Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ριχάρδος Αβενάριος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ριχάρδος Αβενάριος
250
Πραγματικό όνομαΡιχάρδος Ερρίκος Λουδοβίκος Αβενάριος
Γέννηση19 Νοεμβρίου 1843
Παρίσι
Θάνατος18 Αυγούστου 1896 (52 ετών)
Ζυρίχη
Περίοδος19ος αιώνας
ΠεριοχήΔυτική Φιλοσοφία
ΣχολήΕμπειριοκριτικισμός
Κύρια ΕνδιαφέρονταΚαθαρή εμπειρία
Φιλοσοφία της επιστήμης
Αξιοσημείωτες ΙδέεςΕμπειρισμός
Κριτικισμός
ΕπιδράσειςΚαντ, Χιουμ
ΕπηρέασεΕρνστ Μαχ, Ανατόλι Λουνατσάρσκι, Αλεξάντερ Μπογκντάνοφ, Γουίλιαμ Τζέιμς
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Ριχάρδος Ερρίκος Λουδοβίκος Αβενάριος (Richard Heinrich Ludwig Avenarius, Παρίσι 19 Νοεμβρίου 1843 - Ζυρίχη 18 Αυγούστου 1896) ήταν Γερμανο-Ελβετός φιλόσοφος και φυσικός, πιο γνωστός ως θεωρητικός της «καθαρής εμπειρίας».

Ο Αβενάριος υπήρξε καθηγητής της φιλοσοφίας στο πανεπιστήμιο της Ζυρίχης,[1] επίσης υπήρξε συνδιευθυντής με τον Βίλχελμ Βουντ της Τρίμηνης Επιθεώρησης Επιστημονικής Φιλοσοφίας και πιστεύεται πως είναι ένας από τους θεμελιωτές εμπειριοκριτικισμού.[2]

Ο Αβενάριος στα εξής έργα: Κριτική της καθαράς εμπειρίας (Kritik der reinen Erfahrung, 1888), Η ανθρώπινη σύλληψη του κόσμου (Der menschliche Weltbrgriff, 1891) κ.λπ., δοκιμάζει να εξαλείψει από τα θεμέλια τον ιδεαλισμό. Μέσα από τα έργα του δείχνει ότι ο στοχασμός δεν αποτελεί a priori σεβασμό προς την εμπειρία, αλλά ακριβώς το αντίθετο, ήτοι ότι προέρχεται από αυτήν.[2]

Ο Αβενάριος ήταν ανιψιός του γνωστού συνθέτη Ρίχαρντ Βάγκνερ, ενώ ο αδελφός του Φερδινάνδος, ασχολήθηκε με την κριτική τέχνης.[3]

  1. Χάρης Πάτσης, Βασική Παγκόσμιος Εγκυκλοπαίδεια (1967). «Τόμος 1». Αβενάριος Ριχάρδος. Οργανισμός Εγκυκλοπαιδικών Εκδόσεων. σελ. 43. 
  2. 2,0 2,1 Νέα Δομή (1997). «Τόμος 1». Αβενάριος, Ριχάρδος. Εκδόσεις ΔΟΜΗ Αθήνα. Εκδοτικός Οργανισμός ΤΕΓΟΠΟΥΛΟΥ - ΜΑΝΙΑΤΕΑ. σελ. 31. 
  3. Νεώτερον Εγκυκλοπαιδικόν Λεξικόν ΗΛΙΟΥ. «Τόμος Α». Ριχάρδος Αβενάριος. ΗΛΙΟΣ. σελ. 78. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]