Μετάβαση στο περιεχόμενο

Παναγιώτης Παναγιωτάκος

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Παναγιώτης Παναγιωτάκος
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Παναγιώτης Παναγιωτάκος (Ελληνικά)
Γέννηση1882
Θάνατος26  Δεκεμβρίου 1960
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
Πολιτική τοποθέτηση
Πολιτικό κόμμα/ΚίνημαΛαϊκόν Κόμμα
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Βουλής των Ελλήνων (εκλογική περιφέρεια Πειραιά)

Ο Παναγιώτης Γ. Παναγιωτάκος (1882 - 26 Δεκεμβρίου 1960) ήταν Έλληνας γιατρός και πολιτικός.

Βιογραφικά στοιχεία

[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Γεννήθηκε στο χωριό Βαχός Λακωνίας στην Μανη.

Σπούδασε ιατρική και εργάστηκε ως γιατρός (φυματιολόγος). Αδερφός του ήταν ο διοικητής του Πρώτου Σώματος Στρατού, Χαρίλαος Παναγιωτάκος.

Διετέλεσε προσωπικός ιατρός του Βασιλέως Κωνσταντίνου Α΄, τον οποίον ακολούθησε κατά την πρώτη του εξορία στην Ελβετία το 1917. Εξελέγη βουλευτής Πειραιώς το 1935 και το 1936 με το Λαϊκό Κόμμα.[1]

Τον Σεπτέμβριο του 1935 τραυματίστηκε σε ένοπλο επεισόδιο στη Βουλή, μαζί με τον αδερφό του.[2] Απεβίωσε το 1960 και κηδεύτηκε από το Πρώτο Νεκροταφείο Αθηνών.[3]

Με την πρώτη του σύζυγο, Κατίνα, απέκτησε έναν γιο, τον Κωνσταντίνο Παναγιωτάκο, διπλωμάτη και συγγραφέα. Με την δεύτερή του σύζυγο, Πηνελόπη, δεν απέκτησε παιδιά.

  1. Μητρώο Γερουσιαστών και Βουλευτών 1929-1974 Βουλή των Ελλήνων, Εθνικό Τυπογραφείο, 1977 (σελ. 34, αρ. 319).(pdf)
  2. 1935:ΕΝΟΠΛΗ ΣΥΓΚΡΟΥΣΗ ΣΤΟ ΜΕΓΑΡΟ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ
  3. Το Βήμα, Κοινωνικά, 27-12-1960, σελ. 2.