Σφαγή της Ναντσίνγκ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ναντσίνγκ, Κίνα, 1937/1938. Κινέζοι αιχμάλωτοι θάβονται ζωντανοί από Ιάπωνες στρατιώτες κατά τη διάρκεια της Σφαγής του Νανκίνγκ.[1]

Η Σφαγή της Ναντσίνγκ, επίσης γνωστή ως Βιασμός της Νανκίνγκ, ήταν μια μαζική δολοφονία, Γενοκτονία των Κινέζων και πολεμικοί βιασμοί που έλαβαν χώρα κατά την περίοδο των έξι εβδομάδων μετά την ιαπωνική άλωση της πόλης της Ναντσίνγκ, την πρώην πρωτεύουσα της Δημοκρατίας της Κίνας, στις 13 Δεκεμβρίου 1937 κατά τη διάρκεια του δεύτερου Σινοιαπωνικού πόλεμου. Κατά την περίοδο αυτή, εκατοντάδες χιλιάδες Κινέζοι πολίτες και αφοπλισμένοι στρατιώτες δολοφονήθηκαν και 20.000-80.000 άνδρες, γυναίκες και παιδιά βιάστηκαν,[2] από στρατιώτες του Αυτοκρατορικού Ιαπωνικού Στρατού.[3][4][5]

Το γεγονός παραμένει ένα αμφιλεγόμενο πολιτικό ζήτημα, καθώς οι διάφορες πτυχές του έχουν αμφισβητηθεί από κάποιους ιστορικούς ρεβιζιονιστές και Ιάπωνες εθνικιστές,[4] οι οποίοι έχουν ισχυριστεί ότι η σφαγή είτε μεγαλοποιήθηκε είτε έχει εξ ολοκλήρου παραχθεί για λόγους προπαγάνδας. Ως αποτέλεσμα των εθνικιστικών προσπαθειών για άρνηση ή εξορθολογισμό των εγκλημάτων πολέμου, η διαμάχη γύρω από τη σφαγή παραμένει ένα εμπόδιο στις σινο-ιαπωνικές σχέσεις, καθώς και τις ιαπωνικές σχέσεις με τα άλλα κράτη στην Ασία και τον Ειρηνικό, όπως τη Νότια Κορέα και τις Φιλιππίνες.

Μια ακριβής εκτίμηση για τον αριθμό των νεκρών στη σφαγή δεν επιτεύχθηκε, επειδή τα περισσότερα από τα ιαπωνικά στρατιωτικά αρχεία σχετικά με τις δολοφονίες έχουν σκόπιμα καταστραφεί ή παρέμειναν απόρρητα λίγο μετά την παράδοση της Ιαπωνίας το 1945. Το Διεθνές Στρατιωτικό Δικαστήριο της Άπω Ανατολής εκτιμά πάνω από 200.000 θύματα στο συμβάν[6], η επίσημη εκτίμηση της Κίνας είναι περίπου 300.000 θύματα, με βάση την αξιολόγηση του Δικαστηρίου Εγκλημάτων Πολέμου στην Ναντσίγκ. Οι εκτιμήσεις από Ιάπωνες ιστορικούς διαφέρουν σε μεγάλο βαθμό, σε εύρος 40.000-200.000 θυμάτων. Μερικοί ιστορικοί ρεβιζιονιστές αρνούνται ακόμη και ότι συνέβη μια εκτεταμένη και συστηματική σφαγή, υποστηρίζοντας ότι οποιοιδήποτε θάνατοι είτε ήταν δικαιολογημένα στρατιωτικά ατυχήματα είτε ήταν μεμονωμένα περιστατικά μη εξουσιοδοτημένης αγριότητας. Αυτοί οι αρνητές ισχυρίζονται ότι ο χαρακτηρισμός του συμβάντος ως μια μεγάλης κλίμακας συστηματική σφαγή ήταν κατασκευασμένη για το σκοπό της πολιτικής προπαγάνδας.[7][8]

Αν και η ιαπωνική κυβέρνηση έχει παραδεχθεί τις πράξεις της θανάτωσης ενός μεγάλου αριθμού αμάχων, λεηλασίες και άλλες βίαιες πράξεις που διαπράχθηκαν από τον Αυτοκρατορικό Ιαπωνικό Στρατό μετά την πτώση της Ναντσίνγκ,[9][10] ορισμένοι Ιάπωνες αξιωματούχοι έχουν υποστηρίξει ότι ο αριθμός των νεκρών ήταν στρατιωτικός στη φύση του και ότι κανένα τέτοιο έγκλημα δεν συνέβη ποτέ. Η άρνηση της σφαγής (και μια διαφορετική σειρά από ρεβιζιονιστικούς υπολογισμούς θανάτων) έχει γίνει μια βάση του ιαπωνικού εθνικισμού.[11] Στην Ιαπωνία, η κοινή γνώμη για τις σφαγές ποικίλλει, και λίγοι αρνούνται εντελώς την ύπαρξη της σφαγής .[11] Παρ' όλα αυτά, επαναλαμβανόμενες απόπειρες αρνητών να προωθήσουν μια αναθεωρητική ιστορία του συμβάντος έχουν δημιουργήσει διαμάχη που περιοδικά αντηχεί στα διεθνή μέσα ενημέρωσης, ιδίως στην Κίνα, τη Νότια Κορέα και άλλες χώρες της Ανατολικής Ασίας.[12]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Chapel, Joseph (2004). «Denial of the Holocaust and the Rape of Nanking». 
  2. Iris Chang, The Rape of Nanking, p. 6.
  3. Levene, Mark and Roberts, Penny. The Massacre in History. 1999, σελίδες 223-4
  4. 4,0 4,1 Totten, Samuel. Dictionary of Genocide. 2008, 298–9
  5. Lee, Min (March 31, 2010). «New film has Japan vets confessing to Nanjing rape». Associated Press. http://www.google.com/hostednews/ap/article/ALeqM5h3A2OAmegLf8dJCUaVEprRH5PL_AD9EPJL2G0. [νεκρός σύνδεσμος]
  6. «Judgement: International Military Tribunal for the Far East». Chapter VIII: Conventional War Crimes (Atrocities). 1948.  Unknown parameter |month= ignored (βοήθεια)
  7. Fogel, Joshua A. The Nanjing Massacre in History and Historiography. 2000, page 46-8
  8. Dillon, Dana R. The China Challenge. 2007, page 9-10
  9. «Q8: What is the view of the Government of Japan on the incident known as the "Nanjing Massacre"?». Foreign Policy Q&A. Ministry of Foreign Affairs of Japan. 
  10. «I'm Sorry?». NewsHour with Jim Lehrer. 1998-12-01. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 2008-02-22. https://web.archive.org/web/20080222005155/http://www.pbs.org/newshour/bb/asia/july-dec98/china_12-1.html. 
  11. 11,0 11,1 Yoshida, Takashi. The Making of the "Rape of Nanking". 2006, page 157-8
  12. Gallicchio, Marc S. The Unpredictability of the Past. 2007, page 158