Ο άνθρωπος που τον έλεγαν Πέμπτη

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο άνθρωπος που τον έλεγαν Πέμπτη
ΣυγγραφέαςΓκίλμπερτ Κιθ Τσέστερτον
ΤίτλοςThe Man Who Was Thursday
ΓλώσσαΑγγλικά
Ημερομηνία δημοσίευσης1908
Μορφήμυθιστόρημα
ΤόποςΛονδίνο
LC ClassOL76487W[1]
Πρώτη έκδοσηJ. W. Arrowsmith

Ο άνθρωπος που τον έλεγαν Πέμπτη (αγγλικός τίτλος: The Man Who Was Thursday: A Nightmare) είναι μυθιστόρημα του Γκίλμπερτ Κιθ Τσέστερτον που εκδόθηκε το 1908 με τον υπότιτλο Ένας Εφιάλτης. [2]

Πρόκειται για μια αλληγορική σάτιρα που μπορεί να ενταχθεί στη φανταστική λογοτεχνία: στις αρχές του 20ού αιώνα, μια μυστική οργάνωση αναρχικών τρομοκρατών με επτά μέλη με την κωδική ονομασία των ημερών της εβδομάδας προετοιμάζει μια απόπειρα δολοφονίας, ενώ ένας ντεντέκτιβ της Σκότλαντ Γυαρντ διεισδύει στην ομάδα για να τους αποτρέψει. [3]

Το έργο είναι γραμμένο με χιούμορ και πολλές ανατροπές της πλοκής και εμπνέεται από τα απαισιόδοξα ρεύματα που παρατηρούσε ο Τσέστερτον στην εποχή του. Όπως και σε άλλα έργα του, ο συγγραφέας στρέφεται σε πολιτικά, κοινωνικά, θεολογικά και φιλοσοφικά ερωτήματα.  

Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο Λονδίνο της Εδουαρδιανής εποχής, ο Γκάμπριελ Σάιμ, είναι ντεντέκτιβ μιας μυστικής υπηρεσίας της Σκότλαντ Γιαρντ κατά της δράσης των αναρχικών. Σε ένα πάρκο σε γραφικό προάστιο του Λονδίνου, συναντά τον Λούσιαν Γκρέγκορι, έναν αναρχικό ποιητή, και συζητούν για το νόημα της ποίησης και των τεχνών. Ο Γκρέγκορι υποστηρίζει ότι η εξέγερση και η επανάσταση είναι η βάση της ποίησης. Ο Σάιμ διαφωνεί και επιμένει ότι η ουσία της ποίησης δεν είναι η επανάσταση αλλά ο νόμος. Αποκρύπτοντας την αληθινή του ταυτότητα, ο Σάιμ τον αμφισβητεί ότι δεν είναι πραγματικά σοβαρός αναρχικός, ο Γκρέγκορι εκνευρίζεται τόσο που οδηγεί τον Σάιμ σε ένα υπόγειο κρησφύγετο συνάντησης τοπικών αναρχικών, για να του αποδείξει ότι είναι πράγματι αληθινός αναρχικός. [4]

Το κεντρικό συμβούλιο αποτελείται από επτά άνδρες, που ο καθένας χρησιμοποιεί το όνομα μιας ημέρας της εβδομάδας ως κωδική ονομασία. Κατά τύχη, εκείνο το βράδυ πρόκειται να εκλεγεί ο Πέμπτη, που θα τους εκπροσωπήσει στο Κεντρικό Συμβούλιο των Αναρχικών σε όλο τον κόσμο. Ο Γκρέγκορι ελπίζει ότι θα εκλεγεί Πέμπτη, αλλά ο Σάιμ, προσποιούμενος τον αναρχικό, εκφωνεί μια παθιασμένη και βίαιη ομιλία που υπόσχεται φόνους και καταστροφές και παίρνει τη θέση του Πέμπτη στο ανώτατο συμβούλιο των αναρχικών.

Κατά τη συνεδρίαση του συμβουλίου, ο αρχηγός, ένας ιδιόρρυθμος τύπος με το όνομα Κυριακή, ανακοινώνει ότι θα τοποθετήσουν βόμβα στο Παρίσι για να σκοτώσουν τον Γάλλο πρόεδρο και τον Τσάρο της Ρωσίας που θα συναντηθούν σε τρεις ημέρες και αναθέτει το έργο στον Τετάρτη χωρίς να αποκαλύπτει τις λεπτομέρειες του σχεδίου στους άλλους. Επίσης, τους ανακοινώνει ότι ανακάλυψε ότι υπάρχει κατάσκοπος εντός του συμβουλίου. Ενώ ο Σάιμ, ήδη ανήσυχος, είναι έτοιμος να βγάλει το όπλο του, ο Κυριακή καταγγέλλει τον Τρίτη, ο οποίος στην πραγματικότητα αποδεικνύεται ότι είναι Άγγλος πράκτορας.

Καθώς πλησιάζει η ημέρα που ορίστηκε για τη δολοφονία, ο Σάιμ, μετά από απίθανες συμπτώσεις και παράδοξες σκηνές καταδίωξης, διαπιστώνει με έκπληξη ότι στην πραγματικότητα όλα τα μέλη του Συμβουλίου, εκτός από τον Κυριακή, είναι μυστικοί αστυνομικοί σαν αυτόν, οι οποίοι επιχειρούν τη διάλυση της οργάνωσης, θεωρώντας τους άλλους αναρχικούς.

Σε ένα ιλιγγιώδες και σουρεαλιστικό συμπέρασμα, ο Γκρέγκορι αποδεικνύεται ο μόνος πραγματικός αναρχικός ενώ ο μυστηριώδης Κυριακή προσπαθεί στην ουσία να ισορροπήσει ανάμεσα στην αναρχία και την τάξη. Στο τέλος του βιβλίου, ο Σάιμ λιποθυμά ξαφνικά και όταν ξυπνά, επιστρέφει απότομα στην πραγματικότητα και βρίσκεται να περπατά στο πάρκο συζητώντας ήρεμα και ευχάριστα με τον Γκρέγκορι. Συνειδητοποιεί ότι όλα αυτά ήταν ένα όνειρο.[5]

Διασκευές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Στις 5 Σεπτεμβρίου 1938, παρουσιάστηκε μια συντομευμένη ραδιοφωνική μεταφορά, γραμμένη από τον Όρσον Ουέλς, ο οποίος ήταν μεγάλος θαυμαστής του Τσέστερτον. Παρέλειψε το μεγαλύτερο μέρος του Κεφαλαίου 14: Οι Έξι Φιλόσοφοι, το οποίο περιέχει το μεγαλύτερο μέρος των μεταφυσικών και θεολογικών συζητήσεων.[6]
  • Το βιντεοπαιχνίδι υπολογιστή Deus Ex περιέχει αποσπάσματα από το βιβλίο.

Μετάφραση στα ελληνικά[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Ο άνθρωπος που τον έλεγαν Πέμπτη, μετάφραση Κατερίνα Ροντογιάννη, εκδ. Αστάρτη, 1989. [7]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]