Έγκμπερτ Β΄ του Μάισεν
| Έγκμπερτ Β΄ του Μάισεν | |
|---|---|
| Γενικές πληροφορίες | |
| Γέννηση | 1060 (περίπου) |
| Θάνατος | 3 Ιουλίου 1090 Selke |
| Τόπος ταφής | Καθεδρικός Ναός του Μπράουνσβαϊγκ |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γερμανία |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | αριστοκράτης |
| Οικογένεια | |
| Σύζυγος | Oda von Meissen |
| Γονείς | Έγκμπερτ Α΄ του Μάισεν και Ιμίλα του Τορίνο |
| Αδέλφια | Γερτρούδη του Μπράουνσβαϊγκ Γκίζελα του Σβάινφουρτ |
| Οικογένεια | Οίκος των Μπρουνονιδών |
| Θυρεός | |
 | |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Έγκμπερτ Β΄, γερμανικά: Ekbert, (π. 1060 – 3 Ιουλίου 1090) από τον Οίκο των Μπρουνονιδώνήταν κόμης του Μπράουνσβαϊγκ και μάργραβος του Μάισεν. Ήταν ο πρωτότοκος γιος του Έγκμπερτ Α' μαργράβου του Μάισεν.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ανήλικος ακόμη, διαδέχθηκε τον πατέρα του με το τέλος του τελευταίου στις 11 Ιανουαρίου 1068 στο Μπράουνσβαϊγκ και στο Μάισεν. Ήταν νυμφευμένος με την Όντα, κόρη του Όθωνα Α΄ μαργράβου του Mάισεν-Oρλαμύντε, της οποίας τα εδάφη κληρονόμησε, συμπεριλαμβανομένου του κάστρου Βάντερσλεμπενερ Γκλάιχεν.
Το 1073 οι Σάξονες, με επικεφαλής τον Μάγκνους δούκα της Σαξονίας και τον Όθωνα του Νόρντχαϊμ, επαναστάτησαν κατά του βασιλιά Ερρίκου Δ' της Γερμανίας. Η εξέγερση καταπνίγηκε από τον Βρατισλάου Β' δούκα της Βοημίας στην Πρώτη Μάχη της Λάνγκενζαλτσα στις 9 Ιουνίου 1075. Το αν ο Έγκμπερτ Β΄ είχε συμμετάσχει στην εξέγερση των Σαξόνων, παραμένει ασαφές με βάση τις υπάρχουσες πηγές, αλλά επειδή παρ' όλα αυτά είχε αποδειχθεί αντίπαλος του βασιλιά, στερήθηκε το Μάισεν, το οποίο δόθηκε στον Βρατίσλαο Β΄. Όταν τον επόμενο χρόνο ο Έγκμπερτ Β΄ έδιωξε τον Βρατίσλαο Β΄ από το Μάισεν, καταδικάστηκε. Μία κομητεία που είχε τότε στην κατοχή του στην Φρισία, κατασχέθηκε και δόθηκε στον επίσκοπο της Ουτρέχτης.
Ο Έγκμπερτ Β΄ αρχικά υποστήριξε τον αντίπαλο βασιλιά Ροδόλφο του Ράινφελντ, αλλά τελικά αυτός και πολλοί άλλοι Σάξονες ευγενείς απέσυραν την υποστήριξή τους και παρέμειναν ουδέτεροι. Μετά το τέλος του Όθωνα του Νόρντχαϊμ το 1083, ο Έγκμπερτ Β΄ ήταν ο πιο σημαντικός, αλλά και ασυνεπής, Σάξονας αντίπαλος του Ερρίκου Δ'. Το 1085, οι δύο τους συμφιλιώθηκαν για λίγο, και ο Έγκμπερτ Β΄ διασκέδασε τον Ερρίκο Δ΄ στη Σαξονία τον Ιούλιο. Τον Σεπτέμβριο η σύγκρουση επαναλήφθηκε, αλλά το 1087 ο Έγκμπερτ Β¨ και ο Ερρίκος Δ΄ έκαναν ειρήνη.
Μερικές πηγές αναφέρουν ότι μετά το τέλος του αντίπαλου βασιλιά Χέρμαν του Ζαλμ, οι επίσκοποι Χάρτβιχ του Μαγδεμβούργου και Μπούρχαρντ του Χάλμπερστατ έπεισαν τον Έγκμπερτ Β΄ να στραφεί εναντίον του βασιλιά, και ο ίδιος να βάλει στόχο το στέμμα. Όποια και αν ήταν η περίπτωση, ο Έγκμπερτ Β΄ σύντομα τα χάλασε με τους νέους του συμμάχους, πιθανώς λόγω ανεκπλήρωτων υποσχέσεων. Η υποταγή του επισκόπου Χάρτβιχ στον βασιλιά απομόνωσε εντελώς τον Έγκμπερτ.
Το 1088 ο Έγκμπερτ πολιορκήθηκε στο κάστρο του Γκλάιχεν για τέσσερις μήνες από τον Ερρίκο Δ΄, αλλά την παραμονή των Χριστουγέννων κατάφερε να δραπετεύσει, κατά τη διάρκεια της σύγχυσης της μάχης, με έναν στρατό που ήρθε προς ανακούφιση. Κρίθηκε εκτός νόμου και στερήθηκε το Mάισεν και τις κτήσεις του από τα Φρισία από μία αυλή πριγκίπων στο Κβέντλινμπουργκ, και αργότερα ξανά στο Ράτισμπον την ίδια χρονιά. Ο διαφυγών Έγκμπερτ, αήττητος αλλά απομονωμένος, έπεσε στη μάχη το 1090.
Οι υπόλοιπες ιδιοκτησίες του περιήλθαν στην αδελφή του Γερτρούδη και στον σύζυγό της Ερρίκο τον Παχύ μαργράβο της Φρισίας, του οποίου η κόρη Ρίχεντσα παντρεύτηκε τον Λοθάριο Γ΄ του Σούπλινμπουργκ, τον μετέπειτα δούκα και αυτοκράτορα.
Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Νυμφεύτηκε την Όντα, κόρη του Όθωνα Α΄ μαργράβου του Mάισεν-Oρλαμύντε, της οποίας τα εδάφη κληρονόμησε.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Schlesinger, Walter (1959). Ekbert II. In: Neue Deutsche Biographie (NDB) (στα Γερμανικά). Berlin: Duncker & Humblot. σελ. 428. ISBN 3-428-00185-0.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Egbert II, Margrave of Meissen στο Wikimedia Commons
|