Κιούζα (Ιταλία)
Συντεταγμένες: 46°38′23.726″N 11°33′58.860″E / 46.63992389°N 11.56635000°E
Κιούζα | ||
---|---|---|
| ||
46°38′24″N 11°33′59″E | ||
Χώρα | Ιταλία | |
Διοικητική υπαγωγή | Αυτόνομη Επαρχία του Μπολτσάνο | |
• Μέλος του/της | Ομορφότερα χωριά της Ιταλίας | |
Έκταση | 51,29 km²[1] | |
Υψόμετρο | 523 μέτρα | |
Πληθυσμός | 5.196 (1 Ιανουαρίου 2023)[2] | |
Ταχ. κωδ. | 39043 | |
Τηλ. κωδ. | 0472 | |
Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | |
Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | |
Σχετικά πολυμέσα | ||
Η Κιούζα (ιταλικά: Chiusa, προφέρεται: [ˈkjuːza]) ή Κλάουζεν (γερμανικά: Klausen, προφέρεται: [ˈklaʊ̯sn̩]) αποτελεί κωμόπολη της Ιταλίας με 5.144 κατοίκους. Βρίσκεται στην Αυτόνομη επαρχία του Μπολτσάνο στις Δολομιτικές Άλπεις κι απέχει 30 χλμ. από το Μπολτσάνο.
Το 91,11% των κατοίκων μιλά Γερμανικά, το 8,29% Ιταλικά και το 0,60% Λαδινικά[3]. Συνδέεται με την υπόλοιπη Ιταλία μέσω του αυτοκινητόδρομου Α12.
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το ιταλικό όνομα της πόλης Chiusa σημαίνει «κοντά σε ρυάκι» και προέρχεται από το λατινικό "clauas". Αναφέρεται πρώτη φορά το 1027 με τα ονόματα Clausa ή Clusa[4][5].
Στην περιοχή χτίστηκε αρχικά το μοναστήρι "Ζέμπεν" που μεταξύ 800 και 1000 έγινε επισκοπή. Αργότερα πέρασε στην δικαιοδοσία της Επισκοπής του Μπρίξεν, ενώ γύρω από το μοναστήρι χτίστηκε σταδιακά η πόλη. Μέσα στο μοναστήρι των καπουτσίνων μοναχών υπάρχει άγαλμα του "Joachim Haspinger", ο οποίος πολέμησε στο πλευρό του Αντρέας Χόφερ.
Μέχρι τον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο ανήκε στην Αυστρία, όπως κι όλο το Νότιο Τιρόλο, οπότε και καταλήφθηκε από τα Ιταλικά στρατεύματα κι έκτοτε ανήκει στην Ιταλία.
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ 1,0 1,1 «Superficie di Comuni Province e Regioni italiane al 9 ottobre 2011». Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής της Ιταλίας. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2019.
- ↑ demo
.istat .it?l=it. - ↑ Astat informazioni N.17 - agosto 2002
- ↑ AA.VV., Nomi d'Italia. Novara, Istituto Geografico De Agostini, 2004
- ↑ Egon Kühebacher, Die Ortsnamen Südtirols und ihre Geschichte, vol. I, Bolzano: Athesia, 1995, p. 193. ISBN 88-7014-634-0
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Helmut Flachenecker, Hans Heiss, Hannes Obermair, Stadt und Hochstift: Brixen, Bruneck und Klausen bis zur Säkularisation 1803 / Città e principato: Bressanone, Brunico e Chiusa fino alla secolarizzazione 1803, Bolzano, Athesia, 2000. ISBN 88-8266-084-2
- Florian Sonneck, Der Künstlerkreis in Klausen 1870-1914, Bolzano, Athesia, 2005. ISBN 978-88-8266-233-2
- Andreas Maier, Klausen: Roman, 2ª edizione, Francoforte, Suhrkamp, 2006. ISBN 3-518-45569-9
- Andrea Vitali, "Clausa sub Sabione sita" - Sabiona e Chiusa nel cuore della Val D'Isarco, Bressanone, A. Weger, 2009.
- Andreas Maier, Klausen: A Novel, translated by Kenneth J. Northcott. Rochester, NY: Open Letter, 2010. ISBN 978-1-934824-16-0