Μουχάμαντ Ικμπάλ
Ο Σερ Μουχάμαντ Ικμπάλ (ουρντού, περσικά: محمد اقبال) (9 Νοεμβρίου 1877 – 21 Απριλίου 1938) ήταν επαναστάτης, συγγραφέας ούρντου και περσικών,[11][12] φιλόσοφος,[13] λόγιος και πολιτικός, [14] του οποίου η ποίηση θεωρείται από τις σπουδαιότερες του 20ου αιώνα.[15][16][17] [18] Το όραμά του για ένα πολιτιστικό και πολιτικό ιδανικό για τους Μουσουλμάνους της Ινδικής υποηπείρου[19] ήταν η δημιουργία του κράτους του Πακιστάν.[11][20] Συνήθως αναφέρεται με τον επίτιμο τίτλο Αλάμα[21] (από το περσικό: علامہ, «πολυγνώστης»).[22]
Ο Ικμπάλ γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Σιαλκότ του Παντζάμπ σε μια εθνοτική μουσουλμανική οικογένεια από το Κασμίρ. Ολοκλήρωσε το πτυχίο και το μεταπτυχιακό του στο Κυβερνητικό Κολέγιο της Λαχόρης. Δίδαξε αραβικά στο Κολέγιο Oriental της Λαχόρης από το 1899 έως το 1903. Κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου, έγραψε πάρα πολύ. Μεταξύ των ποιημάτων της ούρντου αυτής της εποχής που παραμένουν δημοφιλή είναι το Parinde ki faryad (Προσευχή ενός πουλιού), ένας πρώιμος διαλογισμός για τα δικαιώματα των ζώων και το Tarana-e-Hindi (Τραγούδι του Ινδουστάν) ένα πατριωτικό ποίημα—και τα δύο ποιήματα συντέθηκαν για παιδιά. Το 1905, έφυγε για περαιτέρω σπουδές στην Ευρώπη, πρώτα στην Αγγλία, όπου ολοκλήρωσε το δεύτερο πτυχίο στο Κολέγιο Τρίνιτι του Κέιμπριτζ και στη συνέχεια κλήθηκε στο Λίνκολνς Ιν και στη συνέχεια στη Γερμανία, όπου έλαβε το Ph.D. στη φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο του Μονάχου. Αφού επέστρεψε στη Λαχόρη το 1908, ίδρυσε ένα δικηγορικό γραφείο, αλλά επικεντρώθηκε στη συγγραφή επιστημονικών έργων για την πολιτική, την οικονομία, την ιστορία, τη φιλοσοφία και τη θρησκεία. Είναι περισσότερο γνωστός για τα ποιητικά του έργα, συμπεριλαμβανομένου του Asrar-e-Khudi (Μυστικά του εαυτού) – μετά τη δημοσίευση του οποίου του απονεμήθηκε ο τίτλος του ιππότη- , Rumuz-e-Bekhudi (Τα μυστικά της ανιδιοτέλειας) και Bang-e-Dara. Στο Ιράν, όπου είναι γνωστός ως Iqbāl-e Lāhorī (Ικμπάλ της Λαχόρης), χαίρει μεγάλης εκτίμησης για τα περσικά έργα του.
Ο Ικμπάλ θεωρούσε τον Τζελαλεντίν Ρουμί ως τον οδηγό του και τον Ασράφ Αλί Τάνουι ως τη μεγαλύτερη ζωντανή αυθεντία στο θέμα των διδασκαλιών του Ρουμί.[23][24] Ήταν ισχυρός υποστηρικτής της πολιτικής και πνευματικής αναβίωσης του ισλαμικού πολιτισμού σε όλο τον κόσμο, αλλά ιδιαίτερα στη Νότια Ασία. Μια σειρά από διαλέξεις που παρέδωσε για αυτό το σκοπό δημοσιεύθηκαν ως Η Ανασυγκρότηση της Θρησκευτικής Σκέψης στο Ισλάμ. Ο Ικμπάλ εξελέγη στο Νομοθετικό Συμβούλιο του Παντζάμπ το 1927 και κατείχε μια σειρά από θέσεις στη Πανινδική Ένωση Μουσουλμάνων. Στην προεδρική του ομιλία το 1930 στην ετήσια συνάντηση της Ένωσης στο Αλαχαμπάντ, διαμόρφωσε ένα πολιτικό πλαίσιο για τους Μουσουλμάνους στην υπό βρετανική κυριαρχία Ινδία.[19] Ο Ικμπάλ πέθανε το 1938. Μετά τη δημιουργία του Πακιστάν το 1947, ονομάστηκε εθνικός ποιητής της χώρας. Είναι επίσης γνωστός ως Hakeem-ul-Ummat (Ο Σοφός της Ούμα) και Mufakkir-e-Pakistan (Ο στοχαστής του Πακιστάν). Η επέτειος της γέννησής του (Yom-e Welādat-e Muḥammad Iqbāl), 9 Νοεμβρίου, ήταν επίσημη αργία στο Πακιστάν μέχρι το 2018.[25] Ο Αμπούλ Χασάν Αλί Χασάνι Νάντουι έγραψε το Δόξα του Ικμπάλ για να τον μάθουν στον αραβικό κόσμο.[26]
Βιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
 |
Η ενότητα αυτή είναι κενή, ανεπαρκώς ανεπτυγμένη ή ανολοκλήρωτη. Η βοήθειά σας είναι καλοδεχούμενη! |
Εικόνες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Ο πατέρας του Ικμπάλ (Σεΐχης Νουρ Μουχάμαντ) -
Ο Ικμπάλ στο Λονδίνο το 1931 -
Σε ένα πάρτι κατά τη διάρκεια της 2ης Διάσκεψης της Στρογγυλής Τραπέζης στο Λονδίνο το 1931 -
Άποψη της διάσκεψης στη Δυτική Ιερουσαλήμ. Ο Ικμπάλ κάθεται στην άκρη δεξιά στην πρώτη σειρά (1931) -
Δεξίωση του Ικμπάλ από την Εθνική Ένωση, Λονδίνο, 1932 -
Ο Ικμπάλ το 1934 -
Ο Ικμπάλ σε δεξίωση που δόθηκε από πολίτες της Λαχόρης το 1933 -
Ο Ικμπάλ το 1938 -
Ο Ικμπάλ στο Αφγανιστάν με τους Σουλμαΐν Ναντάβι και Ρος Μασούντ
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 29 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 «Encyclopædia Britannica» (Αγγλικά) biography/Muhammad-Iqbal. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 3,0 3,1 (Αγγλικά) SNAC. w6h784tb. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2017.
- ↑ 4,0 4,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. 11908261j. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. jx20080730003. Ανακτήθηκε στις 1 Μαρτίου 2022.
- ↑ CONOR.SI. 163992675.
- ↑ Rachid Benzine: «Les nouveaux penseurs de l'islam» (Γαλλικά) Éditions Albin Michel. 2008. σελ. 53. ISBN-13 978-2-226-17858-9.
- ↑ «بوَّابة الشُعراء» 183. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2022.
- ↑ timesofindia
.indiatimes .com /india /Sare-Jahan-Se-Achcha-poet-Mohammed-Iqbal-remains-pariah-in-India /articleshow _b2 /17150082 .cms. - ↑ www
.allamaiqbal .com /poet /prose /urdu /poet _introilm .html. - ↑ 11,0 11,1 Lelyveld, David (2004), «Muhammad Iqbal», στο: Martin, Richard C., επιμ., Encyclopedia of Islam and the Muslim World: A-L, Macmillan, σελ. 356, ISBN 978-0-02-865604-5, https://www.encyclopedia.com/religion/encyclopedias-almanacs-transcripts-and-maps/iqbal-muhammad-c-1877-1938
- ↑ Iqbal, Sir Muhammad; Singh, Khushwant; Zakaria, Rafiq (1981), Shikwa and Jawab-i-shikwa, Oxford University Press, ISBN 978-0-19-561324-7, https://books.google.com/books?id=SeiAAAAAIAAJ
- ↑ Kiernan, V.G. (2013). Poems from Iqbal: Renderings in English Verse with Comparative Urdu Text. Oxford University Press and Iqbal Academy Pakistan. σελίδες xi–xiii. ISBN 978-0-19-906616-2. Quote: "In Persian, ... he published six volumes of mainly long poems between 1915 and 1936, ... more or less complete works on philosophical themes" (p. xiii)"
- ↑ Sevea, Iqbal Singh (2012), The Political Philosophy of Muhammad Iqbal: Islam and Nationalism in Late Colonial India, Cambridge University Press, σελ. 14–, ISBN 978-1-107-00886-1, https://books.google.com/books?id=VrItm_F6wncC&pg=PA14
- ↑ Kiernan, V.G. (2013). Poems from Iqbal: Renderings in English Verse with Comparative Urdu Text. Oxford University Press and Iqbal Academy Pakistan. σελίδες xi–xiii. ISBN 978-0-19-906616-2. Quote: "In Urdu, Iqbal is allowed to have been far the greatest poet of this century, and by most critics to be the only equal of Ghalib (1797–1869). ... the Urdu poems, addressed to a real and familiar audience close at hand, have the merit of being direct, spontaneous utterances on tangible subjects. (p. xiii)"
- ↑ McDonough, Sheila D (5 November 2020), Muhammad Iqbal, Encyclopedia Britannica, https://www.britannica.com/biography/Muhammad-Iqbal, ανακτήθηκε στις 7 February 2021
- ↑ Anjum, Zafar (13 October 2014), Iqbal: The Life of a Poet, Philosopher and Politician, Random House, σελ. 16–, ISBN 978-81-8400-656-8, https://books.google.com/books?id=infNBAAAQBAJ&pg=PT16
- ↑ Robinson, Francis (1996), The Cambridge Illustrated History of the Islamic World, Cambridge University Press, σελ. 283–, ISBN 978-0-521-66993-1, https://books.google.com/books?id=Fz5kgjMDnOIC&pg=PA283
- ↑ 19,0 19,1 Sevea, Iqbal Singh (2012), The Political Philosophy of Muhammad Iqbal: Islam and Nationalism in Late Colonial India, Cambridge University Press, σελ. 14–, ISBN 978-1-107-00886-1, https://books.google.com/books?id=VrItm_F6wncC&pg=PA14
- ↑ Embree, Ainslie Thomas; Hay, Stephen N.; Bary, William Theodore De (1988), Sources of Indian Tradition: Modern India and Pakistan, Columbia University Press, ISBN 978-0-231-06414-9, https://books.google.com/books?id=XoMRuiSpBp4C
- ↑ «Allama Iqbal: Pakistan's national poet & the man who gave India 'Saare Jahan se Achha'». ThePrint. 9 Οκτωβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουνίου 2021.
- ↑ Platts, John T. (John Thompson) (1884), A dictionary of Urdu, classical Hindi, and English, London: W. H. Allen & Co., https://dsal.uchicago.edu/cgi-bin/app/platts_query.py?qs=allama&matchtype=default, ανακτήθηκε στις 6 February 2021
- ↑ Qaiser, Nazir. «Why Iqbal regarded Rumi as his Guide». International Iqbal Society - Allama Iqbal (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Οκτωβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2022.
- ↑ Wahid, Abdul (1982). Maqalat-e-iqbal (στα Ούρντου). Lahore: Tufail Art Printers. σελ. 180.
- ↑ «Birthday of Iqbal», Holidays, Festivals, and Celebrations of the World Dictionary, Fourth Edition, Omnigraphics, Inc., 2010, https://encyclopedia2.thefreedictionary.com/Birthday+of+Iqbal, ανακτήθηκε στις 8 February 2021
- ↑ Qureshi, Jawad Anwar QureshiJawad Anwar (2014), «Nadwī, Abū al-Ḥasan», The Oxford Encyclopedia of Islam and Politics (Oxford University Press), doi:, ISBN 978-0-19-973935-6, https://www.oxfordreference.com/view/10.1093/acref:oiso/9780199739356.001.0001/acref-9780199739356-e-0350, ανακτήθηκε στις 2022-10-09
Περαιτέρω ανάγνωση
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Shafique, Khurram Ali (2014). Iqbal: His Life and Our Times. ECO Cultural Institute & Iqbal Academy Pakistan. ISBN 978-0-9571416-6-7.
- Ram Nath, Kak (1995). Autumn Leaves: Kashmiri Reminiscences. India: Vitasta. ISBN 81-86588-00-0.
- Mustansir, Mir (2006), Iqbal, I.B. Tauris, ISBN 1-84511-094-3
- Muhammad, Munawwar (2003). Iqbal-Poet Philosopher of Islam. ISBN 969-416-061-8.
- Sailen, Debnath (Ιανουαρίου 2010). Secularism: Western and Indian. New Delhi: Atlantic Publishers. ISBN 978-81-269-1366-4.
- V.S., Naipaul (1998). Beyond Belief: Islamic Excursions Among the Converted Peoples. USA: Random House. ISBN 0-375-50118-5.
- Annemarie, Schimmel (1963), Gabriel's Wing: a study of the religious ideas of Sir Muhammad Iqbal, Leiden, Netherlands: E. J. Brill, https://books.google.com/books?id=goE3AAAAIAAJ
- «Special report: The enduring vision of Iqbal 1877–1938». DAWN. 9 November 2017. https://www.dawn.com/news/1368130/special-report-the-enduring-vision-of-iqbal-1877-1938. Ανακτήθηκε στις 9 November 2017.
- «Sir Muhammad Iqbal». Encyclopædia Britannica.
- Anjum, Zafar (2014). Iqbal: The Life of a Poet, Philosopher and Politician. Random House India. ISBN 9788184006568.
- Burzine Waghmar, Annemarie Schimmel: Iqbal and Indo-Muslim Studies, Encyclopædia Iranica, New York: Encyclopædia Iranica Foundation, published online, 16 Απριλίου 2018.
- Md Mahmudul Hasan, "Iqbal’s and Hassan’s Complaints: A Study of “To the Holy Prophet” and “SMS to Sir Muhammad Iqbal”." The Muslim World 110.2 (2020): 195–216. Iqbal’s and Hassan’s Complaints: A Study of “To the Holy Prophet” and “SMS to Sir Muhammad Iqbal”
- Farrukhabadi, Rehmat (1962). اقبال اور عورت [Iqbal and Women] in Urdu. Sukkur: Ajaib Store Publications.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Η συλλογή των ούρντου ποιημάτων: Πανεπιστήμιο Κολούμπια
- Έργα του/της Μουχάμαντ Ικμπάλ στο Project Gutenberg
- Ηλεκτρονικά βιβλία του Allama Iqbal στο Rekhta
 |
Αυτό το λήμμα σχετικά με τη βιογραφία ενός προσώπου χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το. |