Μετάβαση στο περιεχόμενο

Κύνεγουλφ

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Κύνεγουλφ
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση9ος αιώνας
Αγγλία
Θάνατος9ος αιώνας
Αγγλία
Χώρα πολιτογράφησηςΜερκία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΑρχαία αγγλική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταποιητής
συγγραφέας[1]

Ο Κύνεγουλφ (αγγλικά: Cynewulf) (τέλη 8ου - αρχές 9ου ή 10ου αιώνα, άγνωστες ακριβείς ημερομηνίες) ήταν Αγγλοσάξονας ποιητής, πιθανώς μοναχός. Είναι ένας από τους τέσσερις ποιητές της αγγλοσαξονικής περιόδου που έγραψαν στα παλαιά αγγλικά και είναι γνωστό το όνομα και τα έργα τους. Σε αντίθεση με τους τρεις άλλους - ο Κέντμον, ο Βέδας και ο Αλφρέδος ο Μέγας - η βιογραφία του είναι εντελώς άγνωστη. Με βάση το έργο του έχουν διατυπωθεί πολυάριθμες υποθέσεις σχετικά με την περίοδο δραστηριότητας και την περιοχή καταγωγής του. Πιθανότατα έζησε τον 9ο αιώνα στο βασίλειο της Μερκίας ή της Νορθουμβρίας.[2]

Τέσσερα θρησκευτικά ποιήματα της παλαιάς αγγλικής λογοτεχνίας μπορούν να του αποδοθούν με βάση τη ρουνική υπογραφή του.

Προσωπικότητα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Δεν υπάρχουν πληροφορίες για τη ζωή του, αλλά λόγω της βαθιάς γνώσης της εκκλησιαστικής γραμματείας και των δογμάτων της Οικουμενικής Εκκλησίας, κάτι που αποτυπώθηκε στα ποιήματά του, οι ιστορικοί της λογοτεχνίας κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι ήταν πολύ μορφωμένος και είχε αναμφισβήτητη σχέση με την εκκλησία. Στα ποιήματά του αναφέρεται επίσης σε λατινικές πηγές, που σημαίνει γνώση των λατινικών και - για την εποχή - υποδηλώνει επίσης άνθρωπο της εκκλησίας.[3]

Μερικοί μελετητές του 19ου αιώνα θεώρησαν ότι ήταν ο Αγγλοσάξονας επίσκοπος του Λίντισφαρν από το 740 έως το 780. Ωστόσο, πέραν του γεγονότος ότι η διάλεκτος που χρησιμοποιεί στα ποιήματα δείχνει χαρακτηριστικά της παλαιάς αγγλικής της Νορθουμβρίας, δεν υπάρχει καμία βάσιμη απόδειξη για αυτή τη θεωρία.

Έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα τέσσερα ποιήματα που αποδίδονται με βεβαιότητα στον Κύνεγουλφ, επειδή στα χειρόγραφα εμφανίζεται η υπογραφή του σε ρούνους, είναι ο Χριστός Β' και η Ιουλιανή, που σώζονται στο Βιβλίο του Έξετερ και Ελένη και Οι Μοίρες των Αποστόλων, που διατηρούνται στο Βιβλίο Βερτσέλι. Οι δύο αυτές συλλογές παλαιοαγγλικών έργων γράφτηκαν γύρω στο 1000, αλλά τα κείμενα που περιέχουν είναι δύσκολο να χρονολογηθούν. Οι τίτλοι των ποιημάτων δεν εμφανίζονται στα χειρόγραφα και δόθηκαν από μεταγενέστερους εκδότες.[4]

Και τα τέσσερα είναι αφηγηματικά ποιήματα χριστιανικής έμπνευσης. Βασίζονται σε ποικίλες πηγές, που κυμαίνονται από τη Βίβλο έως συγγράμματα των Πατέρων της Εκκλησίας και αγιολογίες:

Και άλλα ποιήματα του Βιβλίου του Έξετερ και του Βιβλίου Βερτσέλι έχουν αποδοθεί μερικές φορές στον Κύνεγουλφ από ερευνητές του 19ου και των αρχών του 20ού αιώνα με βάση ομοιότητες στο ύφος και το θέμα, αλλά οι υποθέσεις τους, συχνά φανταστικές, έχουν απορριφθεί από τους σύγχρονους μελετητές.[6]

Μεταγενέστερα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το ποίημα του Κύνεγουλφ Χριστός ενέπνευσε τον Τζ. Ρ. Ρ. Τόλκιν να γράψει τον μύθο του Εαρέντιλ.[7]

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]