Ρόμπερτ ντε Μπρους, 1ος λόρδος του Άναντεϊλ
| Ρόμπερτ ντε Μπρους, 1ος λόρδος του Άναντεϊλ | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Robert de Brus (Αγγλικά) |
| Γέννηση | 1078 |
| Θάνατος | 1141 ή 1142 |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Αξιοσημείωτο έργο | Gisborough Priory |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Agnes de Paganell |
| Τέκνα | Ρόμπερτ ντε Μπρους, 2ος λόρδος του Άναντεϊλ Adam I de Brus[1] Agatha de Brus |
| Οικογένεια | Οίκος του Μπρους |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | Lord of Annandale |
Ο Ρόμπερτ ντε Μπρους, 1ος λόρδος του Άναντεϊλ γενάρχης του Οίκου του Μπρους ήταν Άγγλο - Νορμανδός βαρόνος και ιππότης με μεγάλες εκτάσεις στη Σκωτία, προστάτης της εκκλησίας ίδρυσε το αβαείο του Γκίσμπορου στο Γιορκσάιρ στο σημερινό Ρέντκαρ και Κλίβελαντ (1119).[2] Ο Ρόμπερτ ντε Μπρους, 1ος λόρδος του Άναντεϊλ σύμφωνα με Βικτωριανούς ιστορικούς ήταν γιος του Αδάμ ντε Μπρους και της Έμμα ντε Ράμσεϊ.[3][4] Οι ιστορικοί συμφωνούν ομόφωνα με τη Νορμανδική καταγωγή της οικογένειας του, ο ιστορικός Τζορτζ Έντουαρντ Κοκάιν (1825 - 1911) σημειώνει ότι η οικογένεια πήρε το όνομα από το πατρικό της χωριό Μπρις στο Βαλόνι.[5] Οι σύγχρονοι ιστορικοί αναφέρουν ότι το χωριό Μπρις βρισκόταν κοντά στο Σερμπούρ-Οκτβίλ στη χερσόνησο του Κοταντέν, η οικογένεια του ήρθε στην Αγγλία όταν ο Ερρίκος Α΄ της Αγγλίας κατέκτησε τη Νορμανδία.
Παρουσία στην Αγγλική βασιλική αυλή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ρόμπερτ ντε Μπρους, 1ος λόρδος του Άναντεϊλ εμφανίζεται για πρώτη φορά την περίοδο 1094 - 1100 σε διάταγμα του Ούγου, κόμη του Τσέστερ στο οποίο παραχωρεί την εκκλησία του Φλάμπορουγκ στο Γιορκσάιρ στο αβαείο του Γουίτμπι, ο κόμης του Τσέστερ έδωσε μεταξύ 1100 - 1104 σημαντικά δώρα στον Ρόμπερτ στην περιοχή του Κλίβελαντ. Την περίοδο 1103 - 1106 ο Ρόμπερτ ντε Μπρους εμφανίζεται μαζί με τον Ραλφ Πέινελ και 16 ευγενείς σε ένα διάταγμα του Γουλιέλμου, κόμη του Μορτέν ανιψιού του Γουλιέλμου του Κατακτητή στο αβαείο του Μαρμουτιέ. Το 1109 ο Ερρίκος Α΄ της Αγγλίας συγκάλεσε βασιλικό συμβούλιο στο Νότιγχαμ, παραχώρησε στον Ρόμπερτ την εκκλησία του Ντάραμ και πολλές άλλες τοποθεσίες που είχαν διεκδικήσει οι άντρες της Νορθουμβρίας. Την περίοδο 1109 - 1114 εμφανίζεται σε πολλά διατάγματα να έχει υπό την κατοχή του πολλά εδάφη και βίλες στο Γιορκσάιρ, την ίδια εποχή εμφανίζεται σε διάταγμα που εκδόθηκε από τον Ερρίκο Α΄ στο Γούντστοκ του Οξφορντσάιρ. Στην Εργασία του Λίντσεϊ εμφανίζεται να παραλαμβάνει περισσότερα εδάφη την περίοδο 1115 - 1118 ενώ ο βασιλιάς του έδωσε τα εδάφη στο Γιορκσάιρ αμέσως μετά τη μάχη του Τινσεμπραί (28 Σεπτεμβρίου 1106). Ο Ρόμπερτ συμμετείχε στη μεγάλη συγκέντρωση των βορείων ευγενών στο Ντάραμ (1121) και πολλές φορές την περίοδο 1124 - 1130 βρισκόταν μαζί με τον βασιλιά στο Μπράμπτον. Το 1131 βρέθηκε στη συνοδεία του Έρρίκου Α΄ στο Λάιονς και την ίδια εποχή πιστοποιείται με τρείς προσωπικούς ιππότες σε δωρεά μαζί με τον Άλαν Ντι Πέρσι στους μοναχούς του Γουίτμπι.[6] Ακούγεται ότι ο Ρόμπερτ ντε Μπρους, 1ος λόρδος του Άναντεϊλ είχε περίπου 80 βίλες στο Γιορκσάιρ την εποχή του Ερρίκου Α΄ και διατηρούσε σε ισχυρό βαθμό τις συνδέσεις με τους πατριώτες του Νορμανδούς. Ένα μέλος της οικογένειας των Φευγκέρ είχε αναλάβει να εκδόσει τα διατάγματα του Ρόμπερτ ντε Μπρους γύρω στο 1135 στο Γιορκσάιρ.[7]
Σχέσεις με τον Δαυίδ Α΄ της Σκωτίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ισχυρή φιλία του με τον μελλοντικό Δαυίδ Α΄ της Σκωτίας ξεκίνησε στις αρχές της δεκαετίας του 1120 στην αυλή του Ερρίκου Α΄, ήταν στη Γαλλία μαζί με τον Άγγλο βασιλιά και του παραχωρήθηκε το μεγαλύτερο τμήμα της χερσονήσου του Κοταντέν.[8] Όταν ο Δαυίδ έγινε βασιλιάς της Σκωτίας του παραχώρησε την κομητεία του Άναντεϊλ (1124) αλλά σύμφωνα με τις περισσότερες φήμες ο Ρόμπερτ δεν είχε μείνει ποτέ στα εδάφη του στη Σκωτία.[9]
Μετά τον θάνατο του Ερρίκου Α΄ ο Ρόμπερτ αρνήθηκε να αναγνωρίσει τον διάδοχο του Στέφανο, υποστήριξε μαζί με τον Δαυίδ την Αυτοκράτειρα Ματθίλδη και εκμεταλλεύτηκε το μεγάλο χάος που δημιούργησε ο εμφύλιος πόλεμος που έμεινε γνωστός σαν "Αναρχία" για να διεκδικήσει τα δικαιώματα του γιου του στη Νορθουμβρία. Οι πράξεις αυτές τον έφεραν σε σύγκρουση με τον Δαυίδ Α΄ για πρώτη φορά, αρνήθηκε να δώσει όρκο υποτέλειας στον Δαυίδ και στη συνέχεια στη μάχη του Στάνταρντ (1138) πολέμησε με τους Άγγλους.[10] Πριν τη μάχη ο Ρόμπερτ ματαίως προσπάθησε να υπενθυμίσει στον Δαυίδ Α΄ τη βοήθεια που του είχε προσφέρει να γίνει βασιλιάς της Σκωτίας και ότι ο ίδιος είχε πείσει τον μεγαλύτερο αδελφό του Αλέξανδρο Α΄ να του δώσει ένα τμήμα του βασιλείου του, οι εκκλήσεις έμειναν χωρίς αποτέλεσμα. Μετά την αποτυχία και της τελευταίας προσπάθειας για συμφιλίωση ο Ρόμπερτ και ο μεγαλύτερος γιος του Άνταμ εντάχθηκαν στον Αγγλικό στρατό, ο μικρότερος γιος του Ρόμπερτ με φιλοδοξίες για τη διαδοχή στον θρόνο της Σκωτίας παρέμεινε στη χώρα και πολέμησε στο πλευρό του Δαυίδ.[11]
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ρόμπερτ ντε Μπρους, 1ος λόρδος του Άναντεϊλ παντρεύτηκε δυο φορές :
- Αγνή, κόρη του Γοδεφρείδου Μπαινάρντ, σερίφη της Γιορκ
- Αγνή, κόρη και διάδοχο του Φούλκων ντε Πέινελ του Κάρλτον στο βόρειο Γιορκσάιρ, με τον γάμο πήρε την επίβλεψη του κάστρου του Κάρλτον και κράτησε για τον εαυτό του την Πέινελ.[12][13]
Δεν είναι γνωστό με ποιά από τις συζύγους του απέκτησε τους γιους του, σύμφωνα με τις περισσότερες ενδείξεις μητέρα τους ήταν η Αγνή του Πέινελ, οι γιοι του ήταν :
- Άνταμ ντε Μπρους Α΄, μεγαλύτερος γιος και διάδοχος πιστός στον πατέρα του τον ακολούθησε στον Αγγλικό στρατό όταν συγκρούστηκε με τον Δαυίδ Α΄ και πέθανε 12 μήνες μετά από αυτόν, το όνομα της συζύγου του δεν είναι γνωστό.[14][15]
- Ρόμπερτ ντε Μπρους, 2ος λόρδος του Άναντεϊλ.[16][17]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Leo van de Pas: (Αγγλικά) Genealogics. 2003.
- ↑ Sherlock, Stephen. "Gisborough Priory: Information for Teachers
- ↑ Norcliffe, C.B., editor, The Visitation of Yorkshire, 1563/4 taken by William Flower, Norroy King of Arms, London, 1881, p.40.
- ↑ Burke, Messrs. John & John Bernard, The Royal Families of England, Scotland, and Wales, with their Descendants, etc., London, 1848: vol.1, pedigree XXXIV.
- ↑ Cokayne, G.E., edited. by the Hon. Vicary Gibbs, The Complete Peerage, vol.ii, London, 1912, p.358n.
- ↑ Farrer, William, editor, Early Yorkshire Charters, vol. ii, Edinburgh, 1915, p.11.
- ↑ Loyd, Lewis C., Barrister-at-law, edited by Charles Travis Clay & David C. Douglas, The Origins of some Anglo-Norman Families, Harleian Society, Leeds, UK, 1951; reprinted Baltimore, Md., 1999 edition, p.43.
- ↑ Farrer, 1915, p.11.
- ↑ Donaldson, Gordon, Scottish Historical Documents, Edinburgh, 1970: 19, "David by the grace of God King of Scots, to all his barons, men, and friends, French and English, greeting. Know ye that I have given and granted to Robert de Brus Estrahanent (i.e: Annandale) and all the land from the boundary of Randolph Meschin; and I will and grant that he should hold and have that land and its castle well and honourably with all its customs," &c. This is a new charter and not a reconfirmation."
- ↑ Burton, John Hill, The History of Scotland, New revised edition, Edinburgh, 1876, vol.1, p.437
- ↑ Farrer, 1915, p.11-12.
- ↑ Dictionary of National Biography, Oxford, 1904 (online version available) Duncan, ODNB
- ↑ Burke (1883) p.80
- ↑ Ritchie, R. L. Graeme, The Normans in Scotland, Edinburgh University Press, 1954, p.278.
- ↑ http://fmg.ac/Projects/MedLands/SCOTLAND.htm#AdamBrusdied1143
- ↑ Ritchie, 1954, p.278.
- ↑ http://fmg.ac/Projects/MedLands/SCOTLAND.htm#AdamBrusdied1143
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Burton, John Hill, The History of Scotland, New revised edition, Edinburgh, 1876
- Cokayne, G.E., edited. by the Hon. Vicary Gibbs, The Complete Peerage, vol.ii, London, 1912
- Donaldson, Gordon, Scottish Historical Documents, Edinburgh, 1970
- Duncan, A.A.M., 'de Brus, Robert (I), Lord of Annandale (d. 1142)', Oxford Dictionary of National Biography, Oxford University Press, 2004.
- Farrer, William, editor, Early Yorkshire Charters, vol. ii, Edinburgh, 1915
- Oram, Richard, David: The King Who Made Scotland, (Gloucestershire, 2004)
- Sherlock, Stephen. "Gisborough Priory: Information for Teachers