Ουίλιαμ Κόνγκριβ (συγγραφέας)
| Ουίλιαμ Κόνγκριβ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | William Congreve (Αγγλικά) |
| Γέννηση | 24 Ιανουαρίου 1670[1][2][3] Λιντς |
| Θάνατος | 19 Ιανουαρίου 1729[4][1][2] Λονδίνο |
| Τόπος ταφής | Αββαείο του Ουέστμινστερ |
| Χώρα πολιτογράφησης | Βασίλειο της Μεγάλης Βρετανίας |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά Αγγλικά[5] |
| Σπουδές | Kilkenny College |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | θεατρικός συγγραφέας ποιητής συγγραφέας[6] μεταφραστής μηχανικός λιμπρετίστας |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Henrietta Godolphin, 2nd Duchess of Marlborough[7] |
| Τέκνα | Mary Osborne, Duchess of Leeds[7] |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Ουίλιαμ Κόνγκριβ (αγγλικά: William Congreve, 24 Ιανουαρίου 1670 – 19 Ιανουαρίου 1729) ήταν Άγγλος θεατρικός συγγραφέας, ποιητής και πολιτικός, από τους κύριους εκπροσώπους της κωμωδίας της Παλινόρθωσης. Τα θεατρικά έργα του διαμόρφωσαν την αγγλική κωμωδία ηθών μέσα από λαμπρούς κωμικούς διαλόγους, τη διακωμώδηση της καλής κοινωνίας, τη σατιρική απεικόνιση του πολέμου των δύο φύλων και την αποκάλυψη της υποκρισίας της εποχής του.[8]
Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ουίλιαμ Κόνγκριβ γεννήθηκε στο Μπάρντσι κοντά στο Ληντς (Δυτικό Γιορκσάιρ) το 1670. Μεγάλωσε στην Ιρλανδία καθώς ο πατέρας του ήταν διοικητής της φρουράς στο ιρλανδικό λιμάνι Γιολ κοντά στο Κορκ. Φοίτησε στο Τρίνιτι κόλετζ του Δουβλίνου και το 1691 υπακούοντας στην επιθυμία των γονιών του εγγράφηκε στο Μιντλ Τεμπλ στο Λονδίνο για να σπουδάσει νομικά. Δεν ενδιαφέρθηκε για τις σπουδές του αλλά στράφηκε στη λογοτεχνία και το 1692 δημοσίευσε με το ψευδώνυμο Κλεόφιλ ένα ελαφρό μυθιστόρημα, παρωδία των ρομάντζων της εποχής, Η άγνωστη: ή, έρωτας και καθήκον συμφιλιωμένα. Αυτό το πρώιμο έργο, που είχε γράψει όταν ήταν περίπου 17 ετών, του χάρισε την αναγνώριση μεταξύ των ανθρώπων των γραμμάτων και την είσοδο στον λογοτεχνικό κόσμο. Ο Τζον Ντράιντεν αναγνώρισε την αξία του και τον στήριξε σε όλη του τη ζωή, συνθέτοντας συχνά εισαγωγές για τα έργα του.[9]
Λογοτεχνική καριέρα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Ουίλιαμ Κόνγκριβ διαμόρφωσε την αγγλική κωμωδία ηθών με τη χρήση της σάτιρας και των καλογραμμένων διαλόγων. Έγινε γνωστός το 1693 όταν έγραψε μερικές από τις πιο δημοφιλείς κωμωδίες της Παλινόρθωσης. Αυτή η περίοδος στο θέατρο διακρίθηκε από το γεγονός ότι οι γυναικείοι ρόλοι άρχισαν να παίζονται από γυναίκες.
Το πρώτο του έργο Το γεροντοπαλίκαρο, που έγραψε για να διασκεδάσει κατά τη διάρκεια ανάρρωσης, παρουσιάστηκε το 1693, πριν γίνει 23 ετών, με θριαμβευτική επιτυχία. Ο μέντοράς του Τζον Ντράιντεν δημοσίευσε διθυραμβικές κριτικές και δήλωσε ότι δεν είχε διαβάσει ποτέ τόσο εξαιρετικό πρωτόλειο έργο. Το δεύτερο, Ο διπρόσωπος δεν ήταν τόσο επιτυχημένο. Τα δύο έργα μελοποιήθηκαν από τον Χένρι Πέρσελ. Μέχρι την ηλικία των 30, έγραψε ακόμη τέσσερις κωμωδίες, μεταξύ των οποίων το Αγάπη αντί αγάπης (1695) το οποίο είχε την ίδια θετική υποδοχή με την πρώτη του μεγάλη επιτυχία, και το Έτσι είναι ο κόσμος (1700). Αυτό το έργο ήταν μια αποτυχία, αλλά θεωρείται ένα από τα αριστουργήματά του σήμερα, και εξακολουθεί να παίζεται. Έγραψε μια τραγωδία, Η πενθούσα νύφη (1697) που ήταν εξαιρετικά δημοφιλής στην εποχή του. Μετά την επιτυχία του, το 1695 έγινε ένας από τους διαχειριστές του θεάτρου Λίνκολν'ς Ιν Φηλντς. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, έγραφε περιστασιακά ποίηση. Ως αποτέλεσμα της λογοτεχνικής του αξίας, του απονεμήθηκε μία αργομισθία, διορίσθηκε μέλος της επιτροπής που έδινε άδειες σε αγοραίες άμαξες.[10]
Η καριέρα του ως θεατρικού συγγραφέα ήταν επιτυχημένη αλλά σύντομη. Έγραψε μόνο πέντε θεατρικά έργα από το 1693 έως το 1700. Αυτό οφείλονταν εν μέρει στο ότι τα γούστα του κοινού από το 1700 απομακρύνθηκαν από την ευφυή, σεξουαλική «κωμωδία ηθών» στην οποία ειδικεύτηκε. Είναι πιθανό ότι η απομάκρυνσή του από τη σκηνή ήταν αποτέλεσμα μιας εκστρατείας ενάντια στην υποτιθέμενη ανηθικότητα των σύγχρονων κωμωδιών, ιδιαίτερα μετά από μια κριτική που έγραψε ο Τζέρεμι Κόλιερ Μια σύντομη άποψη της ανηθικότητας και της βωμολοχίας της αγγλικής σκηνής, που απευθύνονταν ουσιαστικά στον Τζον Βάνμπρου και στον Κόνγκριβ, ο οποίος απάντησε με μια μακροσκελή απάντηση: Τροπολογίες των ψευδών και ατελών παραπομπών του κ. Κόλιερ. Αν και δεν έγραψε άλλα θεατρικά, εκτός μιας συνεργασίας με τον Τζον Βάνμπρου το 1704, ο Κόνγκριβ συνέχισε τη λογοτεχνική του δραστηριότητα, έγραψε τα λιμπρέτα για δύο όπερες και μετέφρασε το έργο του Μολιέρου Ο κύριος ντε Πουρσονιάκ για τη σκηνή.
Ως μέλος των Ουίγων, η καριέρα του μετατοπίστηκε στην πολιτική και κατείχε αρκετά μικρά πολιτικά αξιώματα. Συνέχισε να γράφει, αν και από το 1700 το στυλ του άλλαξε πολύ. Έγραψε έναν σημαντικό αριθμό ποιημάτων και μετέφρασε αποσπάσματα από έργα του Ομήρου, του Γιουβενάλη, του Οβίδιου, του Οράτιου και μερικές Πινδαρικές ωδές.
Προσωπική ζωή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Κόνγκριβ αποσύρθηκε από το θέατρο και έζησε την υπόλοιπη ζωή του άνετα χάρη στα συγγραφικά δικαιώματα από τα έργα του, το ιδιωτικό του εισόδημα και τις όχι πολύ απαιτητικές θέσεις του στη δημόσια διοίκηση. Οι φιλίες του ήταν πολλές και διαρκείς, τόσο με τους πρώτους φίλους του στην Ιρλανδία, όσο και με τις λογοτεχνικές προσωπικότητες της εποχής του. Ο Τζόναθαν Σουίφτ, τον οποίο γνώρισε στα μαθητικά του χρόνια, παρέμεινε δια βίου φίλος του. Για τον Τζον Γκέι, ποιητή και συγγραφέα της Όπερας του ζητιάνου, ήταν ο «ανεπίληπτος άνθρωπος». Ο Αλεξάντερ Πόουπ και ο σερ Ρίτσαρντ Στηλ του αφιέρωσαν έργα τους. Ο Βολταίρος τον επισκέφτηκε, βλέποντας στο πρόσωπό του έναν σημαντικό εκπρόσωπο της αγγλικής λογοτεχνίας.[11]
Όσον αφορά τις σχέσεις του με το άλλο φύλο, ο Κόνγκριβ δεν παντρεύτηκε ποτέ, αλλά ήταν διάσημος για τις φιλίες και τα ειδύλλιά του με εξέχουσες ηθοποιούς και ευγενείς κυρίες. Μια από τις στενές σχέσεις του ήταν με την ηθοποιό Αν Μπρέισγκερντλ - πρωταγωνίστρια των περισσότερων έργων του - αν και δεν έχει καθοριστεί εάν η οικειότητα ήταν βαθύτερης φύσης. Στα τελευταία του χρόνια συνδέθηκε με τη δούκισσα του Μάρλμπορο και είναι σχεδόν βέβαιο ότι ήταν ο πατέρας της δεύτερης κόρης της, της λαίδης Μαίρης Γκόντολφιν μετέπειτα δούκισσας του Ληντς. Έτσι εξηγείται η μεγάλη κληρονομιά σχεδόν όλης της περιουσίας του που άφησε στη δούκισσα του Μάρλμπορο.[12]
Ο Ουίλιαμ Κόνγκριβ πέθανε στο Λονδίνο το 1729 μετά από ατύχημα, με άμαξα σε ταξίδι προς το Μπαθ, από το οποίο δεν ανάρρωσε ποτέ. Ενταφιάστηκε στη Γωνιά των Ποιητών του Αβαείου του Γουέστμινστερ.[13]
Έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- The Old Bachelor (Το γεροντοπαλίκαρο, 1693)
- The Double Dealer (Ο διπρόσωπος, 1694)
- Love for Love (Αγάπη αντί αγάπης, 1695)
- The Mourning Bride (Η πενθούσα νύφη, 1697)
- The Way of the World (Έτσι είναι ο κόσμος, 1700)
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 1,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/William-Congreve. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 (Αγγλικά) SNAC. w64m96f0. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) Internet Broadway Database. 9112. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb120321584. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb120321584. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ «Library of the World's Best Literature». Library of the World's Best Literature. 1897.
- ↑ 7,0 7,1 «Kindred Britain»
- ↑ . «britannica.com/biography/William-Congreve».
- ↑ . «cliffsnotes.com/literature/w/the-way-of-the-world/william-congreve-biography».
- ↑ . «newworldencyclopedia.org/entry/William_Congreve».
- ↑ . «hellovaia.com/explanations/english-literature/william-congreve/».
- ↑ . «newworldencyclopedia.org/entry/William_Congreve».
- ↑ . «gradesaver.com/author/william-congreve».