Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Φόρμουλα Ε (2022-23)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φόρμουλα Ε
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 2022-23
2021-22 2023-24

Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα FIA Formula E 2022–23 πρόκειται να είναι η ένατη σεζόν του πρωταθλήματος της Φόρμουλα Ε.

Η σεζόν 2022-23 είναι η πρώτη σεζόν των νέων μονοθεσίων της τρίτης γενιάς (Gen3).

Οι περσινοί πρωταθλητές των ομάδων, Mercedes-EQ Formula E Team, δεν θα επιστρέψουν για να υπερασπιστούν τον τίτλο.

Ομάδες και Οδηγοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ομάδα Κινητήρας Αρ. Οδηγοί Γύροι
DS Penske[1] DS E-Tense FE23 1 Στόφελ Φαντόρν[2] 1-9
25 Ζαν-Ερίκ Βερν[2] 1-9
NIO 333 Racing[3] NIO 333 ER9[4] 3 Σέρχιο Σέττε Καμάρα[5] 1-9
33 Ντάν Τίκτουμ[6] 1-9
ABT CUPRA Formula E Team[7] Mahindra M9Electro[8] 4 Ρόμπιν Φραίνς[9] 1, 6-9
Κέλβιν Βαν Ντερ Λίντε[10] 2-5
51 Νίκο Μούλερ[9] 1-9
Neom McLaren Formula E Team[11] Nissan e-4ORCE 04[12] 5 Τζέικ Χιούζ[13] 1-9
58 Ρενέ Ράστ[14] 1-9
Maserati MSG Racing[15] Maserati Tipo Folgore[16][15] 7 Μαξιμίλιαν Γκούνθερ[17] 1-9
48 Εντοάρντο Μορτάρα[17] 1-9
Mahindra Racing[18] Mahindra M9Electro[19] 8 Όλιβερ Ρόουλαντ[20] 1-9
11 Λούκας Ντι Γκράσι[20] 1-9
Jaguar TCS Racing[21] Jaguar I-Type 6[22] 9 Μίτς Έβανς[23] 1-9
10 Σαμ Μπέρντ[24] 1-9
TAG Heuer Porsche Formula E Team[25] Porsche 99X Electric[19] 13 Αντόνιο Φίλιξ Ντα Κόστα[26] 1-9
94 Πασκάλ Βερλάιν[26] 1-9
Envision Racing[27] Jaguar I-Type 6[22] 16 Σεμπαστιέν Μπουεμί[28] 1-9
37 Νικ Κάσιντι[29] 1-9
Nissan Formula E Team[30] Nissan e-4ORCE 04[19] 17 Νόρμαν Νάτο[31] 1-9
23 Σάσα Φένεστραζ[31] 1-9
Avalanche Andretti Formula E[32] Porsche 99X Electric[33] 27 Τζέικ Ντένις[34] 1-9
36 Αντρέ Λότερερ[35] 1-9
Ντείβιντ Μπέκμαν[36] 10-11

Αλλαγές στις ομάδες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Η Mercedes-EQ θα αποχωρίσει από το πρωτάθλημα αφού είχε αγωνιστεί για τρεις σεζόν και κέρδισε τους τίτλους οδηγών και κατασκευαστών στη σεζόν 2020-21,[37] με την θέση και τα περιουσιακά τους στοιχεία να έχουν αγοραστεί από την McLaren.[31]
  • Τον Δεκέμβριο του 2021, ο Διευθύνων Σύμβουλος της McLaren Racing, Ζακ Μπράουν, δήλωσε ότι η ομάδα θα έπαιρνε την απόφαση εάν θα εισέλθει στη Φόρμουλα Ε κάποια στιγμή στις αρχές του 2022. Τον Ιανουάριο του 2021, ανακοινώθηκε ότι "είχαν μια συμφωνία να συμμετάσχουν με την με την είσοδο της τρίτης γενιάς".[38][39] Τον Μάιο του 2022, η McLaren ανακοίνωσε την απόκτηση της ομάδας της Mercedes-EQ για τη σεζόν 2022–23.[31] Η ομάδα τροφοδοτείται κινητήρες από τη Nissan.[35]
  • Στις 10 Ιανουαρίου 2022, η Maserati ανακοίνωσε ότι θα ενταχθεί και αυτή στη Φόρμουλα Ε το 2022–23,[15] κάνοντας την τον πρώτο Ιταλό κατασκευαστή στο πρωτάθλημα. Αργότερα ανακοινώθηκε τον Απρίλιο του 2022 ότι η Maserati είχε κλείσει συμφωνία με την ROKiT Venturi Racing.[40]
  • Τον Απρίλιο του 2022, η Nissan ανακοίνωσε ότι θα αναλάμβανε την πλήρη ιδιοκτησία της ομάδας από την e.dams, μετονομάζοντας την σε Nissan Formula E.[41]
  • Τον Μάιο του 2022, η ABT Sportsline, ένας από τους βασικούς συνεργάτες της παλιάς ομάδας της Audi ανακοίνωσε ότι θα επέστρεφε στη πρωτάθλημα με το όνομα Team ABT.[42] Θα χρησιμοποιήσουν κινητήρες της Mahindra
  • Η DS και η Techeetah ανακοίνωσαν το τέλος της σχέσης τους μετά από τέσσερις σεζόν.[43] Η DS θα συνεργαζόταν αντ' αυτού με τον Penske. Η Techeetah θα χάσει τη φετινή σεζόν, με στόχο να επιστρέψει στο grid για τη σεζόν του 2023-24.[44]

Αλλαγές στους οδηγούς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Στις 23 Αυγούστου 2022, η Nissan ανακοίνωσε μια ολοκαίνουργια σύνθεση οδηγών, αποτελούμενη από τον Σάσα Φένεστραζ, ο οποίος έκανε το ντεμπούτο του στο φινάλε της περσινής σεζον για τη Dragon, και τον Νόρμαν Νάτο, έναν πρώην νικητή, που αγωνίστηκε για τελευταία φορά για την Jaguar.[31]
  • Στις 23 Αυγούστου 2022, η McLaren ανακοίνωσε την επιστροφή του Ρενέ Ράστ στη Φόρμουλα Ε.[14] Αγωνίστηκε τελευταία φορά για την Audi το 2020–2021.
  • Στις 24 Αυγούστου 2022, η Abt Sportsline ανακοίνωσε το ζευγάρι οδηγών Νίκο Μούλερ που αγωνίστηκε για τον Dragon την 6η και 7η σεζόν και τον δύο φορές νικητή Ρόμπιν Φραίνς που αποχωρεί την ομάδα Envision.[9]
  • Στις 25 Ιουνίου 2022, ο οδηγός της TAG Heuer Porsche Αντρέ Λότερερ ανακοίνωσε ότι δεν θα επέστρεφε στο πρωτάθλημα το 2023, αντί αυτού επέλεξε να επιστρέψει στο Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αντοχής με την Porsche στην κατηγορία LMDh Hypercar.[45] Στις 6 Σεπτεμβρίου 2022, ανακοινώθηκε ότι επέλεξε να αντικαταστήσει τον αποχωρούντα Όλιβερ Άσκιου στην Avalanche Andretti.
  • Στις 7 Ιουλίου 2022, ο Αλεξάντερ Σίμς ανακοίνωσε ότι δεν θα συνέχιζε το 2023.[46] Στις 12 Αυγούστου 2022, ο αντικαταστάτης του ανακοινώθηκε ότι ήταν ο Λούκας Ντι Γκράσι, μεταβαίνοντας από την ROKiT Venturi Racing με συμπαίκτη τον Όλιβερ Ρόουλαντ.[20]
  • Στις 15 Αυγούστου 2022, ο Αντόνιο Φίλιξ Ντα Κόστα ανακοίνωσε τη μετάβασή του από την DS Techeetah στην TAG Heuer Porsche Formula E Team, αντικαθιστώντας τον Αντρέ Λότερερ.
  • Στις 14 Σεπτεμβρίου 2022, η ομάδα της NIO 333 FE ανακοίνωσε την άφιξη του Σέρχιο Σέττε Καμάρα από την Dragon Racing.[5]
  • Στις 4 Οκτωβρίου 2022, η Envision Racing ανακοίνωσε την αποχώριση του Σεμπαστιέν Μπουεμί από τη Nissan μετά από οκτώ σεζόν.[28]
  • Στις 3 Νοεμβρίου 2022, η ομάδα της Maserati MSG ανακοίνωσε ότι ο Μαξιμίλιαν Γκούνθερ θα ενταχθεί στην ομάδα μετά την αποχώρησή του από τη Nissan.[17]
  • Στις 29 Νοεμβρίου 2022, η ομάδα της NEOM McLaren ανακοίνωσε ότι ο Τζέικ Χιούζ θα ενταχθεί στην ομάδα αφού προηγουμένως ήταν οδηγός ανάπτυξης για τη Mercedes-EQ.[48]

Αλλαγές στα μέσα της σεζόν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ο οδηγός της ABT CUPRA, Ρόμπιν Φραίνς, υπέστη κάταγμα στον καρπό στον εναρκτήριο αγώνα στο Μεξικό, αφήνοντάς τον ανίκανο να αγωνιστεί στη Ντίρια, Χαϊντεραμπάντ και Κέιπ Τάουν. Αντικαταστάθηκε από τον οδηγό GT Κέλβιν Βαν Ντερ Λίντε, ο οποίος έκανε το ντεμπούτο του στη Φόρμουλα Ε μετά από δοκιμές με την Audi το 2020.[49] Ο Φραίνς επέστρεψε για το ePrix του Σάο Πάολο.
  • Ο Αντρέ Λότερερ έχασε τον διπλό αγώνα στη Τζακάρτα καθώς παρευρέθηκε στην ημέρα των δοκιμών των 24 Ώρων του Λε Μαν που πραγματοποιήθηκε το ίδιο Σαββατοκύριακο. Αντικαταστάθηκε από τον εφεδρικό οδηγό της Porsche, Ντείβιντ Μπέκμαν.[36]

Λίστα Προγραμματισμένων Αγώνων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα ακόλουθα ePrix θα αποτελέσουν μέρος του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος το 2022–23:

Γύρος ePrix Χώρα Πίστα Ημερομηνία
1 ePrix Μεξικο Μεξικό Autódromo Hermanos Rodríguez 14 Ιανουαρίου 2023
2 ePrix Ντίρια Σαουδική Αραβία Riyadh Street Circuit 27 Ιανουαρίου 2023
3 28 Ιανουαρίου 2023
4 ePrix Χαϊντεραμπάντ Ινδία Hyderabad Street Circuit[50] 11 Φεβρουαρίου 2023
5 ePrix Κέιπ Τάουν Νότια Αφρική Cape Town Street Circuit 25 Φεβρουαρίου 2023
6 ePrix Σάο Πάολο Βραζιλία São Paulo Street Circuit[51] 25 Μαρτίου 2023
7 ePrix Βερολίνου Γερμανία Tempelhof Airport Street Circuit 22 Απριλίου 2023
8 23 Απριλίου 2023
9 ePrix Μονακο Μονακό Circuit de Monaco 6 Μάϊου 2023
10 ePrix Τζακάρτα Ινδονησία Jakarta International e-Prix Circuit 3 Ιουνίου 2023
11 4 Ιουνίου 2023
12 ePrix Πόρτλαντ ΗΠΑ Portland International Raceway 24 Ιουνίου 2023
13 ePrix Ρώμης Ιταλία Circuito Cittadino dell'EUR 15 Ιουλίου 2023
14 16 Ιουλίου 2023
15 ePrix Λονδίνου Ηνωμένο Βασίλειο ExCeL London 29 Ιουλίου 2023
16 30 Ιουλίου 2023

Ενώ αρχικά σχεδιαζόταν να επιστρέψει στη μορφή της έναρξης της σεζόν στο τέλος ενός έτους και της διαρκείας μέχρι το ευρωπαϊκό καλοκαίρι, το πρωτάθλημα παρέμεινε με έναρξη στις αρχές του έτους για τρίτη συνεχόμενη σεζόν.[52][53]

Αλλαγές στις Περιοχές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Το ePrix της Πόλης του Μεξικό θα γίνει η έναρξη της σεζόν για πρώτη φορά, παίρνοντας τη σκυτάλη από το ePrix της Ντίρια.
  • Το ePrix της Σεούλ σχεδίαζε αρχικά να αλλάξει τη διάταξή του για τη σεζόν 2022–23 λόγω των κατασκευών στο ολυμπιακό στάδιο, αλλά τότε δεν ήταν μέρος του ενημερωμένου προγράμματος.[54]
  • Το ePrix της Τζακάρτα το οποίο έκανε το ντεμπούτο του το 2022, θα γίνει διπλός αγώνας.
  • Το ePrix του Μαρακές δεν θα επιστρέψει για φέτος, καθώς ήταν μέρος του περσινού προγράμματος για να αντικαταστήσει τον ακυρωμένο γύρο του Βανκούβερ.[55]
  • Το ePrix του Κέιπ Τάουν θα μπει στο πρόγραμμα για το 2023 αφού αρχικά είχε προγραμματιστεί να κάνει το ντεμπούτο του τη σεζόν 2021–22.[56]
  • Το ePrix του Χαϊντεραμπάντ θα ενταχθεί στο ημερολόγιο αφού υπογράφηκε μια επιστολή προθέσεων μεταξύ της πόλης του και της FIA.[57]
  • Το ePrix του Βανκούβερ ήταν και αυτό να κάνει το ντεμπούτο του, ωστόσο η συμφωνία ακυρώθηκε στις 18 Ιουνίου 2022.[58]
  • Το ePrix του Σάο Πάολο θα εισαχθεί στο πρόγραμμα μετά από ανεπιτυχή προσπάθεια διεξαγωγής αγώνα τη σεζόν 2017–18.[59]
  • Ο γύρος που διεξάγεται στις Ηνωμένες Πολιτείες μετακινείται από το Brooklyn Street Circuit της Νέας Υόρκης στο Portland International Raceway στο Όρεγκον. Η διάταξη της πίστας των 3.166 χλμ αναμένεται να τροποποιηθεί.[60][61]

Αλλαγές Κανονισμών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τεχνικές Αλλαγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το πρωτάθλημα θα ξεκινήσει την τρίτη γενιά τεχνικών κανονισμών του, χρησιμοποιώντας ένα εντελώς καινούργιο αυτοκίνητο.[62] Όπως και οι προκάτοχοί του, το σασί του κατασκευάζεται από την Spark Racing Technology, ενώ ο προμηθευτής ελαστικών θα αλλάξει από την Michelin στη Hankook.[63]

Αθλητικές αλλαγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εκτός από το νέα μονοθέσια, έγιναν επίσης και ορισμένες αλλαγές στις διεξαγωγή των αγώνων. Η μορφή θα επιστρέψει στους αγώνες που τρέχουν μέχρι έναν καθορισμένο αριθμό γύρων αντί για έναν καθορισμένο χρόνο, με τα αυτοκίνητα ασφαλείας και την πλήρη κίτρινη σημαία (FCY) να αυξάνουν τους γύρους που απαιτούνται για τον τερματισμό του αγώνα. Το Fanboost ανακοινώθηκε επίσης ότι θα αφαιρεθεί για αυτή τη σεζόν.[64]

Η γρήγορη επαναφόρτιση θα δοκιμαστεί σε επιλεγμένους αγώνες με τη λεγόμενη μορφή «attack charge». Κατά τη διάρκεια ενός αγώνα, κάθε οδηγός απαιτείται να κάνει pit για επαναφόρτιση, λαμβάνοντας δύο επιπλέον περιόδους attack mode για προσπέραση.[65]

Οι ομάδες πρέπει τώρα να τρέχουν έναν πρωτάρη οδηγό κατά τη διάρκεια τουλάχιστον δύο ελεύθερων.

Αποτελέσματα και Κατατάξεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

ePrix[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γύρος Αγώνας Pole position Ταχύτερος Γύρος Νικητής Ομάδα
1 Πόλη του Μεξικού Λούκας Ντι Γκράσι Τζέικ Ντένις Τζέικ Ντένις Avalanche Andretti Formula E
2 Ντίρια Σεμπαστιέν Μπουεμί Ρενέ Ράστ Πασκάλ Βερλάιν TAG Heuer Porsche Formula E Team
3 Τζέικ Χιούζ Σαμ Μπέρντ Πασκάλ Βερλάιν TAG Heuer Porsche Formula E Team
4 Χαϊντεραμπάντ Μίτς Έβανς Νίκο Μούλερ[α] Ζαν-Ερίκ Βερν DS Penske
5 Κέιπ Τάουν Σάσα Φένεστραζ Ζαν-Ερίκ Βερν Αντόνιο Φίλιξ Ντα Κόστα DS Penske
6 Σάο Πάολο Στόφελ Φαντόρν Σαμ Μπέρντ Μίτς Έβανς Jaguar TCS Racing
7 Βερολίνο Σεμπαστιέν Μπουεμί Τζείκ Ντένις[β] Μίτς Έβανς Jaguar TCS Racing
8 Ρόμπιν Φραίνς Σεμπαστιέν Μπουεμί[γ] Νικ Κάσιντι Envision Racing
9 Μονακό Τζέικ Χιούζ Τζείκ Ντένις Νικ Κάσιντι Envision Racing
10 Τζακάρτα
11
12 Πόρτλαντ
13 Ρώμη
14
15 Λονδίνο
16

Πρωτάθλημα Οδηγών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι πόντοι απονέμονται χρησιμοποιώντας την ακόλουθη δομή:

Θέση  1ος   2ος   3ος   4ος   5ος   6ος   7ος   8ος   9ος   10ος   Pole   ΤΓ 
Πόντοι 25 18 15 12 10 8 6 4 2 1 3 1
Θέση Οδηγός MEX
 DRH
 HYD
 CPT
 SPL
 BER
 MCO
 JAK
 PRT
 RME
 LDN
 Pts
1 Νικ Κάσιντι 9 6 13 2 3 2 5 1 1 121
2 Πασκάλ Βερλάιν 2 1 1 4 Ret 7 6 7 10 101
3 Τζέικ Ντένις 1 2 2 16 13 Ret 18 2 3 96
4 Μίτς Έβανς 8 10 7 Ret 11 1 1 4 2 94
5 Ζαν-Ερίκ Βερν 12 7 16 1 2 5 7 3 7 87
6 Αντόνιο Φίλιξ Ντα Κόστα 7 18 11 3 1 4 Ret 5 15 68
7 Σαμ Μπέρντ Ret 3 4 Ret DNS 3 2 19 16 62
8 Σεμπαστιέν Μπουεμί 6 4 6 15 5 10 4 20 8 61
9 Τζέικ Χιούζ 5 8 5 Ret 10 8 Ret 18 5 45
10 Ρενέ Ράστ Ret 5 3 Ret 4 9 17 13 17 40
11 Στόφελ Φαντόρν 10 11 20 8 7 6 Ret 8 9 28
12 Μαξιμίλιαν Γκούνθερ 11 WD 19 13 Ret 11 3 6 Ret 24
13 Αντρέ Λότερερ 4 9 12 9 9 12 8 21 Ret 23
14 Σάσα Φένεστραζ 15 17 8 12 NC Ret 12 11 4 19
15 Λούκας Ντι Γκράσι 3 13 15 14 WD 13 11 12 12 18
16 Ντάν Τίκτουμ 17 14 10 Ret 6 17 Ret 10 6 18
17 Νόρμαν Νάτο Ret 12 14 7 8 Ret 13 16 18 11
18 Σέρχιο Σέττε Καμάρα 16 15 17 5 12 16 16 15 14 10
19 Όλιβερ Ρόουλαντ 13 19 Ret 6 WD 15 10 14 Ret 9
20 Εντοάρντο Μορτάρα Ret Ret 9 10 Ret Ret 9 22 11 5
21 Ρόμπιν Φραίνς Ret 14 14 17 13 3
22 Νίκο Μούλερ 14 Ret Ret 11 WD Ret 15 9 Ret 2
23 Κέλβιν Βαν Ντερ Λίντε 16 18 Ret WD 0
Θέση Οδηγός MEX
 DRH
 HYD
 CPT
 SPL
 BER
 MCO
 JAK
 PRT
 RME
 LDN
 Pts
Χρώμα Αποτέλεσμα
Χρυσό Νικητής
Αργυρό 2η Θέση
Χάλκινο 3η Θέση
Πράσινο Βαθμολογούμενη θέση
Μπλε Μη βαθμολογούμενη θέση
Δεν Ταξινομήθηκε, Τερμάτισε (NC)
Μοβ Εγκατάλειψη (Ret)
Κόκκινο Δεν κατατάχθηκε (DNQ)
Δεν προ-κατατάχθηκε (DNPQ)
Μαύρο Αποκλεισμός εντός αγώνα (DSQ)
Άσπρο Δεν ξεκίνησε (DNS)
Αποχώρισε (WD)
Αγώνας ακυρώθηκε (C)
Λευκό Δεν πήρε μέρος (DNP)
Δεν έφτασε (DNA)
Αποκλείστηκε (EX)

Έντονοι χαρακτήρες – Pole

Πλάγιοι χαρακτήρες – Ταχύτερος Γύρος

Πρωτάθλημα Ομάδων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Θέση Ομάδα No. MEX
 DRH
 HYD
 CPT
 SPL
 BER
 MCO
 JAK
 PRT
 RME
 LDN
 Pts
1 Envision Racing 16 6 4 6 15 5 10 4 20 8 182
37 9 6 13 2 3 2 5 1 1
2 TAG Heuer Porsche Formula E Team 13 7 18 11 3 1 4 Ret 5 15 169
94 2 1 1 4 Ret 7 6 7 10
3 Jaguar TCS Racing 9 8 10 7 Ret 11 1 1 4 2 156
10 Ret 3 4 Ret DNS 3 2 19 16
4 Avalanche Andretti Formula E 27 1 2 2 16 13 Ret 18 2 3 119
36 4 9 12 9 9 12 8 21 Ret
5 DS Penske 1 10 11 20 8 7 6 Ret 8 9 115
25 12 7 16 1 2 5 7 3 7
6 NEOM McLaren Formula E Team 5 5 8 5 Ret 10 8 Ret 18 5 85
58 Ret 5 3 Ret 4 9 17 13 17
7 Nissan Formula E Team 17 Ret 12 14 7 8 Ret 13 16 18 30
23 15 17 8 12 NC Ret 12 11 4
8 Maserati MSG Racing 7 11 WD 19 13 Ret 11 3 6 Ret 29
48 Ret Ret 9 10 Ret Ret 9 22 11
9 NIO 333 Racing 3 16 15 17 5 12 16 16 15 14 28
33 17 14 10 Ret 6 17 Ret 10 6
10 Mahindra Racing 8 13 19 Ret 6 WD 15 10 14 Ret 27
11 3 13 15 14 WD 13 11 12 12
11 ABT CUPRA Formula E Team 4 Ret 16 18 Ret WD 14 14 17 13 5
51 14 Ret Ret 11 WD Ret 15 9 Ret
Θέση Ομάδα No. MEX
 DRH
 HYD
 CPT
 SPL
 BER
 MCO
 JAK
 PRT
 RME
 LDN
 Pts

Υποσημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Ο Νίκο Μούλερ έθεσε τον ταχύτερο γύρο, αλλά ήταν εκτός δεκάδας με τον Νόρμαν Νάτο να είναι αυτός που δέχεται τον πόντο.
  2. ↑ Ο Τζείκ Ντένις έθεσε τον ταχύτερο γύρο, αλλά ήταν εκτός δεκάδας με τον Αντρέ Λότερερ να είναι αυτός που δέχεται τον πόντο.
  3. ↑ Ο Σεμπαστιέν Μπουεμί έθεσε τον ταχύτερο γύρο, αλλά ήταν εκτός δεκάδας με τον Μαξιμίλιαν Γκούνθερ να είναι αυτός που δέχεται τον πόντο.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ «Dragon to Partner with DS from start of Gen3 Formula E Era». The Race. Ανακτήθηκε στις 4 Απριλίου 2022. 
  2. ↑ 2,0 2,1 «DS PENSKE announces Vandoorne and Vergne». FIA Formula E. Ανακτήθηκε στις 12 Οκτωβρίου 2022. 
  3. ↑ «NIO 333 latest team to sign up for Formula E's Gen3 era». Autosport.com. 22 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2022. 
  4. ↑ «Can't wait to see the #NIO333FE ER9 Gen3 car in action?». Twitter. 5 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 5 Οκτωβρίου 2022. 
  5. ↑ 5,0 5,1 «Sergio Sette Camara joins NIO 333 for Season 9». ABB Formula E (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Σεπτεμβρίου 2022. 
  6. ↑ «Ticktum set for Season 9 return with NIO 333». ABB Formula E. 11 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 11 Οκτωβρίου 2022. 
  7. ↑ «Long-Time Audi Partner Team ABT Returns to Formula E Grid». The Race. 5 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 5 Μαΐου 2022. 
  8. ↑ «ABT secures Mahindra power for Formula E return». ABB Formula E. 29 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουλίου 2022. 
  9. ↑ 9,0 9,1 9,2 «Welcome Home! Robin Frijns and Nico Müller to compete for Abt in Formula E». www.abt-sportsline.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2022. 
  10. ↑ «Kelvin van der Linde to replace injured Frijns for Diriyah E-Prix». www.motorsport.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 4 Φεβρουαρίου 2023. 
  11. ↑ «McLaren to join Formula E in 2022-23 with purchase of Mercedes team». Motorsport.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2022. 
  12. ↑ «McLaren seals Formula E powertrain deal with Nissan for Gen3 era». au.motorsport.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Ιουνίου 2022. 
  13. ↑ «McLaren confirms Jake Hughes alongside Rene Rast for Season 9». The Official Home of Formula E (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2022. 
  14. ↑ 14,0 14,1 «McLaren signs René Rast for its Inaugural Formula E Campaign». ABB Formula E (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2022. 
  15. ↑ 15,0 15,1 15,2 «Venturi officially transition into the Monaco Sports Group for Gen3 arrival». The Race. 10 Σεπτεμβρίου 2022. 
  16. ↑ «New era, iconic colours for Maserati and its Gen3 race car». The Official Home of Formula E (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 6 Δεκεμβρίου 2022. [νεκρός σύνδεσμος]
  17. ↑ 17,0 17,1 17,2 «Maserati MSG Racing Confirms Mortara and Guenther for Season 9». FIA Formula E. 3 Νοεμβρίου 2022. 
  18. ↑ «Mahindra Becomes First Team to Commit to Formula E GEN3». The Race. 30 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2022. 
  19. ↑ 19,0 19,1 19,2 «Formula E Reveals its list of Manufacturers for Gen3 Era». The Race. 31 Μαΐου 2022. 
  20. ↑ 20,0 20,1 20,2 «Mahindra Racing Signs Lucas di Grassi for Gen3 Era». ABB Formula E. 12 Αυγούστου 2022. 
  21. ↑ «Jaguar latest manufacturer to commit to Formula E's Gen3 era». Autosport.com. 9 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2022. 
  22. ↑ 22,0 22,1 «Jaguar to Power Envision for 2023 Formula E». Motorsport. Ανακτήθηκε στις 9 Φεβρουαρίου 2022. 
  23. ↑ «Mitch Evans pens new multi-year contract with Jaguar Racing». ABB Formula E. 3 Αυγούστου 2021. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2022. 
  24. ↑ «Sam Bird and Jaguar TCS Racing secure new multi-year deal». ABB Formula E. 19 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 12 Απριλίου 2022. 
  25. ↑ «Porsche makes long-term Formula E commitment». The Race. 26 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2022. 
  26. ↑ 26,0 26,1 «Antonio Felix da Costa Joins Porsche». ABB Formula E. 15 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2022. 
  27. ↑ «Virgin Name Exits Formula E As Envision Team Reveals New Look». The Race. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2022. 
  28. ↑ 28,0 28,1 Boxall-Legge, Jake (4 Οκτωβρίου 2022). «Buemi leaves Nissan for Envision in Formula E for 2022-23». Motorsport.com. Ανακτήθηκε στις 4 Οκτωβρίου 2022. 
  29. ↑ «Former Audi Partner Abt Lining up for Formula E return». The Race. 13 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 13 Απριλίου 2022. 
  30. ↑ «Nissan Poised to Make Long-Term Formula E Commitment». The Race. 27 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2022. 
  31. ↑ 31,0 31,1 31,2 31,3 31,4 «Nissan announces Nato and Fenestraz for Season 9». ABB Formula E (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 23 Αυγούστου 2022. 
  32. ↑ «AVALANCHE BLOCKCHAIN PARTNERS WITH ANDRETTI FORMULA E TO ACCELERATE IMPACT OF ECO-FRIENDLY TECHNOLOGIES». Andretti Autosport. 20 Οκτωβρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 12 Ιανουαρίου 2022. 
  33. ↑ «Avalanche Andretti Formula E to be powered by Porsche from 2023». ABB Formula E (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2022. 
  34. ↑ «Avalanche Andretti Formula E and Jake Dennis Extend Relationship with Multi-Year Agreement». Andretti Autosport. 31 Αυγούστου 2022. Ανακτήθηκε στις 31 Αυγούστου 2022. 
  35. ↑ 35,0 35,1 «Andretti Autosport ANDRÉ LOTTERER TO DRIVE FOR AVALANCHE ANDRETTI FORMULA E IN 2023». Andretti Autosport (στα Αγγλικά). 6 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 6 Σεπτεμβρίου 2022. 
  36. ↑ 36,0 36,1 «Formula E driver debut as Lotterer vacates seat for Jakarta». The Race (στα Αγγλικά). 1 Μαρτίου 2023. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2023. 
  37. ↑ «Mercedes to leave Formula E after 2022». ESPN.com (στα Αγγλικά). 18 Αυγούστου 2021. Ανακτήθηκε στις 13 Ιανουαρίου 2022. 
  38. ↑ «McLaren Racing signs agreement granting option to join Formula e for Gen3». 
  39. ↑ «McLaren: No decisions on FE or WEC programmes until early '22». www.motorsport.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Δεκεμβρίου 2021. 
  40. ↑ «Maserati and ROKiT Venturi Racing to partner from 2022/23 ABB FIA Formula E World Championship». FIA Formula E (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Απριλίου 2022. 
  41. ↑ «Nissan takes full control of its Formula E team». Autocar (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2022. 
  42. ↑ «ABT Sportsline returns to Formula E». FIA Formula E (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2022. 
  43. ↑ «Techeetah closing in on Formula E survival despite DS split». The Race (στα Αγγλικά). 25 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 16 Σεπτεμβρίου 2022. 
  44. ↑ «Formula E's most successful team will miss 2023 season». The Race (στα Αγγλικά). 18 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 24 Οκτωβρίου 2022. 
  45. ↑ «Andre Lotterer to depart Porsche Formula E squad for LMDh seat». Motorsport.com (στα Αγγλικά). 25 Ιουνίου 2022. Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2022. 
  46. ↑ «'Not for me' - Why a Formula E race winner has decided to leave». The Race (στα Αγγλικά). 7 Ιουλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 7 Ιουλίου 2022. 
  47. ↑ «AlphaTauri announce Nyck de Vries for 2023 alongside Tsunoda». Formula 1 (στα Αγγλικά). 8 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2022. 
  48. ↑ «McLaren confirms Jake Hughes alongside Rene Rast for Season 9». The Official Home of Formula E (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 10 Δεκεμβρίου 2022. [νεκρός σύνδεσμος]
  49. ↑ «Kelvin van der Linde to replace injured Frijns for Diriyah E-Prix». www.motorsport.com (στα Αγγλικά). 19 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 18 Μαΐου 2023. 
  50. ↑ «Hyderabad Signs Letter Of Intent To Host ABB FIA Formula E World Championship». FIA Formula E. 17 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2022. 
  51. ↑ «Formula E to race in Brazil for first time in 2023». The Race (στα Αγγλικά). 2 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2022. 
  52. ↑ «The Formula E tradition it's determined to revive next season». The Race (στα Αγγλικά). 28 Φεβρουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 6 Ιουνίου 2022. 
  53. ↑ «Calendar for Formula E's first Gen3 season revealed». The Race (στα Αγγλικά). 29 Ιουνίου 2022. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2022. 
  54. ↑ «UPDATE: 2022/23 ABB FIA Formula E World Championship calendar». FIA Formula E (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2022. 
  55. ↑ «Marrakesh replaces Vancouver on 2022 Formula E calendar». The Race (στα Αγγλικά). 11 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2022. 
  56. ↑ «UPDATE: 2022/23 ABB FIA Formula E World Championship calendar». FIA Formula E (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2022. 
  57. ↑ «Hyderabad Signs Letter Of Intent To Host ABB FIA Formula E World Championship». FIA Formula E. 17 Ιανουαρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 29 Ιανουαρίου 2022. 
  58. ↑ «Formula E nixes 2023 Vancouver race, cuts ties with local organizers». Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2022. 
  59. ↑ «Formula E to race in Brazil for first time in 2023». The Race (στα Αγγλικά). 2 Μαΐου 2022. Ανακτήθηκε στις 2 Μαΐου 2022. 
  60. ↑ «Formula E heading for Portland, Oregon in Season 9». The Official Home of Formula E (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2022. [νεκρός σύνδεσμος]
  61. ↑ «Formula E secures IndyCar venue as New York replacement». The Race (στα Αγγλικά). 7 Δεκεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2022. 
  62. ↑ «FORMULA E AND FIA REVEAL ALL-ELECTRIC GEN3 RACE CAR IN MONACO». FIAFormulaE.com (στα Αγγλικά). 8 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2022. 
  63. ↑ «GEN3 EXPLAINED: ALESSANDRA CILIBERTI, FIA FORMULA E TECHNICAL MANAGER + GEN3 PROJECT LEAD». FIAFormulaE.com (στα Αγγλικά). 29 Απριλίου 2022. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2022. 
  64. ↑ «Formula E to drop Fanboost from 2023 season». The Race (στα Αγγλικά). 17 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2022. 
  65. ↑ «Formula E will trial a 30-second quick charging stop in some races next season». Engadget (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 9 Δεκεμβρίου 2022. 

Εξωτερικοί Σύνδεσμοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Παγκόσμιο_Πρωτάθλημα_Φόρμουλα_Ε_(2022-23)&oldid=10102805"