Η Μπίργκου γνωστή και ως Νικηφόρα πόλη ήταν μια αρχαία οχυρωμένη πόλη στη νότια πλευρά του Μεγάλου Λιμανιού στη νοτιοανατολική Μάλτα. Στην πόλη υπήρχε το οχυρωμένο κάστρο του Σαίντ Άντζελο, ο πυρήνας της ήταν η αρχαία πόλη Κοσπίκουα, είχε μεγάλη ιστορία σε εμπορικές και στρατιωτικές δραστηριότητες. Την πόλη επέλεξαν ως πρωτεύουσα οι Οσπιτάλιοι Ιππότες που εκδιώχθηκαν από τη Ρόδο, έμεινε γνωστή για την ηρωική της αντίσταση στην Πολιορκία της Μάλτας (1565), κατόπιν ιδρύθηκε η σημερινή πρωτεύουσα Βαλέτα. Στις αρχές του 20ου αιώνα ο πληθυσμός της ήταν 6.000 κάτοικοι, σταδιακά μειώθηκε και έφτασε τον Μάρτιο του 2014 στους 2.629 κατοίκους, μιλούν μια τοπική διάλεκτο.[2] Στην ανάπτυξη της συνέβαλαν πολλοί λαοί όπως Φοίνικες, Έλληνες, Ρωμαίοι, Βυζαντινοί και οι Ιωαννίτες Ιππότες.[3] Τον Μεσαίωνα πριν την άφιξη των Ιπποτών βρέθηκε σε σύγκρουση με την πρωτεύουσα της Μάλτας Μντίνα επειδή αρνήθηκαν να πληρώσουν τον φόρο που τους επέβαλε. Οι κάτοικοι του προαστείου της Μπίργκου Ζέτζτουν αρνήθηκαν δημόσια στο Συμβούλιο της Μντίνα να πληρώσουν τον φόρο (1473), αργότερα όμως προτίμησαν να καταφύγουν στη Μντίνα και όχι στην Μπίργκου (1494).[4][5] Την εποχή που η Οθωμανική αυτοκρατορία εκδίωξε τους Ιππότες από τα Δωδεκάνησα αποφάσισαν μετά από πολλές περιπέτειες να εγκατασταθούν στη Μάλτα, έστειλαν 8 Ιππότες να ελέγξουν την περιοχή σαν αντιπρόσωποι των οκτώ γλωσσών του Τάγματος. Η Μπίργκου ήταν μια μικρή πόλη σε κακή κατάσταση αλλά οι Ιππότες αποφάσισαν να την κάνουν πρωτεύουσα επειδή η Μντίνα βρισκόταν στην ενδοχώρα.[6][7]
Η πόλη οχυρώθηκε τη δεκαετία του 1530, οι οχυρώσεις επεκτάθηκαν σημαντικά στα μέσα της δεκαετίας του 1550, την εποχή που οι Οθωμανοί ετοιμαζόντουσαν να κάνουν εισβολή. Την ίδια περίοδο οικοδομήθηκε το κάστρο του Σαίντ Άντζελο που χωριζόταν από την πόλη με ένα στενό κανάλι, η επικοινωνία γινόταν με μιά κινητή γέφυρα.[8][9] Η Μπίργκου έγινε η σημαντικότερη τοποθεσία στις διαμάχες που ξέσπασαν ανάμεσα στην Οθωμανική αυτοκρατορία και τους Ιππότες. Οι Οθωμανοί την κατέλαβαν τον Αύγουστο του 1565 αλλά ο Μέγας Μάγιστρος Ζαν Παριζό ντε Λα Βαλέτ την ανακατέλαβε έναν μήνα αργότερα, όταν έφτασαν οι ενισχύσεις από τη Σικελία οι Οθωμανοί αποχώρησαν. Οι Ιππότες μετά την πολιορκία αποφάσισαν να ιδρύσουν νέα πόλη στη χερσόνησο Σιμπέρρας, τη Βαλέτα στην οποία μετέφεραν την πρωτεύουσα τους (1571). Η Μπίργκου έχασε τη σημαντικότητα της ως πρωτεύουσα αλλά λόγω της επιτυχής αντίστασης στους Οθωμανούς πήρε τον τίτλο της "Νικηφόρας πόλης".[10] Τη Μάλτα κατέλαβε ο Ναπολέων Α΄ και οι Γάλλο τοποθέτησαν στην πόλη φρουρά (1798). Οι Μαλτέζοι επαναστάτησαν γρήγορα και με τη βοήθεια Βρετανικών. Πορτογαλικών και Ναπολιτσιάνικων δυνάμεων, οι Γάλλοι συνθηκολόγησαν τον Μάρτιο του 1800 και η Μάλτα έγινε Βρετανικό προτεκτοράτο. Οι Βρετανοί εγκατέστησαν στο Μπίργκου τη ναυτική τους βάση στη Μεσόγειο, παρέμειναν μέχρι το 1979. Σε μία έκρηξη πυρίτιδας (1800) βρήκαν τον θάνατο 200 άνθρωποι.[11] Όταν ξέσπασε ο Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος η Μπίργκου βομβαρδίστηκε σφοδρά χάρη στο γεγονός ότι βρισκόταν κοντά στον ναύσταθμο της Μάλτας. Τα πρόσφατα χρόνια η κυβέρνηση της Μάλτας αποφάσισε να επιστρέψει στο νησί το Καθολικό Τάγμα των Ιπποτών για 99 χρόνια, οι Ιππότες έχουν σαν βάση το κάστρο του Σαν Άντζελο στην Μπιργκού.[12]
↑Martin, Robert Montgomery (1850). The British colonies: their history, extent, condition and resources. London Printing and Publishing Company. σ. 117
Dalli, Charles (1993). "Medieval Communal Organization in an Insular Context: Approaching the Maltese Universitas". In Manduca, John (ed.). The Making and Unmaking of the Maltese Universitas. A Supplement of Heritage. Malta: Midsea Publications.
Mdina Cathedral Archives (1494). Cathedral Archives. Malta. p. Ms. 34, f.110 v.(1494).
Σχετικά πολυμέσα
