Πέτρος Ωρολογάς
| Πέτρος Ωρολογάς | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Πέτρος Ωρολογάς (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 1892 Κορυτσά |
| Θάνατος | 1958 Θεσσαλονίκη |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Μητρική γλώσσα | Ελληνικά |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | δημοσιογράφος συγγραφέας |
Ο Πέτρος Ωρολογάς (Κορυτσά 1892– Θεσσαλονίκη 1958) ήταν δημοσιογράφος και εκδότης εφημερίδων της Θεσσαλονίκης με καταγωγή από την βόρεια Ήπειρο.[1][2]
Βιογραφικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Γεννήθηκε στην Κορυτσά της Αλβανίας, η οποία την εποχή εκείνη υπάγονταν στο βιλαέτι του Μοναστηρίου της Οθωμανικής αυτοκρατορίας.[1] Κατά την δεκαετία του 1920 άρχισε να ασχολείται με την δημοσιογραφία στην Θεσσαλονίκη στον τοπικό τύπο. Από το 1921 έως το 1927 παράλληλα με την αρθογραφία διετέλεσε διευθυντής της εφημερίδος Tαχυδρόμος Bορείου Eλλάδος μαζί με τον αδερφό του τον Αλέξανδρο Ωρολογά,[2] με τον πολιτικό προσανατολισμό της εφημερίδας να είναι αντιβενιζελικός.[3][4][2]
Το 1938 ο Ωρολογάς ενεπλάκη σε μια φιλολογική διαμάχη έναντι των συγγραφέων και δημοσιογράφων του περιοδικού Μακεδονικές Ημέρες, υποστηρίζοντας την συντηρητική προσέγγιση ως προς την λογοτεχνία σε αντίθεση με τα προοδευτικά ρεύματα.[5] Το 1939 ανέλαβε καθήκοντα διευθυντή της εφημερίδας Απογευματινή,[6] όπου αρθογραφούσε συνήθως υπό το ψευδώνυμο Βραδυνός.[2] Έγραψε άρθρα και για άλλες εφημερίδες και περιοδικά της Θεσσαλονίκης όπως την Μακεδονία, Εθνική, Φως, και Νέοι Καιροί.[2]
O Πέτρος Ωρολογάς πριν από την Κατοχή κατείχε διευθυντικές θέσεις στις μεγαλύτερες εφημερίδες της Θεσσαλονίκης, και ήταν συνυπεύθυνος για τη δημιουργία αντισημιτικού κλίματος κατά τον Μεσοπόλεμο (Μαρία Καβάλα, Η καταστροφή των Εβραίων της Ελλάδας, σελ. 73).
Τον Απρίλιο του 1941 συμμετείχε στην εκδοτική ομάδα της φιλοναζιστικής εφημερίδος «Νέα Ευρώπη» ως αρθρογράφος και υπέγραφε με το ψευδώνυμο «Πέτρος Φωτεινός» ή «Τριάστερος». Ο Ωρολογάς, μέσα από τις στήλες της εφημερίδος υποστήριζε ότι ο ελληνικός λαός έπρεπε να εφαρμόσει μια πολιτική συνεργασίας µε τη Γερμανία λόγω της «ιδιαιτερότητας» και «μοναδικότητας» της ελληνικής φυλής, η οποία είναι «κατ’ εξοχήν αρία, ουδαμώς συγγενεύουσα µε τους Λατίνους, ...{...}... φυλή αντισλαυική και ως τοιαύτη αποτελεί εις την νοτιοανατολικήν λεκάνην της Μεσογείου, δύναμιν αναχαιτιστικήν, κατά των προαιωνίων του πανσλαυϊσμού».
Μετά την απελευθέρωση παραπέμφθηκε σε Ειδικό Δικαστήριο Δοσιλόγων και καταδικάστηκε σε φυλάκιση πέντε ετών για την αρθρογραφία του. Αποφυλακίστηκε πριν το 1949 καθώς η ποινή που του επιβλήθηκε μετατράπηκε σε εξαγοράσιμη και κατέβαλε το ποσό στο Ελληνικό Δημόσιο.
Η γενικότερη επιρροή του θεωρείται σημαντική στον τοπικό τύπο της Θεσσαλονίκης[7] και στο έργο του συμπεριλαμβάνονται και δοκίμια σχετικά με συγγραφικά θέματα και την ευρύτερη λογοτεχνική σκέψη.[5]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 «Ωρολογάς Πέτρος». Σπουδαστήριο Νέου Ελληνισμού: Νέα Ελληνική Λογοτεχνία και Πολιτισμός. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 2,3 2,4 «Θεσσαλονίκη 1912-2012: Μεγάλα Γεγονότα στον Καθρέπτη του Τύπου» (PDF). Μορφωτικό Ίδρυμα Ένωσης Σνυτακτών Εφημερίδων Μακεδονίας - Θράκης. ISBN 978-960-99107-2-9. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2014.
- ↑ Αναστασιάδης, Γεώργιος. «Μακεδονία: Ιστορία του Τύπου της Θεσσαλονίκης». Καθημερινή: 7 ημέρες. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2014.
- ↑ «Εφημερίδες». Δήμος Θεσσαλονίκης. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Ιανουαρίου 2014. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2014.
- ↑ 5,0 5,1 Ζαχαροπούλου, Κλεοπάτρα (Μάιος 2011). «Μακεδονικές Ημέρες (1932-1939, 1952-1953)» (PDF). Πανεπιστήμιο Πατρών. σελίδες 81, 130–132. Ανακτήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 2014.
- ↑ Μέρτζος, N. I.· Πλαστήρας, K.N. «Εταιρία Μακεδονικών Σπουδών: Χρονικό 1939-2007» (PDF). Εταιρία Μακεδονικών Σπουδών. σελ. 14. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 15 Ιανουαρίου 2014.
- ↑ Κανδυλάκης, Μανώλης (2000). Εφημεριδογραφία της Θεσσαλονίκης. University Studio Press/Έκφραση. σελ. 267. ISBN 978-960-12-1386-6.
|