Κόπραινα
Συντεταγμένες: 39°02′17″N 21°04′25″E / 39.0380°N 21.0737°E Η Κόπραινα ή Κόπρενα[1] είναι περιοχή του Αμβρακικού κόλπου στο μεταίχμιο Ηπείρου και Στερεάς Ελλάδας. Διοικητικά ανήκει στον δήμο Νικολάου Σκουφά, τον νοτιότερο της περιφερειακής ενότητας Άρτας, στα σύνορα με την Αιτωλοακαρνανία. Βρίσκεται στα ανατολικά των εκβολών του ποταμού Βωβού, στα νοτιοδυτικά της λιμνοθάλασσας του Αγρίλου. Η Κόπραινα είναι μία έκταση γλωσσόμορφης ξηράς μήκους 2 χιλιομέτρων και πλάτους 100 μέτρων και ήταν λιμάνι στο Αμβρακικό κόλπο της ευρύτερης περιοχής της Άρτας και της Αιτωλοακαρνανίας με σημαντική εμπορική κίνηση από τη Βυζαντινή εποχή και καθ' όλη τη διάρκεια της Τουρκοκρατίας μέχρι και τις αρχές του 20ού αιώνα. Μέχρι το 1940, το λιμάνι έσφυζε από οικονομική και εμπορική κίνηση. Μετά όμως το Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο, το λιμάνι εγκαταλείφθηκε εντελώς λόγω του μεγαλύτερου λιμανιού της Πρέβεζας που βρίσκεται πιο κοντά στο Ιόνιο πέλαγος και απορρόφησε όλη την κίνηση.
Ο σκηνοθέτης και θεατρικός συγγραφέας Ντίνος Δημόπουλος, που καταγόταν από τη γειτονική Πάλαιρο Αιτωλοακαρνανίας, σκηνοθέτησε δύο γνωστές ταινίες του, Τα δελφινάκια του Αμβρακικού και τον Βάλτο στην Κόπραινα, και ο δημοσιογράφος Νίκος Μάνεσης με την εκπομπή του 60 Λεπτά Ελλάδα την 22η Ιανουαρίου 2014 επισκέφθηκε την περιοχή και συνομίλησε με τις δύο τελευταίες υπερήλικες γυναίκες κατοίκους της.[2]
Ονομασία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η ονομασία Κόπραινα ή Κόπρενα, σύμφωνα με την άποψη του Γιάννη Τσούτσινου, δικηγόρου και ιστορικού συγγραφέα, οφείλεται στο λευκό επίστρωμα αλατιού: γιατί η λέξη Κόπραινα είναι ξενική και απαντιέται σε όλα τα σερβοελληνικά λεξικά, παλαιά και νεότερα και σημαίνει κάτι αραχνοΰφαντο, κάλυμμα, πέπλο. ενώ μια δεύτερη εκδοχή για το όνομα οφείλεται στην πολλή κοπριά που σώριαζαν εκεί τα πολλά βοϊδογέλαδα των κατοίκων των χωριών της περιοχής, οι οποίοι στάβλιζαν τα ζώα τους στην περιοχή αυτή. Η Κόπραινα το έτος 1927, με Διάταγμα (ΦΕΚ 76/1-4-1927), μετονομάστηκε σε Αλυκή από τη μεγάλη παραγωγή και το εμπόριο του αλατιού της, αλλά η ονομασία αυτή δεν επικράτησε, γρήγορα αποβλήθηκε και παρέμεινε η ονομασία Κόπραινα. [3]
Ιστορική περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ο Γιάννης Τσούτσινος, δικηγόρος και ιστορικός συγγραφέας μας αναφέρει για την Κόπραινα ότι κατασκευάστηκε από τους Δωριείς, που κατέβηκαν από την Πίνδο. Το τοπωνύμιο Κόπραινα το απαντάμε στις αρχές του 14ου αι. μ.Χ. και μνημονεύτηκε για πρώτη φορά το έτος 1304, όταν ο Προβηγκιανός Ιππότης Ραϋμούνδος και ο Ιωάννης, Κόμης της Κεφαλληνίας αγκυροβόλησαν στο λιμάνι της Κόπραινας, για να πολεμήσουν την Παλαιολογίνα του Δεσποτάτου της Ηπείρου, ενώ άρχισε ν’ αποκτάει ζωτική σημασία ύστερα από την απελευθέρωση της Άρτας από τους Τούρκους το 1881. Έπαιξε σημαντικό ρόλο στους Βαλκανικούς πολέμους αφού από εκεί αποβιβάζονταν ο Ελληνικός Στρατός για να αναμετριθεί με τον Τουρκικό στρατό. Παράλληλα πρέπει να αναφερθεί ότι μέχρι και τον Δεύτερο Βαλκανικό πόλεμο ήταν το μοναδικό λιμάνι της τότε δυτικής Ελλάδας.[4]
Κτίρια και μικρο-οικήματα της Κόπραινας[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Σήμερα έχουν γίνει αναστηλώσεις στα παλιά κτίρια και το μέρος παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον για τον επισκέπτη.
- Εκεί βρίσκεται το Μουσείο Φυσικής Ιστορίας του Αμβρακικού κόλπου, που λειτουργεί με τη φροντίδα της Εταιρείας Ανάπτυξης Αμβρακικού (ΕΤ.ΑΝ.ΑΜ.).
- Το κτίριο του φάρου που χτίστηκε το 1907 σήμερα λειτουργεί σαν Μουσείο το οποίο εγκαινιάστηκε τον Οκτώβριο του 2000. Χρηματοδοτήθηκε από το Α΄και το Β΄ Κοινοτικό Πλαίσιο Στήριξης και από το πρόγραμμα Leader. Το μουσείο βασικά στεγάζεται στο σπίτι του φαροφύλακα το οποίο βρίσκεται δίπλα στον Πετρόκτιστο φάρο με ύψος πύργου 9 μέτρων και εστιακού ύψους 12 μέτρων. [5]
Τα εκθέματα περιλαμβάνουν εργαλεία και όργανα παλιών φάρων. Επίσης παρουσιάζονται: Ο μηχανισμός λειτουργίας των φάρων η χρησιμότητά τους στην πλοήγηση, η ζωή του φαροφύλακα, ορισμένα στοιχεία της τοπικής ιστορία της Κόπραινας.
Προτεινόμενη Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης, Κόπραινα, ταξίδι στη μνήμη, εκδ. Εντύπωσις, Άρτα 2008. ISBN: 978-960-89448-7-9
Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης, Ο φάρος της Κόπραινας, εκδ. Ακτία Νικόπολις, Πρέβεζα 2015. ISBN: 978-960-7660-23-7
Ελπιδοφόρος Ιντζέμπελης, Οι σημειώσεις του φαροφύλακα, εκδ. Στοχαστής, Αθήνα 2019. ISBN: 978-960-303-256-4
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ Άρθρο του Αριστείδη Σχισμένου, συνταξιούχου Διδασκάλου
- ↑ «Εκπομπή, 60 λεπτά Ελλάδα, Νίκος Μάνεσης». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 26 Φεβρουαρίου 2015. Ανακτήθηκε στις 23 Φεβρουαρίου 2015.
- ↑ Το Κομπότι, η γενέτειρα του Σκουφά και του Γεροστάθη, σελ. 164-165.
- ↑ Γιάννης Τσούτσινος, Αρτινά ιστορικά θέματα, Άρτα 2001
- ↑ Ο φάρος της Κόπραινας, Βίντεο
| ||||||||