Οίκος των Μπρουνονιδών

Ο Οίκος των Μπρουνονιδών, γερμ.: Haus des Βrunonen, λατινικά: Brunones‎‎, ήταν μία οικογένεια ευγενών τον 10ο και 11ο αι. από τη Σαξονία, που κατείχε περιουσία στην Ηστφαλία (γύρω στο Μπράουνσβαϊγκ) και τη Φρισία.

Οι Μπρουνονίδες υποτίθεται ότι είναι απόγονοι του Μπρουνο, δούκα της Σαξονίας (π. 880). Αυτό θα τους έκανε τον πρεσβύτερο κλάδο του οίκου των Οθωνιδών (ή Λιουντολφιδών), στον οποίο ανήκαν και οι Όθωνες αυτοκράτορες. Αυτή η σχέση θεωρείται πιθανή, επειδή τα ονόματα Brun και Liudolf είναι και τα δύο κοινά μεταξύ των Μπρουνονιδών και οι ιδιοκτησίες τους βρίσκονται στις ίδιες περιοχές με τις ιδιοκτησίες των πρώιμων Οθωνιδών. Επιπλέον, οι σύγχρονοι φάνηκαν να θεωρούν τους Μπρουνονίδες ως συγγενείς με εξ αρρενογονίας καταγωγή από τους Οθωνίδες βασιλείς, όπως φαίνεται από την υποψηφιότητα για βασιλιά του Μπρουν Α', κόμη του Μπράουνσβαϊγκ. Ωστόσο δεν υπάρχουν στοιχεία, που να αποδεικνύουν ότι οι Μπρουνονίδες σχετίζονται με τους Οθωνίδες, και τίποτα δεν είναι γνωστό για την ύπαρξη παιδιών τού δούκα Μπρουν.

Οι παλαιότερες ιδιοκτησίες των Μπρουνονιδών βρίσκονταν στο Ντέρλινγκαου, από το οποίο διέδωσαν την επιρροή τους σε παρακείμενες περιοχές. Η πόλη Μπράουνσβαϊγκ, που βρίσκεται στο δυτικό άκρο τού Ντέρλινγκαου, έγινε η έδρα τους τον 9ο ή 10ο αι. Σύμφωνα με τους θρύλους, το Μπράουνσβαϊγκ (παλαιότερη ονομασία Μπρούνσβιγκ, το όνομα σημαίνει κυριολεκτικά «η πόλη τού Μπρουν») ιδρύθηκε από έναν από τους Μπρουνονίδες, που ονομαζόταν Μπρουν, αλλά δεν είναι σαφές από ποιον. Η κομητεία τους έγινε γνωστή ως η κομητεία του Μπρούνσβιγκ.

Το επόμενο υποτιθέμενο μέλος τού οίκου των Μπρουνονιδών ήταν ένας κόμης Λιούντολφ, ο οποίος αναφέρεται το 942. Το πρώτο συγκεκριμένο μέλος του οίκου ήταν ο Μπρουν Α΄, κόμης του Μπράουνσβαϊγκ, ο οποίος τεκμηριώνεται από το 991. Ο κόμης Μπρούνο Α' προσπάθησε χωρίς επιτυχία να διαδεχθεί τον Όθωνα Γ' το 1002 ως "βασιλιάς των Ρωμαίων". Το 1067, ο εγγονός του Μπρούνο, Έγκμπερτ Α΄, έλαβε το μαργκραβάτο τού Μάισεν από τον αυτοκράτορα Ερρίκο Δ'. Ο γιος του, Έγκμπερτ Β΄, εναντιώθηκε στον ίδιο ηγεμόνα και έχασε τα δικαιώματά του τόσο για τον Mάισεν όσο και για τη Φρισία.

Το τέλος τού Έγκμπερτ Β΄ σήμανε το τέλος της γραμμής των Μπρουνονιδών. Η αδελφή του Έγκμπερτ Β΄, Γερτρούδη τού Μπράουνσβαϊγκ, είχε μία κόρη από τον 2ο σύζυγό της, τον Ερρίκο τον Παχύ, μάργραβο της Φρισίας από τον Οίκο τού Nόρτχαϊμ. Αυτή η κόρη, η Ρίχεντσα (απεβ. 1141) παντρεύτηκε τον Λοθάριο Γ΄ του Σούπλινμπουργκ, που ήταν δούκας της Σαξονίας και αργότερα έγινε αυτοκράτορας της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η κόρη τους Γερτρούδη (απεβ. 1143) παντρεύτηκε τον Ερρίκο τον Υπερήφανο Ι΄ δούκα της Σαξονίας και Β΄ της Βαυαρίας, μέλος του Οίκου των Γουέλφων. Με αυτόν τον τρόπο, η δυναστεία των Γουέλφων απέκτησε τις ιδιοκτησίες των Μπρουνονιδών γύρω από το Μπράουνσβαϊγκ, τις οποίες θα κρατούσαν μέχρι τον 20ο αι.

Οικογενειακό δέντρο

Λιούντολφ κόμης του Μπράουνσβαϊγκ

Μπρούνο Α΄ κόμης του Μπράουνσβαϊγκ ΟΙΚΟΣ ΜΠΡΟΥΝΟΝΙΔΩΝ

Ούγκο κόμης του Έγκισχαϊμ

Λέων Θ΄ πάπας

Λιούντολφ μάργαρβος της Φρισίας

Γερτρούδη του Έγκισχαϊμ

Μπρούνο Β΄ μάργραβος της Φρισίας

Έγκμπερτ Α΄ μάργραβος του Μάισεν

Ιμίλα του Τορίνο ΟΙΚΟΣ ΑΡΝΤΟΥΙΝΙΔΩΝ

Όθων Γ΄ δούκας της Σουαβίας ΟΙΚΟΣ ΣΒΑΪΝΦΟΥΡΤ

Έγκμπερτ Β΄ μάργραβος του Μάισεν ∞ Όντα του Ορλαμύντε

Γερτρούδη

Ερρίκος Α΄ μάργραβος του Σαξονικού Όστμαρκ ΟΙΚΟΣ ΒΕΤΤΙΝ

Βιβλιογραφικές αναφορές

• Freytag, Hans-Joachim (1955), Brunonen, 2, Berlin: Duncker & Humblot, σελ. 684–685 
• Brüsch, Tania (2000). Die Brunonen, ihre Grafschaften und die sächsische Geschichte: Herrschaftsbildung und Adelsbewußtsein im 11. Jahrhundert [The Brunonids, their Counties and the History of Saxony: Development of Power and the Consciousness of Nobility during the 11th Century] (στα German). Husum: Matthiesen. ISBN 3-7868-1459-7. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Brunonen Dynasty στο Wikimedia Commons