Λουδοβίκος Δ΄ της Θουριγγίας

Λουδοβίκος Δ΄ της Θουριγγίας
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	28  Οκτωβρίου 1200 Κρόϊτσμπουργκ
Θάνατος	11  Σεπτεμβρίου 1227 Οτράντο
Αιτία θανάτου	πανώλη
Τόπος ταφής	Ραϊνχαρτσμπρούν
Χώρα πολιτογράφησης	Γερμανία
Θρησκεία	Καθολικισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Γερμανικά
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
Σύζυγος	Αγία Ελισάβετ της Ουγγαρίας
Τέκνα	Σοφία της Θουριγγίας, δούκισσα της Βραβάντης Χέρμαν Β΄ της Θουριγγίας Γερτρούδη του Άλντενμπεργκ
Γονείς	Χέρμαν Α΄ της Θουριγγίας και Σοφία του Βίττελσμπαχ
Αδέλφια	Αγνή της Θουριγγίας Γιούττα της Θουριγγίας Κόνραντ φον Τύρινγκεν Ερρίκος Ράσπε της Θουριγγίας Ίρμγκαρντ της Θουριγγίας
Οικογένεια	Λουδοβικίδες
Θυρεός
Σχετικά πολυμέσα

Ο Λουδοβίκος Δ΄ ο Άγιος, γερμ. Ludwig IV der Heilige (28 Οκτωβρίου 1200 - 11 Σεπτεμβρίου 1227) από τον Οίκο των Λουδοβικιδών ήταν λάντγκραβος της Θουριγγίας και παλατινός κόμης (δούκας) της Σαξονίας (1217-27).

Ο Λουδοβίκος Δ΄ με τη σύζυγό του αγία Ελισάβε της Ουγγαρίας.

Βιογραφία

Ήταν ο δευτερότοκος γιος τού Χέρμαν Α΄ λάντγκραβου της Θουριγγίας και της Σοφίας των Βίττελσμπαχ, κόρης τού Όθωνα Α΄ δούκα της Βαυαρίας. Η αδελφή του Γιούττα ήταν σύζυγος τού Θεοδώριχου Α΄ μαργράβου τού Μάισσεν.

Γεννήθηκε στο κάστρο Κρόιτσμπουργκ. Κατά την έριδα για τον θρόνο της Γερμανίας μεταξύ τού Φιλίππου δούκα της Σουαβίας των Χοενστάουφεν και τού Όθωνα Δ΄ της Γερμανίας των Γουέλφων, ο πατέρας του είχε αλλάξει συμμάχους αρκετές φορές και είχε προσπαθήσει να επεκτείνει την επιρροή του με το να μνηστεύσει τον πρωτότοκο γιο του Χέρμαν με την Αγία Ελισάβετ της Ουγγαρίας, κόρη τού Ανδρέα Β΄ της Ουγγαρίας. Η νέα έφθασε στη Θουριγγία το 1211 για να μεγαλώσει στην Αυλή των Λουδοβικιδών, τόπο συνάντησης ποιητών και συνθετών ερωτικών τραγουδιών (minnesangs), όπως ο Βάλτερ φον ντερ Φόγκελβάιντε και ο Βόλφραμ φον Έσενμπαχ.

Όμως το 1216 απεβίωσε ο Χέρμαν και το επόμενο έτος ο πατέρας του Χέρμαν Α΄. Έτσι ο Λουδοβίκος Δ΄ έγινε λάντγκραβος της Θουριγγίας σε ηλικία 16 ετών. Το 1218, κατά την εορτή τού Αγ. Κίλιαν, ανέλαβε τα όπλα τού ιππότη στον ναό τού Αγ. Γεωργίου στο Άιζεναχ. Το 1220 στο κάστρο Βάρτμπουργκ νυμφεύτηκε τη 14ετή Ελισάβετ της Ουγγαρίας και απέκτησαν τρία τέκνα, τον Χέρμαν Β΄, τη Σοφία και τη Γκέρτρουντε, μετέπειτα ηγουμένη τού αββαείου στο Άλτενμπεργκ. Έθεσε την Αυλή του στο κάστρο Βάρτμπουργκ, κοντά στο Άιζεναχ.

Όταν το 1221 ο σύζυγος της αδελφής του Θεοδώριχος Α΄ μάργραβος τού Μάισσεν απεβίωσε, ο Λουδοβίκος Δ΄ έγινε επίτροπος τού 6ετούς γιού εκείνου Ερρίκου Γ΄. Όμως οι απόπειρές του να καταλάβει τα εδάφη τού Μάισσεν και της Λουσατίας αποκρούστηκαν από την αδελφή του Γιούττα. Όπως και ο πατέρας του, είχε στενή επαφή με τον Φρειδερίκο Β΄ Χοενστάουφεν της Γερμανίας, ο οποίος τον έθεσε μαρεσάλη τού βασιλείου και επιβεβαίωσε τα δικαιώματά του επί τού μαργραβάτου τού Μάισσεν.

Το 1226 ο Λουδοβίκος Δ΄ κλήθηκε στη Συνέλευση (Dieta) στην Κρεμόνα, όπου υποσχέθηκε στον Φρειδερίκο Β΄ να αναλάβει τον σταυρό και να τον συνοδεύσει στους Αγίους Τόπους. Επιβιβάστηκε για την ΣΤ΄ Σταυροφορία το 1227, εν μέρει εμπνεόμενος από τις ιστορίες τού θείου του, που ήταν στην Ανατολή με τον βασιλιά της Γερμανίας. Τον συνόδευαν πέντε κόμητες, ο Λουδοβίκος τού Βάρτμπουργκ, ο Γκούντερ φον Κέφερνμπεργκ, ο Μάινραντ φον Μύλμπεργκ, ο Χάινριχ φον Στόλμπεργκ και ο Μπούκαρντ φον Μράντενμπεργκ. Ο Λουδοβίκος Δ΄ άφησε την έγκυο σύζυγό του πίσω, η οποία είχε το προαίσθημα ότι δεν θα τον ξανασυναντούσε.

Το 1227 ο Λουδοβίκος Δ΄ διέσχισε τα όρη μεταξύ της Θουριγγίας και της Άνω Φραγκονίας, πέρασε τα δουκάτα της Σουαβίας και της Βαυαρίας και διήλθε από τις Άλπεις τού Τυρόλου. Ασθένησε από επιδημία, όταν έφθασε στο Μπρίντιζι και στο Οτράντο τού βασιλείου της Σικελίας. Έλαβε το χρίσμα για τους ασθενείς από τον πατριάρχη της Ιερουσαλήμ και τον επίσκοπο τού Σάντα Κρότσε, αλλά απεβίωσε πριν φθάσει στο Οτράντο το 1227. Λίγες ημέρες μετά γεννήθηκε η κόρη του Γκέρτρουντε· το λείψανο τού Λουδοβίκου Δ΄ ετάφη στο αββαείο τού Ράινχαρντσμπρουνν το 1228. Τον διαδέχθηκε ο 5ετής γιος του Χέρμαν Β΄, υπό την επιτροπεία τού θείου του Ερρίκου Ράσπε.

Έπειτα από το τέλος του η Ελισάβετ άφησε την Αυλή, ρύθμισε τη φροντίδα των τέκνων της και το 1228 αποκήρυξε τα εγκόσμια, γενόμενη μοναχή 3ης τάξης στον Αγ. Φραγκίσκο της Ασίζης. Έκτισε το Φραγκισκανό νοσοκομείο στο Μάρμπουργκ και αφιέρωσε τον εαυτό της στην φροντίδα των ασθενών ως το τέλος της, στα 24 έτη της, το 1231. Τέσσερα έτη μετά ανακηρύχθηκε επίσημα αγία. Αν και ο σύζυγός της δεν έγινε άγιος, έμεινε γνωστός στον Γερμανικό λαό ως Λουδοβίκος Δ΄ ο Άγιος ή ο Ευλογημένος της Θουριγγίας.

Οικογένεια

Νυμφεύτηκε την αγία Ελισάβετ των Άρπαντ, κόρη τού Ανδρέα Β΄ της Ουγγαρίας και είχε τέκνα:

• Χέρμαν Β΄ 1222-1241, λάντγκραβος της Θουριγγίας.
• Σοφία 1224-1275, παντρεύτηκε τον Ερρίκο Β΄ δούκα της Βραβάντης (Οίκος τού Ρετζινάρ) και γιος τους ήταν ο:
  • Ερρίκος Α΄ λάντγκραβος της Έσσης, αρχηγέτης τού κλάδου της Έσσης.
• Γερτρούδη 1227-1297, ηγουμένη στο Πρεμονστρατενσιανό αββαείο τού Άλντενμπεργκ, κοντά στο Βέτσλαρ. Αγιοποιήθηκε από τον πάπα Κλήμη ΣΤ΄ το 1348.

Πηγές

• Mägdefrau, Werner (2010). Thüringen im Mittelalter 1130-1310 Von den Ludowingern zu den Wettinern. Jena: Rockstuhl. ISBN 978-3-86777-152-8.
• Warsitzka, Wilfried (2002). Die Thüringer Landgrafen. Dr. Bussert & Stadeler. ISBN 978-3932906220.
• Knochenhauer, Theodor (1871). Geschichte Thüringens Zur Zeit Des Ersten Landgrafenhauses (1039-1247). Gotha.
• Galletti, Johann Georg A. Geschichte Thüringens.