Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ντομπιέγκνιεφ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 52°58′N 15°45′E / 52.967°N 15.750°E / 52.967; 15.750

Ντομπιέγκνιεφ

Έμβλημα
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Ντομπιέγκνιεφ
52°58′0″N 15°45′0″E
ΧώραΠολωνία
Διοικητική υπαγωγήGmina Dobiegniew
Έκταση5,69 km²
Πληθυσμός3.055 (31  Μαρτίου 2021)[1]
Ταχ. κωδ.66-520
Ζώνη ώραςUTC+01:00 (επίσημη ώρα)
UTC+02:00 (θερινή ώρα)
ΙστότοποςΕπίσημος ιστότοπος
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το Ντομπιέγκνιεφ (πολωνικά: Dobiegniew, γερμανικά: Woldenberg‎‎) είναι πόλη του Πόβιατ Στσέλτσε-Ντρεζντένκο, στο Βοεβοδάτο Λούμπους της δυτική Πολωνίας. Ο πληθυσμός του είναι 3.004 κάτοικοι (2021).[2] Βρίσκεται στον ποταμό Μιεζέτσκα Στρούγκα και στη νότια όχθη της λίμνης Βιέλγκιε.

Πρώην στρατόπεδο Oflag II-C αιχμαλώτων πολέμου, τώρα μουσείο

Η περιοχή αποτελούσε μέρος της Μείζονος Πολωνίας στην Πολωνία που κυβερνούσε ο Οίκος των Πιαστ. Ο οικισμός αναφέρθηκε το 1250, όταν ο Δούκας Πσέμισλ Α΄ της Μείζονος Πολωνίας τον παραχώρησε στους Κιστερκιανούς από την Οβίνσκα.[3] Το 1280 αναφέρθηκε με το λατινοποιημένο όνομα villa Dobegneve σε έγγραφο του Πσέμισλ Β΄ της Πολωνίας.[4] Του παραχωρήθηκαν προνόμια πόλης το 1298.

Το 1333, το όνομα της πόλης αναφέρεται ως Βάλντινμποργκ (Waldinborg). Το 1373, μαζί με την περιοχή έγινε μέρος των Εδαφών του Βοημικού Στέμματος, που κυβερνούσε ο Οίκος του Λουξεμβούργου. Το 1402, οι Λουξεμβούργοι κατέληξαν σε συμφωνία με το Στέμμα του Βασιλείου της Πολωνίας στην Κρακοβία, σύμφωνα με την οποία η Πολωνία επρόκειτο να αγοράσει και να ενσωματώσει εκ νέου την περιοχή,[5] αλλά τελικά οι Λουξεμβούργοι την πούλησαν στο Τευτονικό Τάγμα. Καταλήφθηκε από κοινές Πολωνο-Τσεχικές δυνάμεις το 1433, κατά τη διάρκεια του Πολωνο-Τευτονικού Πολέμου (1431-1435). Όταν ξέσπασε ο Δεκατριετής Πόλεμος (1454-1466) το 1454, οι Τεύτονες Ιππότες πούλησαν την περιοχή στο Μαργραβιάτο του Βραδεμβούργου για να συγκεντρώσουν κεφάλαια για τον πόλεμο. Η ευημερία της πόλης προήλθε από τη γεωργία, την υφασματουργία και το εμπόριο.[3] Βρισκόταν στον εμπορικό δρόμο που συνέδεε το Πόζναν και το Στσέτσιν, και παρά την προσάρτησή του από την Πολωνία, είχε ακόμα ισχυρούς δεσμούς με τη Μεγάλη Πολωνία.[3] Μετά τον Τριακονταετή Πόλεμο (1618–1648) πολλοί Πολωνοί εγκαταστάθηκαν στην πόλη και μέχρι το 1660 οι ντόπιοι έμποροι απαλλάσσονταν από τους δασμούς στο εμπόριο με την Πολωνική-Λιθουανική Κοινοπολιτεία.[3] Από τον 18ο αιώνα ήταν μέρος του Βασιλείου της Πρωσίας και από το 1871 της Γερμανίας, μέχρι το 1945.

Κατά τη διάρκεια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, το στρατόπεδο αιχμαλώτων πολέμου Oflag II-C βρισκόταν κοντά (σήμερα εντός των ορίων της πόλης). Το στρατόπεδο στέγαζε Πολωνούς αξιωματικούς. Σήμερα στεγάζει το Muzeum Woldenberczyków, το οποίο είναι αφιερωμένο στην ιστορία των κρατουμένων. Πολωνοί και Γάλλοι αιχμάλωτοι στρατιώτες υποβλήθηκαν σε καταναγκαστική εργασία στην πόλη, με δύο Πολωνούς να εκτελούνται δημόσια από την Γκεστάπο τον Απρίλιο του 1941 επειδή μίλησαν με τους Γάλλους.[6] Οι Γερμανοί δημιούργησαν επίσης φυλακή για αλλοδαπούς, κυρίως Πολωνούς, που κατηγορούνταν ότι ήθελαν να δραπετεύσουν από την καταναγκαστική εργασία.[3] Στα τελευταία στάδια του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, η πόλη καταστράφηκε βαριά και τελικά καταλήφθηκε τον Ιανουάριο του 1945.[3] Στη συνέχεια, η πόλη έγινε και πάλι μέρος της Πολωνίας και το ιστορικό της όνομα, Dobiegniew, αποκαταστάθηκε.

Το Ντομπιέγκνιεφ βρίσκεται στη διασταύρωση της Εθνικής Οδού 22 και της Οδού Βοεβοδάτου 160, και υπάρχει επίσης ένας σιδηροδρομικός σταθμός στην πόλη.

  1. bdl.stat.gov.pl/api/v1/data/localities/by-unit/020811306014-0935334?var-id=1639616&format=jsonapi. Ανακτήθηκε στις 4  Οκτωβρίου 2022.
  2. «Dobiegniew w liczbach» [Ντομπιέγκνιεφ σε αριθμούς]. polskawliczbach.pl (στα Πολωνικά). 
  3. 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 Krzysztof Niedziałkowski, Ślad Woldenberczyków w życiu Dobiegniewa po 1945 roku (πολωνικά)
  4. Kodeks dyplomatyczny Wielkopolski, Tom I (στα Πολωνικά). Πόζναν: Biblioteka Kórnicka. 1877. σελ. 465–466. 
  5. Rogalski, Leon (1846). Dzieje Krzyżaków oraz ich stosunki z Polską, Litwą i Prussami, poprzedzone rysem dziejów wojen krzyżowych. Tom II (στα Πολωνικά). Βαρσοβία. σελίδες 59–60. 
  6. Mnichowski, Przemysław (1983). «Zbrodnie Gestapo na polskich robotnikach przymusowych na ziemi strzelecko-krajeńskiej w latach 1941–1942» (στα πολωνικά). Rocznik Lubuski XII: 237–238. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]