Μονολιθικές εκκλησίες του Ιβάνοβο

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια

Συντεταγμένες: 43°43′00″N 25°58′00″E / 43.716667°N 25.966667°E / 43.716667; 25.966667

Μνημείο Παγκόσμιας
Κληρονομιάς της UNESCO
Μονολιθικές εκκλησίες του Ιβάνοβο
Επίσημο όνομα στον κατάλογο μνημείων Π.Κ.
Ivanovo gesamt
Χάρτης
Χώρα μέλοςΒουλγαρία Βουλγαρία
ΤύποςΜνημείο
Κριτήριαii, iii
Ταυτότητα45
ΠεριοχήΕυρώπη και Βόρεια Αμερική
Ιστορικό εγγραφής
Εγγραφή1979 (3η συνεδρίαση)

Οι μονολιθικές εκκλησίες του Ιβάνοβο (βουλγαρικά: Ивановски скални църкви / Ιβανοφσκι σκάλνι ζάρκβι) είναι συγκρότημα ορθόδοξων εκκλησιών, παρεκκλησιών και σκητών σκαλισμένων στο βράχο οι οποίες μαζί συγκροτούν τη Μονή του Ιβάνοβο στη βόρεια Βουλγαρία.

Τοποθεσία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Οι βράχοι του Ιβάνοβο στην περιοχή των εκκλησιών

Οι μονολιθικές εκκλησίες του Ιβάνοβο βρίσκονται ένα χιλιόμετρο ανατολικά του χωριού Ιβάνοβο, στην περιφέρεια (ομπλάστ) Ρούσε, 22 χιλιόμετρα νοτιοδυτικά της παραδουνάβιας πόλης Ρούσε, στη βόρεια Βουλγαρία. Στην περιοχή βρίσκονται και τα ερείπια του κάστρου Τσερβέν. Κατά τον Μεσαίωνα ήταν μεγάλη πόλη με στρατηγική σημασία και φιλοξένησε μια επισκοπή της Ορθόδοξης Εκκλησίας της Βουλγαρίας. Το Βέλικο Τάρνοβο, η μεσαιωνική πρωτεύουσα της Δεύτερης Βουλγαρικής Αυτοκρατορίας, βρίσκεται πρίπου 90 χλμ. νότια του Ιβάνοβο.

Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γύρω στα τέλη του 12ου αιώνα ερημίτες κατοίκησαν τις φυσικές σπηλιές του βουνού και ακολούθως έσκαψαν μεμονωμένες κάμαρες στον μαλακό ασβεστόλιθο. Από αυτές τις κάμαρες ο ερημίτης Ιωακείμ, μετέπειτα Πατριάρχης Βουλγαρίας, ίδρυσε από τη Μονή του Αρχαγγέλου Μιχαήλ. Οι κάμαρες επικοινωνούσαν μέσω μικρών στοών (σήμερα πολλές από αυτές τις στοές έχουν καταρρεύσει).

Το τέως αυτοκρατορικό μοναστήρι, στους κτήτορες του οποίου περιλαμβάνονταν και οι δύο Βούλγαροι τσάροι (αυτοκράτορες) Ιβάν Ασέν ο 2ος και Ιβάν Αλεξάνταρ, χτίστηκε ανάμεσα στον 13ο και τον 17ο αιώνα στην άκρη μιας απότομης πλαγιάς πάνω από τις όχθες του ποταμού Ρουσένσκι Λομ. Χάρη στη βοήθεια των αυτοκρατόρων εργάστηκαν για τη διακόσμηση της μονής οι πιο ξακουστοί Βούλγαροι καλλιτέχνες της εποχής της Σχολής του Τάρνοβο.

Σε έξι από τις εκκλησίες και παρεκκλήσια του συγκροτήματος διατηρούνται ακόμα νωπογραφίες του 13ου και του 14ου αιώνα. Τα ονόματα των δημιουργών τους έχουν πλέον χαθεί.

Η μονολιθική εκκλησία της Παναγίας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νωπογραφία του τσάρου Ιβάν Αλεξάνταρ

Η κεντρική εκκλησία της μονής, στην οποία βρίσκονται οι περίφημες νωπογραφίες, είναι αφιερωμένη στην Παναγία και συχνά αποκαλείται απλά «τσαρκβάτα» (η λέξη εκκλησία στα βουλγαρικά). Βρίσκεται 38 μέτρα πάνω από τον δρόμο, λαξευμένη μέσα στον βράχο και περιλαμβάνει νάρθηκα, κυρίως ναό και ένα παρακείμενο παρεκκλήσι.

Η εκκλησία έχει μήκος γύρω στα 16 μέτρα, 4 μ. πλάτος και μόλις 2,15 μ. ύψος. Οι τοιχογραφίες της αναπαριστούν τις τελευταίες επτά ημέρες της ζωής του Χριστού και τη ζωή του Ιωάννη του Πρόδρομου. Στον νάρθηκα βρίσκονται πορτραίτα του τσάρου Ιβάν Αλεξάνταρ, της τσαρίνας Θεοδώρας και μερικών αγίων. Οι νωπογραφίες του παρεκκλησιού απεικονίζουν τη ζωή πρώιμων Σύριων χριστιανών ασκητών.

Στις 22 Οκτωβρίου του 1979 οι μονολιθικές εκκλησίες του Ιβάνοβο αναγνωρίστηκαν από την UNESCO ως Μνημείο Παγκόσμιας Κληρονομιάς. Μέχρι τότε οι νωπογραφίες απειλούνταν από το φως, της υγρασία, τις μεταβολές της θερμοκρασίας και κυρίως τον αυξανόμενο αριθμό τουριστών. Για τον λόγο αυτό, κατά τη δεκαετία του '80 απαγορεύτηκε η πρόσβαση στο κοινό. Με το γύρισμα του αιώνα οι τοιχογραφίες αναπαλαιώθηκαν με την οικονομική συνεισφορά της UNESCO και το 2002 άνοιξαν ξανά για το κοινό.

Περισσότερες Εικόνες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]