Σέρβοι του Κοσσυφοπεδίου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κορίτσια από το Στρπτσε με τη σερβική παραδοσιακή ενδυμασία

Οι Σέρβοι του Κοσσυφοπεδίου είναι μία από τις εθνοτικές ομάδες του Κοσσυφοπεδίου και αποτελούν τη μεγαλύτερη εθνοτική μειονοτική κοινότητα στο Κοσσυφοπέδιο (5–6%).[1][2][3][4][5][6] Υπάρχουν περίπου 100.000 Σέρβοι του Κοσσυφοπεδίου από το 2014 και περίπου οι μισοί από αυτούς ζουν στο Βόρειο Κοσσυφοπέδιο.[7] Άλλες σερβικές κοινότητες του Κοσσυφοπεδίου ζουν στους νότιους του δήμους.[4][8]

Το μεσαιωνικό Βασίλειο της Σερβίας (1217–1346) και η Σερβική Αυτοκρατορία (1346–1371) περιλάμβαναν τμήματα του εδάφους του Κοσσυφοπεδίου μέχρι την προσάρτησή του από τους Οθωμανούς μετά τη Μάχη του Κοσσυφοπεδίου (1389), που θεωρείται ένα από τα πιο αξιοσημείωτα γεγονότα της σερβικής ιστορίας.[9][10] Στη συνέχεια, κατέστη μέρος του Σερβικού Δεσποτάτου. Η σύγχρονη σερβική ιστοριογραφία θεωρεί το Κοσσυφοπέδιο σε αυτήν την περίοδο ως τον πολιτικό, θρησκευτικό και πολιτιστικό πυρήνα του μεσαιωνικού σερβικού κράτους.[11]

Κατά την Οθωμανική περίοδο (1455–1913), η κατάσταση του σερβικού πληθυσμού στο Κοσσυφοπέδιο πέρασε από διάφορες φάσεις. Τον 16ο αιώνα, το Σερβικό Πατριαρχείο του Ιπεκίου επανιδρύθηκε και το καθεστώς του ενισχύθηκε ακόμη περισσότερο. Στα τέλη του 18ου αιώνα, η υποστήριξη του Πατριαρχείου προς τους Αψβούργους κατά τη διάρκεια του Μεγάλου Τουρκικού Πολέμου του 1683–1699 πυροδότησε ένα κύμα μεταναστεύσεων σε τοποθεσίες υπό τον έλεγχο της Μοναρχίας των Αψβούργων.[12] Μετά την ανεξαρτησία του Πριγκιπάτου της Σερβίας στα βόρεια, το Κοσσυφοπέδιο έγινε όλο και πιο αντιληπτό από τα μέσα του 19ου αιώνα ως το «λίκνο του σερβικού πολιτισμού» και αποκαλούνταν «Σερβική Ιερουσαλήμ». Το Κοσσυφοπέδιο προσαρτήθηκε από το Βασίλειο της Σερβίας το 1912, μετά τον Α΄ Βαλκανικό Πόλεμο.

Ως περιοχή του Βασιλείου της Γιουγκοσλαβίας, το Κοσσυφοπέδιο χωρίστηκε σε πολλές μπανόβινες. Στην περίοδο προ του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, έλαβε χώρα ο γιουγκοσλαβικός αποικισμός του Κοσσυφοπεδίου που είχε ως στόχο να αυξήσει τον αριθμό των Σέρβων στο Κοσσυφοπέδιο με αποίκους από την Κεντρική Σερβία και το Μαυροβούνιο. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, οι περιοχές του Κοσσυφοπεδίου επανενώθηκαν. Αναφέρονταν ως Σοσιαλιστική Αυτόνομη Επαρχία του Κοσσυφοπεδίου. Οι Σέρβοι ήταν ένας από τους κατοίκους της επαρχίας στη Σοσιαλιστική Δημοκρατία της Σερβίας (1944–1992). Ως αποτέλεσμα του πολέμου του Κοσσυφοπεδίου και μετά τη διακήρυξη της ανεξαρτησίας του, το 2008 αναγνωρίστηκε εν μέρει από τη διεθνή κοινότητα. Οι Σέρβοι είναι η δεύτερη μεγαλύτερη κοινότητα στο Κοσσυφοπέδιο.[4][8]

Περισσότερο από το ήμισυ του σερβικού πληθυσμού του Κοσσυφοπεδίου πριν από το 1999 (226.000),[13] συμπεριλαμβανομένων 37.000 Ρομά, 15.000 Βαλκάνιων Μουσουλμάνων (Ασκαλί, Βοσνίων και Γκοράνων) και 7.000 άλλων μη Αλβανών πολιτών εκδιώχθηκαν στην κεντρική Σερβία και Μαυροβούνιο κατά τον πόλεμο του Κοσσυφοπεδίου.[14] Σύμφωνα με τη Συμφωνία των Βρυξελλών του 2013, προτείνεται η ίδρυση μιας Κοινότητας Σερβικών Δήμων, μιας αυτοδιοικούμενης ένωσης δήμων με πλειοψηφικό σερβικό πληθυσμό στο Κοσσυφοπέδιο.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Cocozelli 2016, σελ. 267
  2. Judah, Tim (7 November 2019). «Kosovo's demographic destiny looks eerily familiar». Balkan Insight. https://balkaninsight.com/2019/11/07/kosovos-demographic-destiny-looks-eerily-familiar/. 
  3. «Kosovo Population 2019». 28 Ιουλίου 2019. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2021. 
  4. 4,0 4,1 4,2 «Kosovo: Difficult Past, Unclear Future». Kosovo and the Gun: A Baseline Assessment of Small Arms and Light Weapons in Kosovo (Pristina, United Nations Interim Administration Mission in Kosovo and Geneva, Switzerland: Small Arms Survey) 10: 4–6. 1 June 2003. https://www.smallarmssurvey.org/sites/default/files/resources/SAS-SR03-Kosovo.pdf. Ανακτήθηκε στις 3 March 2023. «Kosovo—while still formally part of the so-called State Union of Serbia and Montenegro dominated by Serbia—has, since the war, been a United Nations protectorate under the United Nations Interim Administration Mission in Kosovo (UNMIK). [...] However, members of the Kosovo Serb minority of the territory (circa 6–7 per cent in 2000) have, for the most part, not been able to return to their homes. For security reasons, the remaining Kosovo Serb enclaves are, in part, isolated from the rest of Kosovo and protected by the multinational NATO-led Kosovo Force (KFOR).». 
  5. «Kosovo Demographics». CIA Factbook. 28 Δεκεμβρίου 2021. 
  6. «Community Profile: Serb Community» (PDF). ECMI Kosovo. 2013. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 16 Ιανουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2017. 
  7. Cocozelli 2016, σελ. 267.
  8. 8,0 8,1 «The Serbs in Bosnia and Herzegovina, Croatia, and Kosovo». European Review of International Studies (Leiden and Boston: Brill Nijhoff) 4 (2–3): 39–58. December 2017. doi:10.3224/eris.v4i2-3.03. ISSN 2196-7415. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2018-07-21. https://web.archive.org/web/20180721045558/http://create.canterbury.ac.uk/17029/3/17029_Serb%20paper%20final%20accepted%20version.pdf. Ανακτήθηκε στις 2023-12-08. 
  9. Cox 2002, σελ. 29.
  10. Šuica 2011, σελ. 152-174.
  11. Ivić 1995.
  12. Casiday, Augustine (2012), The Orthodox Christian World, Routledge, σελ. 135, https://rifdt.instifdt.bg.ac.rs/bitstream/handle/123456789/1932/Cvetkovic%20-%20Serbian%20Tradition.pdf?sequence=1&isAllowed=y 
  13. «Интерно расељена и прогнана лица са Косова и Метохије». 
  14.  • Vladisavljević, Nebojša (2012). «Kosovo and Two Dimensions of the Contemporary Serb-Albanian Conflict». Στο: Hudson, Robert· Bowman, Glenn. After Yugoslavia: Identities and Politics Within the Successor States. Cham, Switzerland: Palgrave Macmillan. σελίδες 29–30. doi:10.1057/9780230305137_3. ISBN 9780230201316. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2022. 
     • Wills, Siobhán (2009). Protecting Civilians: The Obligations of Peacekeepers. Oxford and New York: Oxford University Press. σελ. 219. ISBN 978-0-19-953387-9. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2022. 
     • «Abuses against Serbs and Roma in the new Kosovo». Human Rights Watch. Αυγούστου 1999. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Νοεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2022. 
     • «The Violence: Ethnic Albanian Attacks on Serbs and Roma». Human Rights Watch. Ιουλίου 2004. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2022. 
     • «Kosovo Crisis Update». UNHCR. 4 Αυγούστου 1999. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2022. 
     • «Forced Expulsion of Kosovo Roma, Ashkali and Egyptians from OSCE Participated state to Kosovo». OSCE. 6 Οκτωβρίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 12 Δεκεμβρίου 2022.