Μαρία Αντωνία πριγκίπισσα Κοχάρυ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Μαρία Αντωνία πριγκίπισσα Κοχάρυ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση2  Ιουλίου 1797[1]
Βούδα
Θάνατος25  Σεπτεμβρίου 1862[1][2]
Βιέννη[2]
Τόπος ταφήςΚόμπουργκ
Χώρα πολιτογράφησηςΟυγγαρία
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητασυνθέτρια
Οικογένεια
ΣύζυγοςΦερδινάνδος της Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα (από 1816)[3]
ΤέκναΦερδινάνδος Β΄ της Πορτογαλίας
Αύγουστος της Σαξονίας-Κόμπουργκ και Γκότα
Βικτωρία της Σαξονίας-Κόμπουργκ-Ζάαλφελντ-Κοχάρι
Λεοπόλδος της Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα
ΓονείςΦέρεντς Γιόζεφ Κοχάρυ ντε Τσαμπράγκ και Μαρία Αντωνία του Βάλντσταϊν-Βάρτενμπεργκ
ΟικογένειαΟίκος του Κόχαρι και Οίκος της Σαξονίας-Κοβούργου-Ζάαλφελντ-Κόχαρι
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Μαρία Αντωνία (ουγγρ. Mária Antónia von Koháry, 2 Ιουλίου 1797 - 25 Σεπτεμβρίου 1862) από τον Οίκο Κοχάρυ, ήταν Ουγγαρέζα ευγενής και πρόγονος πολλών Ευρωπαίων μοναρχών. Ήταν κληρονόμος του Οίκου της και μία από τις τρεις μεγαλύτερες γαιοκτήμονες στην Ουγγαρία.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στη Βούδα, ως Μαρία Αντωνία, κόμισσα Κοχάρυ ντε Σαμπράγκ & Σίτνυα, το δεύτερο παιδί του Φραντς Γιόζεφ, κόμη Κοχάρυ ντε Σαμπράγκ, και της Μαρία Αντόνια Γιοζέφα Γιοχάννα Μπατίστα, κόμισσας του Βάλντσταϊν-Βάρτενμπεργκ. [4] Ο μεγαλύτερος αδελφός της Φραγκίσκος απεβίωσε σε ηλικία δύο ετών, στις 19 Απριλίου 1795. Αυτό άφησε την Αντωνία από τη στιγμή της γέννησής της ως τη μοναδικό κληρονόμο της τεράστιας περιουσίας του Οίκου Κοχάρυ.

Κληρονόμησε πάνω από 150.000 εκτάρια (1.500.000 στρέμματα) γης στη σημερινή Κάτω Αυστρία, την Ουγγαρία και τη Σλοβακία, συμπεριλαμβανομένων κτημάτων, δασών, ορυχείων και εργοστασίων. Σύμφωνα με έναν κατάλογο περιουσιακών στοιχείων που επισυνάφθηκε στο συμβόλαιο γάμου τού γιου της Αυγούστου, τη στιγμή τού γάμου του με την Κλημεντίνη πριγκίπισσα της Ορλεάνης το 1843, οι ιδιοκτησίες των Κοχάρυ περιελάμβαναν το τεράστιο παλάτι Κοχάρυ στο κέντρο της Βιέννης και πολλά βιεννέζικα μέγαρα, ένα καλοκαιρινό σπίτι και εδάφη στο Έμπενταλ της Κάτω Αυστρίας, ακίνητα στην Αυστρία -στο Βελμ, Ντούρνκρουτ, Βάλτερσκιρχεν, Μπόχμισντρουτ και Άλτχοφλαϊν- καθώς και δώδεκα μέγαρα στην Ουγγαρία, την κυριότητα της Κιραλύτια και ένα μέγαρο στην Πέστη. [5] Το 1868, όταν παντρεύτηκε ο εγγονός της Αντωνίας, ο Φερδινάνδος δούκας του Αλανσόν, εκτιμήθηκε ότι αυτός και τα τρία αδέλφια του είχαν κληρονομήσει συνολικά ένα εκατομμύριο φράγκα μόνο από το μερίδιό τους στο κτήμα της αείμνηστης της γιαγιάς τους. Μέχρι τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο οι απόγονοί της, ο κλάδος Κοχάρυ του Οίκου της Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα, ήταν μεταξύ των τριών μεγαλύτερων γαιοκτημόνων στην Ουγγαρία.

Στις 30 Νοεμβρίου 1815 στη Βιέννη, παντρεύτηκε τον Φερδινάνδο πρίγκιπα της Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα. [4] Ήταν μεγαλύτερος αδελφός τού Λεοπόλδου (Α΄) μελλοντικού βασιλιά των Βέλγων. Για να την καταστήσει μία κατάλληλη νύφη για έναν πρίγκιπα, ο αυτοκράτορας Φραγκίσκος Β΄ είχε αναβιβάσει τον πατέρα της (του οποίου οι πρόγονοι ήταν κόμητες στην ουγγρική αριστοκρατία από τον Ιούλιο του 1685 και πιο πριν βαρόνοι από τον Φεβρουάριο του 1616) σε πρίγκιπα Κοχάρυ του Τσάμπραγκ & Σίτνια στην αριστοκρατία της Αυστρίας στις 15 Νοεμβρίου 1815, δύο εβδομάδες πριν από τον γάμο, επιτρέποντάς της έτσι να προσέλθει στον γάμο ως πριγκίπισσα.

Απεβίωσε στη Βιέννη το 1862 και τάφηκε στο δουκικό μαυσωλείο στο κοιμητήριο αμ Γκλόκενμπεργκ στο Κόμπουργκ. [6]

Οικογένεια[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παντρεύτηκε το 1815 τον Φερδινάνδο πρίγκιπα της Σαξονίας-Κόμπουργκ & Γκότα και είχε τέκνα:

Το ζευγάρι είχε απογόνους τον Κάρολο αυτοκράτορα της Αυστρίας (γιο της Μαρίας-Ιωσηφίνας της Σαξονίας), τον Όθωνα των Αψβούργων (γιο του προηγούμενου), τον Μιχαήλ της Ρουμανίας (γιο του Καρόλου Β΄ της Ρουμανίας, γιου του Φερδινάνδου της Ρουμανίας), τον Πέτρο Β΄ της Γιουγκοσλαβίας (γιου της Μαρίας της Ρουμανίας, κόρης του Φερδινάνδου της Ρουμανίας), τον Συμεών Β΄ της Βουλγαρίας (γιου του Βόρι Γ΄ της Βουλγαρίας), τους Μπόρις και Χέρμανν-Φρειδερίκο πρίγκιπες του Λάινινγκεν (γιους της Μαρίας-Λουίζας της Βουλγαρίας, κόρης του Φερδινάνδου της Βουλγαρίας), τον Πέτρο δε Αλκάνταρα πρίγκιπα του Γκράο-Παρά (γιο του Γκαστόν κόμη του Ε) και μέλη του Αυτοκρατορικού Οίκου της Βραζιλίας που ζουν σήμερα.

Διακρίσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Kυρία του Τάγματος της Βασίλισσας Αγίας Ισαβέλλας, 9 Δεκεμβρίου 1835[7]

Υποσημειώσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 Darryl Roger Lundy: (Αγγλικά) The Peerage. p10355.htm#i103549. Ανακτήθηκε στις 9  Οκτωβρίου 2017.
  2. 2,0 2,1 «Koháry, Maria Antonia Gabriele» (Γερμανικά) σελ. 279.
  3. p10355.htm#i103549. Ανακτήθηκε στις 7  Αυγούστου 2020.
  4. 4,0 4,1 «Kohary». Almanach de Gotha. Gotha, Saxe-Coburg and Gotha: Justus Perthes. 1825. σελίδες 3, 106–107. 
  5. Paoli, Dominique (2006). Fortunes & Infortunes des Princes d'Orléans. France: Editions Artena. σελίδες 107, 113, 372. ISBN 2-35154-004-2. 
  6. Harald Sandner: Das Haus Sachsen-Coburg und Gotha 1826 bis 2001; Eine Dokumentation zum 175-jährigen Jubiläum des Stammhauses in Wort und Bild, Neue Presse, Coburg, 2001, (ISBN 3-00-008525-4), p. 321
  7. Bragança, Jose Vicente de (2014). «Agraciamentos Portugueses Aos Príncipes da Casa Saxe-Coburgo-Gota [Portuguese Honours awarded to Princes of the House of Saxe-Coburg and Gotha]» (στα pt). Pro Phalaris 9-10: 6. https://www.academia.edu/10576008. Ανακτήθηκε στις 28 November 2019. 

Βιβλιογραφικές αναφορές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]