Κώστας Καρουσάκης
| Κώστας Καρουσάκης | |
|---|---|
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Κώστας Καρουσάκης (Ελληνικά) |
| Γέννηση | 25 Δεκεμβρίου 1943 Χίος |
| Χώρα πολιτογράφησης | Ελληνική |
| Ιδιότητα | τραγουδιστής, στιχουργός, συνθέτης και επιχειρηματίας |
| Εν ενεργεία | 1973–σήμερα |
Ο Κώστας Καρουσάκης (Άγιος Γεώργιος Συκούσης, Χίος, 25 Δεκεμβρίου 1943) είναι Έλληνας λαϊκός τραγουδιστής, στιχουργός, συνθέτης και πρώην επιχειρηματίας.
Βιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το όνομα του τραγουδιστή συνδέθηκε με την υπόθεση του Νίκου Κοεμτζή, που συντάραξε τα ελληνικά δικαστικά χρονικά εν μέσω χούντας.
Ο Κώστας Καρουσάκης τραγουδούσε στο νυχτερινό κέντρο Νεράιδα της Αθήνας στην Κυψέλη. Το Σάββατο 24 Φεβρουαρίου 1973, ο Νίκος Κοεμτζής πήγε με την παρέα του και τον αδελφό του Δημοσθένη για να διασκεδάσουν. Ο αδερφός του έκανε παραγγελιά τις Βεργούλες του Μάρκου Βαμβακάρη και σηκώθηκε να χορέψει. Κατά τη διάρκεια του τραγουδιού δύο αστυνομικοί παρενόχλησαν επιδεικτικά τον Δημοσθένη την ώρα που χόρευε και ο Νίκος Κοεμτζής σηκώθηκε και σκότωσε με τον σουγιά τρεις ανθρώπους (τους δύο αστυνομικούς, Πεγιά και Χριστοδουλάκη, και άλλο ένα άτομο από την παρέα τους), τραυματίζοντας άλλους επτά.[1][2]
Το 1974 άνοιξε το δικό του κέντρο "Καρουσάκης" στην περιοχή Τζιτζιφιές της Αττικής. Από το μουσικό σχήμα περάσαν πολλοί λαϊκοί τραγουδιστές και τραγουδίστριες της εποχής και άλλοι που βρίσκονταν στο ξεκίνημα της καριέρας τους. Μερικά από αυτά τα ονόματα είναι οι Ρένα Βιολάντη, Αντύπας, Κατερίνα Στανίση, Νάγια Τρώνη, Πίτσα Παπαδοπούλου, Κική Ασημακοπούλου, Χριστίνα Αλεξοπούλου, Μαρίνα Βλαχάκη, Κώστας Κόλλιας, Σπύρος Δεναξάς, το μπαλέτο της Έρρικα Μπρόγιερ, Τέρης Χρυσός, Άντζελα Δημητρίου και πολλοί άλλοι[2].
Δισκογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
| Έτος | Δίσκος |
|---|---|
| 1974 | Ποιος μπορεί λογικά ν' αγαπάει |
| 1975 | Βάλε μου να πιω |
| 1976 | Ας είναι κι έτσι |
| 1976 | Διαδόσεις |
| 1976 | Μπερδεμένα αισθήματα |
| 1977 | Περίπτωση σου λέω |
| 1978 | Τα ωραιότερα τραγούδια μου |
| 1979 | Αν δεν ερχόσουν εσύ |
| 1979 | Πάλι έχω σουξέ |
| 1980 | Πορτραίτο |
| 1981 | Όπως θέλεις πάρ' το |
| 1981 | Πως μπορείς χωρίς εμένα |
| 1982 | Τα 'μαθες τα νέα |
| 1983 | Τα τραγούδια της νύχτας |
| 1984 | Γυναίκα και ερωμένη |
| 1986 | Λαχείο είναι η γυναίκα |
| 1987 | Σ' αγαπώ για πάρτη μου |
| 1987 | Φίλος και γυναίκα |
| 1988 | Ερωτικά ξενύχτια |
| 1989 | Κοίταξέ με στα μάτια |
| 1990 | Αυτός είμαι εγώ |
| 1991 | Δεν πάω πουθενά χωρίς εσένα |
| 1993 | Θα κάνω πάρτυ |
| 1993 | Τα τραγούδια της νύχτας |
| 1994 | Αυτή η γυναίκα θα 'ναι το φινάλε μου |
| 1995 | 20 Μεγάλες επιτυχίες |
| 1995 | Κωνσταντινούπολη "Η επόμενη μέρα" |
| 1997 | Τα νησιώτικα |
| 2000 | Cult No 7 |
| 2001 | Το μήνυμα |
| 2002 | Αυτή η γυναίκα θα 'ναι το φινάλε μου |
| 2003 | Χορέψτε νησιώτικα |
| 2005 | Live |
| 2009 | Δεν καταλαβαίνω τίποτα |
| 2007 | Μη μου τη χαλάς τη νύχτα |
| 2011 | Αυτή η γυναίκα θα 'ναι το φινάλε μου |
| 2014 | Τρίποντο στον έρωτά σου |
| 2016 | Μπήκα με δύναμη και ορμή |
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Μποσκοΐτης, Αντώνης (29 Οκτωβρίου 2014). «Ο θρύλος της πίστας Κώστας Καρουσάκης και οι συναρπαστικές αναμνήσεις του από ένα χαμένο κόσμο». Lifo.
- ↑ 2,0 2,1 Καρουσάκη, Γιούλη (2008). Κώστας Καρουσάκης: Τα λερωμένα...τ' άπλυτα της νύχτας. Αθήνα: Δρόμων.