Πατριάρχης Σερβίας Παύλος
| Παύλος | |
|---|---|
| Αρχιεπίσκοπος Πεκίου, Μητροπολίτης Βελιγραδίου και Καρλοβικίου και Πατριάρχης των Σέρβων | |
 | |
| Εκκλησία | Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία |
| Έδρα | Βελιγράδι |
| Από | 1 Δεκεμβρίου 1990 |
| Έως | 15 Νοεμβρίου 2009 |
| Προκάτοχος | Γερμανός |
| Διάδοχος | Ειρηναίος |
| Ιεροσύνη | |
| Χειροτονία | 1954 |
| Βαθμός | Πρεσβύτερος |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 11 Σεπτεμβρίου 1914 Κούτσαντσι, Βασίλειο της Κροατίας και της Σλαβονίας |
| Θάνατος | 15 Νοεμβρίου 2009 (95 ετών) Βελιγράδι, Σερβία |
| Εθνικότητα |  Σερβική |
| Ιδιότητα | Θεολόγος, Μητροπολίτης, Πατριάρχης |
| Σπουδές | Θεολογική Σχολή του Βελιγραδίου, Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών |
| Δόγμα | Χριστιανός Ορθόδοξος |
Ο Παύλος (σερβικά Павле, κατά κόσμον Γκόικο Στόιτσεβιτς, Гојко Стојчевић, 11 Σεπτεμβρίου 1914 - 15 Νοεμβρίου 2009) ήταν Πατριάρχης Βελιγραδίου και πάσης Σερβίας από την 1η Δεκεμβρίου 1990 έως τις 15 Νοεμβρίου 2009.
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στις 11 Σεπτεμβρίου 1914 στο χωριό Κούτσαντσι της Σλαβονίας (σήμερα ανήκει στην Κροατία). Έμεινε ορφανός σε μικρή ηλικία. Σπούδασε στη Θεολογική Σχολή του Βελιγραδίου. Μετά το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο πήγε ξανά στο Βελιγράδι, ως πρόσφυγας και εργάστηκε σε διάφορες δουλειές για να επιβιώσει. Εργάστηκε ακόμη και ως οικοδόμος. Το 1948 εκάρη μοναχός και μέχρι το 1955 ανήκε στη Μονή Ράτσια. Το 1954 χειροτονήθηκε ιερομόναχος και το 1957 χειροθετήθηκε αρχιμανδρίτης. Από το 1955 ως το 1957 έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Επιστρέφοντας στην πατρίδα του, εξελέγη επίσκοπος Ράσκας και Πρίζρεν, στο Κόσοβο.
Εξελέγη Αρχιεπίσκοπος Πεκίου, Μητροπολίτης Βελιγραδίου και Κάρλοβτσι και Πατριάρχης Σερβίας την 1η Δεκεμβρίου 1990 με τον αποστολικό τρόπο, δηλαδή με κλήρωση από εκλεγέν τριπρόσωπο. Αναφέρεται ότι ήταν ίσως ο μοναδικός των Μητροπολιτών ο οποίος δεν επιθυμούσε να εκλεγεί Πατριάρχης.
Ήταν ασκητική μορφή, και ασκητική ήταν και η ζωή του. Κατάφερε να ποιμάνει τους Σέρβους σε μια εποχή δύσκολη, μετά τη διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και να γίνει σύμβολο ενότητας του σερβικού λαού εν μέσω των πολέμων που ακολούθησαν.
Τον Οκτώβριο του 2008 ζήτησε να παραιτηθεί από το Θρόνο, αλλά αυτό δεν έγινε δεκτό από τη Σύνοδο της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας[1].
Από το 2006 έγινε αντικείμενο κριτικής από τις ελληνόφωνες Εκκλησίες καθώς με μονομερή τόμο αναγνώριζε τη σχισματική Εκκλησία των Σκοπίων που φέρεται ως «Μακεδονική Εκκλησία»,[2] όπως επίσης την τότε FYROM την αναγνώριζε ως Δημοκρατία της Μακεδονίας.[3]
Ο Πατριάρχης Παύλος απεβίωσε στις 15 Νοεμβρίου 2009.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ «Αθήνα 9.84». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Δεκεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 13 Νοεμβρίου 2008.
- ↑ όπως είχε ονομαστεί από το καθεστώς Τίτο
- ↑ Το «κόλπο» με την Εκκλησία των Σκοπίων: Αρχιερείς των ελληνοφώνων Εκκλησιών κατηγορούν το Πατριαρχείο Σερβίας ότι αναγνωρίζει τη FYROM ως «Δημοκρατία της Μακεδονίας», 5/3/2006, ΤΟ ΒΗΜΑ