Λάουρα Μαντσινέλι

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Λάουρα Μαντσινέλι
ΌνομαΛάουρα Μαντσινέλι
Γέννηση18 Δεκεμβρίου 1933
Ούντινε, Φρίουλι-Βενέτσια Τζούλια, Ιταλία
Θάνατος7 Ιουλίου 2016 (82 ετών)
Τορίνο, Πεδεμόντιο, Ιταλία
Επάγγελμα/
ιδιότητες
καθηγητής πανεπιστημίου, συγγραφέας, μεταφραστής, ιστορικός, γερμανολόγος, μυθιστοριογράφος, δοκιμιογράφος και συγγραφέας παιδικής λογοτεχνίας[1]
ΥπηκοότηταΙταλία και Βασίλειο της Ιταλίας
Σχολές φοίτησηςΠανεπιστήμιο του Τορίνο
Commons page Πολυμέσα σχετικά με τoν συγγραφέα

Η Λάουρα Μαντσινέλι (ιταλ.: Laura Mancinelli, 18 Δεκεμβρίου 1933 - 7 Ιουλίου 2016) ήταν Ιταλίδα μεταφράστρια, πανεπιστημιακή ειδικευμένη στον Μεσαίωνα καισυγγραφέας ιστορικών μυθιστορημάτων και δοκιμίων μεσαιωνικής ιστορίας.

Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο Ούντινε το 1933 και, μετά από μια τετραετή διαμονή στο Ροβερέτο, όπου έζησε την πρώιμη παιδική της ηλικία, η οικογένεια μετακόμισε στο Τορίνο το 193).

Μετά το διδακτορικό δίδαξε 13 χρόνια στο γυμνάσιο, συνεχίζοντας να ενδιαφέρεται και να ασχολείται με τη μεσαιωνική γερμανική κουλτούρα: το 1969 δημοσίευσε το δοκίμιο Το τραγούδι των Νιμπελούνγκεν. Προβλήματα και αξίες.

Τη δεκαετία του 1970 δίδαξε γερμανική φιλολογία στο Πανεπιστήμιο του Σάσσαρι και έπειτα στη Βενετία με τον Ladislao Mittner. Το 1976 έλαβε την έδρα της Ιστορίας της Γερμανικής στο Πανεπιστήμιο Ca'Foscari.

Μετά από συμβουλές του συναδέλφου και του φίλου Κλαούντιο Μάγκρις, το 1972 επεξεργάστηκε και μεταφράστηκε το βιβλίο Νιμπελούνγκεν, το οποίο ακολούθησε το 1978 ο Tristan (Τριστάν) του Gottfried von Straßburg (Γκότφριντ του Στρασβούργου) και το 1989 από τον Gregorius και ο Der arme Heinrich (Ο φτωχός Ερρίκος) του Χάρτμαν φον Άουε.

Μετά την επιστροφή της στο Τορίνο ως επικεφαλής της καριέρας της Γερμανικής Φιλολογίας, το 1981 η Λάουρα Μαντσινέλι έκανε το ντεμπούτο της στην αφήγηση δίνοντας στον εκδοτικό οίκο Einaudi το έργο Οι δώδεκα ηγούμενοι του Challant, ένα ιστορικό μυθιστόρημα που ξεκίνησε η συγγραφέας να γράφει το 1968. Επίσης για τον Einaudi ακολούθησε το φάντασμα του Μότσαρτ το 1986 και Το θαύμα της Αγίας Οδηλίας το 1989, στο οποίο απονεμήθηκε το βραβείο "Πόλη της Ρώμης".

Γνωστότερα έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Σημειώσεις-παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. Ανακτήθηκε στις 24  Ιουνίου 2019.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Πολυμέσα σχετικά με το θέμα Laura Mancinelli στο Wikimedia Commons