Μετάβαση στο περιεχόμενο

Λιμόζ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 45°50′4″N 1°15′42″E / 45.83444°N 1.26167°E / 45.83444; 1.26167

Λιμόζ

Έμβλημα
Διοίκηση
ΧώραΓαλλία[1]
Διοικητική υπαγωγήΩτ-Βιέν και διαμέρισμα της Λιμόζ
 • Δήμαρχος της ΛιμόζΑλαίν Ροντέ (1990–2014) και Émile Roger Lombertie (από 2014)
Ταχυδρομικός κώδικας87000[2], 87280[2] και 87100[2]
Κωδικός Κοινότητας87085[3]
Πληθυσμός129.760 (1  Ιανουαρίου 2021)[4]
Έκταση78,03 km²[5]
Υψόμετρο294 μέτρα, 209 μέτρα[6] και 431 μέτρα[6]
Ζώνη ώραςUTC+01:00 (επίσημη ώρα)
UTC+02:00 (θερινή ώρα)
ώρα Κεντρικής Ευρώπης
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Λιμόζ
45°50′4″N 1°15′42″E
Ιστότοποςhttps://www.limoges.fr[7]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
Σελίδα στο Facebook Σελίδα στο Twitter Σελίδα στο Instagram Σελίδα στο Linkedin

Η Λιμόζ (γαλλικά: Limoges‎‎, οξιτανικά: Lemòtges‎‎) είναι πόλη και κοινότητα (commune) στη Γαλλία, πρωτεύουσα του νομού Ωτ-Βιέν, στη διοικητική περιοχή της Νέας Ακουιτανίας. Καλύπτει έκταση 77,45 τ.χλμ. και έχει πληθυσμό 132.660 κατοίκων (2016). Οι κάτοικοί της αποκαλούνται στα γαλλικά Λιμουζώ (ντ), (limougeauds).[8]

Η πόλη είναι γνωστή παγκοσμίως για τους μεσαιωνικούς σμάλτους επί χαλκού, για την πορσελάνη της του 19ου αιώνα και για τα βαρέλια της από βελανιδιά που χρησιμοποιούνται για την παραγωγή Κονιάκ.

Γέφυρα Saint Martial

Η Λιμόζ ιδρύθηκε ως Αουγκουστορίτουμ από τον Καίσαρα Αύγουστο γύρω στο 10 π.Χ. επί σημαντικού σταυροδρομιού, και στο εσωτερικό της κατασκευάσθηκαν πολυάριθμα Ρωμαϊκά μνημεία: μια γέφυρα από πέτρα επί της αρχικής ποτάμιας διάβασης, μια ρωμαϊκή αγορά (φόρουμ) στη λοφώδη πλευρά της, αρκετές θέρμες, ένα τεράστιο αμφιθέατρο, που είχε ως σκοπό να παραγκωνίσει τα αντίστοιχα στην Αρλ και τη Νιμ, ένα θέατρο στις όχθες του ποταμού Βιέν, ένας ορθογώνιος ευθυγραμμισμένος δρόμος και πολυτελείς κατοικίες. Από τις αρχές του 4ου αιώνα, η πόλη άρχισε σταδιακά να εγκαταλείπεται από τους κατοίκους της και υπέστη λεηλασία.

Ο Άγιος Μαρτιάλ, ο πρώτος επίσκοπος της Λιμόζ, προσηλύτισε τους κατοίκους της περιοχής και η μνήμη του εορταζόταν στο αββαείο, το οποίο πλούτισε από τις επισκέψεις προσκυνητών. Το αββαείο κέρδισε την ανεξαρτησία του από την επισκοπή της Λιμόζ τον 9ο αιώνα, και έγινε διάσημο για τη βιβλιοθήκη του, τη δεύτερη μεγαλύτερη στη Γαλλία μετά το Κλυνύ και το συγγραφείο του, καθώς και ως μία από τις γενέτειρες της πολυφωνικής μουσικής.

Κατά τον Μεσαίωνα η Λιμόζ έγινε γνωστή για τα σμάλτα επί χαλκού, τα οποία εξάγονταν σε όλο τον Χριστιανικό κόσμο.

Τον 20ό αιώνα η πόλη υπήρξε κέντρο για τους Γάλλους αντιστασιακούς μακί ενάντια στην κυβέρνηση μαριονέττα του Βισύ και τους Ναζί.

Σημερινός δήμαρχος της Λιμόζ είναι ο Εμίλ-Ροζέ Λομπερτί.

Γέφυρα Saint-Étienne

Η Λιμόζ βρίσκεται στις όχθες του ποταμού Βιέν, 150 χλμ από τον Ατλαντικό Ωκεανό.

Το 1771 ανακαλύφθηκε στο Σαιν-Υριέ-λα-Περς, πλησίον της Λιμόζ, πηλός από καολινίτη, εκλεπτυσμένος λευκός πηλός απαραίτητος για την κατασκευή πορσελάνης. Κάτω από την ώθηση του προοδευτικού οικονομολόγου Τυργκό, που είχε οριστεί διοικητικός αξιωματούχος στη φτωχή και απομονωμένη αυτή περιοχή, αναπτύχθηκε μια νέα βιομηχανία κεραμικής και η πορσελάνη της Λιμόζ έγινε διεθνώς γνωστή κατά τη διάρκεια του 19ου αιώνα.

Η Λιμόζ έχει αδελφοποιηθεί με τις ακόλουθες πόλεις:

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]