Ο Αστερίξ και οι Γότθοι
 | |
| Συγγραφέας | Ρενέ Γκοσινί Αλμπέρ Ουντερζό |
|---|---|
| Γλώσσα | Γαλλικά |
| Ημερομηνία δημοσίευσης | 1963[1] |
| Σειρά | Αστερίξ |
| Χαρακτήρες | Αστερίξ, Οβελίξ, Cacofonix, Getafix και Μαζεστίξ |
| Προηγούμενο | Το χρυσό δρεπάνι |
| Επόμενο | Asterix the Gladiator |
| δεδομένα () | |
Ο Αστερίξ και οι Γότθοι είναι ο τίτλος του τρίτου τεύχους της σειράς κόμικς Αστερίξ, των Ρενέ Γκοσινί (συγγραφή) και Αλμπέρ Ουντερζό (εικονογράφηση).[2] Εκδόθηκε πρώτη φορά το 1963 στα γαλλικά και μεταφράστηκε στα αγγλικά το 1974.[3] Στα ελληνικά, Ο Αστερίξ και οι Γότθοι εκδόθηκε για πρώτη φορά το 1989 και κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Μαμούθ Comix.[4]
Περίληψη υπόθεσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Αστερίξ και ο Οβελίξ, αγχωμένοι που ο Πανοραμίξ θέλει να πάει μόνος του στην ετήσια συγκέντρωση των δρυϊδών στο Δάσος των Καρνουτών, τον συνοδεύουν στο ταξίδι του και παραμένουν έξω από το δάσος κατά τη διάρκεια της συγκέντρωσης. Εντωμεταξύ, στα σύνορα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, δύο λεγεωνάριοι αιχμαλωτίζονται από μια ομάδα Γότθων (Κανετρίκ, Θεωρίκ, Συμμετρίκ, Ιστερίκ και Περιφερίκ), με σκοπό να απαγάγουν τον δρυΐδη της χρονιάς και να χρησιμοποιήσουν τις ικανότητές του για να κατακτήσουν τη Γαλατία και τη Ρώμη.[5]
Καθ' οδόν προς το δάσος, ο Αστερίξ, ο Οβελίξ και ο Πανοραμίξ συναντούν έναν άλλο δρυΐδη, τον Αναισθητίξ, ο οποίος χρησιμοποιεί τις μαγικές του δυνάμεις για να πείσει τους Ρωμαίους να τους αφήσουν να περάσουν. Στην άκρη του Δάσους των Καρνουτών, ο Πανοραμίξ και ο φίλος του αφήνουν τον Αστερίξ και τον Οβελίξ και πηγαίνουν στη συγκέντρωση του δρυϊδών. Χωρίς να γνωρίζουν ότι οι Γότθοι κρύβονται εκεί κοντά, οι δρυΐδες συμμετέχουν με τις εφευρέσεις τους σε διαγωνισμό, στον οποίο ο Πανοραμίξ κερδίζει το "Χρυσό Μενίρ" με το φίλτρο του, το οποίο δίνει υπεράνθρωπη δύναμη. Καθώς αφήνει τους συναδέλφους του, οι Γότθοι τον αιχμαλωτίζουν. Ο Αστερίξ και ο Οβελίξ, φοβούμενοι για την ασφάλεια του φίλου τους αφού δεν τον βλέπουν να βγαίνει από το δάσος, μπαίνουν στο δάσος και βρίσκουν ένα κράνος Βησιγότθου (στην πραγματικότητα πρόκειται για κράνος ίδιο με αυτά που φορούσαν οι Γερμανοί τα πρώτα χρόνια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου). Ξεκινούν αμέσως να πηγαίνουν προς τα ανατολικά (μπερδεύοντας εντελώς τον Οβελίξ) για να σώσουν τον Πανοραμίξ.
Δυστυχώς, συναντούν άλλη μια ρωμαϊκή περίπολο, η οποία βλέπει το κράνος που έχει ο Αστερίξ και τους θεωρεί Γότθους (που καταζητούνται επειδή επιτέθηκαν στους Ρωμαίους συνοριοφύλακες). Ο Οβελίξ και ο Αστερίξ νικούν εύκολα τους Ρωμαίους, αλλά ο Ρωμαίος στρατηγός ενημερώνεται για το περιστατικό και στέλνει φωτογραφίες του Αστερίξ και του Οβελίξ τάζοντας ανταμοιβή για τη σύλληψή τους.
Ο Αστερίξ έχει τη φαεινή ιδέα να μεταμφιεστούν με τον Οβελίξ σε Ρωμαίους στήνοντας ενέδρα σε δύο λεγεωνάριους, κλέβοντάς τους την πανοπλία και τα όπλα και αφήνοντάς τους δεμένους και φιμωμένους. Άλλοι δύο λεγεωνάριοι, ψάχνοντας τους Γότθους, συναντούν τους ήρωές μας και παραλίγο να τους καταλάβουν λόγω του Οβελίξ που δεν μπορεί να συγκρατήσει τα γέλια του. Αμέσως μετά, οι δύο λεγεωνάριοι εντοπίζουν τους δύο δεμένους Ρωμαίους και τους μπερδεύουν με τον Αστερίξ και τον Οβελίξ, «ένας χοντρός και ένας κοντός». Νομίζοντας ότι τους έχει αιχμαλωτίσει κάποιος άλλος λεγεωνάριος που έχει πάει να εισπράξει την αμοιβή, αποφασίζουν να πάρουν την ανταμοιβή, αποφασίζουν να πάνε οι ίδιοι τους αιχμαλώτους στη σκηνή του στρατηγού. Όταν ξεφιμώνουν του αιχμαλώτους, ωστόσο, εκείνοι τους λένε τι πραγματικά έγινε, με αποτέλεσμα οι Ρωμαίοι να αρχίσουν αμέσως να αλληλοσυλλαμβάνονται, θεωρώντας ο ένας τον άλλον Γότθους, προς μεγάλη απογοήτευση του στρατηγού. Ο Αστερίξ και ο Οβελίξ, ξανά με τα γαλατικά τους ρούχα, παραμένουν ανενόχλητοι, μαζί με τους Γότθους, που πλησιάζουν τα σύνορα.
Οι Γότθοι διασχίζουν τα σύνορα της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας και επιστρέφουν στη Γερμανία, εντυπωσιάζοντας έναν νεαρό λεγεωνάριο του οποίου η προθυμία να αναφέρει την εισβολή γίνεται επαναλαμβανόμενο αστείο. (Αρχικά αναφέρει μια "εισβολή" Γότθων που εισέβαλαν στους Γότθους, στη συνέχεια μια εισβολή Γαλατών στη Γερμανία — αναφορές που ο εκατόνταρχός του αγνοεί, καθώς οι "εισβολές" δεν αφορούν την επικράτειά του — και στη συνέχεια αναφέρει ότι οι Γαλάτες επέστρεψαν στη Γαλατία, κάτι που τον στέλνει 8 ημέρες στη φυλακή). Περνώντας τα σύνορα, οι Γότθοι παρουσιάζουν τον δρυΐδη σε έναν τελωνειακό, ο οποίος στην αρχή αρνείται να τους αφήσει να περάσουν με την κατηγορία της εισαγωγής ξένων εμπορευμάτων. Τελικά, παρουσιάζουν τον Πανοραμίξ στον Γότθο αρχηγό τους, τον Τελεφερίκ, ο οποίος καλεί έναν διερμηνέα από τα γαλατικά στα γοτθικά, τον Χολερίκ, ο οποίος απειλείται με εκτέλεση εάν δεν πείσει τον Πανοραμίξ να συνεργαστεί και να παρασκευάσει μαγικό φίλτρο. Αν και ο Πανοραμίξ αρνείται κατηγορηματικά, ο Χολερίκ λέει ψέματα ότι έχει συμφωνήσει να το κάνει σε μια εβδομάδα, με τη νέα Σελήνη.
Εντωμεταξύ, ο Αστερίξ και ο Οβελίξ μπερδεύουν πάλι τον νεαρό λεγεωνάριο εισερχόμενοι στα γοτθικά εδάφη. Όταν συναντούν μια γοτθική συνοριακή περιπολία, ο Οβελίξ χρησιμοποιεί βλακωδώς τα ψεύτικα ονόματα που χρησιμοποιούσαν με τον Αστερίξ στις ρωμαϊκές μεταμφιέσεις τους, κάνοντας την περίπολο να πιστεύει ότι δεν είναι Γαλάτες αλλά Ρωμαίοι. Αφού ο Αστερίξ και ο Οβελίξ πλακώσουν στο ξύλο την περίπολο, μεταμφιέζονται σε Γότθους αφού επιθετεθεί σε δύο από αυτούς, διεισδύοντας στους στρατώνες τους ως μέλη του στρατού. Ξεφεύγουν από τον γοτθικό στρατό, αλλά σύντομα αιχμαλωτίζονται ξανά από τους Γότθους και ρίχνονται στη φυλακή μαζί με τον Χολερίκ, ο οποίος επίσης είχε προσπαθήσει να το σκάσει. Παρόλο που τους ρίχνουν στη φυλακή, ο Οβελίξ σπάει εύκολα την πόρτα (άλλο ένα επαναλαμβανόμενο αστείο) και τρέπονται σε φυγή παίρνοντας μαζί τους τον Χολερίκ για να τον ανακρίνουν. Ενώ στην αρχή προσποιείται ότι μιλάει μόνο γοτθικά, ο Χολερίκ αποκαλύπτει κατά λάθος ότι μιλάει και γαλατικά και αναγκάζεται να πει όλη την αλήθεια. Ενώ προσπαθεί να μπει κρυφά στη γοτθική πόλη, ο Χολερίκ ουρλιάζει και τραβάει την προσοχή μιας περιπόλου. Παρόλο που ο Αστερίξ και ο Οβελίξ πλακώνουν στο ξύλο την περίπολο, παραδίδονται στον τελευταίο όρθιο στρατιώτη, που θα τους οδηγήσει στον αρχηγό του.
Οι Γαλάτες φέρονται ενώπιον του Τελεφερίκ. Ο Πανοραμίξ αποκαλύπτει ότι τελικά μιλάει γοτθικά και ενημερώνει τον Τελεφερίκ ότι ο Χολερίκ τον εξαπάτησε. Για μία ακόμη φορά, ο Χολερίκ ρίχνεται στη φυλακή με τους Γαλάτες και καταδικάζονται όλοι τους σε εκτέλεση. Ο Αστερίξ, ο Οβελίξ και ο Πανοραμίξ επινοούν ένα σχέδιο να δώσουν σε πολλούς Γότθους μαγικό φίλτρο, έτσι ώστε να τους κάνουν να χάσουν χρόνο και ενέργεια πολεμώντας ο ένας τον άλλον για την αρχηγία αντί να εισβάλουν στη Γαλατία και τη Ρώμη, βάζοντας και τον Χολερίκ να παίξει τον ρόλο του. Με το πρόσχημα ότι θα μαγειρέψει την τελευταία γαλατική τους σούπα, ο Πανοραμίξ δίνει στον δεσμοφύλακα μια λίστα με συστατικά και με αυτά ετοιμάζει το φίλτρο. Στη δημόσια εκτέλεση, ο Χολερίκ ζητά να πάει πρώτος. Γεμάτος μαγικό φίλτρο, αντιστέκεται σε όλες τις απόπειρες βασανιστηρίων και χτυπά τον Τελεφερίκ, ρίχνοντάς τον στη φυλακή και κάνοντας τον εαυτό του αρχηγό των Γότθων. Οι Γαλάτες επισκέπτονται τον Τελεφερίκ στη φυλακή του και του δίνουν μαγικό φίλτρο. Καθώς και οι δύο αρχηγοί είχαν το ίδιο μαγικό φίλτρο μέσα τους, ο αγώνας αποδεικνύεται μάταιος και φεύγουν προς διαφορετικές κατευθύνεις, υποσχόμενοι να συγκεντρώσουν στρατό.
Οι Γαλάτες περιπλανώνται στην πόλη, δίνοντας φίλτρο σε όποιον Γότθο φαίνεται καταπονημένος και θέλει μια ευκαιρία να αποκτήσει δύναμη (οι δύο πρώτοι υποψήφιοί τους είναι ο Ελεκτρίκ, ο οποίος είναι φτωχός και σκουπίζει δρόμους και ο Εξαντρίκ, ο οποίος καταπιέζεται από την αυταρχική γυναίκα του). Οι επίδοξοι αρχηγοί μαζύουν ο καθένας τον στρατό του και ξεκινούν συγκρούσεις, γνωστές ως «Αστεριξικοί Πόλεμοι», σπέρνοντας τόση διχόνοια στη Γερμανία, που οι φατρίες περισσότερο πολεμούν μεταξύ τους παρά προσπαθούν να εισβάλουν σε άλλες χώρες.
Παρόλο που η ειρηνευτική αποστολή τους προκάλεσε πιθανώς περισσότερες απώλειες από μια γοτθική εισβολή στη Ρώμη, οι τρεις Γαλάτες επιστρέφουν στη Γαλατία, ξαναπέφτουν πάνω στον νεαρό λεγεωνάριο συνοριοφύλακα με τον υπερβάλλοντα ζήλο, επιστρέφουν στην πατρίδα τους με αυτοπεποίθηση και γίνονται δεκτοί με ανοιχτές αγκάλες στο χωριό, όπου κάνουν το καθιερωμένο τσιμπούσι τους.
Ιστορικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ιστορία, που γράφτηκε λιγότερο από δύο δεκαετίες μετά το τέλος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, κοροϊδεύει τους Γότθους και τους απεικονίζει ως κακούς. Ο Αλμπέρ Ουντερζό αργότερα εξέφρασε τη λύπη του για τον γερμανοφοβικό τόνο της ιστορίας και σε μεταγενέστερες ιστορίες του Αστερίξ, όπως στο Ο Αστερίξ λεγεωνάριος, οι Γερμανοί παρουσιάζονται ως πιο συμπαθείς χαρακτήρες.[6] Ο Αστερίξ και οι Γότθοι μεταφράστηκαν στη Δυτική Γερμανία εκείνη την εποχή, αλλά οι μεταφραστές προσέθεσαν πολιτική προπαγάνδα κατά της Ανατολικής Γερμανίας χωρίς να το γνωρίζουν οι Ρενέ Γκοσινί και Αλμπέρ Ουντερζό. Όταν το ανακάλυψαν, ζήτησαν αμέσως να αφαιρεθούν αυτά τα στοιχεία.[7]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ www
.asterix .com /la-collection /les-albums /. - ↑ «Astérix et les Goths – Astérix – Le site officiel». www.asterix.com (στα Γαλλικά). 21 Ιουνίου 2017. Ανακτήθηκε στις 3 Οκτωβρίου 2018.
- ↑ René Goscinny – Asterix and the Goths – Hachette Children's Group (στα Αγγλικά). 14 Μαΐου 2019.
- ↑ «Αστερίξ-04 – ο Αστερίξ και οι Γότθοι». Ανακτήθηκε στις 9 Ιουλίου 2023.
- ↑ «Asterix the Goth». Scribd. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Σεπτεμβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2010.
- ↑ «Albert Uderzo».
- ↑ «René Goscinny».