Ο Πεταλούδας (ταινία, 2017)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ο Πεταλούδας (ταινία, 2017)
ΣκηνοθεσίαΜίκαελ Νόερ[1]
ΠαραγωγήΤζόι ΜακΦάρλαντ και Ραμ Μπέργκμαν
ΣενάριοΆαρον Γκουζικόφσκι[1] και Λορένσο Σέμπλε Τζ.
Βασισμένο σεΟ Πεταλούδας (βιβλίο), Banco και Ο Πεταλούδας
ΠρωταγωνιστέςΤσάρλι Χάναμ, Τόμι Φλάναγκαν[1], Ράμι Μάλεκ[1], Ρόλαντ Μούλερ[1], Ίαν Μπίτι[1], Joel Basman[1], Ιβ Χιούσον[1], Μάικλ Σότσα[1], Máté Haumann[1], Σλάβκο Σόμπιν[1], Γιόρικ φαν Βάχενινγκεν[1], Λούκα Πέρος[1], Mirjam Novak[1], Roy McCrerey[1] και Kieron Jecchinis[1]
ΜουσικήDavid Buckley
ΦωτογραφίαΧάγκεν Μπογκντάνσκι
ΔιανομήBleecker Street και Netflix
Πρώτη προβολή2017, 26  Ιουλίου 2018 (Γερμανία), 24  Δεκεμβρίου 2018 (Ηνωμένο Βασίλειο) και 23  Αυγούστου 2018 (Δανία)
Διάρκεια133 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής, Τσεχία[2] και Ισπανία[1]
ΓλώσσαΑγγλικά
δεδομένα (π • σ • ε )

Ο Πεταλούδας (πρωτότυπος τίτλος: Papillon, προφέρεται: [Παπιγιόν]) είναι δραματική ταινία του 2017, σε σκηνοθεσία του Μίκαελ Νόερ και επίσης η τελευταία ταινία της Red Granite Pictures. Αφηγείται την ιστορία του Γάλλου κατάδικου Ανρί Σαριέρ (Τσάρλι Χάναμ), με το παρατσούκλι Papillon («πεταλούδα» στα γαλλικά), ο οποίος φυλακίστηκε ανυπόστατα το 1933 στη διαβόητη αποικία του Νήσου του Διαβόλου και δραπέτευσε το 1941 με τη βοήθεια ενός άλλου κατάδικου, του πλαστογράφου Λουί Ντεγκά (Ράμι Μάλεκ). Το σενάριο της ταινίας βασίζεται στις αυτοβιογραφίες Ο Πεταλούδας και Banco του Σαριέρ, καθώς και στην κινηματογραφική μεταφορά του 1973, η οποία γράφτηκε από τους Ντάλτον Τράμπο και Λορένσο Σέμπλε Τζ. και πρωταγωνιστούσαν οι Στηβ ΜακΚουήν και Ντάστιν Χόφμαν.[3]

Η ταινία έκανε πρεμιέρα στις 9 Σεπτεμβρίου 2017, στην ενότητα Ειδικές Παρουσιάσεις στο Διεθνές Φεστιβάλ Κινηματογράφου του Τορόντο 2017.[4][3]

Υπόθεση[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο Ανρί «Παπιγιόν» Σαριέρ, ένας διαρρήκτης χρηματοκιβωτίων από τον παριζιάνικο υπόκοσμο, παγιδεύτηκε για φόνο. Αν και έχει άλλοθι από την ερωμένη του, τη Νενέτ, ο Παπιγιόν καταδικάζεται και στέλνεται στη διαβόητη ποινική αποικία του Νήσου του Διαβόλου στη Γαλλική Γουιάνα - μια κολασμένη φυλακή από την οποία κανείς δεν έχει δραπετεύσει.

Στο πλοίο για τη Νότια Αμερική, ο Παπιγιόν συναντά έναν ιδιόρρυθμο παραχαράκτη που ονομάζεται Λουί Ντεγκά. Εκείνο το βράδυ, ο Ντεγκά ξυπνά καθώς δύο κατάδικοι δολοφονούν έναν κρατούμενο που κοιμόταν δίπλα του για να του κόψουν το στομάχι και να κλέψουν τα χρήματα που είχε καταπιεί. Ο Παπιγιόν σχηματίζει μια απίθανη συμμαχία με τον Ντεγκά, ο οποίος γίνεται στόχος των άλλων κρατουμένων που τον υποπτεύονται ότι επίσης έκρυβε χρήματα. Ο Παπιγιόν σώζει τη ζωή του Ντεγκά και τιμωρείται για την αψιμαχία από τους φρουρούς. Σε αντάλλαγμα για την προστασία του Παπιγιόν, ο Ντεγκά συμφωνεί να χρηματοδοτήσει τη φυγή του Παπιγιόν, με αποτέλεσμα να δημιουργηθεί ένας δεσμός διαρκούς φιλίας.

Ενώ ο Παπιγιόν και ο Ντεγκά διατάσσονται να μεταφέρουν ένα σώμα από την γκιλοτίνα, ένας φρουρός αρχίζει να μαστιγώνει τον Ντεγκά. Ο Παπιγιόν χτυπά τον φρουρό με μία πέτρα και τρέχει στη ζούγκλα για την πρώτη του απόδραση. Του δίνονται δύο χρόνια σιωπηλής απομόνωσης. Αφού ο φύλακας μάθει ότι λάμβανε επιπλέον φαγητό, οι μερίδες του μειώνονται στο μισό μέχρι να δώσει το όνομα του προμηθευτή του. Ο Παπιγιόν δεν προδίδει τον Ντεγκά.

Το δεύτερο σχέδιο απόδρασης καταστρώνεται από το αναρρωτήριο της φυλακής, ενώ ο Παπιγιόν προσποιείται παραφροσύνη από τον εγκλεισμό του. Ο Ντεγκά κάνει τα λογιστικά του φύλακα και έχει χρήματα για να χρηματοδοτήσει την απόδραση. Ο Σελιέρ έχει μια σύνδεση για να πάρει ένα σκάφος και ο σεξουαλικά κακοποιημένος Ματουρέτ είναι ο τέταρτος που συμμετέχει στο επικίνδυνο εγχείρημα. Ο Ντεγκά ναρκώνει τους φρουρούς χρησιμοποιώντας χάπια που είχαν σκοπό να ναρκώσουν τον υποτιθέμενα τρελό Παπιγιόν και οι άλλοι τρεις δραπετεύουν πάνω από τους τοίχους στη ζούγκλα, με τον Ντεγκά να τραυματίζει το πόδι του στη διαδικασία, για να φτάσουν σε μια βάρκα που πλήρωσε ο Ντεγκά. Καθώς πλησιάζει μια καταιγίδα, είναι σαφές ότι δεν θα επιβιώσουν όλοι στο μικρό σκάφος που μπάζει νερά. Ο Σελιέρ θέλει να σκοτώσει τον τραυματισμένο Ντεγκά, αλλά ο Παπιγιόν υπερασπίζεται τον Ντεγκά, ο οποίος μαχαιρώνει και σκοτώνει τον Σελιέρ καθώς παλεύει με τον Παπιγιόν. Αφού μια ύπουλη καταιγίδα καταστρέφει το σκάφος τους, οι τρεις επιζώντες βρίσκονται να φροντίζονται σε ένα μοναστήρι της Κολομβίας. Η φαινομενική ελευθερία τους είναι βραχύβια. Οι αρχές της Κολομβίας φτάνουν, σκοτώνουν τον Ματουρέτ και επιστρέφουν τον Παπιγιόν στο Βασιλικό νησί, όπου υποβάλλεται σε πενταετή απομόνωση. Ο Ντεγκά στέλνεται στη Νήσο του Διαβόλου.

Ο Παπιγιόν απελευθερώνεται από τη μοναξιά ως ταλαιπωρημένος ηλικιωμένος και στέλνεται στη Νήσο του Διαβόλου, όπου οι ψηλοί βράχοι αποτελούν ένα φυσικό φράγμα για απόπειρες απόδρασης. Βρίσκει τον Ντεγκά που έχει προσαρμοστεί στη ζωή της φυλακής και δεν ενδιαφέρεται να αποδράσει. Επειδή μια πτώση από τα βράχια θα σήμαινε βέβαιο θάνατο, η Παπιγιόν τοποθετεί καρύδες μαζί σε ένα σάκο ως σχεδία. Κατά τη διάρκεια μιας φουσκοθαλασσιάς, πηδά από τους γκρεμούς και επιζεί από την πτώση. Η τρίτη απόδραση έχει επιτυχία και είναι πλέον ελεύθερος άνθρωπος. Γράφει απομνημονεύματα βασισμένα στον χρόνο του στη φυλακή και στις απόπειρες απόδρασης.

Το υστερόγραφο της ταινίας λέει: «Περισσότεροι από 80.000 κρατούμενοι καταδικάστηκαν στην ποινική αποικία στη Γαλλική Γουιάνα, οι περισσότεροι από τους οποίους δεν επέστρεψαν ποτέ στη Γαλλία. Η αυτοβιογραφία του Ανρί Σαριέρ «Ο Πεταλούδας», έγινε το νούμερο ένα μπεστ σέλερ για 21 εβδομάδες στη Γαλλία. Μέχρι σήμερα, έχουν πουληθεί πάνω από 13 εκατομμύρια αντίτυπα σε 30 γλώσσες. Το 1970, ο Γάλλος υπουργός Δικαιοσύνης υπέγραψε ένα διάταγμα που επέτρεπε στον Σαριέρ να επιστρέψει στη Γαλλία. Για το υπόλοιπο της ζωής του, έζησε ελεύθερος. Η ποινική αποικία στη Γαλλική Γουιάνα δεν επιβίωσε».

Ηθοποιοί[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραγωγή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία γυρίστηκε σε διάφορες τοποθεσίες σε όλη την Ευρώπη, συμπεριλαμβανομένου του Μαυροβουνίου, της Μάλτας και του Βελιγραδίου της Σερβίας.[5]

Κυκλοφορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία κυκλοφόρησε στις Ηνωμένες Πολιτείες από την Bleecker Street στις 24 Αυγούστου 2018.[6]

Υποδοχή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Box office[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ταινία έκανε το ντεμπούτο της με κέρδος 1,2 εκατ. δολάρια από 544 αίθουσες το πρώτο Σαββατοκύριακο της, τερματίζοντας 16η.[7] Έως τις 13 Σεπτεμβρίου 2018, η ταινία είχε εισπράξεις 2.335.896 $ στις Ηνωμένες Πολιτείες και τον Καναδά και 2.180.684 $ σε άλλες περιοχές, για ένα συνολικό παγκόσμιο ακαθάριστο 4.516.580 $.

Κριτική[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στο Rotten Tomatoes η ταινία έχει βαθμολογία αποδοχής 52%, με βάση κριτικές 111 κριτικών, με μέση βαθμολογία 5,8/10. Η κριτική συναίνεση του ιστότοπου αναφέρει: «Ο Πεταλούδας βάζει τη δική του καλοθεωρημένη, σταθερά παραγόμενη περιστροφή σε μια προηγουμένως προσαρμοσμένη ιστορία, αν και υποφέρει σε σύγκριση με την έκδοση του 1973».[8] Στο Metacritic, η ταινία έχει σταθμισμένο μέσο όρο βαθμολογίας 51 στα 100, με βάση 31 κριτικές, υποδεικνύοντας «μεικτές ή μέσες κριτικές».[9]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001.
  2. ↑ (Τσεχικά) Česko-Slovenská filmová databáze. 2001. Ανακτήθηκε στις 19  Ιανουαρίου 2020.
  3. ↑ 3,0 3,1 Harvey, Dennis (8 September 2017). «Toronto Film Review: 'Papillon'». Variety (Penske Business Media). https://variety.com/2017/film/reviews/papillon-review-1202551323/. Ανακτήθηκε στις 8 September 2017. 
  4. ↑ Pond, Steve (15 August 2017). «Aaron Sorkin, Brie Larson, Louis CK Movies Added to Toronto Film Festival Lineup». TheWrap. http://www.thewrap.com/aaron-sorkin-brie-larson-louis-ck-movies-added-toronto-film-festival-lineup/. Ανακτήθηκε στις 15 August 2017. 
  5. ↑ Kay, Jeremy (5 Δεκεμβρίου 2016). «US Briefs: Red Granite Pictures wraps 'Papillon'». Screen Daily. Screen International. Ανακτήθηκε στις 11 Ιανουαρίου 2017. 
  6. ↑ Carson, Rene (22 Μαΐου 2018). «Brand New photos, poster and trailer revealed for true-life escape thriller Papillon». Film Fetish. Ανακτήθηκε στις 22 Μαΐου 2018. 
  7. ↑ D'Alessandro, Anthony (26 Αυγούστου 2018). «'Why 'Happytime Murders' Reps A Solo Career B.O. Low For Melissa McCarthy In A 'Crazy Rich' Weekend – Update». Deadline Hollywood. Penske Business Media. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2018. 
  8. ↑ «Papillon (2018)». Rotten Tomatoes. Fandango Media. Ανακτήθηκε στις 2 Σεπτεμβρίου 2019. 
  9. ↑ «Papillon Reviews». Metacritic. CBS Interactive. Ανακτήθηκε στις 26 Αυγούστου 2018. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ο_Πεταλούδας_(ταινία,_2017)&oldid=10417912"