Μεγάλη δίκη της Μαφίας 1986 - 1987

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Το Δικαστικό Μέγαρο του Παλέρμο, όπου πραγματοποιήθηκε η δίκη

Η Δίκη της μαφίας στο Παλέρμο (ιταλικά: Maxi processo‎‎) ήταν μια ποινική δίκη κατά της Σικελικής Μαφίας που πραγματοποιήθηκε στο Παλέρμο της Σικελίας. Ξεκίνησε στις 10 Φεβρουαρίου του 1986 και διήρκεσε μέχρι τις 30 Ιανουαρίου 1992. Η δίκη διεξήχθη σε δικαστικό μέγαρο ειδικά κατασκευασμένο για το σκοπό αυτό μέσα από τα τείχη της φυλακής του Παλέρμο.

Οι Εισαγγελείς του Παλέρμο κατηγόρησαν 475 μαφιόζους για μια πληθώρα εγκλημάτων που σχετίζονταν με τις δραστηριότητες της μαφίας, που βασίστηκαν κυρίως σε μαρτυρίες και αποδεικτικά στοιχεία από πρώην αφεντικά της μαφίας που έγιναν πληροφοριοδότες, γνωστοί ως Πεντίτο, ιδίως ο Τομάζο Μπουσκέτα και ο Σαλβατόρε Κοντόρνο. Οι περισσότεροι καταδικάστηκαν σε ισόβια κάθειρξη και, προς έκπληξη πολλών, οι καταδίκες έγιναν δεκτές τον Ιανουάριο του 1992, μετά το τελικό στάδιο της έφεσης. Η σημασία της δίκης ήταν ότι η ύπαρξη της Κόζα Νόστρα τελικά δικαστικώς επιβεβαιώθηκε.

Η «μέγα-δίκη» αυτή θεωρείται ότι η πιο σημαντική δίκη ποτέ κατά της μαφίας της Σικελίας, καθώς και η μεγαλύτερη δίκη στην παγκόσμια ιστορία.[1]

Ιστορικό υπόβαθρο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ύπαρξη και τα εγκλήματα της μαφίας είχαν αγνοηθεί ή απλώς υποβαθμιστεί για δεκαετίες, παρά την απόδειξη των εγκληματικών δραστηριοτήτων της, που χρονολογούνται από τον 19ο αιώνα. Αυτό μπορεί να οφείλεται εν μέρει σε συγκεκριμένες μεθόδους που χρησιμοποιούνται από τη Μαφία για να παρέχει ένα ασφαλές περιβάλλον στα μέλη της. Η δολοφονία ανθρώπων-κλειδιά (δικαστές, δικηγόρους, μάρτυρες, πολιτικούς) έχει χρησιμοποιηθεί με επιτυχία για να αποτρέψουν πολλές προσπάθειες δίωξης κατά της μαφίας.

Στην πραγματικότητα, ήταν μόνο το 1980, που υπήρξε η πρώτη νομοθετική παρέμβαση, ότι αν κάποιος είναι μέλος της Μαφίας θα πρέπει να έχει ένα συγκεκριμένο ποινικό αδίκημα.[ασαφές] Η νομοθετική πρωτοβουλία ξεκίνησε από τον πολιτικό του Κομμουνιστικό Κόμματος, Πio Λα Τόρε. Ο νόμος τέθηκε σε ισχύ μόνο δύο χρόνια αργότερα, και μετά την δολοφονία του Λα Τόρε, που έπεσε θύμα της εκδίκησης της Μαφίας.

Στις αρχές της δεκαετίας του 1980 μαινόταν ο δεύτερος πόλεμος της μαφίας, με επικεφαλής τον Σαλβατόρε "Τοτό" Ριίνα της φατρίας των Κορλεόνεζι, ο οποίος είχε ξεκινήσει έναν αιματηρό πόλεμο εναντίων άλλων φατριών της Σικελικής μαφίας με δεκάδες νεκρούς. Ανάμεσά τους ήταν και ο Στρατηγός των καραμπινιέρων, Κάρλο Αλμπέρτο Ντέλα Κιέζα, ο οποίος μετά την επιτυχία που είχε στην εξάρθρωση των Ερυθρών Ταξιάρχιών, ανέλαβε την αποστολή ως Νομάρχης του Παλέρμο, να σταματήσει τον αιματηρό πόλεμο και να στείλει στην φυλακή τα αφεντικά της Μαφίας. Η προσπάθεια του Ντέλα Κιέζα δεν κατέληξε πουθενά αφού η μαφία φρόντισε να τον δολοφονήσει στις 3 Σεπτεμβρίου 1982.

Οι έντονες δημόσιες αντιδράσεις από την ιταλική κοινωνία, έδωσαν την απαραίτητη ώθηση στους δικαστές, όπως ο Τζοβάνι Φαλκόνε και ο Πάολο Μπορσελίνο, να προσπαθήσουν να δώσουν ένα σοβαρό πλήγμα στην εκτεταμένη εγκληματική οργάνωση στη Σικελία.

Κατηγορούμενοι και δίκη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Μετά την ολοκλήρωση των προκαταρκτικών ερευνών, στις 8 Νοεμβρίου 1985, ο δικαστής Καπονέτο εξέδωσε κατηγορητήρια για τη Δίκη Μάξι με τίτλο "Abbate Giovanni + 706". [2] Το κατηγορητήριο ήταν περίπου 8.000 σελίδες και αξιολογούσε τη θέση 707 υπόπτων. Από αυτούς, οι 476 καταδικάστηκαν σε δίκη (ο αριθμός μειώθηκε τότε σε 475 επειδή ο Νίνο Σάλβο είχε ήδη πεθάνει από καρκίνο τον Ιανουάριο του 1986) και οι άλλοι 231 αθωώθηκαν. [3]

Μετά από αρκετά χρόνια έρευνας από την δεξαμενή της Αντιμαφίας, η δίκη ξεκίνησε στις 10 Φεβρουαρίου 1986. Ο προεδρεύων δικαστής ήταν ο Αλφόνσο Τζιορντάνο, πλαισιωμένος από δύο άλλους δικαστές που ήταν «αναπληρωματικοί», σε περίπτωση που συμβεί κάτι μοιραίο στον Τζιορντάνο πριν από το τέλος μιας μακράς δίκης. [4] Οι κατηγορίες που αντιμετώπισαν οι κατηγορούμενοι περιελάμβαναν 120 δολοφονίες, διακίνηση ναρκωτικών, εκβιασμό και τον νέο νόμο που καθιστούσε αδίκημα το να είσαι μέλος της Μαφίας, την πρώτη φορά που αυτός ο νόμος θα τεθεί σε δοκιμασία. Η δίκη διεξήχθη σε μια οκταγωνική δομή σε στυλ αποθήκης που χτίστηκε δίπλα στη φυλακή Ουτσιαρντόνε. Θα μπορούσε να στεγάσει εκατοντάδες άτομα, συμπεριλαμβανομένων κατηγορουμένων, μαρτύρων, δικηγόρων, πολιτικών και αστυνομικών. Είχε ένα ηλεκτρονικό σύστημα για την αρχειοθέτηση εγγράφων και μια δομή που μπορούσε να αντέξει τις επιθέσεις με πυραύλους. [5] [6]

Θεωρήθηκε ότι ήταν η πιο σημαντική δίκη που έγινε ποτέ εναντίον της Σικελικής Μαφίας, καθώς και η μεγαλύτερη δίκη στην παγκόσμια ιστορία. [7] Συνολικά 475 κατηγορούμενοι αντιμετώπιζαν κατηγορίες, αν και 119 από αυτούς επρόκειτο να δικαστούν ερήμην καθώς ήταν φυγόδικοι. Μεταξύ των κατηγορουμένων που ήταν παρόντες ήταν οι Λουτσιάνο Λέτζιο, Πίππο Καλό και Μικέλε Γκρέκο, ο οποίος συνελήφθη ενώ η δίκη είχε ήδη ξεκινήσει. μεταξύ εκείνων που δικαστήκαν ερήμην ήταν οι Σαλβατόρε "Τότο" Ριίνα, Μπερνάρντο Προβεντσάνο και Λεολούκα Μπαγκαρέλα.

Ετυμηγορίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η δίκη ολοκληρώθηκε στις 16 Δεκεμβρίου 1987, σχεδόν δύο χρόνια μετά την έναρξή της. Οι ετυμηγορίες ανακοινώθηκαν και στους 475 κατηγορούμενους —τόσο οι παρευρισκόμενοι όσο και οι ερήμην δικαζόμενοι από τους οποίους καταδικάστηκαν οι 338. Συνολικά επεβλήθηκαν 2.665 χρόνια φυλάκισης μεταξύ των ενόχων, χωρίς τις ισόβιες ποινές που επιβλήθηκαν στα 19 κορυφαία αφεντικά και δολοφόνους της Μαφίας, συμπεριλαμβανομένων των Μικέλε Γκρέκο, Τζουζέπε Μαρκέζε και Σαλβατόρε Ριίνα, Τζουζέπε Λουτσέζε και Μπερνάρντο Προβεντσάνο. [8]

Εφέσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η διαδικασία εφέσεων διήρκεσε πάνω από τρία χρόνια και δεκάδες μαφιόζοι αθωώθηκαν στις 10 Δεκεμβρίου 1990 [9] Ο Αντονίνο Σάετα, δικαστής της δίκης, είχε δολοφονηθεί με τον γιο του στις 25 Σεπτεμβρίου 1988. [10] Στις 9 Αυγούστου 1991, ο Antonino Scopelliti, ο οποίος ετοιμαζόταν να υποστηρίξει την υπόθεση της κυβέρνησης στην τελική έφεση της δίκης, δολοφονήθηκε από την «Ντραγκέτα» για λογαριασμό της Σικελικής Μαφίας. [11]

Πρόεδρος του πρώτου ποινικού τμήματος του Ακυρωτικού Δικαστηρίου ήταν ο Κοράντο Καρνεβάλε, ένας δικαστής που ήταν ύποπτος για σχέσεις με τη Μαφία. Ωστόσο, ο Καρνεβάλε δεν διορίστηκε εισαγγελέας για την τελική απόφαση για τη δίκη της μαφίας καθώς αντικαταστάθηκε από τον δικαστή Αρνάλντο Βαλέντε. [12] Τελικά, στις 30 Ιανουαρίου 1992, οι καταδικαστικές αποφάσεις επιβεβαιώθηκαν από το Ανώτατο Ακυρωτικό Δικαστήριο και οι περισσότερες από τις αθωωτικές αποφάσεις που εκδόθηκαν από τη διαδικασία έφεσης ακυρώθηκαν. [12] Μια άλλη δίκη πραγματοποιήθηκε μεταξύ 1993 και 1995 και όλοι οι κατηγορούμενοι καταδικάστηκαν σε ισόβιες ποινές.

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. «338 GUILTY IN SICILY IN A MAFIA TRIAL; 19 GET LIFE TERMS» (στα Αγγλικά). nytimes.com. Ανακτήθηκε στις 16 Αυγούστου 2021. 
  2. La mafia – 150 anni di storia e storie (Compact Disc), la Repubblica, 1998.
  3. Ayala 2008, p. 134.
  4. Italy Slicing Up the Beast, Time Magazine, 24 February 1986
  5. «L'Ucciardone cambia volto e diventa casa di reclusione» (στα Italian). 7 Ιανουαρίου 2015. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Σεπτεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2019. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)  
  6. «Il blindato, l'aula bunker e le gabbie: i trent'anni del maxiprocesso alla mafia» (στα Italian). 10 Φεβρουαρίου 2016. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Σεπτεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2019. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)  
  7. Alfonso Giordano, Il maxiprocesso venticinque anni dopo – Memoriale del presidente, p. 68, Bonanno Editore, 2011. (ISBN 978-88-7796-845-6)ISBN 978-88-7796-845-6
  8. «338 GUILTY IN SICILY IN A MAFIA TRIAL; 19 GET LIFE TERMS». The New York Times. 17 Δεκεμβρίου 1987. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Σεπτεμβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 22 Σεπτεμβρίου 2019. 
  9. «'IO NON LOTTO, FACCIO SOLO SENTENZE'» (στα Italian). ricerca.repubblica.it. 12 Δεκεμβρίου 1990. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Μαρτίου 2019. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2020. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  10. «L'ultimo massacro firmato mafia» (στα Italian). repubblica.it. 27 Σεπτεμβρίου 1988. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2020. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  11. «Scopelliti, il giudice solo» (στα Italian). raistoria.rai.it. 9 Αυγούστου 1991. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 20 Δεκεμβρίου 2013. CS1 maint: Μη αναγνωρίσιμη γλώσσα (link)
  12. 12,0 12,1 «"Imputato Andreotti lei e Cosa Nostra..."» (στα Ιταλικά). repubblica.it. 20 Φεβρουαρίου 1999. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 8 Μαΐου 1999. Ανακτήθηκε στις 5 Απριλίου 2020.