Λεύκιος Καικίλιος Μέτελλος (ύπατος το 251 π.Χ.)

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λεύκιος Καικίλιος Μέτελλος (ύπατος το 251 π.Χ.)
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
L. Caecilius L.f.C.n. Metellus (Λατινικά)
Θάνατος221 π.Χ.[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΑρχαία Ρώμη
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςλατινική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
ΙδιότηταΡωμαίος πολιτικός
Ρωμαίος στρατιωτικός
ιερέας της αρχαίας Ρώμης
Οικογένεια
ΤέκναΚόιντος Καικίλιος Μέτελλος (ύπατος το 206 π.Χ.)[2]
Μάρκος Καικίλιος Μέτελλος (πραίτορας το 206 π.Χ.)[3]
Lucius Caecilius Metellus[3]
ΓονείςΛεύκιος Καικίλιος Μέτελλος Δέντερ[3]
ΣυγγενείςGaius Caecilius (παππούς από την πλευρά του πατέρα)
ΟικογένειαCaecilii Metelli
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Βαθμός/στρατόςΡωμαϊκός στρατός
Πόλεμοι/μάχεςΑ΄ Ρωμαιο-Καρχηδονιακός Πόλεμος
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαρωμαίος δικτάτωρ (224 π.Χ.)[4]
ιππάρχης (249 π.Χ., Aulus Atilius Caiatinus)[5]
Ρωμαίος συγκλητικός (άγνωστη τιμή–221 π.Χ.)
Ύπατος στην αρχαία Ρώμη (251 π.Χ.)[6]
Ανθύπατος (250 π.Χ.)[6]
pontifex (250 π.Χ.–243 π.Χ.)[3]
Ύπατος στην αρχαία Ρώμη (247 π.Χ.)[7]
Pontifex Maximus (243 π.Χ.–221 π.Χ.)[2]
decemvir agris dandis assignandis (232 π.Χ.)[8]
ΒραβεύσειςΡωμαϊκός θρίαμβος (250 π.Χ.)[2]

Ο Λεύκιος Καικίλιος Μέτελλος, λατιν.: Lucius Caecilius Metellus, (π. 290 π.Χ. – 221 π.Χ.) ήταν γιος τού Λεύκιου Καικίλιου Μέτελλου Δέντερ. Ήταν ύπατος το 251 π.Χ. και το 247 π.Χ., μέγιστος αρχιερέας (pontifex maximus) από το 243 π.Χ. περίπου και δικτάτορας το 224 π.Χ. [9]

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Νίκησε τον Καρχηδόνιο στρατηγό Ασδρούβαλ στην περίφημη μάχη της Πανόρμου, σημείο καμπής τού Α΄ Καρχηδονιακού Πολέμου, που οδήγησε στη ρωμαϊκή κυριαρχία στη Σικελία. Σε εκείνη τη μάχη, μετά την οποία έλαβε τις τιμές ενός θριάμβου, νίκησε 13 εχθρικούς στρατηγούς και αιχμαλώτισε 120 ελέφαντες, μερικούς από τους οποίους εξέθεσε στον ρωμαϊκό λαό. [10]

Σε αυτή τη μάχη, τόσο καθοριστική για τη Ρώμη, το καρχηδονιακό πλεονέκτημα υποτάχθηκε παρασύροντας τον εχθρό σε έδαφος, όπου είχαν σκαφτεί τάφροι με πασσάλους. Αυτό, σε συνδυασμό με το στοιχείο τού αιφνιδιασμού και μίας γρήγορης αντεπίθεσης, επέτρεψε στο ρωμαϊκό πεζικό να κατατροπώσει τους επιτιθέμενους Καρχηδονίους.

Όταν ο Mέτελλος ήταν ο μέγιστος αρχιερέας, μία φωτιά κατέστρεψε τον ναό της Εστίας και απείλησε να καταστρέψει το Παλλάδιο και άλλα ιερά αντικείμενα. Ο Λεύκιος Καικίλιος Μέτελλος, χωρίς να διστάσει, ρίχτηκε ανάμεσα στις φλόγες και εμφανίστηκε ξανά με το κηδεμονικό σύμβολο της πρώτης Ρώμης . Ωστόσο τα μάτια του τραυματίστηκαν σοβαρά από την έντονη ζέστη και τυφλώθηκε, έτσι η Σύγκλητος τού έδωσε το προνόμιο να πηγαίνει με άρμα στην Κουρία. Σε ανάμνηση αυτού τού ευγενούς επιτεύγματος τού προγόνου τους, οι Καικίλιοι άρχισαν να φέρουν την εικόνα της Παλλάδας στα υπατικά νομίσματα που έκοβαν.

Ήταν πατέρας τού Λεύκιου Καικίλιου Μέτελλου, τού Κόιντου Καικίλιου Μέτελλου και τού Μάρκου Καικίλιου Μέτελλου.

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]