Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Φόρμουλα Ε (2020-21)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Φόρμουλα Ε
Παγκόσμιο Πρωτάθλημα 2020-21
2019-20 2021-22
Ο Νικ Ντε Φρίς εξασφάλισε το πρώτο του Πρωτάθλημα Οδηγών στο ePrix του Βερολίνου.
Ο Εντοάρντο Μορτάρα ήταν δεύτερος, οδηγώντας για Venturi Racing.
Η Mercedes κατέκτησε το πρωτάθλημα κατασκευαστών.


Το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα ABB FIA Formula E 2020-21 είναι η έβδομη σεζόν του πρωταθλήματος της Φόρμουλα Ε, ένα πρωτάθλημα αγώνων που αναγνωρίζεται από το κυβερνητικό σώμα του μηχανοκίνητου αθλητισμού, την Διεθνής Ομοσπονδία Αυτοκινήτου (FIA), ως η υψηλότερη κατηγορία του ανταγωνισμού για ηλεκτρικά αγωνιστικά αυτοκίνητα.

Απο την σεζόν του 2020–21, το πρωτάθλημα έγινε και επίσημα ένα Παγκόσμιο Πρωτάθλημα της FIA, μαζί με την Φόρμουλα 1, το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Αντοχής, το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Ράλλυ και το Παγκόσμιο Πρωτάθλημα Rallycross.

H ανεπτυγμένη μορφη του Spark Gen2, που θα ονομαζόταν Gen2 EVO, θα έκανε το ντεμπούτο του αυτή τη σεζόν, αλλά καθυστέρησε λόγω της Πανδημίας του COVID-19, και τελικά ακυρώθηκε υπέρ του αυτοκινήτου Gen3.[1]

Το πρωτάθλημα οδηγών κατέκτησε ο Νικ Ντε Φρίς, οδηγώντας για τη Mercedes-EQ, ενώ η Mercedes κατέκτησε το πρώτο πρωτάθλημα κατασκευαστών τους.

Ομάδες και Οδηγοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ομάδα Σασί No. Οδηγοί Γύροι
Envision Virgin Racing Audi e-tron FE07[2] 4 Ρόμπιν Φραίνς[3] Όλοι
37 Νικ Κάσιντι[3] Όλοι
Mercedes-EQ Formula E Team[4][5] Mercedes-EQ Silver Arrow 02[5][2] 5 Στόφελ Φαντόρν[6] Όλοι
17 Νικ Ντε Φρίς[6] Όλοι
Dragon / Penske Autosport[4] Penske EV-5[α] 6 Νίκο Μούλερ[10] 1–7
Ζοελ Έρικσον[11] 8–15
7 Σέρχιο Σέττε Καμάρα[12] Όλοι
NIO 333 FE Team[13] NIO 333 001 8 Όλιβερ Τέρβι[14] Όλοι
88 Τομ Μπλόμκβίστ[15][16] Όλοι
Jaguar Racing[17] Jaguar I-Type 5[17] 10 Σαμ Μπέρντ[18] Όλοι
20 Μίτς Έβανς[18] Όλοι
Audi Sport ABT Schaeffler Formula E Team[2] Audi e-tron FE07[2] 11 Λούκας Ντι Γκράσι[19] Όλοι
33 Ρενέ Ράστ[19] Όλοι
DS Techeetah DS E-Tense FE20[20][β]
DS E-Tense FE21[γ] 		13 Αντόνιο Φίλιξ Ντε Κόστα[22] Όλοι
25 Ζαν-Ερίκ Βερν[23] Όλοι
Nissan e.dams Nissan IM02[24][β] 22 Όλιβερ Ρόουλαντ[25] Όλοι
23 Σεμπαστιέν Μπουεμί[25] Όλοι
BMW i Andretti Motorsport BMW iFE.21[2] 27 Τζέικ Ντένις[26] Όλοι
28 Μαξιμίλιαν Γκούνθερ[27] Όλοι
Mahindra Racing Mahindra M7Electro[2] 29 Αλεξάντερ Σίμς[28] Όλοι
94 Άλεξ Λίν[29] Όλοι
TAG Heuer Porsche Formula E Team[30] Porsche 99X Electric[31][δ] 36 Αντρέ Λότερερ[32] Όλοι
99 Πασκάλ Βερλάιν[31][32] Όλοι
ROKiT Venturi Racing[33] Mercedes-EQ Silver Arrow 02[34][2] 48 Εντοάρντο Μορτάρα[35] Όλοι
71 Νόρμαν Νάτο[35] Όλοι

Αλλαγές στους Οδηγόυς[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ο Σαμ Μπέρντ και η Virgin επέλεξαν να χωρίσουν μετα το τέλος της 6ης σεζόν. Πήγε στην Jaguar, αντικαθιστώντας τον Τζείμς Καλάδο.[18]
  • Ο Νικ Κάσιντι πήγε στη Virgin για να αντικαταστήσει τον Σαμ Μπέρντ, αφού οδήγησε για αυτούς στο Rookie Test το 2020 στο Μαρακές.[3]
  • Ο Φελίπε Μάσα έφυγε από την Venturi μετά από δυο χρόνια στην ομάδα.[36]
  • Ο Ρενέ Ράστ προήχθη σε μόνιμο οδηγό για Audi Είχε αγωνιστεί στους τελευταίους έξι αγώνες της προηγούμενης σεζόν στο Βερολίνο, αντικαθιστώντας τον Ντάνιελ Άμπτ.
  • Πασκάλ Βερλάιν έγινε μέλος της TAG Heuer Porsche, αντικαθιστώντας τον Νιλ Ζάνι.[32]
  • Ο Αλεξάντερ Σίμς έφυγε από την BMW i Andretti για να πάει στην Mahindra, αντικαθιστώντας τον Ζερόμ Ντ'Αμπρόσιο, που έφυγε από την ομάδα μετά από δυο χρόνια.[28] Ο Σίμς εντάχθηκε στην ομάδα μαζι με τον επίσης βρετανό Άλεξ Λιν.[29]
  • Ο Νόρμαν Νάτο εντάχθηκέ στην Venturi Racing, αντικαθιστώντας τον Φελίπε Μάσα.[35]
  • Ο Τζεικ Ντένεις εντάχθηκε στην BMW i Andretti Motorsport, αντικαθιστώντας τον Σίμς.[26]
  • Ο Ζερόμ Ντ'Αμπρόσιο έφυγε από την Mahindra Racing και αποσύρθηκε από τους αγώνες για να γίνει αναπληρωτής διευθυντής της Venturi.[37]
  • Ο Σέρχιο Σέτε Καμάρα υπογράφηκε από την Dragon / Penske Autosport σε μόνιμη βάση, αφού αγωνιστεί στους έξι τελευταίους αγώνες του 2020.[12]
  • Ο Τομ Μπλόμκβιστ αντικατέστησε τον Μα Κίνγκχουα στην NIO 333.

Αλλαγές στην Μέση της Σεζόν[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ο Νικο Μούλερ έφυγε από τον Dragon λόγω πολλών διαφωνιών με την ομάδα. Αντικαταστάθηκε από τον Ζοέλ Έρικσον.

Πρόγραμμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ένα πρώτο προσωρινό ημερολόγιο για την σεζόν 2020-21 ανακοινώθηκε τον Ιούνιο του 2020.[38] Τον Οκτώβριο, το ημερολόγιο άλλαξε με τους αγώνες στην Πόλη του Μεξικού και στην Σάνια να αναβάλλονται από τις αρχικές τους ημερομηνίες τον Φεβρουάριο και τον Μάρτιο αντίστοιχα, ενώ ένας δεύτερος αγώνας προστέθηκε στο άνοιγμα της σεζόν στο Σαντιάγο τον Ιανουάριο.[39] Δεν δόθηκε λόγος για την αλλαγή[40] Στις 28 Ιανουαρίου η Φόρμουλα Ε δημοσίευσε ένα αναθεωρημένο ημερολόγιο για το πρώτο μέρος της σεζόν [41] με την προσθήκη του πρώτου αγώνα της Φόρμουλα Ε σε ένα μόνιμη πίστα που θα πραγματοποιηθεί στο Circuit Ricardo Tormo στη Βαλένθια, την επιστροφή του ePrix του Μαρρακές στο ημερολόγιο που αρχικά είχε οριστεί να διακοπεί, και την ακύρωση του ePrix του Παρισιού λόγω της συνεχιζόμενης πανδημίας COVID-19. Η Φόρμουλα Ε επιβεβαίωσε επίσης ότι οι αγώνες που έχουν προγραμματιστεί για τη Σάνια και Σεούλ δεν θα πραγματοποιηθούν όπως αρχικά είχαν προγραμματιστεί, με την απόφαση σχετικά με αυτούς τους αγώνες και για το υπόλοιπο του προγράμματος θα ανακοινωθούν την άνοιξη.

Γύρος ePrix Χώρα Πίστα Ημερομηνία
Επιβεβαιωμένα
1 ePrix Ντίρια Σαουδική Αραβία Σαουδική Αραβία Riyadh Street Circuit 26 Φεβρουαρίου 2021
2 27 Φεβρουαρίου 2021
3 ePrix Ρώμης Ιταλία Circuito Cittadino dell'EUR 10 Απριλίου 2021
4 11 Απριλίου 2021
5 ePrix Βαλένθια  Ισπανία Circuit Ricardo Tormo 24 Απριλίου 2021
6 25 Απριλίου 2021
7 ePrix Μονακό Μονακό Μονακό Circuit de Monaco 8 Μαίου 2021
8 ePrix Πουέμπλα Μεξικό Μεξικό Autódromo Miguel E. Abed 19 Ιουνίου 2021
9 20 Ιουνίου 2021
10 ePrix Νέας Υόρκης  ΗΠΑ Brooklyn Street Circuit 10 Ιουλίου 2021
11 11 Ιουλίου 2021
12 ePrix Λονδίνου Ηνωμένο Βασίλειο Ηνωμένο Βασίλειο ExCeL London[ε] 24 Ιουλίου 2021
13 25 Ιουλίου 2021
14 ePrix Βερολίνου  Γερμανία Tempelhof Airport Street Circuit 14 Αυγούστου 2021
15 15 Αυγούστου 2021

Αλλαγές στο πρόγραμμα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Το ePrix της Ντίρια μεταφέρθηκε από Νοέμβριο στο Φεβρουάριο. Έγινε ο πρώτος αγώνας της Φόρμουλα Ε που πραγματοποιήθηκε τη νύχτα.[43]
  • Τα ePrix Ρώμης και Σάνια επρόκειτο να επέστρεφαν στο ημερολόγιο, καθώς οι αγώνες τους το 2020 ακυρώθηκαν λόγω της Πανδιμίας του COVID-19. Η Σάνια τελικά ακυρώθηκε ξανά, όπως και το Παρίσι.[44]
  • Το ePrix του Μονακό αναμένεται να επιστρέψει στο ημερολόγιο, καθώς πραγματοποιείται κάθε 2 χρόνια. Για πρώτη φορά, θα χρησιμοποιηθεί η ολόκληρη πίστα.[45][46]
  • Το ePrix του Σαντιάγο επρόκειτο να γινόταν ο πρώτος γύρος της σεζόν με δύο αγώνες, κεκλισμένων των θυρών.[39] Ωστόσο, ο γύρος αναβλήθηκε αργότερα τον Δεκέμβριο του 2020 λόγω της αύξησης της πανδημίας στο Ηνωμένο Βασίλειο.[47] Ο αγώνας επαναπρογραμματίστηκε για τον Ιούνιο, εξακολουθώντας να ήταν διπλός..[44] Ο αγώνας τελικά ακυρώθηκε στις 22 Απριλίου 2021.
  • Το ePrix Βαλένθια αναμένεται να κάνει το ντεμπούτο του στο ημερολόγιο, το οποίο θα πραγματοποιηθεί στο Circuit Ricardo Tormo, το οποίο είχε προηγουμένως φιλοξενήσει δοκιμές για τη Φόρμουλα Ε.[44]
  • Τα ePrix Σεούλ και Τζακάρτας επρόκειτο να έκαναν το ντεμπούτο τους στο ημερολόγιο. Το ζευγάρι των αγώνων είχαν συμπεριληφθεί στο προσωρινό ημερολόγιο της σεζόν 2019-20, αλλά ακυρώθηκαν ως αποτέλεσμα στην Πανδημία του COVID-19. Και οι δύο ακυρώθηκαν ξανά στις 22 Απριλίου 2021.
  • Το ePrix του Μεξικό μεταφέρεται από Πόλη του Μεξικού στο Amozoc de Mota στην πολιτεία της Πουέμπλα. Η εκδήλωση θα είναι διπλός αγώνας σε μόνιμη πίστα, το Autódromo Miguel E. Abed, το οποίο βρίσκεται 120 χιλιόμετρα νοτιοανατολικά της Πόλης του Μεξικού, καθώς το Autódromo Hermanos Rodríguez (επίσης μια μόνιμη πίστα) εξακολουθεί να χρησιμοποιείται ως νοσοκομείο.
  • Το ePrix της Νέας Υόρκης θα επιστρέψει, ξανά σαν διπλός αγώνας. Επρόκειτο να γινόταν μόνο ένας αγώνας αλλά τελικά ακυρώθηκε και αυτός ως αποτέλεσμα την Πανδημία.
  • Το ePrix του Λονδίνου αναμένεται να επιστρέψει στο ημερολόγιο μετά από 5ετή απουσία. Θα πραγματοποιηθεί γύρω από το ExCeL arena στο Λονδίνο. Αρχικά συμπεριλήφθηκε στο ημερολόγιο για το 2019-20, αλλά τελικά ακυρώθηκε λόγω του COVID-19. Θα είναι επίσης διπλός αγώνας.
  • Το ePrix του Βερολίνου θα γίνει και αυτό διπλός αγώνας για άλλη μια φορά μετά τη διεξαγωγή των τελικών 6 αγώνων της περσινής σεζόν λόγω των επιπτώσεων της πανδημίας.

Αλλαγές Κανονισμων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τεχνικοί Κανονισμοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι κατασκευαστές θα είναι πλέον σε θέση να τροποποιήσουν τα συστατικά του κινητήρα μία φορά τις επόμενες δύο σεζόν ως μέρος μιας εκτεταμένης περιόδου αναγνώρισης, με τις ομάδες να έχουν την επιλογή είτε να εισαγάγουν ένα νέο σύστημα μετάδοσης κίνησης για τη σεζόν 2020-21 για μια διετή περίοδο ή να συνεχίσουν με τα τρέχοντα συστήματά τους για την επόμενη σεζόν πριν από την αναγνώριση ενός νέου σετ για μία σεζόν το επόμενο έτος.[48]

Αποτελέσματα και Κατατάξεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

ePrix[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γύρος Αγώνας Κατατακτήριες Αγώνας
Group stage Pole position Ταχύτερος Γύρος Νικητής Ομάδα
1 Ντίρια Νικ Ντε Φρίς Νικ Ντε Φρίς Στόφελ Φαντόρν[ζ] Νικ Ντε Φρίς Mercedes-EQ Formula E Team
2 Ρόμπιν Φρίνς Ρόμπιν Φρίνς Νικ Ντε Φρίς Σαμ Μπέρντ Jaguar Racing
3 Ρώμη Όλιβερ Ρόουλαντ Στόφελ Φαντόρν Μίτς Έβανς Ζαν-Ερίκ Βερν DS Techeetah
4 Νόρμαν Νάτο Νικ Κάσιντί Νικ Ντε Φρίς[η] Στόφελ Φαντόρν Mercedes-EQ Formula E Team
5 Βαλένθια Αλέξ Λιν Αντόνιο Φίλιξ Ντε Κόστα Ρόμπιν Φρίνς Νικ Ντε Φρίς Mercedes-EQ Formula E Team
6 Τζέικ Ντένις Τζέικ Ντένις Άλεξ Λιν[θ] Τζέικ Ντένις BMW i Andretti Motorsport
7 Μονακό Ρόμπιν Φρίνς Αντόνιο Φίλιξ Ντε Κόστα Στόφελ Φαντόρν[ι] Αντόνιο Φίλιξ Ντε Κόστα DS Techeetah
8 Πουέμπλα Πασκάλ Βερλάιν Πασκάλ Βερλάιν Όλιβερ Ρόουλαντ[κ] Λούκας Ντι Γκράσι Audi Sport ABT Schaeffler Formula E Team
9 Τζέικ Ντένις Όλιβερ Ρόουλαντ Ρενέ Ράστ Εντοάρντο Μορτάρα ROKiT Venturi Racing
10 Νέα Υόρκη Σεμπαστιέν Μπουεμί Νικ Κάσιντι Νόρμαν Νάτο[λ] Μαξιμίλιαν Γκούνθερ BMW i Andretti Motorsport
11 Σαμ Μπέρντ Σαμ Μπέρντ Μίτς Έβανς[μ] Σαμ Μπέρντ Jaguar Racing
12 Λονδίνο Αντρέ Λότερερ Άλεξ Λίν Μίτς Έβανς[ν] Τζέικ Ντένις BMW i Andretti Motorsport
13 Άλεξ Λίν Στόφελ Φαντόρν Ρόμπιν Φραίνς Άλεξ Λίν Mahindra Racing
14 Βερολίνο Ζαν-Ερίκ Βερν Ζαν-Ερίκ Βερν Ρενέ Ράστ Λούκας Ντι Γκράσι Audi Sport ABT Schaeffler Formula E Team
15 Στόφελ Φαντόρν Στόφελ Φαντόρν Λούκας Ντι Γκράσι [ξ] Νόρμαν Νάτο ROKiT Venturi Racing

Πρωτάθλημα Οδηγών[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι πόντοι απονέμονται χρησιμοποιώντας την ακόλουθη δομή:

Θέση  1ος   2ος   3ος   4ος   5ος   6ος   7ος   8ος   9ος   10ος   GS   Pole   FL 
Πόντοι 25 18 15 12 10 8 6 4 2 1 1 3 1
Θέση Οδηγός DIR
 RME
 VLC
 MCO
 PUE
 NYC
 LDN
 BER
 Pts
1 Νικ Ντε Φρίς 1G* 9* Ret* Ret* 1 16* Ret* 9* Ret* 13* 18* 2* 2* 22* 8* 99
2 Εντοάρντο Μορτάρα 2 DNS Ret 4 Ret 9 12 3 1 14 17 9 11 2 Ret 92
3 Τζέικ Ντένις 12* Ret Ret 13 8 1G 16 5 5G Ret 16 1 9 5 Ret 91
4 Μίτς Έβανς 3 Ret 3 6 Ret 15 3 8 9 Ret 13 14 3 3 Ret* 90
5 Ρόμπιν Φραίνς 17 2G 4 18 6 19 2G 16 11 5 8 13 4 15 12 89
6 Σαμ Μπέρντ Ret 1 2* Ret* DSQ* 14 7* Ret* 12 9* 1G* Ret* Ret* Ret* 7 87
7 Λούκας Ντι Γκράσι 9* 8* Ret Ret 7* 10* 10 1* 18* 3 14* 6 DSQ 1 20* 87
8 Αντόνιο Φίλιξ Ντε Κόστα 11* 3* Ret* 7* DSQ* 22* 1* 6* Ret* 12* 3* 8* Ret* 7 Ret* 86
9 Στόφελ Φαντόρν 8* 13* Ret* 1* 3* Ret* Ret* 7* 13* Ret* 12* 7* 15* 12* 3G* 82
10 Ζαν-Ερίκ Βερν 15 12 1 11 9 7 4* Ret 8 2* Ret 12* 12 6G 11 80
11 Πασκάλ Βερλάιν 5 10 7 3 Ret 18 Ret DSQG 4* Ret 4 10 5 21 6 79
12 Άλεξ Λίν Ret Ret 8 17 DSQG 3 9 10 6 11 9 3 1G* 20* 13 78
13 Ρενέ Ράστ 4 17 6 Ret 5 6 Ret 2 10 10 20 5 Ret 9 9 78
14 Όλιβερ Ρόουλαντ 6 7 12G 16 DSQ 4 6 DSQ 3 7 19 DSQ 18 13 2 77
15 Νικ Κάσιντι 19 14 15 Ret 4* 13* 8 Ret 2 4 2 11 7 14 17 76
16 Μαξιμίλιαν Γκούνθερ Ret Ret 9 5 Ret 12 5 12 7 1 10 18 6 8 15 66
17 Αντρέ Λότερερ 16 11 14 15 Ret 2 17 DSQ 17 8 5 4G 17 10 4 58
18 Νόρμαν Νάτο 14 16 11 DSQG NC 5 13 14 Ret 15 7 NC Ret 4 1 54
19 Αλεξάντερ Σίμς 7 15 Ret 2 DSQ 23 Ret 4 Ret Ret 6 Ret 16 17* 5 54
20 Νίκο Μούλερ 21 5 13 9 2 20 18 30
21 Σεμπαστιέν Μπουεμί 13 Ret 5 10 Ret 11 11 DSQ 14 6G 15 DSQ 13 11 14 20
22 Σέρχιο Σέττε Καμάρα 20 4* 16* 12* Ret 21 15 15 16 18 11 17 8 18 18 16
23 Όλιβερ Τέρβι 10 6 DNS 14 NC 8 19 11 Ret Ret Ret 15 14 19 19 13
24 Τομ Μπλόμκβίστ 18 18 10 8 NC 17 14 13 Ret 16 21 NC 19 NC 10 6
25 Ζοελ Έρικσον 17 15 17 22 16 10 16 16 1
Θέση Οδηγός DIR
 RME
 VLC
 MCO
 PUE
 NYC
 LDN
 BER
 Pts
Πηγή:[49]
Χρώμα Αποτέλεσμα
Χρυσό Νικητής
Αργυρό 2η Θέση
Χάλκινο 3η Θέση
Πράσινο Βαθμολογούμενη θέση
Μπλε Μη βαθμολογούμενη θέση
Δεν Ταξινομήθηκε, Τερμάτισε (NC)
Μοβ Εγκατάλειψη (Ret)
Κόκκινο Δεν κατατάχθηκε (DNQ)
Δεν προ-κατατάχθηκε (DNPQ)
Μαύρο Αποκλεισμός εντός αγώνα (DSQ)
Άσπρο Δεν ξεκίνησε (DNS)
Αποχώρισε (WD)
Αγώνας ακυρώθηκε (C)
Λευκό Δεν πήρε μέρος (DNP)
Δεν έφτασε (DNA)
Αποκλείστηκε (EX)

Έντονα – Pole
Πλάγια – Ταχύτερος Γύρος
G – Γρηγορότερος στο Γκρουπ
* – FanBoost

Πρωτάθλημα Ομάδων[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Θέση Ομάδα No. DIR
 RME
 VAL
 MCO
 PUE
 NYC
 LDN
 BER
 Pts
1 Mercedes-EQ Formula E Team 5 8 13 Ret 1 3 Ret Ret 7 13 Ret 12 7 15 12 3G 181
17 1G 9 Ret Ret 1 16 Ret 9 Ret 13 18 2 2 22 8
2 Jaguar Racing 10 Ret 1 2 Ret DSQ 14 7 Ret 12 9 1G Ret Ret Ret 7 177
20 3 Ret 3 6 Ret 15 3 8 9 Ret 13 14 3 3 Ret
3 DS Techeetah 13 11 3 Ret 7 DSQ 22 1 6 Ret 12 3 8 Ret 7 Ret 166
25 15 12 1 11 9 7 4 Ret 8 2 Ret 12 12 6G 11
4 Audi Sport ABT Schaeffler Formula E Team 11 9 8 Ret Ret 7 10 10 1 18 3 14 6 DSQ 1 20 165
33 4 17 6 Ret 5 6 Ret 2 10 10 20 5 Ret 9 9
5 Envision Virgin Racing 4 17 2G 4 18 6 19 2G 16 11 5 8 13 4 15 12 165
37 19 14 15 Ret 4 13 8 Ret 2 4 2 11 7 14 17
6 BMW i Andretti Motorsport 27 12 Ret Ret 13 8 1G 16 5 5G Ret 16 1 9 5 Ret 157
28 Ret Ret 9 5 Ret 12 5 12 7 1 10 18 6 8 15
7 ROKiT Venturi Racing 48 2 DNS Ret 4 Ret 9 12 3 1 14 17 9 11 2 Ret 146
71 14 16 11 DSQG NC 5 13 14 Ret 15 7 NC Ret 4 1
8 TAG Heuer Porsche Formula E Team 36 16 11 14 15 Ret 2 17 DSQ 17 8 5 4G 17 10 4 137
99 5 10 7 3 Ret 18 Ret DSQG 4 Ret 4 10 5 21 6
9 Mahindra Racing 29 7 15 Ret 2 DSQ 23 Ret 4 Ret Ret 6 Ret 16 17 5 132
94 Ret Ret 8 17 DSQG 3 9 10 6 11 9 3 1G 20 13
10 Nissan e.dams 22 6 7 12G 16 DSQ 4 6 DSQ 3 7 19 DSQ 18 13 2 97
23 13 Ret 5 10 Ret 11 11 DSQ 14 6G 15 DSQ 13 11 14
11 Dragon / Penske Autosport 6 21 5 13 9 2 20 18 17 15 17 22 16 10 16 16 47
7 20 4 16 12 Ret 21 15 15 16 18 11 17 8 18 18
12 NIO 333 FE Team 8 10 6 DNS 14 NC 8 19 11 Ret Ret Ret 15 14 19 19 19
88 18 18 10 8 NC 17 14 13 Ret 16 21 NC 19 NC 10
Θέση Ομάδα No. DIR
 RME
 VAL
 MCO
 PUE
 NYC
 LDN
 BER
 Pts
Πηγή:[50]

Υποσημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,0 1,1 Παρόλο που η ομάδα χρησιμοποίησε το περσινό σασί για τους αγώνες τις Αραβίας, Ρώμης και Βαλένθια,[2][7][8] χρησιμοποιήθηκε το όνομα του φετινού σασί.[9]
  2. ↑ 2,0 2,1 Η Nissan e.dams,[24] η DS Techeetah[20] και η Dragon / Penske Autosport[α] επέλεξαν να ξεκινήσουν τη σεζόν με τα σασί της περσινής σεζόν και θα παρουσιάσουν νέα μοντέλα αργότερα στη σεζόν.
  3. ↑ Η DS Techeetah άλλαξε στο καινούργιο σασί στο ePrix της Ρώμης.[21]
  4. ↑ Η Porsche ξεκίνησε τη σεζόν με καινουριο σασί, αλλά αποφάσισε να πάρει το όνομα από το προηγούμενο μοντέλο.[31]
  5. ↑ Η πίστα έχει σχεδιαστεί ως χώρος εσωτερικού-εξωτερικού χώρου, συνδυάζοντας τις εγκαταστάσεις της ExCeL και τους γύρω δημόσιους δρόμους στο Royal Docks.[42]
  6. ↑ Ο Στόφελ Φαντόρν έθεσε τον ταχύτερο γύρο του αγώνα, αλλά o πόντος δεν δόθηκε καθώς τον είχε κάνει ενώ ήταν στο Fanboost. Ως εκ τούτου, ο πόντος μπόνους απονεμήθηκε στον Ρένε Ράστ.
  7. ↑ Ο Νικ Ντε Φρίς έθεσε τον ταχύτερο γύρο, αλλά ήταν εκτός δεκάδας με τον Στόφελ Φαντόρν να είναι αυτός που δέχεται τον πόντο.
  8. ↑ Ο Αλεξάντερ Σίμς έθεσε τον ταχύτερο γύρο, αλλά ήταν εκτός δεκάδας με τον Αλέξ Λιν να είναι αυτός που δέχεται τον πόντο.
  9. ↑ Ο Στόφελ Φαντόρν έθεσε τον ταχύτερο γύρο, αλλά ήταν εκτός δεκάδας με τον Ζαν-Ερίκ Βερν να είναι αυτός που δέχεται τον πόντο.
  10. ↑ Ο Όλιβερ Ρόουλαντ έθεσε τον ταχύτερο γύρο, αλλά ήταν εκτός δεκάδας με τον Ρενέ Ράστ να είναι αυτός που δέχεται τον πόντο.
  11. ↑ Ο Νόρμαν Νάτο έθεσε τον ταχύτερο γύρο, αλλά ήταν εκτός δεκάδας με τον Σαμ Μπέρντ να είναι αυτός που δέχεται τον πόντο.
  12. ↑ Ο Μίτς Έβανς έθεσε τον ταχύτερο γύρο, αλλά ήταν εκτός δεκάδας με τον Αντόνιο Φίλιξ Ντε Κόστα να είναι αυτός που δέχεται τον πόντο.
  13. ↑ Ο Μίτς Έβανς έθεσε τον ταχύτερο γύρο, αλλά ήταν εκτός δεκάδας με τον Ρενέ Ράστ να είναι αυτός που δέχεται τον πόντο.
  14. ↑ Ο Λούκας Ντι Γκράσι έθεσε τον ταχύτερο γύρο, αλλά ήταν εκτός δεκάδας με τον Ρενέ Ράστ να είναι αυτός που δέχεται τον πόντο.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ Jack Giordmaina (19 Αυγούστου 2020). «Formula E's Gen 2 EVO car Cancelled». Formula E Zone. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 18 Μαρτίου 2021. 
  2. ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 2,5 2,6 2,7 «Diriyah e Prix - Official Entry List» (PDF). FIA Formula E World Championship. 24 Φεβρουαρίου 2021. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 20 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2021. 
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 «Envision Virgin Racing signs Nick Cassidy for season seven». 15 Ιουλίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουλίου 2020. 
  4. ↑ 4,0 4,1 «Teams lining up for the 2020/21 ABB FIA Formula E World Championship». Formula E. FIA. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2020. 
  5. ↑ 5,0 5,1 «Season 2 about to get underway». Mercedes-EQ Formula E Team. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 2021. 
  6. ↑ 6,0 6,1 Smith, Sam (29 October 2020). «Mercedes Launches its 2021 Formula E Package». the-race.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 November 2020. https://web.archive.org/web/20201101193145/https://the-race.com/formula-e/mercedes-launches-its-2021-formula-e-package/. Ανακτήθηκε στις 29 October 2020. 
  7. ↑ «Roma e Prix - Official Entry List» (PDF). FIA Formula E World Championship. 31 Μαρτίου 2021. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 8 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2021. 
  8. ↑ «Valencia e Prix - Official Entry List» (PDF). FIA Formula E World Championship. 15 Απριλίου 2021. Αρχειοθετήθηκε (PDF) από το πρωτότυπο στις 21 Απριλίου 2021. Ανακτήθηκε στις 21 Απριλίου 2021. 
  9. ↑ «DRAGON / PENSKE AUTOSPORT adorned in new red-chrome and white livery for Season 7». FIA Formula E. 27 Νοεμβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2021. 
  10. ↑ «DRAGON / PENSKE AUTOSPORT - The Drivers». fiaformulae.com (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 4 Δεκεμβρίου 2020. 
  11. ↑ Beer, Matt (28 Μαΐου 2021). «ERIKSSON CALLED UP FOR FORMULA E RACE DEBUT AT PUEBLA». The Race. Ανακτήθηκε στις 28 Μαΐου 2021. 
  12. ↑ 12,0 12,1 «Sérgio Sette Câmara will compete for DRAGON / PENSKE AUTOSPORT in Season 7 of the FIA Formula E World Championship». DRAGON / PENSKE AUTOSPORT. 20 Νοεμβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 20 Νοεμβρίου 2020. 
  13. ↑ Smith, Sam (29 Σεπτεμβρίου 2020). «MAJOR TECHNICAL RESTRUCTURING AT NIO333 FOR 2021». The Race. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 1 Οκτωβρίου 2020. 
  14. ↑ «NIO 333 and Oliver Turvey eye progress with new powertrain after 'impressive' test». Formula E (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 29 Οκτωβρίου 2020. 
  15. ↑ Smith, Sam (24 Νοεμβρίου 2020). «Blomqvist secures fresh Formula E chance for 2021». The Race. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 26 Νοεμβρίου 2020. 
  16. ↑ «NIO sign Ex-Andretti, Jaguar driver Blomqvist». Formula E Zone (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 23 Νοεμβρίου 2020. 
  17. ↑ 17,0 17,1 «JAGUAR RACING UNVEIL JAGUAR I-TYPE 5 RACE CAR AHEAD OF NEW FORMULA E CAMPAIGN». Jaguar Racing. 27 Νοεμβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 27 Νοεμβρίου 2020. 
  18. ↑ 18,0 18,1 18,2 «Sam Bird to join Panasonic Jaguar Racing for season seven following mutual decision to part ways with Envision Virgin Racing». 14 July 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 October 2020. https://web.archive.org/web/20201008165810/https://www.fiaformulae.com/en/news/2020/july/bird-virgin-jaguar. Ανακτήθηκε στις 14 July 2020. 
  19. ↑ 19,0 19,1 «Lucas di Grassi and René Rast compete for Audi in the FIA Formula E World Championship». www.audi-mediacenter.com (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 27 Οκτωβρίου 2020. 
  20. ↑ 20,0 20,1 Smith, Sam (9 Νοεμβρίου 2020). «DS Techeetah to start Formula E title defence with old car». The Race. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 9 Νοεμβρίου 2020. 
  21. ↑ «Rome e Prix - Official Entry List» (PDF). FIA Formula E World Championship. 31 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2021. 
  22. ↑ «Silly season: How is the 2020/21 Formula E grid shaping up?». fiaformulae.com (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 6 Νοεμβρίου 2020. 
  23. ↑ Kalinauckas, Alex (14 December 2018). «Formula E champion Jean-Eric Vergne's Techeetah contract extended». Autosport.com (Motorsport Network). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 December 2018. https://web.archive.org/web/20181221134657/https://www.autosport.com/fe/news/140671/vergne-techeetah-fe-contract-extended. Ανακτήθηκε στις 19 December 2018. 
  24. ↑ 24,0 24,1 Smith, Sam (5 Οκτωβρίου 2020). «Nissan to start Formula E season with old powertrain». The Race. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 3 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 6 Οκτωβρίου 2020. 
  25. ↑ 25,0 25,1 «Nissan e.dams confirms Sebastien Buemi and Oliver Rowland for 2020/21 ABB FIA Formula E World Championship». FIA Formula E. FIA. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 31 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 14 Οκτωβρίου 2020. 
  26. ↑ 26,0 26,1 «Jake Dennis joins Max Guenther at BMW i Andretti Motorsport for Season 7». fiaformulae.com (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2020. 
  27. ↑ «BMW i Andretti Motorsport retains Max Guenther for season seven, whilst Alex Sims moves on to new Formula E challenge». FIA Formula E (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2020. 
  28. ↑ 28,0 28,1 «Sims joins Mahindra from BMW for 2020/21 Formula E season». www.motorsport.com (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 19 Αυγούστου 2020. 
  29. ↑ 29,0 29,1 Smith, Topher (25 Νοεμβρίου 2019). «Mahindra Racing completes driver line-up with Lynn signing». Downforce Radio. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 25 Νοεμβρίου 2020. 
  30. ↑ «TAG Heuer teams up with Porsche as Title and Timing Partner». FIA Formula E (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Αυγούστου 2019. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2019. 
  31. ↑ 31,0 31,1 31,2 «Final test for TAG Heuer Porsche Formula E Team ahead of season start in Chile». Porsche. 23 Νοεμβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 6 Δεκεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 24 Νοεμβρίου 2020. 
  32. ↑ 32,0 32,1 32,2 «Pascal Wehrlein becomes regular driver for TAG Heuer Porsche Formula E Team». newsroom porsche (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 15 Αυγούστου 2020. 
  33. ↑ «INTRODUCING… ROKiT VENTURI RACING». Venturi (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2020. 
  34. ↑ Smith, Sam (5 Νοεμβρίου 2020). «Mercedes gives Venturi extra Formula E testing». The Race. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 5 Νοεμβρίου 2020. 
  35. ↑ 35,0 35,1 35,2 «Norman Nato joins Edo Mortara at ROKiT Venturi Racing for Season 7». Formula E. FIA. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 Οκτωβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 16 Οκτωβρίου 2020. 
  36. ↑ «Felipe Massa leaves ROKiT Venturi Racing». ROKiT Venturi Racing. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 13 Αυγούστου 2020. 
  37. ↑ Southwell, Hazel. «Jérôme d'Ambrosio retires to become Venturi deputy team principal». inside-electric.com. Inside Electric. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 30 Οκτωβρίου 2020. 
  38. ↑ «FIA publishes provisional 2020/21 Formula E calendar». FIA Formula E. 19 Ιουνίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2020. 
  39. ↑ 39,0 39,1 «Statement: 2020/21 ABB FIA Formula E World Championship calendar update». Formula E. FIA. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2020. 
  40. ↑ Smith, Sam. «Santiago Double-Header Among New Formula E Calendar Changes». The Race. The Race. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 21 Οκτωβρίου 2020. 
  41. ↑ «Second set of 2020/21 ABB FIA Formula E World Championship races announced». Formula E. 28 Ιανουαρίου 2021. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 22 Φεβρουαρίου 2021. 
  42. ↑ Smith, Topher (5 Μαρτίου 2019). «London Calling: British capital returns to calendar». Downforce Radio. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2020. 
  43. ↑ «Formula E Announces First Night Race». Auto Action. 25 Νοεμβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2020. 
  44. ↑ 44,0 44,1 44,2 «Second set of 2020/21 ABB FIA Formula E World Championship races announced». Formula E. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 28 Ιανουαρίου 2021. 
  45. ↑ «Monaco sets out plan for 2021 F1, Formula E races». www.motorsport.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 19 Ιουνίου 2020. 
  46. ↑ «Formula E set to use full Monaco Grand Prix circuit layout in 2019». www.crash.net. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 14 Δεκεμβρίου 2020. 
  47. ↑ «Formula E season opener postponed amid UK COVID crisis». 22 Δεκεμβρίου 2020. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Μαρτίου 2021. Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2020. 
  48. ↑ «FE delays Gen2 Evo car as part of new cost saving measures». www.autosport.com. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Σεπτεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2020. 
  49. ↑ «Driver Standings». FIA Formula E (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2019. 
  50. ↑ «Team Standings». FIA Formula E (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 26 Φεβρουαρίου 2021. 

Εξωτερικοί Σύνδεσμοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Παγκόσμιο_Πρωτάθλημα_Φόρμουλα_Ε_(2020-21)&oldid=9542781"