Πόλεμος των Φώκλαντ

Πόλεμος των Φώκλαντ
	Χάρτης που συνοψίζει την βρετανική επανάκτηση των νήσων
Χρονολογία	2 Απριλίου – 14 Ιουνίου 1982; (2 μήνες, 1 εβδομάδα και 5 ημέρες)
Τόπος	Νήσοι Φώκλαντ, Νήσοι Νότια Γεωργία και Νότιες Σάντουιτς και παρακείμενη θαλάσσια και αέρια περιοχή
Έκβαση	Βρετανική νίκη Status quo ante bellum στη Νότια Γεωργία και τα Φώκλαντ.; Έληξε η Αργεντινική κυριαρχία στη Southern Thule .;
Αντιμαχόμενοι
Ηνωμένο Βασίλειο	Αργεντινή
Ηγετικά πρόσωπα
War Cabinet; Μάργκαρετ Θάτσερ; Sir Terence Lewin; Sir John Fieldhouse; Σάντι Γούντγουορντ; Jeremy Moore; Julian Thompson;	Military Junta; Λεοπόλντο Γκαλτιέρι; Χόρχε Ανάγια; Μπασίλιο Λάμι Ντόσο; Χουάν Λομπάρδο; Ερνέστο Κρέσπο; Μάριο Μενέντες;
Απώλειες
255 νεκροί; 775 τραυματίες; 115 αιχμάλωτοι πολέμου ; 2 αντιτορπιλικά; 2 φρεγάτες; 1 LSL ship; 1 LCU craft; 1 πλοίο μεταφοράς εμπορευματοκιβωτίων ; 24 ελικόπτερα; 10 μαχητικά; 1 βομβαρδιστικό (interned in Brazil);	{{unbulleted list
	3 πολίτες σκοτώθηκαν από πύρα του Βρετανικού Στρατού

Ο Πόλεμος των Φώκλαντ (ισπανικά: Guerra de las Malvinas‎‎), επίσης γνωστός ως Σύγκρουση των Φώκλαντ, Κρίση των Φώκλαντ, ήταν ένας πόλεμος δέκα εβδομάδων μεταξύ της Αργεντινής και του Ηνωμένου Βασιλείου με αντικείμενο δύο Βρετανικά Υπερπόντια Εδάφη στον Νότιο Ατλαντικό: τα Νησιά Φώκλαντ και τις Νήσους Νότια Γεωργία και Νότιες Σάντουιτς. Ξεκίνησε την Παρασκευή 2 Απριλίου 1982 όταν η Αργεντινή εισέβαλε και κατέλαβε τις Νήσους Φώκλαντ (και την επόμενη ημέρα τις Νήσους Νότια Γεωργία και Νότιες Σάντουιτς) σε μια προσπάθεια να αποδείξει την κυριαρχία που ισχυριζόταν επί μακρόν πάνω τους. Στις 5 Απριλίου, η βρετανική κυβέρνηση απέστειλε ναυτική δύναμη για να εμπλακεί με το Ναυτικό της Αργεντινής και την Πολεμική Αεροπορία πριν πραγματοποιήσει αμφίβια επίθεση στα νησιά. Η σύγκρουση διάρκεσε 74 ημέρες και έληξε με την παράδοση της Αργεντινής στις 14 Ιουνίου 1982, και την επιστροφή των νησιών σε βρετανικό έλεγχο. Συνολικά, 649 μέλη του στρατιωτικού προσωπικού της Αργεντινής, 255 μέλη του βρετανικού στρατού, και τρεις κάτοικοι των Νήσων Φώκλαντ σκοτώθηκαν κατά τις εχθροπραξίες.

Η σύγκρουση ήταν ένα μείζον επεισόδιο στην παρατεταμένη αναμέτρηση για την κυριαρχία στις νήσους. Η Αργεντινή επιβεβαίωσε (και συνεχίζει μέχρι σήμερα) ότι τα νησιά είναι αργεντίνικο έδαφος,^[5] και η κυβέρνηση της Αργεντινής ούτως χαρακτήρισε την στρατιωτική της δράση ως επαναδιεκδίκηση του δικού της εδάφους. Η βρετανική κυβέρνηση θεώρησε την πράξη αυτή ως εισβολή ενός εδάφους που ήταν αποικία του στέμματος από το 1841. Οι κάτοικοι των Φώκλαντ, οι οποίοι κατοικούσαν στα νησιά από τις αρχές του 19ου αιώνα, είναι κυρίως απόγονοι των Βρετανών εποίκων, και είναι υπέρ της βρετανικής κυριαρχίας. Καμία χώρα, παρόλα αυτά, δεν κήρυξε επίσημα τον πόλεμο (και οι δύο πλευρές κήρυξαν τις περιοχές των Νήσων ως πολεμική ζώνη και επίσημα αναγνώρισαν ότι υπήρχε κατάσταση πολέμου μεταξύ τους) και οι εχθροπραξίες περιορίστηκαν σχεδόν τελείως στα εδάφη υπό αμφισβήτηση και την περιοχή του Νότιου Ατλαντικού όπου βρίσκονται.

Η σύγκρουση είχε σημαντική επίδραση στις δύο χώρες και έχει αποτελέσει αντικείμενο διαφόρων βιβλίων, άρθρων, ταινιών και τραγουδιών. Το πατριωτικό αίσθημα ήταν υψηλό στην Αργεντινή, αλλά η έκβαση ώθησε μεγάλες διαδηλώσεις διαμαρτυρίας εναντίον της στρατιωτικής κυβέρνησης, επιταχύνοντας την πτώση του. Στο Ηνωμένο Βασίλειο, η κυβέρνηση του Συντηρητικού Κόμματος, ενισχυμένη από το επιτυχές αποτέλεσμα, επανεκλέχθηκε το επόμενο έτος. Το πολιτιστικό και πολιτικό βάρος της σύγκρουσης είχε μικρότερη επίδραση στη Βρετανία από ότι στην Αργεντινή, όπου παραμένει ένα συνεχιζόμενο θέμα συζήτησης.^[6]

Οι σχέσεις μεταξύ του Ηνωμένου Βασιλείου και της Αργεντινής αποκαταστάθηκαν το 1989 μετά από μια συνάντηση στη Μαδρίτη της Ισπανίας, κατά την οποία οι κυβερνήσεις των δύο χωρών εξέδωσαν κοινό ανακοινωθέν.^[7] Ουδεμία αλλαγή στη θέση οποιασδήποτε από τις δύο χώρες σχετικά με την κυριαρχία στις Νήσους Φώκλαντ έγινε ρητά. Το 1994, η διεκδίκηση της Αργεντινής στα εδάφη αυτά προστέθηκε στο Σύνταγμά της.^[8]

Πολιτισμικός αντίκτυπος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο πολιτισμικός αντίκτυπος του πολέμου των Φώκλαντ έγινε αισθητός τόσο στο Ηνωμένο Βασίλειο όσο και στην Αργεντινή, κυρίως λόγω της κυκλοφορίας σχετικών κινηματογραφικών και τηλεοπτικών παραγωγών. Η πρώτη αργεντίνικη ταινία κυκλοφόρησε το 1984 και είχε τίτλο Los chicos de la guerra (Τα παιδιά του πολέμου). Την ακολούθησε η δραματική τηλεταινία του BBC Tumbledown (1988) με πρωταγωνιστή τον Κόλιν Φερθ.^[9]

Στη λογοτεχνία, ξεχωρίζει το ποίημα Juan López y John Ward (1985) του Αργεντίνου λογοτέχνη Χόρχε Λουίς Μπόρχες και, αργότερα, η νουβέλα The Langoliers (1990) του Αμερικανού συγγραφέα Στίβεν Κινγκ.^[10]

Σημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ 255 military personnel.^[4]
↑
- 2 April: 57 Royal Marines (RM), 11 Royal Navy (RN) and 23 Falkland Islands Defence Force (FIDF) members
- 3 April: 22 RM
- 21 May: 1 Royal Air Force (RAF) member
- 10 June: 1 Special Air Services (SAS) member.
- ^{[εκκρεμεί παραπομπή]}

Αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

↑ «Falklands 25: Background Briefing». Ministry of Defence. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2009.
↑ «:: Ministerio de Defensa – República Argentina ::» (στα Spanish). mindef.gov.ar. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Σεπτεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2009. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
↑ Lawrence Freedman (9 Αυγούστου 2005). The Official History of the Falklands Campaign: War and diplomacy. 2. Routledge, Taylor & Francis Group. σελίδες 21–22. ISBN 978-0-7146-5207-8. Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2012. : "day-to-day oversight was to be provided by ... which came to be known as the War Cabinet. This became the critical instrument of crisis management".
↑ «Falkland Islands profile». http://www.bbc.co.uk/. BBC. 5 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2014. Εξωτερικός σύνδεσμος στο |website= (βοήθεια)
↑ «Argentine to reaffirm Sovereignty Rights over The Falkland Islands». National Turk. Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2012.
↑ «Cómo evitar que Londres convierta a las Malvinas en un Estado independiente». Clarin.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2010.
↑ «JOINT STATEMENT OF 19 OCTOBER 1989 Re-establishing Consular Relations Between Britain and Argentina, and Agreeing a Framework on Sovereignty Which Would Allow Further Talks». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2013.
↑ Constitución Nacional: "La Nación Argentina ratifica su legítima e imprescriptible soberanía sobre las Islas Malvinas, Georgias del Sur y Sandwich del Sur y los espacios marítimos e insulares correspondientes, por ser parte integrante del territorio nacional".
↑ «Tumbledown». BBC (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2023. ^{[νεκρός σύνδεσμος]}
↑ Sachdev, Navanwita Bora (4 Απριλίου 2018). «The Falklands War 36 years on». Argentina Reports (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2023. ^{[νεκρός σύνδεσμος]}

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στρατιωτική στρατηγική του πολέμου στα Φώκλαντ Αρχειοθετήθηκε 2009-04-12 στο Wayback Machine.

Αυτό το λήμμα σχετικά με ένα ιστορικό θέμα χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.

[5] 255 military personnel.^[4]

[6] 
2 April: 57 Royal Marines (RM), 11 Royal Navy (RN) and 23 Falkland Islands Defence Force (FIDF) members
3 April: 22 RM
21 May: 1 Royal Air Force (RAF) member
10 June: 1 Special Air Services (SAS) member.
^{[εκκρεμεί παραπομπή]}

[3] 2 April: 57 Royal Marines (RM), 11 Royal Navy (RN) and 23 Falkland Islands Defence Force (FIDF) members

[4] 3 April: 22 RM

[5] 21 May: 1 Royal Air Force (RAF) member

[6] 10 June: 1 Special Air Services (SAS) member.

[7] {[εκκρεμεί παραπομπή]}

[1] «Falklands 25: Background Briefing». Ministry of Defence. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Ιουλίου 2007. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2009.

[2] «:: Ministerio de Defensa – República Argentina ::» (στα Spanish). mindef.gov.ar. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Σεπτεμβρίου 2009. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2009. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)

[Freedman2005-3] Lawrence Freedman (9 Αυγούστου 2005). The Official History of the Falklands Campaign: War and diplomacy. 2. Routledge, Taylor & Francis Group. σελίδες 21–22. ISBN 978-0-7146-5207-8. Ανακτήθηκε στις 8 Ιανουαρίου 2012. : "day-to-day oversight was to be provided by ... which came to be known as the War Cabinet. This became the critical instrument of crisis management".

[BBC_Casualties-4] «Falkland Islands profile». http://www.bbc.co.uk/. BBC. 5 Νοεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2014. Εξωτερικός σύνδεσμος στο |website= (βοήθεια)

[7] «Argentine to reaffirm Sovereignty Rights over The Falkland Islands». National Turk. Ανακτήθηκε στις 7 Ιανουαρίου 2012.

[8] «Cómo evitar que Londres convierta a las Malvinas en un Estado independiente». Clarin.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Μαΐου 2010. Ανακτήθηκε στις 7 Φεβρουαρίου 2010.

[9] «JOINT STATEMENT OF 19 OCTOBER 1989 Re-establishing Consular Relations Between Britain and Argentina, and Agreeing a Framework on Sovereignty Which Would Allow Further Talks». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Μαΐου 2012. Ανακτήθηκε στις 4 Ιανουαρίου 2013.

[10] Constitución Nacional: "La Nación Argentina ratifica su legítima e imprescriptible soberanía sobre las Islas Malvinas, Georgias del Sur y Sandwich del Sur y los espacios marítimos e insulares correspondientes, por ser parte integrante del territorio nacional".

[11] «Tumbledown». BBC (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2023. ^{[νεκρός σύνδεσμος]}

[12] Sachdev, Navanwita Bora (4 Απριλίου 2018). «The Falklands War 36 years on». Argentina Reports (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2023. ^{[νεκρός σύνδεσμος]}

[1]

[2]

[3]

[nb 1]

[nb 2]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[4]