Λέο Ζούνιορ
Το 1983 με τη Βραζιλία | |||
Προσωπικές πληροφορίες | |||
---|---|---|---|
Ημερ. γέννησης | 29 Ιουνίου 1954 | ||
Τόπος γέννησης | Ζοάο Πεσόα, Βραζιλία | ||
Ύψος | 1,72 μ. | ||
Θέση | Αμυντικός Μέσος | ||
Ομάδες νέων | |||
1973–1974 | Φλαμένγκο | ||
Επαγγελματική καριέρα* | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
1974–1984 | Φλαμένγκο | 192 | (7) |
1984–1987 | Τορίνο ΦΚ | 86 | (12) |
1987–1989 | Δελφίνο Πεσκάρα 1936 | 62 | (6) |
1989–1993 | Φλαμένγκο | 70 | (10) |
Σύνολο | 410 | (35) | |
Εθνική ομάδα | |||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† |
1979–1992 | Βραζιλία | 69 | (6) |
Προπονητική καριέρα | |||
Περίοδος | Ομάδα | ||
1993–1994 | Φλαμένγκο | ||
1997 | Φλαμένγκο | ||
2003 | Κορίνθιανς | ||
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα. † Συμμετοχές (Γκολ). |
Ο Λεοβεγίλντο Λινς ντα Γκάμα Ζούνιορ (πορτογαλικά: Leovegildo Lins da Gama Júnior, γεννήθηκε 29 Ιουνίου 1954) γνωστός ως Λέο Ζούνιορ ή σκέτο Ζούνιορ είναι Βραζιλιάνος πρώην διεθνής ποδοσφαιριστής.
Καριέρα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Αγωνίστηκε για τη Φλαμένγκο κατά τη διάρκεια των δεκαετιών του 1970, του 1980 και των αρχών της δεκαετίας του 1990, κατακτώντας τέσσερα Πρωταθλήματα Βραζιλίας (1980, 1982, 1983, 1992), το Κόπα Λιμπερταδόρες του 1981 και το Διηπειρωτικό Κύπελλο του 1981, στην καλύτερη περίοδο στην ιστορία του συλλόγου.[1][2] Εκείνη τη χρονιά ψηφίστηκε τρίτος καλύτερος παίκτης της Νότιας Αμερικής μετά το συμπαίκτη του Ζίκο και το Ντιέγκο Μαραντόνα.[3] Το ταλέντο με την μπάλα στα πόδια του, και η ικανότητα να ελέγχει τόσο την αριστερή πλευρά όσο και τη μεσαία γραμμή, είναι ένας από τους μεγαλύτερους παίκτες στην ιστορία του βραζιλιάνικου ποδοσφαίρου. Γνωστός για το επιθετικό του στυλ, ξεκίνησε να παίζει στο αριστερό άκρο της άμυνας, έχοντας πάντα την ποιότητα να πάει μπροστά. Αλλά αμέσως μετά, λόγω της φυσικής του κατάστασης, εκμεταλλεύτηκε την καλή του ποιότητα στις πάσες και τον έλεγχο του παιχνιδιού για να παίξει ως αριστερός μέσος. Κατά τη διάρκεια της καριέρας του, ήταν επίσης γνωστός ως καλός εκτελεστής ελεύθερων χτυπημάτων, πετυχαίνοντας μερικά γκολ με αυτόν τον τρόπο.[4] Με 857 αγώνες είναι ο παίκτης με τις περισσότερες εμφανίσεις για τη Φλαμένγκο.
Στις 12 Ιουνίου 1984 αγοράστηκε από την Τορίνο, έναντι αμοιβής δύο εκατομμυρίων δολαρίων. Ζήτησε και έλαβε διαβεβαίωση για να αγωνιστεί ως μέσος και όχι ως αμυντικός και τελικά έγινε ο ηγέτης της μεσαίας γραμμής. Κατά την πρώτη του χρονιά στην Ιταλία έπεσε θύμα δύο περιστατικών ρατσισμού: στο Μιλάνο τον έβριζαν και τον έφτυσαν επανειλημμένα καθώς έφευγε από το γήπεδο με τη μητέρα και τον πατέρα του και στο Τορίνο, με την ευκαιρία του ντέρμπι, οι οπαδοί της Γιουβέντους ανάρτησαν προσβλητικά πανό στο χρώμα του δέρματός του. Στο τέλος της σεζόν, τερμάτισε δεύτερος πίσω από τη Βερόνα, βραβεύτηκε ως παίκτης της χρονιάς στη Σέριε Α.[4]
Στις αρχές Ιουνίου 1991 μετά από σύντομο διάστημα στην Πεσκάρα επέστρεψε στην Τορίνο για σύντομο χρονικό διάστημα ως δανεικός από τη Φλαμένγκο κατακτώντας το Μιτρόπα Καπ.[1]
Ξεκίνησε τη διεθνή του καριέρα στο τουρνουά ανδρών στους Ολυμπιακούς Αγώνες του 1976.[1] Είχε 69 συμμετοχές στην εθνική ομάδα της Βραζιλίας μεταξύ Μαΐου 1979 και Δεκεμβρίου 1992, σημειώνοντας έξι γκολ.[5] Ήταν βασικό μέλος της Βραζιλίας στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1982, όπου συμπεριλήφθηκε στην καλύτερη ενδεκάδα της διοργάνωσης και του και σε αυτό του 1986.[6]
Μετά την αποχώρησή του από την ενεργό δράση αγωνίστηκε με ιδιαίτερη επιτυχία στο ποδόσφαιρο άμμου (beach soccer) και είχε βραχύβια προπονητική καριέρα.[1][7] Το 2004 συμπεριλήφθηκε στη λίστα FIFA 100.[8]
Τίτλοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Φλαμένγκο
- Διηπειρωτικό Κύπελλο : 1981
- Κύπελλο Λιμπερταδόρες : 1981
- Πρωτάθλημα Βραζιλίας (4): 1980, 1982, 1983, 1992
- Κύπελλο Βραζιλίας 1990
- Πρωτάθλημα Καριόκα (5): 1974, 1978, 1979, 1981, 1991
Τορίνο
- Κύπελλο Μιτρόπα: 1991
Ατομικές διακρίσεις
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Νοτιοαμερικανός παίκτης της χρονιάς: τρίτη θέση 1981
- Καλύτερη ομάδα Παγκόσμιου Κυπέλλου FIFA: 1982
- Παίκτης της χρονιάς της Σέριε Α: 1985
- Bola de Ouro Βραζιλιάνος ποδοσφαιριστής της χρονιάς: 1992
- Ομάδα της Χρονιάς Νότιας Αμερικής: 1992
- FIFA 100: 2004
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 1,2 1,3 «Júnior». Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2024.
- ↑ «Os 25 Maiores Esquadrões do Imortais!». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Σεπτεμβρίου 2022. Ανακτήθηκε στις 21 Σεπτεμβρίου 2022.
- ↑ «South American Player of the Year 1981». Ανακτήθηκε στις 3 Ιουνίου 2024.
- ↑ 4,0 4,1 «MAESTRO JÚNIOR». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Οκτωβρίου 2023.
- ↑ «Leovegildo Lins da Gama Júnior - International Appearances». Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2024.
- ↑ «FIFA World Cup All Star teams». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 27 Μαΐου 2020.
- ↑ «Beach Soccer Stars shine bright once more». Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2024.
- ↑ «Pele's list of the greatest». Ανακτήθηκε στις 2 Ιουνίου 2024.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Λέο Ζούνιορ στη FIFA (αρχειοθετημένος) (Αγγλικά)
- Λέο Ζούνιορ στην UEFA (Αγγλικά)
- Λέο Ζούνιορ's προφίλ παίκτη στο National-Football-Teams.com
- Λέο Ζούνιορ στην IMDb (Αγγλικά)
- Βραζιλιάνοι ποδοσφαιριστές
- Ποδοσφαιριστές Εθνικής Βραζιλίας
- Ποδοσφαιριστές ολυμπιακής ομάδας Βραζιλίας
- Ποδοσφαιριστές Κλούμπε ντε Ρεγκάτας ντο Φλαμένγκο
- Ποδοσφαιριστές Τορίνο ΦΚ
- Ποδοσφαιριστές Σέριε Α
- Ξένοι ποδοσφαιριστές στην Ιταλία
- Ποδοσφαιριστές Παγκοσμίου Κυπέλλου 1982
- Ποδοσφαιριστές Παγκοσμίου Κυπέλλου 1986
- Ποδοσφαιριστές στους Θερινούς Ολυμπιακούς Αγώνες 1976
- Παίκτες νικητές Κόπα Λιμπερταδόρες
- Αμυντικοί ποδοσφαιριστές
- Μέσοι ποδοσφαιριστές