Λεώφρων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
(Ανακατεύθυνση από Λεώφρων (ολυμπιονίκης))
Λεώφρων
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση5ος αιώνας π.Χ.
Rhegion[1]
Θάνατος4ος αιώνας π.Χ. (πιθανώς)
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητααθλητής
Οικογένεια
ΓονείςΑναξίλαος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωματύραννος
ΒραβεύσειςΟλυμπιονίκης στο αγώνισμα του κέλη (468 π.Χ.)[2]

Ο Λεώφρων ή Λεόφρων ήταν γιος του Αναξίλαου, τυράννου του Ρηγίου και της Μεσσήνης. Σύμφωνα με τον Διονύσιο τον Αλικαρνασσεύς, διαδέχθηκε τον πατέρα του στην εξουσία.[3]

Βιογραφικά στοιχεία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Είναι πιθανό να ήταν ο μεγαλύτερος από τους δύο γιους του Αναξίλαου, στο όνομα του οποίου ο Μίκυθος ανέλαβε την κυριαρχία, και στη συνέχεια με την υποκίνηση του Ιέρωνα των Συρακουσών, στερήθηκε την εξουσία του. Ο Διόδωρος ο Σικελιώτης, από τον οποίο μαθαίνουμε αυτά τα γεγονότα, δεν αναφέρει τα ονόματα των δύο νεαρών αρχόντων, αλλά αναφέρει επίσης, ότι η βασιλεία τους κράτησε έξι χρόνια (467–461 π.Χ.), μέχρι που εκδιώχθηκαν από μια λαϊκή εξέγερση, τόσο στο Ρήγιο όσο και στη Ζάγκλη.[4] Ο Λεώφρων αναφέρεται αλλού ότι άσκησε πόλεμο ενάντια στην γειτονική πόλη των Λοκρών.

Στέφθηκε νικητής στο ιππικό αγώνισμα του κέλη κατά τους 78ους (468 π.Χ.) ολυμπιακούς αγώνες της αρχαιότητας. Μετά την νίκη του αναφέρεται πως παρέθεσε δεξίωση για όλους τους παρευρισκομένους της διοργάνωσης, ενώ ο ποιητής Σιμωνίδης ο Κείος έγραψε επινίκια ωδή για αυτόν.[5][6][7][8] Υπάρχει και η άποψη ότι η νίκη του Λεώφρωνος συγχέεται με αυτή του πατέρα του, Αναξίλαου, στην απήνη.[9] Αντιθέτως ο Αθήναιος ο Ναυκρατίτης, συνδέει τη νίκη του Λεώφρωνος με αυτές του Αλκιβιάδη, καθώς λέγει «Ἀλκιβιάδης δὲ Ὀλύμπια νικήσας ἅρματι... τὸ αὐτὸ ἐποίησε καὶ Λεώφρων Ὀλυμπίασιν…», είναι φανερό ότι εννοεί πως οι νίκες αυτές έγιναν στο τέθριππο, όπου το 416 π.Χ. ξέρουμε ότι νίκησε ο Αλκιβιάδης.[8]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Γουίλιαμ Σμιθ: «Dictionary of Greek and Roman Biography and Mythology» (Αγγλικά) 1849.
  2. www.sportolimpico.it/dmdocuments/GO-ANTICHI-2.pdf. Ανακτήθηκε στις 15  Απριλίου 2017.
  3. Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς, Exc. XIX 4
  4. Διόδωρος, «Ιστορική βιβλιοθήκη», XI 48, 66, 76
  5. Moretti, Luigi (2014). Luigi Moretti e il catalogo degli Olympionikai. Testimonianze epigrafiche, letterarie, papirologiche e numismatiche sui vincitori degli agoni olimpici panellenici (Ellade e Magna Grecia: 776 a.C. - 393 d.C.). Maria Elisa Garcia Barraco (στα Ιταλικά). AM; 7 - Arbor Sapientiae Editore S.r.l. ISBN 978-88-97805-32-8.  (καταχώριση 247)
  6. Λεξικό Σούδα, καταχώριση Ἀθήναιος Αρχειοθετήθηκε 2015-09-24 στο Wayback Machine.
  7. Μίλερ, Καρλ Ότφριντ (1 Ιανουαρίου 1840). History of the literature of ancient Greece. Baldwin and Cradock. 
  8. 8,0 8,1 Αθήναιος ο Ναυκρατίτης, Δειπνοσοφισταί, Σύνοψις Α΄, 5: ... τὸ αὐτὸ ἐποίησε καὶ Λεώφρων Ὀλυμπίασιν, ἐπινίκιον γράψαντος τοῦ Κείου Σιμωνίδου …
  9. Bowie, Ewen (2011). «Archaic and Classical Choral Song: Performance, Politics and Dissemination». Boston: de Gruyter. Ανακτήθηκε στις 21 Φεβρουαρίου 2016.