Μπαλασίχα

Πόλη
	Μπαλασίχα
Σύμβολα
Χώρα	Ρωσία
Ομοσπονδιακό υποκείμενο	Περιφέρεια Μόσχας
Δήμαρχος	Βλαντίμιρ Σαμοντέλοφ
Πληθυσμός	215.494 κάτοικοι (2010)
Πυκνότητα πληθυσμού	880 κάτ./τ.χλμ
Έκταση	244.18 τ.χλμ
Υψόμετρο	150 μ
Ταχυδρομικός κώδικας	143900
Ιστότοπος	Επίσημη ιστοσελίδα
	Ρωσικές πόλεις στα Wikimedia Commons

Η Μπαλασίχα (ρωσικά: Балашиха‎‎) είναι μια ρωσική πόλη της Περιφέρειας Μόσχας και ευρισκόμενη δίπλα στον ποταμό Πέκορκα. Σύμφωνα με τη ρωσική απογραφή του 2010 η Μπαλασίχα είχε 215.494 κατοίκους, αριθμός ο οποίος έχει υποστεί μια τεράστια αύξηση σε σχέση με άλλες απογραφές όπως του 2002 που είχε μόλις 147.909.

Ετυμολογία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Στις Φιννο-Ουγγρικές γλώσσες, το Μπαλα-σίχα σημαίνει γη εορτασμών, γη του γέλιου και της διασκέδασης.^[1] Οι Φιννο-Ουγγρικοί λαοί ζούσαν στην περιοχή αυτήν πριν από τους Σλάβους.

Γεωγραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πόλη είναι γνωστή για το μοναδικό της σύστημα ποταμών και πλωτών οδών. Το σύστημα ποταμού Πεχόρκα καλύπτει μια έκταση 40 χιλιομέτρων από το βορρά προς το νότο και 20 χιλιόμετρα από τα ανατολικά προς τα δυτικά.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μπαλασίχα ιδρύθηκε το 1830^[2]. Χορηγήθηκε το καθεστώς της πόλης το 1939^[3]. Αρκετοί αγροτικοί οικισμοί είχαν υπάρξει πολύ καιρό στο χώρο της σύγχρονης πόλης.

Η πόλη βρίσκεται στη διάσημη εθνική οδό Βλαντιμίρ, η οποία οδηγεί τη Μόσχα στα ανατολικά. Αυτή ήταν η πορεία κατά την οποία οι καταδικασθέντες εγκληματίες διεξάγονται σε στρατόπεδα καταναγκαστικής εργασίας στη Σιβηρία. Ο δρόμος μετονομάστηκε σε οδό Γκόρκι κατά τη σοβιετική εποχή. Η αποτυχία της Εξέγερσης των Δεκεμβριστών κατά του Νικόλαου Α΄ της Ρωσίας οδήγησε στην εκτέλεση των αρχηγών της και στην εξορία πολλών ευγενών στη Σιβηρία. Οι μαθητές της εποχής της Σοβιετικής περιόδου ενημερώθηκαν ότι οι φυλακισμένοι πολεμούσαν με αλυσίδες κατά μήκος αυτού του δρόμου ακολουθούμενοι από τις συζύγους τους. Στην πραγματικότητα, οι Δεκεμβριστές αιχμάλωτοι απεστάλησαν από την Αγία Πετρούπολη, την τότε πρωτεύουσα της Ρωσίας, μέσω του Γιαροσλάβλ και όχι μέσω της Μόσχας και του Μπαλασίχα και η ιστορία επινοήθηκε ως μέρος των εορτασμών της 100ής επετείου του γεγονότος το 1925.

Η Σαλτικόβκα, μέρος του Μπαλασίχα, είναι γνωστή για τα αξιοθέατα της καλλιτεχνικής κοινότητας. Ο Ισαάκ Λεβιτάν, ο διάσημος ζωγράφος τοπίου, έζησε εκεί το 1879. Ο Λέων Τολστόι ήταν ένας ακόμη συχνός επισκέπτης.

Σοβιετική περίοδος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Αρκετά ιδρύματα ιδρύθηκαν στην Μπαλασίχα μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση, συμπεριλαμβανομένου ενός αφιερωμένου στην παραγωγή γούνας.

Κατά τη διάρκεια της σοβιετικής εποχής,η Μπαλασίχα έγινε ένα σημαντικό βιομηχανικό κέντρο με βιομηχανίες στη μεταλλουργία, την αεροναυπηγική βιομηχανία, την κρυογονική τεχνολογία, μηχανήματα και άλλους τομείς.

Μαζί με πολλές άλλες Ρωσικές Ορθόδοξες Εκκλησίες, ο ναός του Αλέξανδρου Νιέφσκι κατεδαφίστηκε από την κυβέρνηση. Ο καθεδρικός ναός ανατινάχθηκε στη δεκαετία του 1960 αλλά ανακατασκευάστηκε, στην αρχική του θέση, το 2002.

Σύγχρονη περίοδος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μπαλασίχα φιλοξενεί πολλούς εργάτες γραφείων που μετακινούνται καθημερινά στη Μόσχα. Έχει αρκετές ακμάζουσες αγορές και εμπορικά κέντρα και εκσυγχρονίζεται γρήγορα. Περιβάλλεται από όμορφα δάση και εξοχή.

Τον Ιανουάριο του 2015, η πόλη Ζελεζνοντόροζνι καταργήθηκε με την επικράτειά της να ενώνεται με την Μπαλασίχα.

Στρατός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η Μπαλασίχα είναι ο τόπος μιας μεγάλης βάσης Ρωσικού Στρατού και ήταν κλειστός για τους αλλοδαπούς κατά τη διάρκεια της σοβιετικής εποχής, μια απαγόρευση η οποία, θεωρητικά, παραμένει μέχρι σήμερα. Ήταν το αρχηγείο του πρώτου Σώματος της Σοβιετικής Αεροπορίας και τώρα έχει μετατραπεί στο αρχηγείο της επιχειρησιακής στρατηγικής διοίκησης για την άμυνα των πυραύλων. Η Μπαλασίχα αποτελεί επίσης βάση για την ODON (τμήμα εσωτερικής ασφάλειας).

Αθλητισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το εθνικό κύπελλο μπάντι σε παγοδρόμιο του 2017 έλαβε χώρα στη Μπαλασίχα.^[4]^[5]^[6]

Πολιτισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η πόλη στεγάζει διάφορα μουσικά σχολεία, όπως η Σχολή Τεχνών Σβιρίντοφ. Τα αξιοθέατα περιλαμβάνουν την Αρένα της Μπαλασίχα και το Ραδιοφωνικό Κέντρο Μόσχας 13.