάφλιν (αγγλικά: Sydney Michelle McLaughlin‎‎, 7 Αυγούστου 1999) είναι Αμερικανίδα εμποδίστρια, δρομέας ταχύτητας και κάτοχος του παγκόσμιου ρεκόρ στα 400 μέτρα μετ΄ εμποδίων γυναικών με χρόνο 50,37 δευτερόλεπτα, που σημείωσε στις 8 Αυγούστου 2024. Είναι η πρώτη γυναίκα που κατέβηκε τα 52 και τα 51 δευτερόλεπτα στο αγώνισμα. Έχει αναδειχθεί τέσσερις φορές χρυσή Ολυμπιονίκης.[1]

Το ταλέντο της φάνηκε από νωρίς όταν αναδείχθηκε παγκόσμια πρωταθλήτρια νέων το 2015 και προτού κλείσει τα 17 της χρόνια τερμάτισε στην τρίτη θέση στα 400 μ. μετ΄ εμποδίων στις Ολυμπιακές δοκιμές των ΗΠΑ το 2016 και ήταν η νεότερη αθλήτρια από το 1980 που προκρίθηκε στην ομάδα στίβου των ΗΠΑ για τους Ολυμπιακούς Αγώνες του 2016.[2]

Αγωνίστηκε για το Πανεπιστήμιο του Κεντάκι για ένα έτος, πριν γίνει επαγγελματίας το 2018.[3] Η ΜακΛάφλιν κατέκτησε το αργυρό μετάλλιο στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του 2019 στα 400 μ. μετ΄ εμποδίων. Πέτυχε νέο παγκόσμιο ρεκόρ με 51,90 στις Ολυμπιακές δοκιμές των ΗΠΑ το 2020, ενώ στον τελικό των Ολυμπιακών Αγώνων του 2021 είχε καταρρίψει για μία ακόμη φορά το ρεκόρ με χρόνο 51,46 δευτερόλεπτα.[4]

Κέρδισε τις Ολυμπιακές δοκιμές των ΗΠΑ το 2020 στα 400 μ. μετ΄ εμποδίων και στη συνέχεια κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Τόκιο, κερδίζοντας την κάτοχο του χρυσού μεταλλίου στους προηγούμενους Ολυμπιακούς Αγώνες, Ντιλάιλα Μουχάμεντ, η οποία τερμάτισε δεύτερη. Στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Στίβου 2022 σημείωσε χρόνο 50,68 καταρρίπτοντας το δικό της παγκόσμιο ρεκόρ που πέτυχε ένα μήνα νωρίτερα. Πέρα από το γεγονός ότι έγινε η πρώτη που κατέβηκε τα 51 δευτερόλεπτα και κατέβασε σχεδόν ένα δευτερόλεπτο (για την ακρίβεια 0,73 του δευτερολέπτου) την κορυφαία επίδοση, είναι καλύτερη επίδοση από το ρεκόρ που υπήρχε στα 400 μέτρα χωρίς εμπόδια πενήντα χρόνια νωρίτερα.[5][6] Στην ίδια διοργάνωση κατέκτησε το χρυσό μετάλλιο και στη σκυταλοδρομία 4x400 μέτρα.[7] Τη χρονιά εκείνη ψηφίστηκε αθλήτρια της χρονιάς της World Athletics.[8]

Το 2023 ένας τραυματισμός δεν της επέτρεψε να διατηρήσει τον τίτλο της παγκόσμιας πρωταθλήτριας αλλά το 2024 βελτίωσε δύο φορές το παγκόσμιο ρεκόρ, η πρώτη με 50,65 στις 30 Ιουνίου.[9] Στους Ολυμπιακούς Αγώνες του Παρισιού το 2024 επανέλαβε τους Ολυμπιακούς τίτλους του 2021 σημειώνοντας και παγκόσμιο ρεκόρ στα 400 μέτρα με εμπόδια. Το 2025 δεν συμμετέχει στο καθιερωμένο αγώνισμά δοκιμάζοντας τις δυνάμεις της στα 100 μέτρα με εμπόδια και στα 400 μέτρα με την επιτυχία στο δεύτερο να είναι κορυφαία: αναδείχθηκε πρωταθλήτρια κόσμου στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα του Τόκιο σημειώνοντας επίδοση 47,78 δευτερόλεπτα, η δεύτερη καλύτερη όλων των εποχών μετά το ρεκόρ των 40 χρόνων της Μαρίτα Κοχ.[1]

Διεθνείς διοργανώσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Εκπροσωπώντας τις Ηνωμένες Πολιτείες
Έτος Διοργάνωση Θέση Αγώνισμα Τόπος Χρόνος Σημειώσεις
2015 Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Νέων 1η 400 μ. μετ΄ εμποδίων Κάλι, Κολομβία 55,94 CR
2016 Ολυμπιακοί Αγώνες 16η 400 μ. μετ΄ εμποδίων Ρίο ντε Τζανέιρο, Βραζιλία 56,22
2019 Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 2η 400 μ. μετ΄ εμποδίων Ντόχα, Κατάρ 52,23 PB, #3 όλων των εποχών
1η 4×400 μ. σκυταλοδρομία 3:18,92 WL, 48,8 διαδρομή
2021 Ολυμπιακοί Αγώνες 1η 400 μ. μετ΄ εμποδίων Τόκιο, Ιαπωνία 51.46 OR WR
1η 4×400 μ. σκυταλοδρομία 3:16.85
2022 Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 1η 400 μ. μετ΄ εμποδίων Γιουτζίν, ΗΠΑ 50,68 WR
1η 4×400 μ. σκυταλοδρομία 3:17,79 WL
  1. 1 2 «Η αθλήτρια που ακούμπησε το στοιχειωμένο ρεκόρ της Κοχ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Σεπτεμβρίου 2025. Ανακτήθηκε στις 23 Σεπτεμβρίου 2025.
  2. ↑ «Sydney McLaughlin Biography, Olympic Medals, and Age». Olympics.com. Ανακτήθηκε στις 4 Αυγούστου 2021.
  3. ↑ Boylan-Pett, Liam (24 Οκτωβρίου 2017). «The Track Phenom Who Chose College Over Riches». Bleacher Report. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2017.
  4. ↑ «Sydney McLaughlin smashes world record to win gold in women's 400m hurdles final». Olympics.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 27 Σεπτεμβρίου 2021.
  5. ↑ «ΗΠΑ : Απίθανοι χρόνοι στα τράιαλς». Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2022.
  6. ↑ «McLaughlin obliterates world 400m hurdles record with 50.68 in Oregon». Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2022.
  7. ↑ «McLaughlin anchors 4x400m as US team gets another gold in Oregon». Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2022.
  8. ↑ «IOC : World Athlete of the Year Awards: Know all winners - the complete list». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 14 Μαρτίου 2025. Ανακτήθηκε στις 14 Μαρτίου 2025.
  9. ↑ «Νέο παγκόσμιο ρεκόρ στα 400μ. εμπόδια από τη ΜακΛάφλιν». Ανακτήθηκε στις 4 Ιουλίου 2024.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ρεκόρ
Προκάτοχος
Ντιλάιλα Μουχάμεντ		 Κάτοχος παγκοσμίου ρεκόρ στα 400 μ. μετ΄ εμποδίων γυναικών
27 Ιουνίου 2021 - παρόν		 Διάδοχος
Αναμενόμενος
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Σίντνεϊ_ΜακΛάφλιν&oldid=11295545"