Μετάβαση στο περιεχόμενο

Ντένις Λόου

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ντένις Λόου

2011
Προσωπικές πληροφορίες
Ημερ. γέννησης24 Φεβρουαρίου 1940 (1940-02-24) (84 ετών)
Τόπος γέννησηςΑμπερντήν, Σκωτία
Ύψος1,75 μ.
ΘέσηΕπιθετικός
Επαγγελματική καριέρα*
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1956–1960Χάντερσφιλντ Τάουν ΑΦΚ81(16)
1960–1961Μάντσεστερ Σίτι44(21)
1961–1962Τορίνο ΦΚ102(90)
1962–1973Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ309(171)
1973–1974Μάντσεστερ Σίτι24(9)
Σύνολο485(227)
Εθνική ομάδα
ΠερίοδοςΟμάδαΣυμμ.(Γκ.)
1959–1961Σκωτία U233(1)
1958–1974Σκωτία55(30)
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα.
† Συμμετοχές (Γκολ).

Ο Ντένις Λόου (αγγλικά: Denis Law CBE, γεννήθηκε στις 24 Φεβρουαρίου 1940) είναι Σκωτσέζος πρώην ποδοσφαιριστής που αγωνιζόταν ως κεντρικός επιθετικός. Ένας από τους καλύτερους στη θέση του όλων των εποχών, κατέρριψε το ρεκόρ μεταγραφής στο αγγλικό ποδόσφαιρο τρεις φορές, έκανε σπουδαία καριέρα στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ και ψηφίστηκε 50ός καλύτερος ποδοσφαιριστής του 20ού αιώνα στις εκλογές της IFFHS και κορυφαίος της χώρας του.[1][2]

Ο Λόου γεννήθηκε στο Αμπερντίν από πτωχή οικογένεια που δεν είχε δυνατότητα να του αγοράσει ούτε ποδοσφαιρικά παπούτσια.[3] Ως 15χρονος εγκατέλειψε την πατρίδα του (Σκωτία) και πήγε στην Αγγλία και εντάχθηκε στο σύλλογο της δεύτερης κατηγορίας Χάντερσφιλντ Τάουν. Εκεί έκανε το ντεμπούτο του στο επαγγελματικό ποδόσφαιρο στις 24 Δεκεμβρίου 1956, σε ηλικία μόλις 16 ετών, με νίκη 2–1 επί της Νοτς Κάουντι. Τον επόμενο χρόνο υπέγραψε το πρώτο συμβόλαιο με την ομάδα, και εξελίχθηκε σε κεντρικός επιθετικός. Ήδη στον πρώτο του διεθνή αγώνα στις 18 Οκτωβρίου 1958 (σε ηλικία 18 ετών), ο Λόου τράβηξε την προσοχή ως σκόρερ στη νίκη 3–0 επί της Ουαλίας.[4] Το 1960 άφησε το Χάντερσφιλντ και μετακόμισε στη Μάντσεστερ Σίτι σημειώνοντας ρεκόρ μεταγραφής στην Αγγλία. Μόλις ένα χρόνο αργότερα, ο Σκωτσέζος, ο οποίος θεωρούταν εξαιρετικά ταλαντούχος, εγκατέλειψε τη Μεγάλη Βρετανία και εντάχθηκε στην Τορίνο. Ωστόσο, δεν έμεινε πολύ εκεί δυσκολευόμενος να προσαρμοστεί στον αμυντικό τρόπο ποδοσφαίρου και επέστρεψε στην Αγγλία, στη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ τον επόμενο χρόνο με νέο ρεκόρ μεταγραφής.[5]

Εδώ ξεκινά η μεγάλη καριέρα του. Στο τέλος της πρώτης αγωνιστικής περιόδου του, κατέκτησε το Αγγλικό Κύπελλο έχοντας σημειώσει το αποφασιστικό γκολ στον τελικό εναντίον της Λέστερ Σίτι (3–1).[6] Στη Γιουνάιτεντ δημιουργήθηκε μια ισχυρότατη τριάδα μαζί με τους Μπόμπι Τσάρλτον και τον Τζορτζ Μπεστ, από τις καλύτερες στην ιστορία του ποδοσφαίρου.[7][8][9] Στο αποκορύφωμα της καριέρας του, ο Λόου θεωρήθηκε ως ο επιθετικός που εκμεταλλευόταν καλύτερα από οποιοδήποτε άλλο κάθε λάθος που έκαναν οι αντίπαλοί του. Την αγωνιστική περίοδο 1963–64 σημείωσε 46 τέρματα σε 42 επίσημους αγώνες[10] (ρεκόρ για τη Γιουνάιτεντ που παραμένει) και το 1964 ψηφίστηκε Ευρωπαίος ποδοσφαιριστής της χρονιάς από το France Football (Χρυσή Μπάλα),[11] ενώ την επόμενη χρονιά κατέκτησε το αγγλικό πρωτάθλημα. Η ομάδα από το Ολντ Τράφορντ ήταν και πάλι στην κορυφή του πρωταθλήματος δύο χρόνια αργότερα και το 1968 ήταν στην κορυφή της Ευρώπης κατακτώντας το Κύπελλο Πρωταθλητριών,[12] χωρίς όμως ο Λόου να μπορέσει να αγωνιστεί στον τελικό λόγω τραυματισμού. Ο Σκωτσέζος παρέμεινε στο σύλλογο μέχρι το 1973 έχοντας σημειώσει 237 τέρματα σε 404 επίσημες εμφανίσεις πριν μετακομίσει στην τοπική αντίπαλο Μάντσεστερ Σίτι.[3][13] Κατά ειρωνικό τρόπο, ένα γκολ του το 1974, στις 27 Απριλίου στην έδρα της Γιουνάιτεντ (αποτέλεσμα 0–1) καταδίκασε τη μεγάλη ομάδα του Μάντσεστερ σε υποβιβασμό στη δεύτερη κατηγορία. Ήταν το τελευταίο του τέρμα σε συλλογικό επίπεδο.[14][15]

Σε εθνικό επίπεδο αγωνίστηκε με την εθνική του ομάδα 55 φορές και σημείωσε 30 τέρματα.[16] Η Σκωτία προκρίθηκε στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1974 και παρά την αποχώρησή του από τη διεθνή σταδιοδρομία ένα χρόνο νωρίτερα, επανήλθε για να αγωνιστεί στον κρίσιμο προκριματικό απέναντι στην Τσεχοσλοβακία για την κορυφαία διοργάνωση σημειώνοντας το χρυσό γκολ της πρόκρισης. Στην τελική φάση στη Γερμανία, ο βετεράνος παίκτης φόρεσε την εθνική φανέλα στο παιχνίδι εναντίον του Ζαΐρ (2–0 για τη Σκωτία) για την 55η και τελευταία φορά. Είναι ο κορυφαίος σκόρερ της χώρας του με 30 γκολ.[17] Σημαντική στιγμή στη διεθνή του καταξίωση ήταν η συμμετοχή του το 1963 στην πρώτη ομάδα της Μικτής Κόσμου που συγκροτήθηκε το 1963 μαζί με κορυφαίους παίκτες, όπως οι Αλφρέδο Ντι Στέφανο, Φέρεντς Πούσκας, Ρεϊμόν Κοπά, Εουσέμπιο, Λεβ Γιασίν, Ντζάλμα Σάντος, Ούβε Ζέελερ, Γιόζεφ Μάζοπουστ στον αγώνα για τα 100 χρόνια της βρετανικής ποδοσφαιρικής ιστορίας με αντίπαλο την Αγγλία. Ο αγώνας διεξήχθη στο Στάδιο Γουέμπλεϊ και ο Λόου ήταν ο σκόρερ της Μικτής στη νίκη των Άγγλων με 2–1.[14][18][19]

Ο Λόου εργάστηκε ως συν-σχολιαστής για την τηλεόραση και το ραδιόφωνο. Το 2003 επιλέχθηκε ως ο χρυσός παίκτης της Σκωτίας για τον εορτασμό των 50 χρόνων της ΟΥΕΦΑ.[20] Στην τελετή της Πρωτοχρονιάς του 2016, διορίστηκε Διοικητής της Βρετανικής Αυτοκρατορίας (CBE) από τη Βασίλισσα Ελισάβετ Β'.[21]

Τίτλοι και διακρίσεις

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ

  • Πρωτάθλημα Αγγλίας (2) : 1964–65 , 1966–67
  • Κύπελλο FA : 1962–63
  • Charity Shield (2) : 1965 , 1967
  • Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης : 1967–68

Ατομικές διακρίσεις

  • Χρυσή Μπάλα (Ballon d'Or) : 1964
  • World Soccer World XI: 1964
  • Κορυφαίος σκόρερ Ευρωπαϊκού Κυπέλλου Πρωταθλητριών : 1968–69
  • Football League 100 Legends : 1998
  • Βραβείο αξιολόγησης PFA : 1975
  • FWA Tribute Award : 1994
  • Χρυσός παίκτης της Σκωτίας : Ο καλύτερος παίκτης των τελευταίων 50 χρόνων της Σκωτίας (UEFA Jubilee) : 2003
  • Ομάδα PFA του αιώνα (1907–1976) : 2007
  • IFFHS : 50ος καλύτερος ποδοσφαιριστής του 20ού αιώνα και κορυφαίος της χώρας του
  • Hall of Fame της ποδοσφαίρου της Σκωτίας : 2004
  1. «IFFHS' Century Elections». Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2020. 
  2. «IFFHS' Players and Keepers of the Century for many countries». Ανακτήθηκε στις 25 Απριλίου 2021. 
  3. 3,0 3,1 «Ranked! The 50 best Manchester United players ever». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2 Νοεμβρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 2 Νοεμβρίου 2023. 
  4. «Denis Law national team career». Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2020. 
  5. «Ο Ντένις ο Τρομερός». Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2020. 
  6. «55 years on – The significance of the 1963 FA Cup Final victory». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 29 Ιουνίου 2020. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2020. 
  7. «Οι θρυλικές "Αγίες Τριάδες" του ποδοσφαίρου». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Φεβρουαρίου 2024. Ανακτήθηκε στις 29 Σεπτεμβρίου 2022. 
  8. «7 GREATEST ATTACKING TRIOS OF ALL TIME». Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2020. 
  9. «MEN, The Fab Three, BBC, MSN & football's greatest ever trios». Ανακτήθηκε στις 22 Αυγούστου 2020. 
  10. «DENIS LAW Statistics». Ανακτήθηκε στις 30 Ιουνίου 2020. 
  11. «Every Ballon d'Or winner: A complete list of every men's player to have won the award». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Ιανουαρίου 2023. Ανακτήθηκε στις 23 Ιανουαρίου 2023. 
  12. «Os 25 Maiores Esquadrões do Imortais!». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2022. 
  13. «The Boy Who Would be King». Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2020. 
  14. 14,0 14,1 «Όταν ο Ντένις Λόου μιλούσε στον Χρήστο Σωτηρακόπουλο για το τακουνάκι, το ποδόσφαιρο και τον Πούσκας». Ανακτήθηκε στις 29 Μαρτίου 2024. 
  15. «Όταν ο Ντένις Λόου «έριξε» τη Γιουνάιτεντ με τακουνιά... (vid)». Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2020. 
  16. «Denis Law - Goals in International Matches». Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2020. 
  17. «Scotland players appearances». Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2020. 
  18. «England 2 - Rest of the World 1 - 1963». Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2020. 
  19. «FIFA World Stars Games» (PDF). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 22 Νοεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2022. 
  20. «UEFA : Golden players take centre stage». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Μαρτίου 2004. Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2020. CS1 maint: Unfit url (link)
  21. «Footballer Denis Law collects 'fantastic' CBE». Ανακτήθηκε στις 27 Ιουνίου 2020. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]