Σέστο (Ιταλία)
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Συντεταγμένες: 46°42′9.875″N 12°21′1.958″E / 46.70274306°N 12.35054389°E
Σέστο | |||
---|---|---|---|
| |||
46°42′10″N 12°21′2″E | |||
Χώρα | Ιταλία | ||
Διοικητική υπαγωγή | Αυτόνομη Επαρχία του Μπολτσάνο | ||
• Μέλος του/της | Κλιματική Συμμαχία[1] | ||
Έκταση | 80,42 km²[2] | ||
Υψόμετρο | 1.310 μέτρα | ||
Πληθυσμός | 1.838 (1 Ιανουαρίου 2023)[3] | ||
Ταχ. κωδ. | 39030 | ||
Τηλ. κωδ. | 0474 | ||
Ζώνη ώρας | UTC+01:00 (επίσημη ώρα) UTC+02:00 (θερινή ώρα) | ||
Ιστότοπος | Επίσημος ιστότοπος | ||
Σχετικά πολυμέσα | |||
Το Σέστο (ιταλικά: Sesto, προφέρεται: [ˈsɛsto]) ή Σέξτεν (γερμανικά: Sexten[4], προφέρεται: [ˈsɛkstn̩]) είναι πόλη της βορειο-ανατολικής Ιταλίας με 1.601 κατοίκους στην Αυτόνομη επαρχία του Μπολτσάνο, στις Δολομίτικες Άλπεις στα σύνορα με την Αυστρία. Αποτελεί τμήμα του ιταλικού δήμου "comune delle Tre Cime" (Δήμος των τριών κορυφών) που περιλαμβάνει και τις κωμοπόλεις Ντομπιάκο και Σαν Κάντιντο.
Κοντά στο Σέστο πηγάζει ο ποταμός Ντράβα που είναι παραπόταμος του Δούναβη, ενώ την πόλη διασχίζει ο Ρίο Σέστο, το ίδιο όνομα Βαλ Σέστο έχει και η κοιλάδα. Πάνω από την κωμόπολη δεσπόζει το Ντολομίτι ντι Σέστο και σε κοντινή απόσταση υπάρχει η τεχνητή Λίμνη Σέστο. Το 96,58% των κατοίκων της έχει για μητρική γλώσσα τα γερμανικά, το 3,20% τα ιταλικά και το 0,22% τα Λαδινικά.[5]
Ιστορία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Το όνομα αναφέρεται πρώτη φορά ως "Sexta" το 965, ως «Sextum» το 1208 και στη συνέχεια ως "Sechsten, Sexten" το 1298 και το 1365. Προέρχεται από το λατινικό Horam sextam («η έκτη ώρα»).[6][7]
Το όνομα της είναι λατινικής προέλευσης, αν και δεν είναι βέβαιο τι σημαίνει. Είναι πιο πιθανό, επειδή το όνομα είναι μεσαιωνικό, να επινοήθηκε από το μοναστήρι του Σαν Καντίντο κι έχει σχέση με την έκτη ώρα αλλά και την νότια θέση ως προς την Σαν Καντίντο. Εκτός από το όνομα, υπάρχουν ελάχιστα ίχνη του παρελθόντος της Σέστο, επειδή είχε καταστραφεί σχεδόν ολοσχερώς από βόμβες κατά τη διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου.
Κατά την διάρκεια του Α' Παγκοσμίου Πολέμου η Σέστο ήταν τμήμα του πολεμικού μετώπου των δύο χωρών και στο τέλος του είχε καταστραφεί εντελώς. Το 1918 καταλήφθηκε από τον Ιταλικό στρατό, με τις συνθήκες του 1919 και 1920 πέρασε στην Ιταλία. Στον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο η ιταλική φασιστική κυβέρνηση έφτιαξε πολλά οχυρά από μπετόν με σκοπό αναχαίτισης πιθανής γερμανικής εισβολής.
Μνημεία και Αξιοθέατα
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]Κοντά στο Σέστο υπάρχουν τα ιαματικά λουτρά του Bad Moos, ενώ η περιοχή είναι γεμάτη εγκαταλελειμμένα οχυρά.
Το μουσείο Rudolf Stolz άνοιξε το 1969 με έργα του ζωγράφου Ρούντολφ Στολτς, που πέθανε εδώ το 1960.
Από το Σέστο ξεκινά τελεφερίκ για το κοντινό χιονοδρομικό κέντρο, ενώ η πόλη διαθέτει και παγοδρόμιο.
Φωτογραφίες
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]-
Πανόραμα της πόλης
-
Μουσείο Ρούντολφ Στολτς
-
Στρατιωτικό οχυρό του Β' Παγκοσμίου πολέμου
Παραπομπές
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- ↑ www
.klimabuendnis .org /nc /kommunen /das-netzwerk .html. - ↑ 2,0 2,1 «Superficie di Comuni Province e Regioni italiane al 9 ottobre 2011». Εθνικό Ινστιτούτο Στατιστικής της Ιταλίας. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2019.
- ↑ demo
.istat .it?l=it. - ↑ AA. VV., Dizionario di toponomastica. Storia e significato dei nomi geografici italiani , Milano, GARZANTI, 1996, p. 621AA.
- ↑ Astat informazioni N.17 - 08/2002
- ↑ AA.VV., Nomi d'Italia. Novara, Istituto Geografico De Agostini, 2004
- ↑ Egon Kühebacher, Die Ortsnamen Südtirols und ihre Geschichte, vol. 1, Bolzano, Athesia, 1995, p. 430s. ISBN 88-7014-634-0
Βιβλιογραφία
[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]- Viktor Schemfil, Die Kämpfe im Drei Zinnen-Gebiet und im Kreuzberg in Sexten 1915-1917: verfasst auf Grund österreichischer Kriegsakten, Schilderungen von Mitkämpfern und italienischer kriegsgeschichtlicher Werke, Innsbruck, Wagner, 1986. ISBN 3-7030-0170-4
- Viktor Peter Kubler, Hugo Reider, Guerra fra le Tre cime, 1915-1917: il cuore delle Dolomiti di Sesto-Sexten nel 1915-1917 e oggi, Bolzano, Athesia, 2002. ISBN 88-7014-578-6
- Viktor Claus Gatterer, Bel paese, brutta gente. Romanzo autobiografico dentro le tensioni di una regione europea di confine, Bolzano, Praxis 3, 2005 (Collana di documentazione, 5).
- Viktor Rudolf Holzer, Sexten: vom Bergbauerndorf zur Tourismusgemeinde, Lana, Tappeiner, 2000. ISBN 88-7073-269-X
- Rudolf Holzer, Sesto. Da comunità agricola di montagna a zona turistica, Ed. Tappeiner, 2000