Κομμός (θέατρο)
Ο κομμός (με αρχική σημασία στα αρχαία ελληνικά «χτύπημα κεφαλιού και στήθους λόγω πένθους»[1]) είναι λυρικό θρηνητικό τραγούδι σε μια τραγωδία που τραγουδά από κοινού ο χορός και ένας δραματικός χαρακτήρας.[2][3] Ο κομμός απαντά και σε κωμωδίες, αλλά με ορισμένες ιδιαιτερότητες.[4] Ο κομμός εμφανίζεται «όταν η ένταση του έργου φθάνει στο αποκορύφωμα της θλίψης, της φρίκης ή της χαράς.[5]
Κάποια χαρακτηριστικά παραδείγματα κομμών είναι τα παρακάτω:
- το τελευταίο τμήμα (στίχοι 908–1077) της τραγωδίας Πέρσες του Αισχύλου (472 π.Χ.), κατά το οποίο ο Πέρσης βασιλιάς Ξέρξης θρηνεί για την ήττα του περσικού στρατού
- η τελευταία εμφάνιση της Αντιγόνης στην τραγωδία Αντιγόνη του Σοφοκλή (περίπου 442 π.Χ.)
- η αλληλεπίδραση μεταξύ χορού και Οιδίποδα όταν αυτός επιστρέφει έχοντας τυφλωθεί στον Οιδίποδα Τύραννο του Σοφοκλή (περίπου 429 π.Χ.) και
- η στιχομυθία μεταξύ του Ορέστη, της Ηλέκτρας και του χορού αμέσως μετά τη δολοφονία της Κλυταιμνήστρας στην Ηλέκτρα του Ευριπίδη (περίπου 410 π.Χ.).[6]
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ κομμός. Liddell, Henry George· Scott, Robert· A Greek–English Lexicon στο Perseus Project
- ↑ «κομμός». Λεξικό της κοινής νεοελληνικής. Κέντρο Ελληνικής Γλώσσας. Ανακτήθηκε στις 25 Μαρτίου 2024.
- ↑ Rehm (1992, 57).
- ↑ Adrados, Francisco Rodríguez (1975). Festival, Comedy and Tragedy: The Greek Origins of Theatre (στα Αγγλικά). Brill Archive. ISBN 978-90-04-04313-8.
- ↑ Baldry (1971, 64).
- ↑ Rehm (1992, 57) and Baldry (1971, 64).
Πηγές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Baldry, Harold Caparne. 1971. The Greek Tragic Theatre. Ancient Culture and Society ser. London: Chatto & Windus. (ISBN 0-7011-1629-3)ISBN 0-7011-1629-3.
- Rehm, Rush. 1992. Greek Tragic Theatre. Theatre Production Studies ser. London and New York: Routledge. (ISBN 0-415-11894-8)ISBN 0-415-11894-8.