Λύκειο της Βαρσοβίας
Συντεταγμένες: 52°14′24″N 21°1′20″E / 52.24000°N 21.02222°E
| Λύκειο της Βαρσοβίας | |
|---|---|
 | |
 | |
| Είδος | Λύκειο |
| Γεωγραφικές συντεταγμένες | 52°14′26″N 21°1′13″E |
| Χώρα | Ρωσική Αυτοκρατορία |
| Έναρξη κατασκευής | 1804 |
| Κατεδάφιση | 1831 |
| δεδομένα (π) | |
Το Λύκειο της Βαρσοβίας (πολωνικά: Liceum Warszawskie, γερμανικά: Königlich-Preußisches Lyzäum zu Warschau) ήταν γυμνάσιο που υπήρχε στη Βαρσοβία, υπό το Βασίλειο της Πρωσίας και υπό το Βασίλειο της Πολωνίας, από το 1804 έως το κλείσιμό του το 1831 από την Αυτοκρατορική Ρωσία μετά τη Νοεμβριανή Εξέγερση του 1830 της Πολωνίας .
Ιστορία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το Λύκειο της Βαρσοβίας ιδρύθηκε το 1804 από το Βασίλειο της Πρωσίας ως σχολή γερμανικής γλώσσας στη Βαρσοβία,[1] που είχε γίνει μέρος της Νέας Ανατολικής Πρωσίας μετά τον τρίτο διαμελισμό της Πολωνικής-Λιθουανικής Κοινοπολιτείας το 1795.
Στο δεύτερο διαμελισμό της Πολωνικής-Λιθουανικής Κοινοπολιτείας (1793), η Πρωσία είχε αποκτήσει τη Νότια Πρωσία και είχε ιδρύσει ένα παράρτημα των σχολών του Σώματος Καδετών στο Κάλις. Το 1804, στη Βαρσοβία, άνοιξε ένα ανθρωπιστικό γυμνάσιο για αγόρια, χωρισμένο σύμφωνα με το πρωσικό εκπαιδευτικό μοντέλο σε έξι τάξεις, συν δύο προπαρασκευαστικές. Ήταν γερμανόφωνο και δίδασκε λατινικά, ελληνικά, γερμανικά και γαλλικά, φιλοσοφία, ηθική, μαθηματικά και φυσικές επιστήμες και (στα πολωνικά) την πολωνική γλώσσα.
Ο Σάμουελ Λίντε διορίστηκε διευθυντής του Λυκείου της Βαρσοβίας. Ο Ευαγγελικός Λουθηρανός του Άουγκσμπουργκ από το Θορν της Βασιλικής Πρωσίας είχε σπουδάσει θεολογία και φιλολογία στο Πανεπιστήμιο της Λειψίας και είχε διδάξει την πολωνική γλώσσα εκεί. Από το 1795 ήταν βιβλιοθηκάριος του Γιούζεφ Μακσιμίλιαν Οσολίνσκι και είχε συγκεντρώσει υλικό για το μελλοντικό του Słownik języka polskiego (Λεξικό της Πολωνικής Γλώσσας), ένα μονόγλωσσο λεξικό έξι τόμων που δημοσίευσε στη Βαρσοβία το 1807–14. Ο Λίντε αντιμετώπισε δυσκολίες στην οργάνωση του σχολείου και με τις πρωσικές αρχές που επέμεναν στα γερμανικά ως γλώσσα διδασκαλίας.[2]
Μετά τη νίκη του Ναπολέοντα επί της Πρωσίας, το 1807 η Βαρσοβία έγινε η πρωτεύουσα του Δουκάτου της Βαρσοβίας. Με τον Λίντε να συνεχίζει ως διευθυντής του Λυκείου, το σχολείο διαμορφώθηκε πλέον σύμφωνα με το γαλλικό σύστημα, ενώ τα πολωνικά αντικατέστησαν τα γερμανικά ως κύρια γλώσσα διδασκαλίας.
Το σχολείο αρχικά βρισκόταν στη μισθωμένη βόρεια πτέρυγα του Σαξονικού Παλατιού, που πήρε το όνομά του και ανήκε στον Γερμανικό Οίκο των Βέττιν. Δύο Βέττιν Εκλέκτορες της Σαξονίας ήταν βασιλιάδες της Πολωνίας μεταξύ 1697 και 1763, και ένας τρίτος Σάξωνας κυβέρνησε το Δουκάτο της Βαρσοβίας από το 1807 μέχρι την ήττα του Ναπολέοντα το 1814.
Ένας από τους δασκάλους της γαλλικής γλώσσας ήταν, από τον Οκτώβριο του 1810, ο Νικολά Σοπέν, πατέρας του Φρεντερίκ Σοπέν. Ο νεαρός συνθέτης ήταν ένας από τους πιο γνωστούς μαθητές του Λυκείου, ξεκινώντας τις σπουδές του εκεί το φθινόπωρο του 1823.[3]
Ο Σάμουελ Λίντε παρέμεινε διευθυντής του Λυκείου όταν η πόλη, το 1815, τέθηκε υπό ρωσικό έλεγχο ως μέρος του Βασιλείου της Πολωνίας.
Το 1817, το Σαξονικό Παλάτι επιτάχθηκε για στρατιωτική χρήση και το Λύκειο μεταφέρθηκε στο Παλάτι Καζίμιες. Το τελευταίο είχε φιλοξενήσει, μέχρι το 1795, το Σώμα των Δοκίμων της Βαρσοβίας και το 1816 είχε γίνει το σπίτι του νεοσύστατου Πανεπιστημίου της Βαρσοβίας. (Το Παλάτι Καζίμιες στεγάζει επί του παρόντος την πρυτανεία του Πανεπιστημίου της Βαρσοβίας).
Όταν η Νοεμβριανή Εξέγερση του 1830 καταπνίγηκε το 1831, η Ρωσική Αυτοκρατορία ανέκτησε τον έλεγχο της Βαρσοβίας και το Λύκειο της Βαρσοβίας έκλεισε.
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Portret zbiorowy nauczycieli warszawskich publicznych szkół średnich 1795-1862 Joanna Schiller σελ. 39, 1998
- ↑ Zbigniew Goliński, Miscellanea z doby Oświecenia (Enlightenment Miscellanea), τομ. 6, 1982, σελ. 123.
- ↑ Ateş Orga, Chopin, The illustrated lives of the great composers, Omnibus Press, 1983, (ISBN 0-7119-0247-X), 9780711902473, σελ. 15.
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Στανίσουαφ Σένιτς, Ongiś, Βαρσοβία, 1975.
- Στανίσουαφ Σένιτς, Cmentarz Powązkowski 1851-1890, Βαρσοβία, 1982.
- Εουγκένιους Σουλτς, Cmentarz ewangelicko-augsburski w Warszawie, Βαρσοβία, 1989.
- Γιαντβίγκα και Εουγκένιους Σουλτς, Cmentarz ewangelicko-reformowany w Warszawie, Βαρσοβία, 1989.
|