Λευτέρης Γιοβανίδης
| Λευτέρης Γιοβανίδης | |
|---|---|
| Γέννηση | 24 Ιουλίου 1974 |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
| Ιδιότητα | θεατρικός σκηνοθέτης, μεταφραστής και ηθοποιός |
Ο Λευτέρης Γιοβανίδης είναι Έλληνας θεατρικός σκηνοθέτης και μεταφραστής. Από το 2020 έως το 2023 ήταν Καλλιτεχνικός Διευθυντής[1] του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά. Επίσης έχει διατελέσει Καλλιτεχνικός Διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης (2018-2020).[2]
Βιογραφικό[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σπούδασε στην Ανώτερη Δραματική Σχολή Αθηνών (1995) του Γιώργου Θεοδοσιάδη και σε ηλικία 23 χρονών εγκαταστάθηκε στις ΗΠΑ όπου σπούδασε σκηνοθεσία θεάτρου στα Michael Howard Studio (1998) και Herbert Bergohof Studio της Νέας Υόρκης.[3][4] Παράλληλα παρακολούθησε μαθήματα στο Actor’s Studio NYC.[5] Επέστρεψε στην Ελλάδα το 2000.
Έχει σκηνοθετήσει 46 έργα στην Ελλάδα και το εξωτερικό, έχει μεταφράσει 14 θεατρικά έργα και έχει πραγματοποιήσει την θεατρική διασκευή έξι βιβλίων.[5] Επίσης έχει σκηνοθετήσει τις τελετές απονομής μεταλλίων για τους Ολυμπιακούς και τους Παραολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας, την τελετή έναρξης του Παγκοσμίου Πρωταθλήματος Ρυθμικής Γυμναστικής του 2007 στην Πάτρα.[3][5] Έχει διδάξει το μάθημα υποκριτικής και αυτοσχεδιασμού στη σχολή του Κρατικού Θεάτρου Βορείου Ελλάδος.
Επίσης έχει συνεργαστεί με το Εθνικό Θέατρο,[6] το ΚΘΒΕ,[3] το Φεστιβάλ Αθηνών, το ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας,[7] τον Ελληνικό Κόσμο[8], το Ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης[9], το Δημοτικό Θέατρο Πειραιά, το Κρατικό Θέατρο Κροατίας (Kazaliste Marina Drzica)[10] κλπ. Από το Μάρτιο του 2018 έως Δεκέμβριο του 2019 ήταν καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης.
Ήταν παντρεμένος (2002-09) με την δικηγόρο Χριστίνα Μανωλοπούλου και έχει έναν γιο τον Ίωνα Γιοβανίδη (2006).[11] Το 2023 παντρεύτηκε την ψυχολόγο Ξένια Κολαίτη.
Σκηνοθεσίες[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Έτος | Τίτλος | Σθγγραφέας | Θέατρο |
|---|---|---|---|
| 2023 | Ελέφας[12] | Κώστας Μποσταντζόγλου | Δημοτικό Θέατρο Πειραιά |
| 2022 | Εύθυμες κυράδες | Ουίλλιαμ Σαίξπηρ | Δημοτικό Θέατρο Πειραιά |
| Enoch Arden | Άλφρεντ Τένισον | Μέγαρο Μουσικής Αθηνών | |
| 2021 | Λουκής Λάρας | Δημήτριος Βικέλας | Δημοτικό Θέατρο Πειραιά |
| 2021 | La bella Greca | Θεοδώρα Καπράλου | ΚΔΕΠΠΑΜ |
| 2019 | Τριαντάφυλλο στο στήθος | Τενεσί Ουίλιαμς | ΔΗΠΕΘέατρο Κοζάνης |
| Το τάβλι | Δημήτρης Κεχαΐδης | ||
| 2018 | Romeo + Ιουλιέτα | Ουίλλιαμ Σαίξπηρ | |
| 2017 | Γδύστε τη μαμά! | Σεμπαστιάν Τιερί | Ελληνικός Κόσμος |
| Το άγαλμα που κρύωνε | Χρήστος Μπουλώτης | Μουσείο Μπενάκη | |
| Του έρωτα… | Κωνσταντίνα Βαρσάμη | Gazarte Stage | |
| Σούμαν | Σοφία Καψούρου | Εθνικό Θέατρο | |
| 2016 | Ο Εμίλ και οι ντετέκτιβ | Έριχ Κέστνερ | Ελληνικός Κόσμος |
| Η σονάτα του σεληνόφωτος | Γιάννης Ρίτσος | Φεστιβάλ Μαντίνειας | |
| Escuela | Γκιγιέρμο Καλντερόν | Θέατρο Θησείον | |
| 2015-16 | Αντιγόνη | Σοφοκλής | ΚΔΕΠΠΑΜ, Μύκονος |
| 2015 | Ο εγωιστής γίγαντας και η αγάπη του | Κωνσταντίνα Βαρσάμη | Τεχνόπολις |
| 2014 | Ψαρόσουπα | Γιώργος Λεμπέσης | Θέατρο Ακροπόλ |
| Μήδεια | Ζαν Ρενέ Λεμουάν | Γαλλικό Φεστιβάλ Θεάτρου | |
| Τζάνις Τζόπλιν – Δωμάτιο 105 | Ζιζί Γκαστόν | Θέατρο Αγγέλων Βήμα | |
| 2013 | Χάιντι | Γιοχάνα Σπίρι | Θέατρο Πειραιώς 131 |
| Ονειρεμένες ιστορίες | Ελισάβετ Γεωργιάδη | Τεχνόπολις | |
| Συνέντευξη | Αλέξης Σταμάτης | Southbank Centre, Λονδίνο, ΗΒ | |
| Εκπαιδεύοντας την Ρίτα | Γουίλι Ράσελ | ΔΗΠΕΘΕ Κομοτηνής | |
| 2012 | Atomic Alert | Φρεντερίκ Σοντάνγκ | Ίδρυμα Μιχάλη Κακογιάννης |
| Bastion | Λούκο Πάλιετακ | Kazaliste Marina Drzica, Ντουμπρόβνικ, Κροατία | |
| Επανασύνδεση | Ντέιβιντ Μάμετ | Θέατρο Απόλλων, ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας | |
| 2011 | Σ' αγαπώ μέχρι θανάτου | Άλντο Νικολάι | Μικρό Θέατρο |
| Χάιντι | Γιοχάνα Σπίρι | Θέατρο Απόλλων, ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας | |
| 2010 | Στο ψυγείο | Μισέλ Λόου | Θέατρο Διάνα |
| Μόνοι μαζί | Ίνγκβαρ Άμπγιορνσεν | Θέατρο Σοφούλη, Θεσσαλονίκη | |
| 2009 | Γιατί η Μαντόνα κι όχι εγώ | Μιχάλης Κόκκορης | Θέατρο Αθηνών |
| Κάποιος θα ‘ρθει | Γιον Φόσι | Θέατρο Χώρα | |
| Σονέτα | Ουίλλιαμ Σαίξπηρ | 104 Κέντρο Λόγου και Τέχνης | |
| 2008 | Διάλογοι εταίρων | Λουκιανός | Φεστιβάλ Μαρώνειας, Κ.Θ.Β.Ε |
| Ριχάρδος ο Γ’ | Ουίλλιαμ Σαίξπηρ | Teatro La Fenice, Βενετία, Ιταλία (Union Theatres Europe) | |
| Ο καιρός των χρυσανθέμων | Μάνος Ελευθερίου | περιοδεία – Θέατρο Αθηναΐς | |
| 2007 | Γιατί η Μαντόνα κι όχι εγώ | Μιχάλης Κόκκορης | Θέατρο. Μόνης Λαζαριστών, Κ.Θ.Β.Ε |
| 2006 | Μαγικός αυλός | Βόλφγκανγκ Αμαντέους Μότσαρτ | Θέατρο Απόλλων, ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ Πάτρας |
| 2005 | Ροδάκινο κομπόστα | Μιγκέλ Μιούρα | Θέατρο ΡΟΕΣ |
| 2004 | Σόλνες | Χένρικ Ίψεν | Σύγχρονο Θέατρο Αθήνας |
| Χορεύτρια με ρόδες | Σάρα Φρόεμπερ | Κέντρο Τεχνών Χαλανδρίου | |
| 2003 | Τεννεσσή – Εξομολογήσεις ενός αηδονιού | Ρέι Στρίκλιν & Σάρλοτ Τσάντλερ | Μονόλογοι 2003, Πολιτιστική Ολυμπιάδα |
| 2001 | Οι κομπάρσοι | Χοσέ Σινιστέρα | Ινστιτούτο Θερβάντες |
| 2000 | True West | Σαμ Σέπαρντ | Center Stage Theater, Νέα Υόρκη |
| 1999 | Φιλονικία | Μαριβώ | Kraine Theater, Νέα Υόρκη |
Μεταφράσεις[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Έτος | Τίτλος | Θέατρο |
|---|---|---|
| 2022 | Enoch Arden, Alfred Tennyson | Μέγαρο Μουσικής Αθηνών |
| 2019 | Τριαντάφυλλο στο στήθος, Τενεσί Ουίλιαμς | ΔΗΠΕΘέατρο Κοζάνης |
| 2012 | «Επανασύνδεση», Ντ. Μάμετ | Θέατρο Απόλλων, ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας |
| 2010 | «Στο ψυγείο», Μισέλ Λόου | Θέατρο ΔΙΑΝΑ |
| 2007 | «Ευτυχισμένες μέρες», Σάμουελ Μπέκετ | Θέατρο ΑΓΓΕΛΩΝ ΒΗΜΑ |
| 2006 | «Μαυροπούλι», Ντέιβιντ Χάροουερ | Θέατρο ΑΠΛΟ |
| «Μαγικός Αυλός», Βόλφγκανγκ Μότσαρτ | Θέατρο ΑΠΟΛΛΩΝ, ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Πάτρας | |
| 2005 | «Ταξίδι στο Μπάουντιφουλ», Όρτον Φουτ | Θέατρο ΒΑΣΙΛΑΚΟΥ |
| «Ροδάκινο κομπόστα», Μιγκέλ Μιούρα | Θέατρο ΡΟΕΣ | |
| 2004 | «Αρχιμάστορας Σόλνες», Ερρίκου Ίψεν, | ΣΥΓΧΡΟΝΟ ΘΕΑΤΡΟ ΑΘΗΝΑΣ |
| «Χορεύτρια με ρόδες», Σάρας Φρόεμπερ | Κέντρο Τεχνών Χαλανδρίου | |
| 2003 | «Play on», Ρικ Άμποτ | Θέατρο ΑΡΓΩ |
| 2001 | «Οι Φάλαινες του Αυγούστου», Ντέιβιντ Μπέρι | Νέα Σκηνή Εθνικού Θεάτρου |
| «Κάποιος να σηκώνει το τηλέφωνο», Κεν Λούντβιχ | Θέατρο ΑΘΗΝΩΝ | |
| 1997 | «Ευτυχισμένες μέρες», Σάμουελ Μπέκετ | Θέατρο ΡΙΑΛΤΟ |
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ «Ο Λευτέρης Γιοβανίδης, νέος καλλιτεχνικός διευθυντής του Δημοτικού Θεάτρου Πειραιά». in.gr. 28 Απριλίου 2020. Ανακτήθηκε στις 17 Ιανουαρίου 2023.
- ↑ «Ο Λευτέρης Γιοβανίδης στο...τιμόνι του ΔΗΠΕΘΕ Κοζάνης». www.enikos.gr. Ανακτήθηκε στις 5 Ιουνίου 2019.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 «Γιοβανίδης, Λευτέρης». ntng.gr. ΚΘΒΕ. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2017.
- ↑ Παρασίδη, Ζωή (27/03/2016). «Ο Λευτέρης Γιοβανίδης μας διδάσκει πως να γίνουμε αντάρτες». http://popaganda.gr/lefteris-giovanidis-skinothetis-escuela/. Ανακτήθηκε στις 2017-04-18.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 «Λευτέρης Γιοβανίδης: Ο «Εμίλ» γίνεται σύμβολο της παιδικής δύναμης». culturenow.gr. Culture Now. 19 Ιανουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2017.
- ↑ «Γιοβανίδης, Λευτέρης». nt-archive.gr. Αρχείο του Εθνικού Θεάτρου. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2017.
- ↑ «Παλαιότερες παραστάσεις ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ.Πάτρας:2000-2007». dipethepatras.gr. ΔΗΠΕΘΕ Πάτρας. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2017.
- ↑ Κουλουβάρης, Γιώργος Σ. (21 Μαρτίου 2017). «Λευτέρης Γιοβανίδης: «…Μόνο άμα έχεις πίστη σε σένα, μπορείς να κερδίσεις…»». naftemporiki.gr. Ναυτεμπορική. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Απριλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2017.
- ↑ «Το πρωτοποριακό Atomic Alert στο ίδρυμα Μιχάλης Κακογιάννης». tvxs.gr. TVXS. 22 Νοεμβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2017.
- ↑ «Premijera Paljetkova 'Bastiona' u Kazalištu Marina Držića». vecernji.hr. Vecernji. 4 Ιουνίου 2012. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2017.
- ↑ Παπαδόπουλος, Γιάννης (31 Μαρτίου 2012). «Χριστίνα Μανωλοπούλου: Ο κρίκος που ενώνει τον Βενιζέλο με τον μικρόκοσμο του ΠΑΣΟΚ». tanea.gr. Τα Νέα. Ανακτήθηκε στις 18 Απριλίου 2017.
- ↑ «Ο Ελέφας - Δημοτικό Θέατρο Πειραιά». www.dithepi.gr (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 22 Νοεμβρίου 2023.