Κωνσταντίνος Παναγιωτάκος
Κωνσταντίνος Παναγιωτάκος | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Κωνσταντίνος Παναγιωτάκος (Ελληνικά) |
Γέννηση | 1917 Ζυρίχη |
Θάνατος | 1993 Αθήνα |
Χώρα πολιτογράφησης | Ελλάδα |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Μητρική γλώσσα | Ελληνικά |
Ομιλούμενες γλώσσες | Ελληνικά |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | διπλωμάτης |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Αξίωμα | Υφυπουργός Εξωτερικών της Ελλάδας (1972) πρέσβης της Ελλάδας στην Κύπρο (1970–1972) πρέσβης της Ελλάδας στις ΗΠΑ |
Ο Κωνσταντίνος Π. Παναγιωτάκος (2 Δεκεμβρίου 1917 - 29 Μαίου 1993) ήταν Έλληνας διπλωμάτης και συγγραφέας.
Βιογραφικά στοιχεία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Γεννήθηκε στην Ζυρίχη το 1917, γιος του ιατρού και πολιτικού Παναγιώτη Παναγιωτάκου.
Διπλωματούχος Νομικής του Πανεπιστημίου Αθηνών (1940), ανακηρύχτηκε διδάκτωρ Πολιτικών Επιστημών (1944) και υφηγητής του Δημοσίου Δικαίου (1948).[1]
Εισήχθη στο Διπλωματικό Σώμα στο 1947 και υπηρέτησε στην Ιερουσαλήμ, στη Μασσαλία, στην Τρίπολη, στην Άγκυρα και στη Βοστώνη. Προήχθη σε πρέσβυ το 1966 επί κυβέρνησης Στέφανου Χ. Στεφανόπουλου.[2]
Υπηρέτησε ως πρέσβης της Ελλάδος στo Νέο Δελχί (1968 - 1969), στο Συμβούλιο της Ευρώπης (1969) και στην Λευκωσία (1970-1972). Διετέλεσε υπηρεσιακός υφυπουργός Εξωτερικών στην κυβέρνηση Γ. Παπαδόπουλου το 1972[3]. Στην συνέχεια διορίστηκε μόνιμος αντιπρόσωπος της Ελλάδας στον Οργανισμό Ηνωμένων Εθνών (1972-1973). Το 1974 υπηρέτησε ως Πρέσβης στην Ουάσιγκτον (1974).[4]
Το 1978 παραιτήθηκε από το Διπλωματικό Σώμα και επικεντρώθηκε στο συγγραφικό του έργο.
Με την σύζυγό του Ειρήνη απέκτησε έναν γιο.
Συγγραφικό έργο[5]
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Τυπικόν Διπλωματικής και Προξενικής Αλληλογραφίας, Β. Υπουργείον Εξωτερικών, Εθνικόν Τυπογραφείον 1960, 1965 (Β' Έκδοσις)
- Στην Πρώτη Γραμμή Αμύνης, 1978, 1980 (γ' έκδοση).
- Ανάλεκτα Περί Κυπριακού και Φακέλλου, 1984.
- Κύπρος. Ο Φάκελλος της Μεγάλης Προδοσίας, Φιλιππότης 1986.
- 30 Καυτά Μερόνυχτα (15 Ιουλίου - 15 Αυγούστου 1974). Η Κυπριακή Τραγωδία από την Σκοπιά του Αμερικανικού Τύπου, Φιλιππότης 1987.
- Πολλές δημοσιεύσεις στον τομέα του Διεθνούς Δικαίου.[4]
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ Καρακώστας, Ιωάννης Κ. (2020). Ιστορία της Νομικής Αθηνών Εθνικό & Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (1941-1974) ΙV. Αθήνα: Νομική Βιβλιοθήκη. σελ. 374. ISBN 978-960-654-225-1.
- ↑ Παναγιωτάκος, Κωνσταντίνος (1982). Στην Πρώτη Γραμμή Αμύνης. Αθήνα: Δ' Έκδοση. σελ. 427.
- ↑ Κυβέρνηση Παπαδοπουλου, από την Γενική Γραμματεία Κυβέρνησης
- ↑ 4,0 4,1 «The Permanent Representatives of the Past».
- ↑ Βασιλάκης, Αδαμάντιος (2002). Διπλωματία και Συγγραφικό Έργο. Αθήνα: Υπουργείο Εξωτερικών. σελ. 137. ISBN 960-86653-3-7.